Wprowadzenie
Wobec nasilającej się wzajemnej wojny na słowa między mediami zachodnimi i irańskimi i w odpowiedzi na oświadczenia izraelskie dotyczące konieczności powstrzymani irańskiego program nuklearnego uderzeniem militarnym, Alireza Forghani, zagorzały zwolennik irańskiego Najwyższego Przywódcy Alego Chameneiego[1] i do niedawna gubernator prowincji Kisz, wezwał reżim irański do zaatakowania i unicestwienia Izraela. Jego artykuł, zatytułowany „Iran musi zaatakować Izrael do 2014 r.” i opublikowany 4 lutego 2012 r. na licznych pro-reżimowych stronach internetowych[2] , jest kolejnym artykułem po tym, który opublikował miesiąc temu, w którym wychwalał dżihad przeciwko Amerykanom i podkreślał nadzieje Irańczyków na wojnę, w której zginą jako męczennicy[3] .
Najnowszy artykuł Forghaniego składa się z dwóch części. W pierwszej rozprawia o religijnych uzasadnieniach w oparciu o Koran i nauczanie ajatollaha Ruhollaha Chomeiniego, zobowiązujących wszystkich muzułmanów do zaatakowania Izraela za kradzież ziemi palestyńskiej i wyrażane przez niego aspiracje przejęcia reszty ziem islamskich między Nilem a Eufratem. Według autora taki atak jest obowiązkowy, czy to jako dżihad obronny (kiedy muzułmanie są atakowani przez innych), czy jako dżihad w jego podstawowym sensie (świętej wojny przeciwko niewiernym)[4] .
Druga część artykułu Forghaniego dostarcza szczegółowego przeglądu operacyjnego tego, jak Iran przeprowadzi atak na Izrael. Twierdzi on, że Teheran ma możliwości unicestwienia Izraela w mniej niż dziewięć minut, używając arsenału pocisków rakietowych i uruchamiając operacyjne jednostki bojowe na całym świecie, Artykuł wylicza cele do uderzenia wewnątrz Izraela, włącznie z instalacjami nuklearnymi, bazami sił powietrznych i infrastrukturą cywilną, jak również dostarcza szczegółowych profili różnych pocisków, jakich użyje Iran, włącznie z pociskami Shahab 3, Sejjil, Ashura i Ghadr.
Wydaje się, że ten artykuł, którego publikacja zbiegła się z wypowiedziami Chameneiego w jego piątkowych przemówieniu z 3 lutego o potrzebie starcia z powierzchni ziemi „rakowatej narośli” Izraela, jest reakcją reżimu na niedawne wypowiedzi przywódców izraelskich, dotyczące konieczności zaatakowania Iranu. Choć Forghani, który zaznacza, że ten artykuł wyraża jego poglądy, a niekoniecznie poglądy reżimu, stwierdza, że Iran musi przyjąć na siebie unicestwienie Izraela, Chamenei unika przedstawiania Iranu jako aktywnego uczestnika walki przeciwko Izraelowi, utrzymując wspierająca rolę swojego kraju dla innych sił przeciwko Izraelowi.
Forghani twierdzi, że Iran musi wykorzystać odrodzenie islamskie, przetaczające się przez region, które jego zdaniem toruje drogę do zniszczenia Izraela; bierność, jak jego zdaniem charakteryzuje USA i Zachód; oraz prezydenturę Ahmadineżada w celu „zniszczenia Izraela” i dlatego ustala termin ostateczny na 2014 r., który – jak mówi – będzie końcem prezydentury Ahmadineżada. Mówi, że Iran musi rozpocząć atak prewencyjny przeciwko Izraelowi, obejmujący ciężkie uderzenia militarne od początku do końca. Strategiczne punkty Izraela „muszą zostać całkowicie unicestwione”, powiada, doradzając reżimowi użycie w tym celu pocisków dalekiego zasięgu i pisząc, że odległość od najbardziej na wschód leżącego punktu w Iranie do najbardziej na zachód leżącego punktu w Izraelu wynosi 2600 km, który to zasięg mają konwencjonalne pociski irańskie.
