W przeddzień ustalonej na 14-15 grudnia 2009 r. wizyty libańskiego prezydenta Michela Suleimana w USA i jego spotkania z amerykańskim prezydentem Barackiem Obamą oraz przedstawicielami administracji USA, w Libanie mówiono, że Syria jest niezadowolona z tej wizyty i że ta wizyta w znaczący sposób pogarsza napięcie między syryjskim prezydentem Baszirem Al-Assadem i prezydentem Sulejmanem. Według tych doniesień napięcie wzrosło do punktu, w którym rzecznicy Syrii w Libanie ostrzegali Suleimana, że po tej wizycie może znaleźć się w sytuacji prawdziwej konfrontacji z Syrią.
9 grudnia Michel Aoun, wysoki rangą przedstawiciel libańskiej opozycji i przewodniczący Ruchu Wolnych Patriotów, złożył niespodziewaną wizytę w Damaszku jako gość syryjskiego prezydenta Baszira Al-Assada – który wysłał prezydencki samolot do Bejrutu, by go przywiózł. Podczas tej wizyty stwierdzenie Syrii, że Aoun jest najwybitniejszym przywódcą chrześcijańskim w Libanie” zostało przez pewne elementy w Libanie uznane za wyzwanie Syrii wobec Suleimana i za próbę wzmocnienia Aouna ze szkodą dla Sulejmana[1] .
Poniżej podajemy przegląd pro-syryjskich mediów w Libanie, atakujących zbliżającą się wizytę Suleimana w USA:
Rzecznicy Syrii w Libanie: Wizyta Suleimana w USA zaszkodzi jego stosunkom z Assadem
9 grudnia 2009 r. libańska gazeta “Al-Akhbar”, która jest bliska Syrii, doniosła, że rzecznicy Syrii w Libanie nie są zadowoleni z nadchodzącej wizyty prezydenta Suleimana w USA i że oceniają, iż ta wizyta może zaszkodzić jego stosunkom z Assadem, “cofając je o krok”[2] .
Syria wzmacnia opozycjonistę Aouna – kosztem Suleimana
Także 9 grudnia Michel Aoun, wysoki rangą przedstawiciel libańskiej opozycji i przewodniczący Ruchu Wolnych Patriotów, złożył krótką i niespodziewaną wizytę w Syrii, przybywając tam samolotem wysłanym po niego przez syryjskiego prezydenta Baszira Al-Assada. Libańskie gazety „Al-Safir” i „Al-Akhbar”, które są bliskie Syrii, pisały o możliwości, że ta wizyta związana jest z nadchodzącą wizytą Suleimana w USA i że jest to informacja ze strony Syrii, iż uważa Aouna – nie zaś Suleimana – za najwybitniejszego przywódcę chrześcijan w Libanie[3] . „Al-Safir” stwierdził, że Syria czyni wielkie wysiłki, by traktować Aouna jak najcieplej podczas jego wizyty: nie tylko przyleciał do Damaszku i z powrotem prezydenckim samolotem Assada, ale Assad gościł go w nieoficjalnym skrzydle prezydenckiego pałacu – co jest bezprecedensowym i nadzwyczajnym posunięciem[4] .
Rozana Bu Munsif, publicystka libańskiej gazety “Al-Nahar”, napisała, że wizyta Aouna była skierowana przeciwko nadchodzącej wizycie prezydenta Suleimana w USA. Powiedziała, że Syria próbowała ustalić ograniczenie co do spraw, które Suleiman będzie omawiał w USA – upewniając się, że skupi się on tylko na przesiedleniu uchodźców i na oporze w Libanie – które to tematy cały czas podkreślał jego poprzednik, Emil Lahoud.
Bu Munsif dodała, że kierownictwo syryjskie było niezadowolone z niektórych ostatnio [zajmowanych] pozycji Suleimana i że jego ostatnie spotkanie z Assadem 12 listopada 2009 r. było próbą uspokojenie gniewu Syrii[5] .
„Al-Akhbar”: Po wizycie Suleimana w USA może on znaleźć się w konfrontacji z Syrią
11 grudnia Ibrahim Al-Amin, przewodniczący zarządu libańskiej gazety “Al-Akhbar”, znany ze swoich związków z Syrią, opublikował artykuł pod tytułem “Suleiman i jego taniec na krawędzi przepaści”. Al-Amin stwierdza w nim, że stosunki Suleimana z Syrią i z opozycją libańską nie są dobre.
Al-Amin napisał, że asystent sekretarza stanu USA, Jeffery Feltman, pracował z współpracownikami prezydenta Suleimana, by po wizycie w USA Suleiman zajął stanowisko sprzeciwiające się “politycznemu niedźwiedziemu uściskowi” Libanu przez Syrię.
