W artykule z 28 grudnia 2020 roku w saudyjskiej gazecie “Al-Watan” liberalny dziennikarz 'Ali Al-Szarimi zaproponował sposoby zapobieżenia rekrutacji młodych ludzi przez ekstremistyczne organizacje takie jak ISIS. Pierwszą potrzebą jest reforma programów szkolnych, szczególnie w dziedzinie nauczania religii, które obecnie nie oferują żadnej ideologicznej ochrony i w rzeczywistości radykalizują młodzież i zamieniają ją w potencjalnych rekrutów organizacji terrorystycznych. Al-Szarimi proponował, między innymi, ponowne zbadanie pojęcia dżihadu w tych programach; wpojenie wartości religijnego pluralizmu, praw człowieka i państwa narodowego oraz nauczanie o wszystkich religiach we wszystkich klasach – żeby zapobiec dogmatyzmowi i kultywować niezależne i krytyczne myślenie.
'Ali Al-Szarimi (zdjęcie: Al-Watan, Arabia Saudyjska)
Poniżej podajemy fragmenty jego artykułu:[1]
22 grudnia 2020 r. kuwejckie służby bezpieczeństwa narodowego aresztowały sześciu nastolatków, którzy kontaktowali się z organizacją terrorystyczną ISIS. Okazało się, że ta organizacja skusiła ich do przyjęcia jej ideologii, a u niektórych z nich znaleziono także broń. Kilka zabranych im komputerów zawierało korespondencję i koordynację z organizacją terrorystyczną. Jeden z nastolatków przyznał podczas przesłuchania, że pewien mężczyzna skontaktował się z nim w trakcie gry komputerowej [online] … Pytanie brzmi: dlaczego ISIS rekrutuje nastolatków?
Po pierwsze, rekrutowanie dorosłych jest trudniejsze niż rekrutowanie nastolatków. Dorosłym można wyprać mózgi tylko przez intensywne szkolenie, podczas gdy młodzi ludzie są mniej odporni na radykalną ideologię. Łatwiej jest przyzwyczaić ich do widoku rozmaitego rodzaju morderstw i egzekucji, a [także] łatwiej jest zamienić ich w ludzkie bomby, szczególnie dlatego, że nie wzbudzają podejrzeń. Po drugie, staraniami Zatoki i Arabów udało się zmiażdżyć ISIS i po tak wielu stratach [organizacja] została zmuszona do rekrutowania nastolatków.
Skutecznym [sposobem zwalczania tego zjawiska] jest założenie rady Zatoki do zwalczania ekstremizmu i terroru, która będzie stowarzyszona z niezależnymi krajowymi radami do walki z ekstremizmem i terrorem w każdym z krajów. [Te rady muszą] zawierać ekspertów w dziedzinach praw człowieka i edukacji, ale również ekspertów z sektorów militarnego, rządowego i pozarządowego, którzy będą wszyscy pracować razem, by zlikwidować terror w Zatoce.
Najważniejsze [jednak] jest [założenie] rad do wspierania rodziny w Zatoce, ponieważ aktywiści ISIS wykorzystują rozpad rodziny powodowany przez media społecznościowe i [dokonują] inwazji na tę próżnię… Badania i statystyki wskazują, że nieobecność edukacyjnego bezpieczeństwa w dzieciństwie jest jednym z głównych czynników, które [przykładają się] do pojawienia się ekstremistycznych ludzi, którzy są strategicznymi [celami] organizacji terrorystycznych.
W dodatku ministerstwa edukacji w Zatoce i ich różne agencje muszą teraz zrewidować religijne program nauczania i oczyścić je z wszelkich niewłaściwych [treści], które są sprzeczne z wartościami praw człowieka, które głosi islam. Przykładem jest religijny ekstremizm, który przejawia się w wypaczaniu zasad [wiary], opróżnianiu religijnych orzeczeń z ich treści i odchodzeniu od [prawdziwych] celów religii. Innym przykładem niewłaściwej treści jest nienawiść wobec innych religii w szkołach religijnych. Pojęcie „dżihad” musi [także] zostać ponownie oszacowane i zbadane w nowym świetle.. [Nasz] dżihad powinien być przeciwko zacofaniu i ignorancji, a zatem sądzę, że idea religijnego pluralizmu musi być wpojona w umysły obywateli, bowiem absolutystyczna religia jest główną przyczyną wyłonienia się społecznego klimatu ekstremizmu i przemocy. Jest także ważne nauczanie [ogólnej] wiedzy i sztuki we wszystkich klasach, włącznie z historią religii i [studiami] porównawczymi religijnych szkół, jako sposób wychowywania niezależnej i krytycznej osobowości, która nie da się porwać żadnemu rodzajowi kaznodziejstwa.
[Jeszcze] ważniejsze jest włączenie do programów nauczania [zasad] obywatelstwa i praw człowieka oraz wpojenie poczucia przynależności do państwa narodowego… bo tylko państwo może dostarczyć ogólnego bezpieczeństwa opartego o założenie, że obywatelskie zachowanie jest oparte na prawach, które stosują się do każdego, niezależnie od jego koloru [skóry], rasy, miejsca [pochodzenia] lub wyznania.
[1] Al-Watan (Saudi Arabia), December 28, 2020.
