Atallah Abu Subh, który przewodniczy Palestyńskiemu Związkowi Pisarzy w Gazie, jest publicystą gazety “Filastin” w Gazie i który uprzednio był ministrem kultury w rządzie Hamasu, napisał szereg artykułów o „żydowskim Talmudzie” i Protokołach mędrców Syjonu. Napisał, że te książki, napisane przez „rabinów”, przedstawiają żydowski plan przejęcia świata rozmaitymi środkami, włącznie z kontrolowaniem krajów i rządów, organizowaniem kryzysów i rewolucji, korumpowaniem społeczeństw, sianiem konfliktów wewnętrznych, podważaniem edukacji i religii, gromadzeniem olbrzymich arsenałów broni, kradzieżą i konfiskatą własności i innymi środkami. Stwierdza on, że Żydzi są kłamcami i ciemiężcami, nie ma więc sensu negocjowanie z nimi i jedynym sposobem rozprawienia się z nimi jest walka i opór.
Poniżej podajemy fragmenty jego artykułów:
Talmud „stanowi najbardziej nikczemną z konstytucji rasistowskich”
Pierwszy artykuł Atallaha Abu Subhy wyjaśnia naturę Talmudu i jego “zasady”. Talmud, mówi on, stanowi „rasistowską konstytucję”, a ponieważ Żydzi się go trzymają, nie ma możliwości zawarcia z nimi pokoju: „… [Żydzi] opisują Talmud jako swoje prawo ustne, które oznacza ich jako potomków Boga, tak jak syn jest dzieckiem swojego ojca. Koran cytuje słowa Żydów: ‘My jesteśmy synami Boga i Jego umiłowanymi’ [Koran 5:18]. [Talmud] stanowi najbardziej nikczemną z rasistowskich konstytucji, niespotykaną w żadnym innym prawie, reżimie lub [kodeksie] postępowania… Ponieważ Żydzi akceptują jego zasady, niemożliwe jest zawarcie z nimi pokoju lub współistnienie z nimi, albo uwierzenie [w cokolwiek, co mówią]. Krótki przegląd kilku z tych zasad ujawni Palestyńczykowi znaczenie, cel i zakres negocjacji z Żydami i z konieczności doprowadzi go do wniosku, że takie negocjacje są daremne i są stratą czasu i energii.
[Niektóre z tych zasad to]:
1. Nie dawaj mięsa nie-Żydowi. Daj je [zamiast tego] psu, który jest lepszy [niż nie-Żyd]. Goje nie są psami, ale osłami (i należy zauważyć, że [w kulturze żydowskiej] psy są uważane za lepsze niż osły). Żydzi są jedynymi, którzy zasługują na wieczne życie, podczas gdy inni są osłami i dlatego niegodni są [wiecznego życia]. Ponadto Talmud powiada, że stosunki między nie-żydowskim dzieckiem a jego rodziną są jak stosunki między osłem a jego rodzicami, to jest, nie ma żadnej więzi rodzinnej i dlatego żyją w zagrodach. [Także], Żydowi nie wolno ożenić się z nie-Żydówką, bo ten, który tak robi, żeni się ze zwierzęciem!
2. Nie-Żydzi wyznają wiarę pogańską i dlatego są świniami, podczas gdy żydowscy mężczyźni i kobiety są ludźmi.
3. Mimo że [nie-Żydzi] są osłami i świniami, Bóg stworzył ich w ludzkiej postaci ze względu na Żydów. Istnieją tylko po to, żeby nieustannie służyć Żydom, którzy są książętami i byłoby niewyobrażalne dla księcia, by służyło mu stworzenie, którego postać jest odrażająca.
4. Ci, którzy trzymają się Talmudu, wierzą, że ‘nie będziesz zabijał’ odnosi się tylko do Żydów, podczas gdy nie-Żydzi mogą być likwidowani jeden po drugim. Jeśli nie zabijani, to przynajmniej powinni być oczerniani… Chrześcijańscy historycy relacjonują, że w roku 214 [n.e.] Żydzi zabili 200 tysięcy chrześcijan w Rzymie i w tym samym okresie dokonali [także] eksterminacji wszystkich chrześcijan mieszkających na Cyprze. W 1717 r. zabili masę chrześcijan w Amsterdamie.