Według Al-Amina Syria twierdzi, że wizyta Suleimana w USA będzie nieskuteczna i że są inne, znacznie ważniejsze sprawy dla krajów arabskich. Podobnie, powiedział, Syria już wyjaśniła Suleimanowi, że popiera libańską opozycję i że choć uważa go za prezydenta Libanu, widzi Michela Aouna jako „najwybitniejszego chrześcijańskiego przywódcę” kraju.
Al-Amin napisał, że Syria doradzała także Suleimanowi, by nie popierał stanowiska jednej tylko grupy politycznej w Libanie (aluzja do Sojuszu 14 Marca) i przypomniała mu, że zrobił tak już w przeszłości i że miało to dla niego negatywne konsekwencje.
Mówiąc, że Suleiman popełnił błąd chwaląc się swoimi stosunkami z reżimem egipskim, Al-Amin powiedział, że Suleiman nie zrozumiał wagi swoich słów lub że „reżim w Egipcie nie pakuje palców w żadne miejsce bez powodowania jego zniszczenia – tak jak to zrobił w Libanie, Palestynie, Somalii, Iraku i Sudanie – a obecnie próbuje mieszać w Jemenie”.
Al-Amin podsumował mówiąc, że Suleiman stoi teraz przed problemem, “ponieważ jeśli postanowi zadowolić USA [podczas swojej wizyty], znajdzie się w izolacji i stanie przed prawdziwą konfrontacją z Syrią. Jeśli rozgniewa USA, to nie zostanie ponownie zaproszony do Waszyngtonu i natknie się na problem prosząc o spotkania w innych stolicach Europy i świata (…)”[6]
Poprzednie próby Syrii podkopania pozycji Suleimana w celu zastąpienia go Aounem
Należy zauważyć, że zarówno w 2008, jak i w 2009 roku Syria prowadziła akcję przeciwko Suleimanowi, której celem było zastąpienie go Aounem.
W grudniu 2008 r. Syria, rozgniewana stanowiskiem Suleimana, starała się podważyć jego status i wzmocnić status Michela Aouna. Na początku tego miesiąca Syria gościła Aouna podczas wizyty państwowej, która była znacznie wystawniejsza niż wizyta Suleimana kilka miesięcy wcześniej, w sierpniu 2008 r. Podczas tej wizyty Aoun był przyjmowany bardzo ciepło, spotkał się z przedstawicielami władz syryjskich wysokiego szczebla, uczestniczył w ceremoniach religijnych na swoją cześć i był oklaskiwany przez syryjskie tłumy.
Także wówczas ta wizyta wzbudziła obawy w Libanie, jak również poza Libanem, że Syria próbuje wzmocnić Aouna kosztem Suleimana – zarówno jako przywódcę chrześcijan, jak i sojusznika w Libanie[7] .
A także, w maju 2009 r., w przeddzień czerwcowych wyborów do libańskiego parlamentu, Sojusz 14 Marca ostrzegał, że po wyborach libańska opozycja, która jest sprzymierzona z Syrią, będzie działać na rzecz usunięcia prezydenta Suleimana i wyznaczenia na jego miejsce Aouna[8] .
[1] Gazeta “Al-Akhbar” informowała 10 grudnia, że następnego dnia Aoun odwiedzi Syrię, ponieważ “odwiedzający syryjską stolicę słyszeli uwagi o Aounie jak ‘najwybitniejszym przywódcy chrześcijańskim w Libanie, którego przymioty czynią, że jego wpływ przekracza granice libańskiej areny i wywiera wielki wpływ na opinię publiczną chrześcijańskich Arabów”. „Al-Akhbar”, Liban, 10 grudnia 2009.
[2] “Al-Akhbar” (Liban), 9 grudnia 2009.
[3] “Al-Akhbar”, ”Al-Safir” (Liban), 10 grudnia 2009.
[4] “Al-Safir” (Liban), 10 grudnia 2009.
[5] “Al-Nahar” (Liban), 10 grudnia 2009.
[6] “Al-Akhbar” (Liban), 11 grudnia 2009.
[7] Patrz MEMRI Inquiry and Analysis No. 499, „Syriaand the Lebanese Opposition Against Lebanese President Michel Suleiman,” 19 lutego 2009, http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/3220.htm .
[8] Patrz MEMRI Inquiry and Analysis No. 520, „On Eve of Lebanon’s Parliamentary Elections, Struggle between March 14 Forces, Hizbullah-Headed Opposition Heats Up,” 2 czerwca 2009, http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/3336.htm .
