Egipski kanał Al-Tahrir TV zaczął niedawno nadawać kontrowersyjną, antysemicką serię telewizyjną z 2002 r. „Jeździec bez konia”. Al-Tahrir TV, założona tuż przed rezygnacją prezydenta Hosniego Mubaraka, twierdzi, że reprezentuje młodzież rewolucji.
Głównym bohaterem serii, granym przez jej twórcę, egipskiego aktora Muhammada Subhiego, jest podobny do Zorro Hafez Naguib, znany jako „Lis”, który walczy przeciwko brytyjskim rządom w Egipcie. W opowieści Lisowi udaje się zdobyć egzemplarz Protokołów mędrców Syjonu, przeszmuglowany z Rosji do Egiptu. W serii twierdzi się, że Protokoły były instrumentalne dla wysiłków Żydów egipskich założenia żydowskiego państwa w Palestynie; według opowieści ci Żydzi mieli nadzieję na ukrycie tego dokumentu przed okiem publicznym, ponieważ jego odkrycie mogło zaszargać ich wizerunek i mieć negatywny wpływ na ich spisek.
Podczas Ramadanu (listopad-grudzień) 2002 r. pokazywano „Jeźdźca bez konia” w Egipcie w egipskiej telewizji państwowej i na prywatnym kanale Dream TV. Pokazywano tę serię także na Al-Manar TV hezbollahu i na państwowej telewizji Iraku. (Więcej o tej serii w MEMRISpecial Dispatch No. 309, „Ramadan TV Special: The Protocols of the Elders of Zion,” 7 grudnia 2001, http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/563.htm )
W owym czasie seria była szeroko krytykowana, także przez administrację USA, Kongres i prasę amerykańską; jednym z rezultatów tej krytyki było to, że inne kanały zrezygnowały z nadawania serii. W styczniu 2003 r. doradca polityczny egipskiego prezydenta Hosniego Mubaraka Osama Al-Baz napisał trzy artykuły o antysemityzmie, które opublikował egipski Al-Ahram Weekly Online i egipska ambasada w Waszyngtonie. Analizował on w nich szerzenie się antysemityzmu, stwierdzając, że Europa jest odpowiedzialna za jego rozwój i twierdził, że w rzeczywistości jest on obcy światu arabskiemu i islamowi. Następnie obalił pewne powszechne mity antysemickie, takie jak Protokoły i mordy rytualne, i wezwał Arabów do uznania Holocaustu i napiętnowania nazizmu. Zakończył rekomendacją dla zarówno Arabów, jak Żydów, by naprawili stosunki między nimi.
· Cały artykuł znajduje się w MEMRI Special Dispatch No. 454, „Egypt’s Response to Accusations of Arab Media Antisemitism,” 3 stycznia 2003, http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/787.htm .
· Więcej o krytyce tej serii w MEMRI Inquiry & Analysis No. 135, „Harbingers of Change in the Antisemitic Discourse in the Arab World,” 23 kwietnia 2003, http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/854.htm .
Al-Tahrir nadaje obecnie odcinki “Jeźdźca” codziennie; każdemu odcinkowi towarzyszy półgodzinny show o serii, z Subhim jako gospodarzem. Kanał ma także nadać specjalny wywiad z Suhim, w którym odpowie on na pytania widzów dotyczące serii.
Poniżej podajemy fragmenty serii, które nadano 18-23 marca 2012. Żeby zobaczyć ten klip w MEMRI TV, odwiedź http://www.memritv.org/clip/en/3383.htm .
Na Konferencji egipscy Żydzi planują “dom narodowy w samej Palestynie”, żeby udaremnić… jedność arabską i islamską”
Na konferencji Żydów egipskich
Przywódca żydowski A: Wielka Brytania nam pomaga. Herzl słusznie skierował wszystkie wysiłki na Wielką Brytanię, która stała się protektorką ruchu syjonistycznego.
Nie udało wam się przekonać Brytanii, by dała nam Synaj na dom narodowy, co uczyniłoby nas częścią Imperium Brytyjskiego.
Przywódca żydowski B: To wielka szkoda. Powinniśmy już być na Synaju od czterech lat. Stąd to tylko jak kamieniem rzucić.
Przywódca żydowski C: Kiedy Szósty Kongres odrzucił propozycję Herzla osadzenia nas w Ugandzie – dlaczego Brytania nie popierała tej propozycji?
