Wprowadzenie
Tekst polski został nieznacznie skrócony. Pełen tekst po angielsku można przeczytać tutaj:
http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/6015.htm
Pod koniec grudnia 2011 r. premier Hamasu Ismail Hanija wybrał się w oficjalną podróż po regionie, która obejmowała wizyty w Egipcie, Sudanie, Turcji i wreszcie w Tunezji. Była to jego pierwsza oficjalna podróż za granicę od czasu przejęcia Strefy Gazy przez Hamas pięć lat temu.
Szczególnie warta uwagi była jego pięciodniowa wizyta w Tunezji, podczas której Haniji towarzyszyło 20 funkcjonariuszy jego rządu i która odbyła się na zaproszenie nowego rządu tunezyjskiego pod przewodnictwem Hamadiego Al-Dżebaliego z islamistycznej partii Al-Nahda. Hanija był pierwszym przywódcą, który odwiedził Tunezję po ustanowieniu tam nowego rządu [1] . Na lotnisku powitali go premier Tunezji Al-Dżebali, ministrowie i przewodniczący partii Al-Nahda, Rached Al-Ghannouszi, była też gwardia honorowa i orkiestra grająca hymny palestyński i tunezyjski – honory zarezerwowane zazwyczaj dla wizytujących głów państwa [2] .
Podczas wizyty Hanija spotkał się z premierem Al-Dżebalim, prezydentem Munsifem Al-Marzoukim, ministrami, Przewodniczącym Zgromadzenia Konstytucyjnego Mustafą bin Dżafarem oraz wysokimi funkcjonariuszami Al-Nahdy, włącznie z Al-Ghannouszim [3] . Podczas spotkania z prezydentem Hanija zaprosił go do Gazy i to zaproszenie zostało przyjęte [4] . Hanija jeździł po wielu miastach i odwiedził szereg meczetów oraz wygłosił kazanie piątkowe dla publiczności składającej się z wielu tysięcy w Kairouan. W stolicy Tunisie przyznano mu specjalny honor uczestniczenia w ceremonii nawrócenia Francuzki przechodzącej na islam.
Hanija z prezydentem Tunezji Al-Marzoukim
Tunezyjscy gospodarze Haniji wyrazili przekonanie o legalności rządu Hamasu i Haniji na jego czele. Hamas ze swej strony istotnie uważa wizytę w Tunezji i całą podróż po regionie jako wskazówkę rosnącej akceptacji świata arabskiego i muzułmańskiego. Hanija podkreślił, że podróż ta przełamała polityczne i ekonomiczne oblężenie Gazy i podkreślił związki między rewolucjami tunezyjską i palestyńską. Obiecał kontynuować na ścieżce dżihadu i oporu i powstrzymać się od uznania Izraela lub zrezygnowania z jednego choćby centymetra ziemi palestyńskiej.
Wizyta była krytykowana przez elementy w AP, która skarżyła się, że władze tunezyjskie zlekceważyły ich i nie poinformowały o tym z góry. Była także krytykowana przez tunezyjskie kręgi opozycyjne, które twierdziły, że stanowi zbliżenie z jedną tylko stroną palestyńską, a także przekracza granice między partią Al-Nahda i nowym rządem tunezyjskim.
Te wizyty podniosły status Haniji z lokalnego przywódcy skupionego głównie na sprawach Gazy do centralnej postaci Hamasu, zdolnej zwerbować poparcie polityczne i ekonomiczne w świecie arabskim i muzułmańskim. Istotnie, Hanija może być gotowy do awansu w ruchu. W połowie stycznia 2012 r., wkrótce po jego powrocie z podróży, Hamas ogłosił, że szef jego biura politycznego Chaled Maszal, zdecydował nie ubiegać się ponownie o to stanowisko w wyborach wyznaczonych na połowę bieżącego roku. Wspomniano o Haniji jako o jednej z postaci, która mogłaby go zastąpić (wymieniono również nazwiska zastępcy Maszala, Moussy Abu Marzouka, z siedzibą poza Gazą, i wysokiego funkcjonariusza Hamasu w Gazie Mahmouda Al-Zahhara) [5] . Jeśli Hanija zostanie mianowany na to stanowisko, tj. jeśli zostanie politycznym przywódcą Hamasu, główna waga kierownictwa ruchu może przenieść się do Gazy, co prawdopodobnie wpłynie na status Hamasu jako ruchu, który mieni się przedstawicielem wszystkich Palestyńczyków – na terytoriach palestyńskich, w Izraelu i na emigracji. Jest także prawdopodobne, że wpłynie na równowagę władzy między Hamasem w Gazie, a Hamasem w Damaszku, który według doniesień szuka alternatywnej lokalizacji ze względu na niestabilność polityczną w Syrii.
