Dr Ismail Ali Muhammad, dziekan Wydziału Islamskiego Nauczania i Kultury na Uniwersytecie Al-Azhar, opublikował serię sześciu artykułów na witrynie internetowej egipskiego Bractwa Muzułmańskiego, opisując „charakter żydowski” i wyjaśniając rolę Biblii i Talmudu w ukształtowaniu go. Stwierdzając, że okrucieństwo, nieuczciwość i krwiożerczość są nieodłączną cechą charakteru żydowskiego, ponieważ są częścią kultury i pism świętych Żydów, popiera swój argument cytatami z źródeł żydowskich, z których pewne wypacza. Powtarza także dobrze znaną potwarz, że Żydzi używają krwi nie-Żydów do przygotowania macy paschalnej, powołuje się na Protokoły Mędrców Syjonu i cytuje zjadliwie antysemicką książkę egipskiego Kopta, Zakiego Szenoudy Społeczność żydowska.
Poniżej podajemy przetłumaczone fragmenty tych artykułów:.
Zachowanie Żydów jest zboczone i zbrodnicze
W pierwszym artykule, opublikowanym 20 października 2011 r. Muhammad opisuje “charakter żydowski”:
„Rzucającym się w oczy [faktem] jest, że osobowość żydowska, gdziekolwiek jest spotykana, nigdy nie jest wolna od zboczeń i zepsucia, i zawsze dąży do dopuszczania się zepsucia na ziemi. Jest to osobowość, która jest niezdolna do współistnienia w pokoju i równości z innymi lub do nawiązania z nimi dobrych stosunków. W istocie nie będzie przesadą powiedzenie, że ta osobowość zawsze jest źródłem zła i szkody we wszystkich społecznościach ludzkich… i jest kompletnie niezdolna do życia w harmonii w żadnym ludzkim społeczeństwie.
Historia, przeszłość i teraźniejszość, zaświadcza o zboczeniu, które jest nieodłączne od charakteru żydowskiego. We wczesnym okresie islamskim byli Żydzi, którzy żyli pod rządami najlepszego z ludzi, Proroka Mahometa. Byli dobrze traktowani, ale mimo tego ich zboczony charakter natychmiast stał się widoczny. Łamiąc traktaty z muzułmanami i zdradzając ich, prowadzili [przeciwko nim] front niewiernych, zeszli ze ścieżki Allaha i Jego Posłańca i zaszkodzili muzułmanom. Kara wygnania ich z Medyny przez muzułmanów była uzasadniona ich [aktami] oszustwa i zdrady.
W epoce współczesnej Żydzi wykorzystywali swoje wpływy finansowe, w mediach i organizacyjne, gdzie tylko mogli, w celu spowodowania erozji fundamentów wartości i szerzenia destrukcji i zepsucia na całym świecie – a mianowicie rozwiązłości, lichwiarstwa, wojen itd. Ich ostatnim [aktem deprawacji] był uzurpowanie sobie Palestyny, wygnanie jej ludności, zniszczenie ich wsi do tego stopnia, że większość z nich została wymazana [z mapy] i zabicie wielu ludzi, włącznie z kobietami i dziećmi. To [zostało zrobione] przy pomocy Zachodu, który pragnął pozbyć się żydowskiej obecności w Europie.
To, co żydowskie gangi zrobiły w arabskich wsiach Palestyny przed założeniem państwa żydowskiego, i co później zrobiła armia, którą, utworzono [przez połączenie] tych gangów, od ustanowienia państwa do dzisiaj, jest oczywistym [aktem] masakry, której nie wolno zignorować. Książki i publikacje przedstawiają tysiące haniebnych i nieodpartych dokumentów, zaświadczających o przestępczym i zboczonym zachowaniu Żydów. Świat przyzwyczaił się do oglądania takich aktów w telewizji i innych mediach, czasami nawet [nadawanych] na żywo.
Żydzi [nigdy] nie honorowali porozumień, jakie zawarli z Arabami, którzy zeszli z poprawnej drogi [przez] uznanie ich i rozpoczęcie z nimi negocjacji… Żydzi nie honorują porozumień. W rzeczywistości nie przypisują im żadnego znaczenia, chyba że uważają je za korzystne dla siebie.