Poniżej podajemy fragmenty tego artykułu, opisujące szczegółowo irański atak na Izrael, w tłumaczeniu z angielskiego oryginału, który został nieznacznie zredagowany dla większej jasności:
„Niektóre krytyczne punkty izraelskie, które powinny zostać zaatakowane”
„Izraelska ludność musi zostać unicestwiona”
Izrael jest jedynym państwem na świecie z żydowską większością. Według ostatniego spisu powszechnego izraelskiego Centralnego Biura Statystycznego kraj ten ma populację 7,5 milionów, włącznie z 5,8 milionów Żydów. Innymi grupami etnicznymi w tej populacji są muzułmanie, chrześcijanie, Druzowie i Samarytanie. Największą mniejszością etniczną są tak zwani Arabowie izraelscy.
W mieszkańców Tel Awiwu, Jerozolimy i Hajfy mogą uderzyć nawet [pociski] Shahab 3. Gęstość zaludnienia w tych trzech przylegających obszarach obejmuje 60% [całej] populacji Izraela. Pociski Sejjil mogą uderzyć w elektrownie, oczyszczalnie wody, zasoby energetyczne i infrastrukturę transportu i [komunikacji]; na drugim etapie pociski Shahab 3, Ghadr i Ashura mogą uderzyć w skupiska miejskie aż do ostatecznego unicestwienia ludności Izraela.
• Dystrykt północny (Mehoz HaTzafon). Populacja: 1,231,900; Stolica dystryktu: Nazaret
• Dystrykt Hajfy (Mehoz Heifa). Populacja: 880,700; Stolica dystryktu: Haifa
• Dystrykt Centralny (Mehoz HaMerkaz). Populacja: 1,770,000; Stolica dystryktu: Ramla
• Dystrykt Tel Awiwu (Mehoz Tel Aviv). Populacja:1,227,900; Stolica dystryktu: Tel Awiw
• Dystrykt Jerozolimy (Mehoz Yerushalayim). Populacja: 907,300 Stolica dystryktu: Jerozolima
• Dystrykt południowy (Mehoz HaDarom). Populacja: 1,201,200; Stolica dystryktu: Berszewa
„Zniszczenie izraelskie infrastruktury”
W planie musi być zniszczenie izraelskiej infrastruktury, jak stacje kolejowe, lotniska i instalacje nuklearne, pociskami Sejjil. W ciągu ostatnich 10 lat Iran mógł przeprowadzić tę operację w głębi ziemi izraelskiej.
„Zniszczenie izraelskich baz nuklearnych”
Instalacja nuklearna “Rafael” jest jedną z najstarszych instalacji nuklearnych w Izraelu. Ta instalacja nuklearna jest głównym nuklearnym centrum inżynieryjnym w Izraelu. Instalacja „Eilaboun” jest innym reaktorem izraelskim, ulokowanym we wsi „Nebrin” [sic]. Mieszkańcy wsi zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów w 1948 r. Uważa się, że ta instalacja [mieści] izraelski arsenał taktycznej broni nuklearnej. Tam składowane są „Eriha” [sic, chodzi o Jerycho], pociski ziemia-ziemia średniego i długiego zasięgu, zdolne do przenoszenia głowic nuklearnych. Zasięg tych pocisków jest [od] 500 do 1480 km.
Według “Yedioth Ahronoth”, Ron Ben Yashal [sic, Ben Yishai], izraelski analityk spraw wojskowych, powiedział: Nie ma żadnego miejsca w Izraelu, które byłoby poza zasięgiem irańskich pocisków”. Dodał on: „Chociaż izraelski arsenał pocisków jest ilościowo i jakościowo znacznie bardziej zaawansowany, jego zapas, który wynosi 100 tysięcy pocisków, jest nieustannie w zasięgu pocisków irańskich”.