5. Talmud dodaje, że nie-żydowskie kobiety są łatwym łupem dla żydowskich mężczyzn i że stosunek z nie-żydowską kobietą nie stanowi cudzołóstwa. W ten sposób szerzą swobodę seksualną i rozwiązłość na całym świecie i gwałcą wszystkie rzeczy, które są święte. Pozwalają także zastawiać pułapki na szpiegów przy pomocy homoseksualizmu i innych zboczeń seksualnych…
6. Ich zachowanie opiera się na kłamaniu (ponieważ kłamią zwierzętom [tj. nie-Żydom]). Jeśli Żyd składa obietnicę nie-Żydowi, nie musi jej dotrzymać ani być uczciwy… [1] zwolniony jest z wszelkich wyrzutów sumienia lub samooskarżania.
W tym miejscu musze przerwać i zapytać: jaką korzyść może odnieść Palestyńczyk z negocjacji z Żydami, kiedy to jest ich wiarą?… Czy [Palestyńczyk] nie zna tych przekonań i zasad?… Oczywiście zna, ponieważ ośrodki badawcze PLO opublikowały encyklopedie, które ujawniły te tajne przekonania, a [Palestyńczycy] niewątpliwie mają kwalifikowanych ekspertów [w tej dziedzinie]. Te [fakty] są dobrze znane badaczom religii, historii i szkołom [filozofii]… Jak długo więc [Palestyńczycy] będą kontynuowali [negocjacje z Żydami]?…”[1]
Żydzi wierzą, że są właścicielami świata
Abu Subh pisze w artykule z 8 kwietnia 2010 r., że Talmud powiada, iż świat należy do Żydów i dlatego wolno im brać cokolwiek chcą: “Żydzi ukradli naszą ziemię i naszą własność, a także uśmiechy naszych dzieci i nasz chleb. Ukradli ubranie z grzbietu mojej matki i ojca, ukradli nasze meczety, nasze dziedzictwo i naszą historię. Zrobili to wszystko w oparciu o Talmud, który nakazuje im, by nie kradli… Jeden z rabinów interpretował to w ten sposób, że nie wolno kraść od Żyda, ale od nie-Żyda można kraść bez skrupułów.
Palestyńczycy od dawna cierpią z powodu takiego zachowania [Żydów]… Kiedykolwiek grupa żołnierzy wchodzi do [palestyńskiego domu], żeby go przeszukać [żołnierze] kradną wszystko, co wpadnie im w ręce, nawet kolczyki małej dziewczynki. Usprawiedliwiają to w oparciu o jedną z ich najbardziej niebezpiecznych zasad, która stwierdza, że ‘cały świat należy do [dzieci] Izraela’, a więc kiedy kradną, nie jest to naprawdę kradzież, bo nie można kraść swojej własności… Talmud daje przykład: ‘Tak jak gospodyni domowa żyje z pieniędzy swojego męża, dzieci Izraela powinny żyć z bogactwa ziemi gojów bez wykonywania żadnej pracy’. Teraz rozumiemy, dlaczego Żydzi [zawsze] chcą zostawić najgorszą pracę Palestyńczykom. Zbierają Palestyńczyków na podwórzach nazywanych ‘rynkami niewolników’ i potem wysyłają ich do zbierania śmieci, czyszczenia kanalizacji, sortowania śmieci, sprzątania ze stołów [w barach pełnych] pijaków, zamiatania ulic i budowania [domów] wykorzystując ich potrzebę zarobkowania…”[2]
Proces pokojowy – część żydowskiego planu przejęcia świata
Następnie Abu Subh w artykule z 10 kwietnia 2010 r. omówił Protokoły mędrców Syjonu, gdzie pisze, że Protokoły ustanawiają żydowski plan przejęcia świata, a także kierują procesem pokojowym z Arabami: „Protokoły zostały napisane przez rabinów dla głównych przywódców syjonistycznych… aby im umożliwić przechwycenie bogactwa narodów [i kontrolę nad umysłami] nie-żydowskich filozofów, jak również [nie-żydowskich] krajów, społeczeństw, mediów i organizacji edukacyjnych. [Protokoły] ustaliły mechanizmy do realizacji głównych celów globalnego syjonizmu, wiodących ostatecznie do całkowitego przejęcia świata…
