Poniższy raport jest darmową próbką MEMRI Iran Threat Monitor Project (ITMP). Więcej informacji można uzyskać pisząc na adres memri@memri.org z „ITMP Subscription” w tytule.

Behrouz Kamalvandi, rzecznik Organizacji Energii Atomowej Iranu, powiedział 24 sierpnia 2020 r. w wywiadzie dla Al-Alam TV (Iran), że Iran ma 230 ton ciężkiej wody, którą, jak powiedział używa do badań. Powiedział, że Iran eksportuje nadmiar ciężkiej wody do krajów w Europie i w Azji (których nie nazwał) i że Iran produkuje także i eksportuje 242 chemiczne izotopy. Kamalvandi powiedział, że Iran ma ponad 1000 ton yellowcake i ponad 3 tony uranu wzbogaconego do 4-4.1% i wyjaśnił, że ten zapas uranu jest dziesięciokrotnie większy niż to uzgodniono w JCPOA. Powiedział także, że Iran może dalej wzbogacić uran, jeśli powstanie tego potrzeba.

Ponadto Kamalvandi powiedział, że w ciągu 14 miesięcy nuklearny potencjał Iranu odrobi straty spowodowanie niedawnym wybuchem w instalacji nuklearnej Natanz, która, jak powiedział, wydaje się być aktem sabotażu. Powiedział także, że jeśli będzie „snapback” ekonomicznych sankcji na Iran, to także JCPOA będzie unieważniona. Dalej Kamalvandi powiedział, że inspekcje MAEA muszą ustać, ponieważ suwerenne państwo nie powinno być zalewane “niepotrzebnymi” pytaniami i inspekcjami i dodał, że MAEA chce obecnie przeprowadzić inspekcje miejsca w pobliżu Szahreza i w pobliżu Teheranu.

Aby zobaczyć klip z rzecznikiem Irańskie Energii Atomowej, Behrouzem Kamalvandim w MEMRI TV, kliknij tutaj lub poniżej.

“Obecnie mamy w przybliżeniu 230 tony” ciężkiej wody i “ponad trzy tony” uranu wzbogaconego do 4%

Behrouz Kamalvandi: Obecnie mamy w przybliżeniu 230 tony [ciężkiej wody], ale eksportujemy nadmiar. W dodatku części używamy do badań w Iranie. Jest bardzo ważne, że produkujemy 242 chemiczne izotopy, których nie byliśmy w stanie produkować w przeszłości. Eksportujemy także pewien nadmiar tych chemicznych izotopów, co sprowadza walutę do kraju. Inne strony starają się zamknąć fabrykę, która produkuje te izotopy. Ich logika jest taka, że kiedy produkcja [ciężkiej wody] osiągnie 130 ton, nie będzie klientów, by ją kupić. Ale my zaprojektowaliśmy tę fabrykę w sposób, który pozwala nam w sytuacji ekonomicznych sankcji znaleźć klientów na ciężką wodę.

Jeśli chodzi o uran, sądzę, że mamy ponad trzy tony. To jest dziesięć razy więcej niż uzgodnione w JCPOA.

Jest [wzbogacony] do 4-4.1%. Działamy do tego procentu, ale możemy produkować wyższe procenty, jeśli powstanie potrzeba. Jesteśmy zdolni do zrobienia tego.

“Sprzedajemy [ciężką wodę] do krajów w Azji i w Europie… Wolimy nie wymieniać nazw [firm]”

Dziennikarz: Które kraje kupują ciężką wodę od Iranu?

Kamalvandi: Sprzedajemy do krajów w Azji i w Europie. W celu uniknięcia nacisków na firmy w tych krajach, nie nazywamy ich. Amerykanie robią coś osobliwego. Naciskają na firmy, jak również na osoby. Jeśli Amerykanie tracą nadzieję w pewnym kraju i jeśli tracą nadzieję w firmach, to przechodzą do nacisku na osoby. Wierzę, że w przyszłości przejdą do nacisku na synów tych osób. Dlatego wolimy nie wymieniać nazw.