Instalacje takie jak reaktor Dimona w ośrodku badań nuklearnych na Negewie, jest jednym z celów. Dimona jest najbardziej krytycznym reaktorem nuklearnym w Izraelu i składa się z 10 budynków i pracują tam 3 tysięce naukowców i techników. Tam umieszczona jest izraelska fabryka plutonu. Dimona produkuje ponad 90% wzbogaconego paliwa [używanego] do izraelskiej broni nuklearnej i bomb.
Ponadto wspólne laboratorium USA-izraelskie do testowania operacji cybernetycznych przeciwko irańskim instalacjom nuklearnym mieści się w tym miejscu. StuxNet był robakiem komputerowym, który był testowany w Dimonie w celu zakłócenia i zastopowania działalności irańskich instalacji nuklearnych. StuxNet był zaprojektowany do przeniknięcia do komputerów kontroli i zarządzania opartych na technologii Siemensa. Ten robak został dostarczony do systemu [komputerów] przez techników rosyjskich i poprzez narzędzia składowania pamięci, a potem rozprzestrzenił się szybko w instalacjach nuklearnych, ale został wykryty przez irańskich ekspertów obrony cybernetycznej.
Według strategii ogłoszonej przez Obamę dwa tygodnie temu, wyekspediowanie sił lądowych, jak to się zdarzyło w Iraku i Afganistanie, jest zastąpione przez inne strategie, takie jak wojna cybernetyczna. Dlatego uderzenie w Dimonę powinno mieć wysoki priorytet przy zaatakowaniu Izraela.
„Bazy powietrzne Izraela”
„Zniszczenie baz powietrznych Izraela”
W Izraelu jest 12 lotnisk, ale tylko trzy z nich jest lotniskami cywilnymi, a reszta jest pod kontrolą IDF. Baza powietrzna Sedot Mikha [mieści] pociski balistyczne Jerycho i jest ulokowana na południowym zachodzie [kraju przy] bazie powietrznej Tel Nof, gdzie gnieżdżą się samoloty F-15 wyposażone w broń nuklearną. F-16 stacjonują w bazie powietrznej Roman [sic, prawdopodobnie: bazie powietrznej Ramon].
„Zniszczenie okrętów [marynarki] Izraela”
Zniszczenia okrętów i łodzi podwodnych [marynarki] Izraela można dokonać przez:
1. Ataki pociskami na wodach, które są pod wpływami Republiki Islamskiej [Iranu].
2. Specjalne siły operacyjne na całym świecie.
3. [Podłożenie] rozmaitych min morskich, włącznie z podpowierzchniowymi i zdalnie sterowanymi odmianami. Ta broń może być rozmieszczona przez irańskie okręty i łodzie podwodne na izraelskich [wodach] przybrzeżnych.
„Pociski mogą zniszczyć Izrael”
Po latach narzuconej wojny i biorąc pod uwagę regionalne warunki, wynik ataków pociskami [na] Izrael oraz dostępną technologię, irańscy funkcjonariusze obrony zdecydowali oprzeć główną część strategii obrony i odstraszenia na rozwoju pocisków średniego i dalekiego zasięgu. W tym procesie skoncentrowane znaczne wysiłki na precyzji, skuteczności i [użyciu] rozmaitych głowić. W tym raporcie podajemy skrótowy opis pocisków balistycznych średniego i dalekiego zasięgu, które mogą uderzyć w terytorium tego regionalnego guza rakowatego, tj. reżimu okupującego Al-Kuds [Jerozolimę].
Po przetestowaniu pocisków Shabab 3 pod koniec lat 1990. i ogłoszeniu [ich] specyfikacji, szczególnie zasięgu 1300 km, zmieniła się percepcja wroga irańskiego potencjału i stopniowo [narosły] niepokoje między funkcjonariuszami armii, a potem syjonistycznymi politykami, [że] wprowadzenie nowych i dłuższych zasięgów oraz [celniejszych] wariantów Shahab 3 było oznaką osiągnięcia wyższego poziomu technologii pocisków i bardziej śmiertelnych pocisków w przyszłości.
