W artykule z 15 lipca w saudyjskiej gazecie “Okaz” dziennikarz Muhammad Al-Sa’d ostro skrytykował palestyńskiego wojownika, Ahmada Dżibrila, który zmarł niedawno, i jego ruch Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny – Dowództwo Główne (PFLP–GC)]. Dżibril i jego ruch, pisał Al-Sa’d, działał jako maszyna do zabijania w służbie syryjskiego reżimu i zabił więcej Palestyńczyków podczas wojen domowych w Libanie i Syrii niż zabił Izrael od 1948 r. Tak więc z pewnością byli raczej ciężarem niż atutem dla sprawy palestyńskiej.
Al-Sa’d krytykuje także szefa ruchu Hamasu, Jahję Sinwara, za traktowanie Dżibrila jako źródła inspiracji i mówi, że Hamas działał dokładnie tak jak Dżibril, kiedy zabijał członków Fatahu podczas przejęcia władzy w Strefie Gazy w 2007 r. Kończy stwierdzeniem, że Palestyńczycy nie rozumieją, że są własnymi najgorszymi wrogami i wybaczają sobie swoje błędy. Zgodził się z saudyjskim księciem Bandarem bin Sultanem, który powiedział, że sprawa palestyńska jest sprawiedliwa, ale jej adwokaci są porażką.[1]
Wypowiedzi Ahmada Dżibrila w 2017 r., kliknij poniżej:[2]
Przedstawiamy przetłumaczone fragmenty artykułu Al-Sa’da z 15 lipca:[3]
Próbując przejąć dla własnych celów sprawę palestyńską [reżim] Baas w Syrii i Iraki i Naser [w Egipcie] zaprzęgli rewolucyjnych przywódców [palestyńskich], by służyli ich potrzebom i ich rywalizacji z innymi arabskimi rządami. Używali [tych przywódców] do propagowania rewolucyjnego ludowego dyskursu, który uwalniał ich od odpowiedzialności za marne i niedbałe [zajmowanie się sprawą palestyńską] i przerzucanie winy na mądre i rozważne reżimy, głównie Arabię Saudyjską.
W tym kontekście przez wiele dziesięcioleci wyróżniał się Ahmad Dżibril, sekretarz generalny Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny – Dowództwo Główne (PFLP–GC). Nie wyróżniał się z dobrych powodów, a raczej dlatego, że był najgorszy [z tych palestyńskich] przywódców i był tym, który najbardziej przypominał maszynę do zabijania zainteresowaną wyłącznie zabijaniem. Jest wideo z palestyńskimi [przywódcami], na którym przywódca Hamasu w Gazie, Jahja Al-Sinwar mówi do Ahmada Dżibrila, który stoi obok niego: “Nauczyliśmy się od ciebie, jak [prowadzić] walkę i byłeś dla nas inspiracją w naszych wojskowych operacjach”. Czy Sinwar zapomniał, że Dżibril bombardował razem z Syrią palestyńskie obozy uchodźców, by wygnać wojowników [innych palestyńskich] organizacji z Libanu [podczas libańskiej wojny domowej] i że dołączył do Assada w zabijaniu Palestyńczyków podczas rewolucji „Jesieni Arabskiej” [tj. Wiosny Arabskiej w Syrii]?![4] Może Hamas umyślnie ignoruje fakt, że Front Dżibrila bombardował i zabijał kobiety i dzieci podczas oblężenia i podczas wojen [domowych] w Syrii i Libanie, ponieważ Hamas [sam] robił to samo w Gazie podczas zamachu stanu przeciwko Fatahowi, kiedy zrzucał swoich przeciwników z dachów i ciągnął ich ciała ulicami.
Tak Palestyńczycy oceniają się wzajemnie i wybaczają sobie wszystkie [swoje] błędy. Nie ma poczucia winy i nie ma obwiniania, mimo że Dżibril był gilotyną, która rozlewała palestyńską krew, a jego militarne operacje przeciwko Izraelowi były tylko taktyką, która służyła syryjskim politykom i niczym więcej.