Ponadto Żydzi przechwalają się swoim zboczonym zachowaniem – [charakteryzowanym przez] deprawację, zepsucie, hipokryzję i rasizm – w ciągłym [pokazie] bezpodstawnej dumy i głupiej arogancji… [Wykorzystują] swoją siłę materialną, która jest karmiona poparciem Zachodu i słabością muzułmanów i Arabów”.
Zepsucie Żydów nie jest ani przypadkowe, ani tymczasowe
Muhammad podkreśla, że charakter żydowski jest ukształtowany przez żydowskie dziedzictwo i pisma święte, włącznie z Biblią i Talmudem, i dlatego nie można oczekiwać, że się zmieni:
“Prosi się to o pytanie: dlaczego osobowość żydowska jest tak zboczona i tak różna od [osobowości] innych ludzi? Psycholodzy wiedzą, że wiara religijna i dziedzictwo kulturowe i ideologiczne, w których jednostka jest wychowywana, odgrywa główną rolę w kształtowaniu osobowości i zachowania – szczególnie, jeśli ta ideologia lub kultura jest czczona i uświęcona przez społeczność tej jednostki. Zachowanie i działania osoby odbijają to, co jest w jego umyśle i duszy, a mianowicie myśli, postrzeżenia i przekonania. Działania i zachowania osoby nie można rozpatrywać w oderwaniu od jego percepcji i kultury.
Zboczenie i zepsucie, które przenikały osobowość żydowską przez wieki, są zakorzenione głównie w [systemie] wartości ideologicznych, kulturowych i religijnych, który jest przekazywany z jednego żydowskiego pokolenia na drugie, i który ukształtował [charakter żydowski]. Żydzi uważają te [wartości] za święte. Są posłuszni dyktatom ich świętego dziedzictwa kulturowego i religijnego, a ich rabini wpajają im [te wartości]…
Zboczenie i zepsucie nieodłączne od osobowości żydowskiej nie są ani przypadkowe, ani tymczasowe, i nie ograniczają się do [konkretnych] sytuacji, jednostek lub okoliczności. Wypływają one z ideologicznych korzeni istoty, umysłu i ducha żydowskiego i są oparte na potężnym systemie pojęciowym, który przenika duszę żydowską jak krew płynąca żyłami. Ten system jest niewątpliwie głównym czynnikiem, który kształtuje osobowość [Żyda] i uzasadnia jego zachowanie przez lata i w zmieniających się okolicznościach.
Biblia i Talmud są głównymi świętymi źródłami filozofii żydowskiej. Wszyscy Żydzi z nich czerpią wartości, prawa i [kodeks] moralny, i uważają, że są one boskiego pochodzenia. Każdy, kto analizuje zachowanie Żydów na świecie, odkrywa, że w pełni odzwierciedla ono ich dziedzictwo ideologiczne, kulturowe i religijne…
Żydowskie dziedzictwo religijne i kulturowe obejmuje przekonania i instrukcje [dotyczące] wyłącznie Żydów, które ma na celu ustalenie [ich statusu] jako ludzi, którzy nie są równi z innymi w kategoriach ich związku z Bogiem, z posłańcami i z resztą ludzkości. To tło ideologiczne ma wpoić tendencję do wiecznego zła i zboczenia w sercach Żydów – i niestety, to właśnie się dzieje. [To tło ideologiczne dostarcza] niebezpiecznego paliwa [dla ich] despotycznego zła. Nie możemy oczekiwać, że Żydzi poprawią się, jak długo to dziedzictwo ideologiczne jest ich autorytetem i inspiracją, które mają ostatnie słowo we wszystkich ich sprawach, i jak długo próbują oni kształtować charaktery przyszłych pokoleń według błędnych i zepsutych treści i pojęć [tego dziedzictwa].