Przywódca żydowski D: To dlatego, że Brytania dbała o własne interesy. Kiedy Herzl umarł w zeszłym roku, zapanowała niezgoda. Jedni z nas wierzyli, że powinniśmy zaakceptować każdą propozycję ustanowienia państwa syjonistycznego, w Palestynie lub gdzieindziej – podczas gdy inni utrzymywali, że jest to „Palestyna albo nic”.
Przywódca żydowski E: Zgadzam się z tobą, ale nie zapominaj, że na Siódmym Kongresie postanowiliśmy założyć dom narodowy w samej Palestynie.
Przywódca żydowski D: To z pewnością się zdarzy, ponieważ jest w interesie Anglii mieć nas w Palestynie. To posłuży do udaremnienia jakichkolwiek aspiracji jedności arabskiej i islamskiej, jak długo gwarantuje to oddzielenie Egiptu od Lewantu.
Przywódca żydowski F: To samo próbowano osiągnąć używając tego samego planu w Traktacie Londyńskim z 1841 r.
Przywódca żydowski A: Byliśmy również za tą małą gierką, ale Anglikom nie udało się skusić Muhammada Alego przez ofertę aneksji Lewantu Południowego przez Egipt. Wiedzą, że okupowaliby go.
Przywódca żydowski B: To oszczędziłoby nam czasu. Palestyna byłaby częścią Wielkiej Brytanii i byłoby nam łatwiej przejąć nad nią kontrolę.
Przywódca żydowski D: To zagwarantowałoby interesy brytyjskie.
Przywódca żydowski G: Od 1841 r. do dzisiaj, 1906 r., 65 lat zmarnowanych.
Przywódca żydowski A: Czas nie jest dla nas problemem. Płynie przeciwko nim, ale my nauczymy się z każdego kroku, jaki robią, żeby osiągnąć nasz cel. […]
Naguib: „Rasistowski ruch syjonistyczny opracował plan dawno temu, jeszcze przed Chrystusem: pokojową inwazję syjonistyczną wszystkich krajów świata”
Hafez Naguib: Rasistowski ruch syjonistyczny opracował plan dawno temu, jeszcze przed Chrystusem: pokojową inwazję syjonistyczną wszystkich krajów świata, ze złośliwym wężem jako swoim symbolem. Narysowali mapę dla tego węża. Według tej mapy wąż porusza się, zwija i wiąże kraje świata, zniewalając je piekielnymi sposobami. Te sposoby obejmują inwazję ekonomiczną, która osłabia te kraje, i używa wszystkich metod przemocy i wyczerpania. Plan syjonistyczny jest oczywiście bardzo starannie zaprojektowany, a więc mogą szerzyć wśród młodzieży świata rozwiązłość, alkohol, obrzydlistwo i zepsucie. […]
Wąż jest symbolem syjonizmu i jego postęp jest narysowany na mapie, krok za krokiem. Pierwszy krok był w Europie w 429 r. p.n.e., w Grecji, w dniach Peryklesa. Syjonistyczny wąż pożarł oczywiście siłę kraju. Drugi krok był w 69 r. p.n.e. w Rzymie w dniach Cesarza Augusta. Trzeci krok był w 1552 r. w Madrycie w dniach Karola V. Czwarty krok był w Paryżu w 1790 r. w dniach Ludwika XVI. Piąty krok był w Londynie w 1814 r., po upadku Napoleona. Szósty krok był w Berlinie po wojnie francusko-rosyjskiej, a siódmy w Petersburgu w 1881 r.
„Całe skręcanie się i zwijanie węża [syjonistycznego] jest zamierzone, by ostatecznie głowa węża połknęła nasze kraje”
Wąż syjonistyczny przeszedł przez wszystkie te kraje, wstrząsając ich konstytucyjnymi podstawami. Także Anglia i Niemcy, mimo ich siły – syjonistyczny wąż przekroczył ich ograniczenia ekonomiczne aż dokonał inwazji na Rosję w 1905 r. Jeśli śledzimy kroki węża na mapie, nie znajdziemy śladów jego drogi, poza jakimiś strzałkami wskazującymi na Moskwę, Kijów i Odessę, i inną strzałką wskazującą na Stany Zjednoczone Ameryki.
Towarzysząca kobieta: Wąż nie przyniósł więc jeszcze swojego zła w pobliże naszych krajów. Hafez Naguib: Całe skręcanie się i zwijanie węża [syjonistycznego] jest zamierzone, by ostatecznie głowa węża połknęła nasze kraje. […]
