Raporty w mediach irańskich o rozmowach w Wiedniu znacznie różnią się od raportów w mediach Zachodu. Poniżej przedstawiamy główne różnice:
1. Cel rozmów
Wersja zachodnia:Celem rozmów jest dyskusja o przyszłości irańskiego program nuklearnego; to USA zmusiły Iran do uczestnictwa w rozmowach.
Wersja irańska:Celem rozmów nie jest dyskutowanie o przyszłości irańskiego program nuklearnego ani o jego działalności wzbogacania uranu, ale zajęcie się potrzebą Iranu zakupu uranu o poziomie [wzbogacenia do] 20% do użycia w reaktorze jądrowym w Teheranie.
2. Wynik rozmów
Wersja zachodnia:Strony zgodziły się co do naszkicowanej umowy. Przekazano to uczestniczącym krajom, które wszystkie muszą odpowiedzieć do wieczora 23 października 2009 r.
Wersja irańska:Nie ma żadnego uzgodnionego szkicu umowy. Każda strona przedstawiła własną propozycję do przeglądu dla drugiej strony i Iran czeka na odpowiedź na swoją propozycję zakupu paliwa nuklearnego. (1)
23 października był ostatecznym terminem przedstawionym przez ElBaradei z jego własnej inicjatywy i nie zobowiązuje on Iranu.
3. Pozycja Iranu wobec propozycji Zachodu
Wersja zachodnia:Oczekuje się, że Iran da odpowiedź twierdzącą w uzgodnionym terminie.
Wersja irańska:W świetle powagi sprawy nie można oczekiwać odpowiedzi w określonym czasie.
Iran w żadnych okolicznościach nie pozwoli, by jego “strategiczne rezerwy” wzbogaconego uranu zostały usunięte z kraju.(2)
Jeśli żądanie Iranu zakupu uranu na poziomie 20% nie zostanie spełnione, wzbogaci on uran do tego poziomu w Iranie.(3)
Umowa zaproponowana przez Zachód jest wyłącznie próbą oszukania Iranu i nie jest zakotwiczona w prawie międzynarodowym. To IAEA ma obowiązek, zgodnie z jej przepisami, zaopatrzenia każdego członka NPT we wzbogacony uran dla potrzeb badawczych.(4)
Przypisy:
(1) Według źródła zbliżonego do irańskiej delegacji w Wiedniu: „Islamska Republika Iranu przedstawiła wyraźną propozycję zakupu paliwa niezbędnego dla reaktora jądrowego w Teheranie i oczekuje odpowiedzi”. A następnie według tego źródła: „Iran jest kupującym paliwo do reaktora w Teheranie i sprzedający powinni odpowiedzieć na propozycję kupującego”. IRIB news (Iran), 24 października 2009.
(2) Według źródła zbliżonego do irańskiej delegacji w Wiedniu: “jedno jest pewne, a mianowicie, że Iran nie straci swoich rezerw strategicznych”. „Kayhan” (Iran), 24 października 2009. Artykuł redakcyjny w gazecie „Kayhan”, która jest bliska irańskiemu Najwyższemu Przywódcy Ali Chameneiemu, stwierdził: Zachód – który tydzień lub dwa tygodnie temu myślał z entuzjazmem, że Iran jest gotowy natychmiast oddać wszystkie swoje rezerwy strategiczne, [a mianowicie cały] swój [uran] wzbogacony do niskiego poziomu w zamian za garstkę obietnic – dowiaduje się teraz stopniowo, że Iran nie ma żadnych zamiarów zrobienia tego. W rzeczywistości, żeby powiedzieć to tak krótko, jak to możliwe, strategicznym wyborem Iranu w rozmowach w Wiedniu nie jest oddanie materiału nuklearnego i otrzymanie go [z powrotem w postaci] paliwa nuklearnego, ponieważ w zasadzie [Iran] nie może zaufać ani odrobinę stronie zachodniej, że pozostanie zobowiązana swoją obietnicą w tej sprawie (…) Iran nigdy nie zrezygnuje ze swoich rezerw strategicznych.”. „Kayhan” (Iran), 24 października 2009.
(3) Artykuł redakcyjny “Kayhan” oznajmił: “Strategicznymi opcjami [Iranu] jest albo zakup paliwa nuklearnego, albo wzbogacanie [uranu] do 20% wewnątrz Iranu – i Zachód musi wybrać między tymi dwoma”. „Kayhan” (Iran), 24 października 2009.
(4) Przewodniczący irańskiego Majlisu Ali Larijani powiedział, że Zachód próbuje oszukać Iran albo narzucić mu swoje stanowisko. Wyjaśnił, że umowa, w której Zachód zabiera irańskie paliwo nuklearne i obiecuje dalej je wzbogacić, nie posiada żadnej prawnej ani logicznej podstawy. Powiedział, że według przepisów IAEA Zachód jest „zobowiązany zaopatrzyć Iran we wzbogacony uran dla reaktora badawczego w Teheranie. Ponadto nie ma żadnych gwarancji, że jeśli umowa zostanie zawarta, Zachód [rzeczywiście] dostarczy Iranowi paliwa nuklearnego [po otrzymaniu irańskiego materiału nuklearnego]”. ISNA (Iran), 24 października 2009.
W artykule redakcyjnym gazeta „Jomhouri-ye Eslami” wezwała do sprzeciwu wobec prób zabrania z kraju irańskich rezerw uranu, mówiąc, że jest to pułapka osobiście zaprojektowana przez prezydenta Obamę. Irańska zgoda na taki układ, pisała dalej gazeta, zlikwidowałaby osiągnięcia Iranu w dziedzinie wzbogacania jądrowego, a to w zamian za nic więcej jak „fałszywe obietnice i iluzje”. „Jomhouri-ye Eslami” (Iran), 25 października 2009.
Zastępca przewodniczącego irańskiego Majlisu, Mohammed Reza Bahonar, powiedział 24 października 2009 na konferencji w Teheranie, że statut IAEA zobowiązuje ją do zaopatrywania państw członkowskich w paliwo nuklearne i że odmowa zaopatrzenia Iranu we wzbogacony uran byłaby naruszeniem obowiązków tej organizacji. ILNA (Iran), 25 października 2009.