Hanija przyjmowany masowymi wiecami i wezwaniami do wyzwolenia Palestyny i Al-Aksy
Hanija był gorąco przyjmowany nie tylko przez władze, ale także przez tunezyjską publiczność. Po przyjeździe witały go tysiące ludzi, wyrażając poparcie dla Hamasu, wykrzykując hasła takie jak: „ludzie chcą wyzwolenia Palestyny” i trzymając plakaty ze zdjęciami Haniji i założyciela Hamasu, szejka Ahmada Jassina [6] . Według londyńskiej gazety “Al-Quds Al-Arabi”, dziesiątki zwolenników Al-Nahdy skandowało „Chajbar, Chajbar, O Żydzi, armia Proroka powróci” (odniesienie do bitwy o Chajbar, w której armia Mahometa zabiła setki Żydów w tym mieście i zmusiła resztę do poddania się) [7] . Według przedstawiciela biura medialnego Hamasu piątkowe kazanie Haniji w Kairouan przyciągnęło dziesiątki tysięcy wiernych, po raz pierwszy od lat; zebrali się w meczecie i wokół niego i wykrzykiwali: „Duszą i krwią wyzwolimy cię, Al-Akso” [8] . Po wizycie Haniji w mieście Sfax lokalna stacja radiowa podała, że dziesiątki tysięcy odpowiedziało na wezwanie miejscowego oddziały Al-Nahdy, by przyjść i powitać „palestyńskiego przywódcę mudżahedinów Ismaila Haniję” [9] .
Obywatele Tunezji witają Haniję podczas jego objazdu kraju [10]
Tunezyjscy funcjonariusze: Hanija został zaproszony jako głowa legalnie wybranego rządu
Wysocy funkcjonariusze rządu tunezyjskiego i partii Al-Nahda podkreślali, że rząd Hamasu jest legalnie wybranym rządem i wzywali do wzmocnienia związków z nim. Wyrażali poparcie dla sprawy palestyńskiej, o której mówili, że jest sprawą całego narodu. Przedstawiciel Al-Nahdy powiedział, że Tunezja jest gotowa pośredniczyć między Hamasem a Zachodem, jeśli zostanie o to poproszona.
Niektórzy Tunezyjczycy spekulowali, że celem wizyty Haniji było przygotowanie gruntu na przeniesienie biura politycznego Hamasu z Syrii do Tunezji, a co najmniej otwarcie tam biura Hamasu. Hamas, jak zwykle, zaprzeczył jakimkolwiek zamiarom opuszczenia Syrii [11] , Ale nie odrzucił możliwości otwarcia biura w Tunezji. Na zakończenie wizyty Haniji jego doradca Jousef Rizka powiedział, że Hamas ma prawo zakładania biur za granicą [12] . Rzecznik Al-Nahdy Abdallah Al-Zouari powiedział, że nikt w Tunezji nie sprzeciwi się otwarciu biura przez Hamas: “Chcemy wzmocnić więzi z wszystkimi ruchami wyzwolenia i legalnie wybranymi partiami, i z wszystkimi wolnymi ludźmi na świecie. Otwarcie biura Hamasu w Tunezji jest całkowicie naturalne; [w rzeczywistości] powinno to było być zrobione lata temu. Żadna siła polityczna w Tunezji nie sprzeciwi się [temu]… Myślę, że biuro prezydenta, biuro premiera i wszystkie władze i instytucje państwowe popierają sprawę palestyńską i nie szczędzą wysiłków, by ją wesprzeć, włącznie ze zgodą na założenie biura Hamasu w Tunezji” [13] .