Czytając Biblię i Talmud oraz idee i badania oparte na nich, takie jak Protokoły mędrców Syjonu, religijne orzeczenia rabinów i pisma filozofów żydowskich, stwierdza się, że odzwierciedlają one jawną wrogość do ludzkości jako całości i zaopatrują osobowość żydowską w usprawiedliwienia dla jego zboczonego i odmiennego zachowania… Te pisma zachęcają [Żydów] do ekstremizmu i bezpodstawnej arogancji i wyniosłości wobec każdego, kto nie jest Żydem. Te źródła ideologiczne, które uważają za święte, inspirują ich do hipokryzji, podstępności i zdrady i [uczą ich] uważania życia, własności i kobiety nie-Żydów za swoje, do zabrania…”[1]
Następny artykuł, opublikowany 21 października 2011 r. kontynuuje w podobnym duchu:
“Polegając na Biblii i Talmudzie, Żydzi uważają siebie za wybranych przez Boga… W oparciu o ten podły rasizm i arogancję wobec reszty ludzkości, Żydzi uważają swoją religię za wyłącznie swoją. Nie próbują jej szerzyć i nie są zainteresowani nie-żydowskimi konwertytami. Wierzą, że judaizm jest wybraną przez Boga religią i nikt poza nimi nie zasługuje na honor należenia do niej. W języku żydowskim jest specjalne słowo na ludzi nie-Żydów – goj – podczas gdy ich słowo na samych siebie jest am [„naród”]. Goj jest określeniem obraźliwym. Kiedy Żyd nazywa kogoś gojem, ma na myśli, że ta osoba jest barbarzyńska, dzika, nieczysta i zdeprawowana…”[2]
W trzecim artykule, z 22 października 2011 r., autor stwierdza:
„…Żydzi wierzą, że nikt na świecie poza nimi nie ma praw, że wszystko na świecie jest ich własnością i że Bóg dał im prawo używać i posiadać wszystko – włącznie z własnością innych ludzi. Nie powstrzymują się przed używaniem najbardziej nikczemnych i zdeprawowanych środków w celu przejęcia zasobów innych ludzi. Wierzą, że ich pisma święte, a szczególnie Talmud, sankcjonują, a wręcz zachęcają ich do zabierania własności innych, oszukiwania ich i kradzenia ich pieniędzy przez oszukańcze, uciskające i wrogie sposoby. Podstawowym założeniem jest, że są oni równi Bogu i że Bóg stworzył ich lepszymi od wszystkich innych istot…”[3]
Żydzi używają krwi do robienia macy paschalnej
Czwarty artykuł Muhammada, z 23 października, przywołuje oszczerstwo o rytualnym zabijaniu:
„Dziedzictwo [Żydów] nieustannie zachęca ich i podżega do zabijania każdego, kto nie jest Żydem, i do bezlitosnego szerzenia ruin i zniszczeń w świecie nie-żydowskim. Według dyktatów Biblii i Talmudu, tylko żydowskie życie jest święte. Żyd ani nie jest karany, ani nie dostaje nagany za zabicie lub obrabowanie nie-Żyda. Według tych dyktatów nikt poza Żydem nie jest uprawniony do godności i życia.
[Koptyjski pisarz egipski] Zaki Szenouda napisał [w książce Społeczeństwo żydowskie][4] : ‘Straszliwe barbarzyństwo płynie w żyłach Żydów i przenika aż do samej głębi jego istoty i duszy. To barbarzyństwo było jedną z ich najbardziej widocznych cech od czasu, kiedy pojawili się po raz pierwszy, i było nieodłączną ich częścią przez całą ich historię i we wszystkich dziedzinach życia. Zawsze rządzi nimi agresywna i przerażająca tendencja do szaleńczego okrucieństwa oraz demoniczne pragnienie zabijania, mordowania, wieszania, palenia, kamienowania, maltretowania i torturowania [ludzi], obcinania ich kończyn i dokonywania ludobójstwa, palenia miast i siania zniszczenia w każdym miejscu, które jest pod ich panowaniem. Nie znają litości. Żadne [ludzkie] uczucie, religia, wiara lub sumienie nie odwodzi ich od robienia tych rzeczy. Są jak żarłoczne wilki, wściekłe psy lub szalone świnie, które zatapiają kły i pazury w każde zwierzę, które spotkają na drodze. Tylko krew i widok martwych ciał i ich resztek rozrzuconych wokół nich mogą zadowolić ich żądzę [zabijania]…’