Każdy krok[tego planu] zbliża [syjonistów do ich ostatecznego celu] i nie zrezygnują z żadnego osiągnięcia dopóki nie są pewni, że czynią postępy… ku dodatkowym celom. W tym świetle możemy interpretować ich wspieranie procesu pokojowego i celów, jakie osiągnęli w Camp David, w porozumieniu w Wadi Araba [tj. porozumieniu pokojowym z Jordanią] i w Oslo. Mimo że pozornie wycofali się, uczynili znaczne postępy i osiągnęli to, co planowali [osiągnąć] a nawet więcej. Jeśli chodzi o Oslo, wzięli wszystko i nie dali niczego [ w zamian]… Gaza jest nadal oblężona i nic jej nie wyzwoli spod upokarzającego porozumienia podpisanego przez PLO [w dziedzinach] handlu, gospodarki, edukacji i zdrowia, poza ustanowieniem autarkii lub czegoś [podobnego], ale niestety, nie ma ani autarkii, ani niczego innego. Zrozumienie tej prawdy jest warunkiem koniecznym wprowadzenia w życie arabsko-muzułmańskiego planu odrodzenia, który obudzi ummah i zrealizuje aspiracje jej ludów do życia w wolności i honorze”[3] .
Żydzi koronują królów i inicjują rewolucje
Al-Sabah pisze następnie, że Protokoły zostały zaaprobowane na Kongresie Syjonistycznym w Bazylei i wyjaśnia, jak Żydzi wprowadzają je w życie:
“1. Przejęcie świata zostanie osiągnięte terrorem i [użyciem] siły, nie poprzez debaty i dyskusje akademickie. To dlatego Izrael ma największy arsenał na Bliskim Wschodzie i dąży do [osiągnięcia militarnej] supremacji w powietrzu, na lądzie i na morzu [i przewyższa] wszystkie kraje arabskie razem wzięte. Ma także siłę nuklearną, która dorównuje supermocarstwom, a może nawet przewyższa wiele z nich. To wyjaśnia także, dlaczego negocjacje pokojowe z PLO nigdy nie zostały zakończone, nawet po blisko 20 latach ‘akademickich’ debat. Wręcz przeciwnie, Izrael eksploatował [negocjacje] na własną korzyść. Stawia to PLO przed kluczową decyzją i nie ulega wątpliwości, że powrót na drogę oporu jest najlepszą opcją.
2. Żydzi uważają wyzwolenie polityczne za nonsens do usidlenia mas. To wyjaśnia infiltrację Afryki i Azji przez Izrael w latach 50. i 60. pod pretekstem pomocy ruchom wyzwolenia osiągnięcia ich celów, podczas gdy w praktyce [Izrael] infiltrował [te regiony] tylko w celu grabieży i eksploatacji zasobów i ważnych miejsc, jako część planu ustanowienia Wielkiego Izraela. Izrael nie powstrzymuje się od inicjowania rewolucji i zamachów stanu w świecie arabskim. Umieszcza na tronie [jednego przywódcę] i usuwa innego, według własnych celów. W ciągu ostatnich 60 lat widzieliśmy [rozmaite] arabskie republiki, reżimy i królestwa, które później okazały się lojalne wobec Izraela.
3. Przy pomocy tych Protokołów Żydzi zamierzają narzucić narodom swoją tyranię. [Ich celem jest trzymanie] tych narodów pod rządami jednego [tyrana], który uzurpuje sobie ich wolność i nie dopuszcza do realizacji aspiracji i nadziei, masakruje wolnych i promuje zdrajców, uciska zdolnych a promuje ignorantów. Tym sposobem [ludy arabskie] nie rozwiną się i nie zagrożą Izraelowi. Tyran będzie uważał [ludzi zdolnych] za zagrożenie dla swojej władzy, [więc] będzie umizgał się do Izraela i prosił o kooperację z nim w celu skonsolidowania swojego [panowania]…”
[1] „Filastin” (Gaza), 7 kwietnia 2010.
[2] „Filastin” (Gaza), 8 kwietnia 2010.
[3] „Filastin” (Gaza), 10 kwietnia 2010.