Rzecznik rządu Tunezji i minister praw człowieka Samir Dilou powiedział: „Prawomocnie wybrany rząd Tunezji zaprosił głowę prawomocnie wybranego rządu w Palestynie, Ismaila Haniję na pierwszą oficjalną wizytę w Tunezji po założeniu nowego rządu”. Członek biura politycznego Al-Nahday, Al-Sajjid Fardżani powiedział: „Tunezja… wita Haniję jako demokratycznego przywódcę, który osiągnął [stanowisko] w demokratycznych wyborach. Jego rząd jest wybrany, niezależnie od nieporozumień wewnątrz palestyńskich, od których trzymamy się z daleka” [14] .
Według mediów Hamasu przewodniczący Al-Nahdy, Rached Al-Ghannouszi powiedział Haniji podczas spotkania: „Jest pan przywódcą Palestyny. Pana rząd jest prawomocny i został wybrany przez wasz lud. Jeśli świat uważa, że jest inna procedura, która nadaje legalność rządowi, niech nam powie, jaka to procedura” [15] . Podczas przyjęcia na lotnisku Al-Gannouszi nazwał Haniję przywódcą palestyńskiej rewolucji i powiedział, że Tunezja popiera sprawę palestyńską: „Tunezja widziała prawdziwą rewolucję i ma rząd zdolny do powitania jednego z przywódców rewolucji palestyńskiej. To jest wielki dzień dla rewolucji tunezyjskiej i dla niepodległości Tunezji… Sprawa palestyńska nie jest sprawą jednego ludu, ale sprawą [całego] narodu [1] Tunezja jest częścią tego narodu” [16] . Według doradcy Haniji Jousefa Rizki, Al-Ghannouszi powiedział: „Palestyna jest termometrem narodu: kiedy Palestyna jest zdrowa, naród jest zdrowy, a kiedy jest chora, naród jest chory… Rewolucja arabska musi uważać Jerozolimę za swój kompas. Jeśli Jerozolima jest okupowana, rewolucja jest ułomna. Historia dowodzi, że Jerozolima jest sercem narodu arabskiego i muzułmańskiego” [17] .
Członek biura politycznego Al-Nahdy, Al-Sajjid Fardżani powiedział, że Al-Nahda będzie skłonna pośredniczyć między Hamasem a Zachodem i podkreślił, że dobre stosunki Tunezji z Zachodem nie powinny przychodzić kosztem Palestyńczyków: „Nie jestem rzecznikiem rządu tunezyjskiego… [ale] mówiąc w imieniu ruchu Al-Nahda [mogę powiedzieć], że jesteśmy gotowi wziąć udział we wszystkim, co popiera sprawiedliwość dla Palestyńczyków… albo jako mediatorzy, albo jako zainteresowana strona. Sprawa palestyńska jest palącą troską całego narodu islamskiego. Jeśli możemy się w czymś przyczynić – a możemy – nie zaniedbamy zrobienia tego. Nie twierdzimy, że uda nam się tam, gdzie innym się nie powiodło, ale zrobimy, co w naszej mocy. Wszyscy wiedzą, że Hamas utrzymuje kontakty z elementami zachodnimi poprzez różne [kanały]… nie sprzedamy sprawy palestyńskiej, ani żadnej sprawiedliwej sprawy, dla zysku. Nasze dobre stosunki z Zachodem… nie przyjdą kosztem ludu palestyńskiego… Powitanie Haniji podczas tej pozytywnej wizyty było z korzyścią dla wszystkich. Nie było wyzwaniem dla nikogo i nie odbyło się kosztem żadnej strony palestyńskiej” [18] .
Wideo MEMRI TV: Tunezyjska wizyta Haniji (klipy z różnych źródeł)
Żeby zobaczyć wideo, odwiedź http://www.memritv.org/clip/en/0/0/0/0/239/0/3257.htm .