Rabini Żydów pozwalają im na zabijanie i ćwiartowanie pewnych ludzi, destylowanie ich krwi i używanie jej do robienia macy, która jest jedzona podczas Paschy i innych świąt. Jednym z najsłynniejszych wypadków tego rodzaju było morderstwo ojca Thomasa i jego służącego Ibrahima Amara w Bejrucie [sic] w 1840 r.[5] . Biorący udział w tym incydencie, a szczególnie rabini, którzy nakazali zabicie tych dwóch i destylowanie ich krwi, przyznali, że zrobili to z motywów religijnych i że krew została użyta do zrobienia macy… Tutaj raz jeszcze widzimy niebezpieczną rolę odgrywaną przez źródła żydowskie, które dostarczają podstawy ich zboczonemu zachowaniu…”[6]
Żydów „nie można uwolnić [od tych wad w inny sposób] niż przez wycięcie ich serc”
Ostatnie dwa artykuły, z 24 i 25 października, koncentrują się na „zdradzieckiej” i „nieuczciwej” naturze Żydów:
„Według żydowskiego dziedzictwa ideologicznego i religijnego Żyd nie musi honorować żadnych sojuszy ani zobowiązań wobec nie-Żyda, Widzimy więc, że osobowość żydowska rzadko przestaje oszukiwać i zdradzać innych w negocjacjach. Kiedy Żyd ma okazję uniknąć zobowiązań wobec nie-Żyda, niestety robi to natychmiast… Te cechy są zakorzenione w ich naturze, płyną jak krew w ich żyłach i rządzą ich sercami. Nie można ich uwolnić [od tych wad w inny sposób] niż przez wycięcie ich serc[7] .
Zaki Szenouda mówi: ‘Hipokryzja i oszukaństwo są najbardziej widocznymi cechami Żydów. Udają, że są lojalni i uczciwi w celu ukrycia swojej oszukańczej i zdradzieckiej [natury]… Przybliżają się do władców z bladymi uśmiechami w celu osiągnięcia swoich celów, a potem spiskują przeciwko [władcom], a nawet przeciwko Bogu. Zwracają się do niego służalczo ze skargami i jękami, ale kiedy On spełni ich [pragnienia], buntują się i bluźnią przeciwko Niemu, odciągają do Niego i czczą innych bogów…’” [8]
Muzułmańskie plany wojny przeciwko Żydom muszą opierać się na znajomości ich charakteru
Muhammad kończy stwierdzeniem, że muzułmanie muszą znać swoich wrogów, Żydów, żeby skutecznie z nimi walczyć:
„Jak długo te fakty będą ukryte przed oczyma świata przez media, narzędzie żydowskiego oszustwa? Cały świat musi zdać sobie sprawę z prawdy o osobowości żydowskiej, jej podłej naturze i jej korzeniach religijnych w celu zobaczenia jej wrogości wobec ludzkości, i podjąć niezbędne kroki, by bronić się przed jej nikczemnym [wpływem]. My, muzułmanie, jesteśmy najbardziej kompetentni do podjęcia tego [zadania]. Nasz plan wojny i walki przeciwko wrogowi musi obejmować, jeśli nie zaczynać się od zapoznania się z tym wrogiem, ze składnikami jego charakteru i z czynnikami, które go kształtują. Pora poświęcić więcej [wysiłków] na zainteresowanie się tą sprawą, studiowanie jej i nagłaśnianie, abyśmy mogli skutecznie zetrzeć się z żydowskim wrogiem, ze świadomością potrzebną do zapewnienia korzystnego dla nas wyniku”[9] .
[1] Ikhwanonline.net, 20 października 2011.
[2] Ikhwanonline.net, 21 października 2011.
[3] Ikhwanonline.net, 22 października 2011.
[4] Książka zajmuje się historią polityczną, religijną, społeczną i geograficzną narodu żydowskiego przez wieki.
[5] To najwyraźniej odnosi się do oskarżenia o mord rytualny z Damaszku, które przez lata było podstawą podżegania antysemickiego w świecie arabskim i muzułmańskim. Patrz na przykład wypowiedzi byłego syryjskiego ministra obrony Mustafy Tlasa o jego antysemickiej książce Maca Syjonu: MEMRI Inquiry & Analysis Series Report No. 442, „Arab and Islamic Antisemitism,” 29 maja 2008, http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/2680.htm
[6] Ikhwanonline.net, 23 października 2011.
[7] Ikhwanonline.net, 24 października 2011.
[8] Ikhwanonline.net, 25 października 2011.
[9] Ikhwanonline.net, 25 października 2011
