Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ naciska na ECOWAS, żeby przyspieszyć przygotowania do interwencji militarnej w Azawadzie
Mapa Azawad. Źródło: France 24
17 września 2012 r. ministrowie spraw zagranicznych i obrony ECOWAS(Wspólnota Ekonomiczna Państw Afryki Zachodniej) [1] spotkali się w stolicy Wybrzeża Kości Słoniowej Abidżanie, żeby zaaprobować misję ECOWAS w Azawadzie, znaną jako MICEMA. Misja ma dwa cele: przywrócić stabilizację w Mali po zamachu stanu z 21 marca 2012 r. i ponownie zjednoczyć Azawad z Mali. ECOWAS ma ponad 3,3 tysiąca żołnierzy w regionie stojących od miesięcy w pogotowiu [2] , ale oczekiwała na formalne zgłoszenie do Rady Bezpieczeństwa ONZ o aprobatę dla wysłania wojska – zgłoszenie, które przyszło na początku września [3] .
12 października 2012 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ zaaprobowała Rezolucję 2071, która naciska na ECOWAS, by przyspieszyła przygotowania do interwencji militarnej w Azawadzie [4] (patrz Aneks I). Rada Bezpieczeństwa poprosiła sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-Moona, by współdziałał z ECOWAS i z Unią Afrykańską (UA) w celu przedstawienia w ciągu 45 dni „szczegółowych i dających się zrealizować rekomendacji” w przygotowaniu do wysłania międzynarodowej siły militarnej z odniesieniem do środków i modalności wyobrażonego rozlokowania, w szczególności koncepcję operacji, potrzebnego personelu i oszacowanie kosztów. UN ma dostarczyć ECOWAS „planistów ds. wojskowych i bezpieczeństwa” a UA ma pomóc w przygotowaniach [5] . Według „Botswana Gazette” rezolucja została napisana głównie przez Francję [6] .
Jeszcze przed przyjęciem tej rezolucji ONZ, 9 października, sekretarz generalny ONZ Ban Ki-moon ogłosił mianowanie byłego premiera włoskiego i byłego przewodniczącego Komisji Europejskiej, Romano Prodi [7] na swojego specjalnego wysłannika do Sahelu. Prodi będzie koordynował wysiłki ONZ. by sfinalizować i zrealizować zintegrowaną strategię regionalną ONZ dla tego regionu, przeprowadzając konsultacje z państwami członkowskimi ONZ z regionu oraz z regionalnymi organizacjami i innymi partnerami międzynarodowymi [8] . ONZ i UA ogłosiły także, że otworzą stałe biura w Bamako, żeby koordynować akcję w Azawadzie [9] .
Francja wyraziła gotowość pomocy przy organizacji interwencji militarnej w Azawadzie przez dostarczenie wsparcia i szkolenia logistycznego [10] . Jeśli chodzi o USA. szef mieszczącego się w Niemczech Afrykańskiego Dowództwa USA, generał Carter Ham, powiedział, że ogólne rozwiązanie kryzysu w Azawadzie powinno obejmować „składnik militarny”, ale wykluczył jawną obecność wojsk USA [11] .
Cały raport można przeczytać po angielsku tutaj: http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/6769.htm
Poniżej tłumaczenie Wnioski raportu:
Wnioski
Jednym z celów misji ECOWAS jest walka z grupami islamistycznymi i terrorystycznymi w Azawadzie (AQIM, MUJAO, Ansar Al-Din i Boko Haram). Jednak 3,3 tysiąca żołnierzy wydaje się niewystarczającą liczbą do tego celu, szczególnie biorąc pod uwagę, że sam Ansar Al-Din ma obecnie 10 tysięcy wojowników. Ponadto siły ECOWAS przyzwyczajone są do walki w „buszu”, nie zaś na pustyni. MNLA z drugiej strony, jest zarówno chętna, jak zdolna do walki z ruchami islamistycznymi i z wsparciem finansowym i logistycznym może także rekrutować wojowników Tuaregów z sąsiadujących krajów. Prawdą jest, że od bitwy o Gao 27 czerwca 2012 r. [80] MNLA straciła pewne tereny, pozostaje jednak ważnym graczem w Azawadzie, jak uznają Burkina Faso i Szwajcaria, które utrzymują z nią dialog.
W świetle tego jest niefortunne, że społeczność międzynarodowa nie wyraża żadnego zainteresowania wzmocnieniem MNLA, ale raczej osłabieniem i marginalizowaniem jej. (Rezolucja ONZ, napisana głównie przez Francję, nawet nie wspomina MNLA.) Głównym celem ECOWAS i społeczności międzynarodowej jest najwyraźniej zjednoczenie Mali i osiągnięcie porozumienia z ruchami islamistycznymi, głównie z Ansar Al-Din.
Jeśli interwencja wojskowa – szczególnie taka, która nie angażuje MNLA – rzeczywiście dojdzie do skutku, ECOWAS może osiągnąć ponowne zjednoczenie Mali, ale terroryzm nie zostanie pokonany, mimo że dojdzie do jakiegoś układu z terrorystami. Nawet jeśli AQIM zgodzi się na wycofanie w górzyste, pustynne region Azawadu, najprawdopodobniej będzie kontynuował handel narkotykami i porywanie ludzi. Jest także nieprawdopodobne, by ponowne zjednoczenie kraju przekonało kapitana Sanogo do stowarzyszenia się z ECOWAS lub do rozwiązania skomplikowanej i pełnej konfliktów sytuacji, jaka panuje w stolicy Mali.
*Anna Mahjar-Barducci jest pracownikiem naukowym North African Studies w MEMRI.
Przypisy (nie spolszczone):
[1] The Economic Community of West African States (ECOWAS) is a regional group of 15 West African countries founded in 1975. Its current chairman is the Ivory Coast President Alassane Ouattara. (ECOWAS website: www.ecowas.int )
[2] The force, called Force en attente de la CEDEAO, is officially meant to be available for action in any ECOWAS country. However, it is not certain whether 3,000 troops are actually available, because many ECOWAS countries have internal problems and cannot provide troops.
[3] AFP, September 17, 2012.
[4] See: http://www.diplomatie.gouv.fr/en/country-files/mali-224/events-2627/article/mali-adoption-of-resolution-2071
[5] Un.org, October 12, 2012.
[6] The Botswana Gazette, October 13, 2012.
[7] In 2008, Prodi served as chairman of the United Nations-African Union high-level panel for peacekeeping in Africa.
[8] See: http://www.europolitics.info/institutions/romano-prodi-un-art343999-34.html
[9] Iol.co.za, October 19, 2012
[10] France24.com, October 12, 2012
[11] Army Times(U.S.), September 27, 2012.
[80] See MEMRI Inquiry and Analysis Series Report No. 854, The Fight For A Secular State Of Azawad – Part II: Fighting Terror In The Sahel, July 5, 2012