Ahmad Dżibril widział Palestynę przez pryzmat syryjskiej partii Baas lub, ściślej, przez pryzmat [rządzącej] rodziny Assadów. Był ich wyszkolonym służącym i ich ostrą bronią, jak reszta przywódców palestyńskich frakcji. Palestyna była dla niego tylko przykrywką i lukratywnym programem, który dawał mu zyski i status. Podczas wojen domowych w Libanie i Syrii, w których uczestniczył, LFWP zabił więcej Palestyńczyków niż sami Izraelczycy zabili od 1948 r. do dzisiaj. Dżibril nie jest wyjątkiem [w tym sensie]. Wszystkie palestyńskie frakcje biły się między sobą i zmasakrowały dziesiątki tysięcy swoich rodaków Palestyńczyków, ale Ahmad Dżibril był przywódcą syryjskiej frakcji [która walczyła] w imię Palestyny w celu “poskromienia” [innych] palestyńskich frakcji i poddania ich zabijaniu i torturom.
Fakt, że Ahmad Dżibril stawał po stronie każdego, kto walczył przeciwko jego ludowi, podnosi pytanie dotyczące jego kierunku. W latach 1970. i 1990. zawarł pakt z Syrią, walczył z Arafatem i jego współpracownikami, oblegał obozy dla uchodźców [w Libanie] i dokonał ciężkich masakr wspólnie z chrześcijanami. W latach 1980. dołączył do szyickiego ruchu Amal [w Libanie] w Wojnie Obozów[5] i popierał Syryjczyków w ich próbie przeszkodzenia Arafatowi, którego wygnano z Libanu [w 1982 r.] powrotu tam w 1983 r.
Ahmad Dżibril założył swoją milicję przed [założeniem] Fatahu, a nawet zanim Arafat stał się znaną postacią. Nie był pragmatykiem jak Arafat i pozostał całkowicie lojalny wobec syryjskiego reżimu. Był posłuszny każdemu mrugnięciu oka Hafeza Al-Assada, a później jego syna, Baszara. Dżibril nie wyciągał broni, dopóki nie rozkazywał mu tego syryjski wywiad. Arafat, z drugiej strony, był doświadczonym politykiem, manewrował między swoimi wspólnikami i rywalami i osiągał porozumienia z [wszystkimi], od prawicowych sił 'Abd Al-Nasera do lewicowych [sił] Saddama [Husajna], wykorzystując każdą okazję i każdy system, czasami w jedwabnych rękawiczkach, a czasami używając karabinów innych [ludzi].
Pytanie brzmi: Czy Ahmad Dżibril i jego Front przynieśli dodaną wartość do sprawy palestyńskiej, czy byli ciężarem? Odpowiedź na to pytanie jest trudna, ale możliwa, jeśli postawimy to samo pytanie wobec wszystkich [innych] frakcji. Dżibril, jego sojusznicy i ich wojskowe i polityczne organizacje byli ciężarem dla sprawy [palestyńskiej]. Wyczerpali ją i kupczyli nią, aż stała się martwymi zwłokami i popełnili niewybaczalne błędy w trakcie swojej fałszywej walki. [Saudyjski] książę Bandar [bin Sultan] miał rację, kiedy powiedział, że “Palestyna jest sprawiedliwą sprawą, ale jej adwokaci są porażkami”.
[1] For Bandar’s statements, see MEMRI TV Clip No. 8342, Former Saudi Ambassador To The U.S. Prince Bandar Bin Sultan Slams Palestinian Leadership For Badmouthing Gulf Leaders Over Peace With Israel: They Have Always Placed Their Bets On The Losing Side, October 6, 2020.
[2] For more statements by Ahmad Jibril, see MEMRI TV Clips:
No. 2579, PFLP-General Command Leader Ahmad Jibril: Our Battle Is Against the Oppressive and Arrogant Forces of the West, „Not (Only) with a Group of Jews”, August 2, 2010;
No. 4367, Ahmad Jibril: Syria, Iran Trained Hamas; Missiles Got to Gaza through Hizbullah Cells in Sinai, July 17, 2014.
[3] 'Okaz (Saudi Arabia), July 15, 2021.
[4] The reference is apparently to the deadly clashes that broke out in December 2012 in the Yarmouk Palestinian refugee camp near Damascus, between the Syrian army and the PFLP–GC on the one side, and supporters of the Syrian rebels on the other. The hostilities came to a head on December 16, when the Syrian regime bombed the camp from the air.
[5] The War of the Camps was a conflict during the Lebanon civil war, during which many Palestinian refugee camps were destroyed and thousands of Palestinians were killed. The PFLP-GC sided in this conflict with the Shi’ite Amal movement, which besieged the camps.