[…]

Możemy zrekompensować za straty w eksplozji w Natanz “w ciągu 12-14 miesięcy”; Eksploza była „aktem sabotażu”

Obecnie mamy w przybliżeniu 1000 ton yellowcake. Załóżmy, że zaczniemy jutro używać 190 tysięcy SWU, wierzę, że będziemy w stanie kontynuować działania z ilością, jaką mamy, tylko przez cztery lata. Jak długo trwa wyprodukowanie takich maszyn?

Mogę powiedzieć, że mieliśmy możliwość produkowania 62 maszyn przed niedawnym incydentem [w Natanz]. Jeśli przydzielimy 10 SWU na każdą maszynę – powiedzmy tylko 60 maszyn – dostajemy w sumie 600 SWU. Jeśli mnożymy te liczbę przez 30 dni suma wynosi 18 tysięcy SWU. Powiedzmy, że zaczynamy pracować dzisiaj i bierzemy pod uwagę niedawny incydent – to prawda, że straciliśmy część naszego potencjału, ale sprawy nie są tak złe. Nie jest tak, że nie możemy zrekompensować straty.

Mamy inne oddziały, które mogą to zrobić z mniejszą energią. W ciągu roku możemy być z powrotem tam, gdzie byliśmy. Innymi słowy, możemy zrekompensować straty w ciągu 12-14 miesięcy.

[…]

Tak, to była eksplozja [w Natanz]. Przyczyną eksplozji nie był gaz, jak powiedziano w mediach. Tak nie jest. W tym miejscu nie było gazowej infrastruktury, która mogła spowodować eksplozję. Dochodzenie naszych agencji bezpieczeństwa wskazuje na akt sabotażu. Pytaniem jest więc, jaki rodzaj sabotażu i kto za nim stoi.

[…]

“Kraje mają suwerenność i nie można ich zalewać niepotrzebnymi pytaniami”

Jeśli porozumienie nuklearne przestaje istnieć, trzy rodzaje inspekcji znikną automatycznie. Innymi słowy, jeśli chcesz nazwać to “snapback’ lub jakąkolwiek inną nazwą… Nie możesz mieć przywileju powrotu do poprzednich sankcji ekonomicznych, jak długo JCPOA jest nadal żywe i obowiązujące. Kiedy wybierasz snapback, znaczy to, że porozumienie nuklearne dłużej nie obowiązuje. Znaczy to także, że Iran nie jest dłużej związany żadnymi zobowiązaniami.

[…]

Były kwestie takie jak Turquzabad, o których druga strona nie miała żadnych dowodów. Dlatego mamy prawo nie odpowiadać na ich pytania [o to]. W celu jednak zapobieżenia, by wrogowie skorzystali z tej sytuacji, dobrowolnie znaleźliśmy sposoby złagodzenia ich niepokoju i powiedzieliśmy, że mogą mieć dostęp do tego miejsca i zobaczą, że nie ma tam niczego podejrzanego. Jest jednak ważną rzeczą, że to musi skończyć się raz na zawsze. Jeśli powiedzą: “Okay, byliśmy w tym miejscu dzisiaj i niczego nie znaleźliśmy, ale jutro chcemy iść do innego miejsca, a następnego dnia do trzeciego miejsca…” To byłoby nie do przyjęcia. Kraje mają suwerenność i nie można ich zalewać niepotrzebnymi pytaniami, które nie są poparte żadną dokumentacją. Próbujemy więc przekonać ich, by wzięli pod uwagę nasze troski, kiedy rozważają stanowisko MAEA. Próbujemy związać ręce naszym wrogom, którzy próbują wciągnąć nas w kłopoty z MAEA i jeden raz mówimy „nie”. Osobiście wierzę, że mieliśmy znaczne sukcesy w tych staraniach.

[…]

Kwestia Turquzabad, którą prezentowałem osobiście, jest za nami. Dzisiaj są dwa miejsca, które MAEA postawiła na porządku dnia inspektorów. MAEA przedstawiła ich geograficzną lokalizację. Jedno z tych miejsc jest w pobliżu miasta Szahreza, w okolicy Abadeh. Jest między Szahreza i Abadeh. Drugie miejsce jest w pobliżu Teheranu, Dyskutujemy o tych dwóch miejscach z MAEA.