[Opis pocisków Shahab 3, Ashura, Ghadr i Sejjil z tego artykułu można znaleźć w angielskim oryginale tutaj: http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/6058.htm Przyp. tłum.]
[…]
Wszystkie wspomniane [powyżej] pociski balistyczne zostały ulepszone pod względem systemów naprowadzania i redukcji odbicia na radarze, i są gotowe do wystrzelenia na wroga. Biorąc pod uwagę liczbę pocisków eksperci zagraniczni przyznają, że Iran może wystrzelić dziesiątki pocisków dziennie ku Izraelowi i prowadzić taki atak przez wiele miesięcy.
[…]
Aneks: szczegóły o autorze z jego blogu
Alireza Forghani dostarcza następujących szczegółów o sobie na swoim blogu:
„forghani_alireza@yahoo.co „
Żonaty, mieszkaniec Teheranu, urodziny 31 sierpnia 1983 r.
Telefon: 09124906386
Ulubiona książka: Absolutna władza prawoznawcy
Ulubiony sport: dżihad w zażartej wojnie
* Y. Mansharof jest pracownikiem naukowym w MEMRI; A. Savyon jest dyrektorką Iranian Media Project.
[1] Forghani pisał o Chameneim „Imam” już we wrześniu 2011 r. http://alireza-forghani.blogfa.com, 3 września 2011. Niedawno zrezygnował ze stanowiska gubernatora prowincji Kisz w Iranie południowym z powodu napięć z kołami zwolenników Ahmadineżada. Fars (Iran), 24 grudnia 2011 r.
[2] Artykuł, który pierwotnie ukazał się na blogu Forghaniego 4 lutego w farsi i po angielsku, został opublikowany na witrynach związanych z irańskim nurtem umiarkowanie-konserwatywnym oraz na witrynie Irańskiego Korpusu Gwardii Rewolucyjnej (IRGC), Fars, Mashreq News, Jahan News, Alef i Asr-e Emrooz.
[3] Patrz MEMRI Specjalny komunikat Nr 4467, „Irańska witryna publikuje groźby wobec celów USA w Zatoce”, 1 lutego 2012, http://www2.memri.org/bin/polish/latestnews.cgi?ID=SD446712 .
[4] Forghani uzasadnia dżihad przeciwko Izraelowi jako obowiązek, cytując ajatollaha Chomeiniego o różnych formach dżihadu, włącznie z następującym: “Jeśli wróg atakuje kraje muzułmańskie i ich granice, jest obowiązkiem wszystkich muzułmanów obrona wszelkimi środkami i nie ma potrzeby [zdobywania] pozwolenia Vali Faghih [tj. Najwyższego Przywódcy Alego Chameneiego]… Niezależnie od okupacji Palestyny jest kryształowo jasne i nigdy nie było zaprzeczone przez fałszywy reżim Izraela, że chcą zdobyć kontrolę nad innymi krajami muzułmańskimi i chcą rozszerzyć swoje okupowane terytorium, żeby obejmowało inne części islamskie między rzekami Nilem [1] Eufratem. Codziennie planują, jak osiągnąć ten nikczemny cel… Jeśli muzułmanie obawiają się, że cudzoziemcy uknuli plan do opanowania krajów muzułmańskich… jest obowiązkiem wszystkich muzułmanów do obrony krajów islamskich wszelkimi środkami”. Forghani dochodzi do wniosku, że w każdym wypadku muzułmanie, a szczególnie Iran, są zobowiązani do rozpoczęcia wojskowego dżihadu przeciwko Izraelowi i do zniszczenia go: „Izrael na ziemi palestyńskiej jest rakowatą naroślą, która knuje spiski w królestwie islamu, i istnieje obawa, że przejmie [dodatkowe] ziemie islamskie. Dlatego spoczywa na wszystkich muzułmanach [obowiązek] pokrzyżowania tych spisków wszelkimi dostępnymi środkami i niedopuszczenia do szerzenia się wpływów izraelskich”.