Tunezyjska opozycja: Wizyta służyła interesom Al-Nahdy
Nie wszyscy w Tunezji byli zadowoleni z wizyty Haniji. Według londyńskiej gazety “Al-Sharq Al-Awsat” wizyta wywołała krytykę lewicowych opozycjonistów, którzy kwestionowali jej cel i konsekwencje. Powiedzieli, że sugeruje ona poparcie dla jednej strony palestyńskiej, która jest znana ze swej orientacji religijnej, i że gospodarze Haniji posłużyli się nią, by zdobyć poparcie tunezyjskiego społeczeństwa. Zażądali informacji, czy Hanija został zaproszony jako głowa zdymisjonowanego rządu, jako członek Hamasu czy jako przywódca palestyński. […] [19]
Hanija: Rewolucja tunezyjska była pierwszym krokiem do wyzwolenia Jerozolimy
Hanija skorzystał z wizyty, by wyrazić opinię o rewolucjach arabskich i ich wpływie na sprawę palestyńską i na Izrael. Powiedział, że Wiosna Arabska, która rozpoczęła się w Tunezji, przyniosła korzyści Gazie i jej wybranemu rządowi oraz położyła kamień węgielny pod nowy Bliski Wschód, dodając, że jest odpowiedzią na plan USA „twórczego chaosu” w regionie. Podkreślił, że rewolucja tunezyjska była pierwszym krokiem ku wyzwoleniu Jerozolimy i obiecał trzymać się drogi dżihadu i oporu i nie zrezygnować z ani jednego centymetra ziemi Palestyńskiej. Obiecał także nie uznać Izraela i powiedział, że sprzeciwia się negocjacjom z Izraelem.
[…]
Zwracając się do tysięcy, które przyszły powitać go w mieście Sfax, powiedział: „Czasy się zmieniły. Izrael nie ma już sojuszników w Tunezji i Egipcie… Nie słuchajcie gróźb świata [który próbuje] znowu was zastraszyć przeciwko [naśladowaniu] modelu Gazy, bo my zwyciężyliśmy. [Dzisiaj], w pierwszą rocznicę rewolucji tunezyjskiej i trzecią rocznicę wojny w Gazie oblegamy naszych byłych oblegających” [21] . Przemawiając do dziesiątków tysięcy, w Tunisie Hanija oświadczył, że wyłania się nowy Bliski Wschód, oparty na lojalności wobec oporu i dżihadu i dodał: „Budujemy nowy Bliski Wschód zamiast twórczego chaosu, który próbowała stworzyć administracja amerykańska. Rozpoczęliśmy wspaniałą rewolucję, która przywróciła [niezależną] wolę narodu”. […] [22]
Wiec Sfax na cześć Haniji [23]
Odwiedzając miasto Sidi Bouzid, gdzie rozpoczęła się rewolucja tunezyjska, Hanija nazwał je “miastem palestyńskim” i powiedział, że Muhammad Bouazizi, którego samospalenie wywołało rewolucję, był “bratem [palestyńskiego] męczennika Muhammada Al-Dury” i męczennikiem Jerozolimy i Palestyny, ponieważ zginał, by mógł żyć naród i jego chwała. Dodał: „Rewolucja rozprzestrzeniła się do wielu innych krajów, wyzwalając je z ucisku. Lud tunezyjski wyłonił się spod ruin, żeby powiedzieć nam, iż lata jałowości i utraty tożsamości nie potrafiły zniszczyć [w nim] rozumu i honoru. ani wygnać Palestyny z serc Tunezyjczyków” [24] . Przy tej samej okazji Hanija powiedział: „Nie będzie odwrotu od sprawy palestyńskiej i żadnego rezygnowania z [choćby] centymetra Palestyny, której lud nigdy nie uzna Izraela za żadną cenę i będzie kontynuował drogą dżihadu i oporu. To jest ich jedyna opcja strategiczna dla wyzwolenia Palestyny i przywrócenia Jerozolimy, po dwóch dziesięcioleciach negocjacji, które zawiodły” [25] .
[…]
Tydzień po powrocie z Tunezji Hanija powiedział, że cele ludu palestyńskiego przekroczyły teraz granice Gazy i obejmują całą ziemię palestyńską i dodał: “Zobaczymy armię Palestyny i islamu na murach Jerozolimy i zdobędziemy święte miasto, tak jak zdobył je Konstantyn” [27] .
Hamas: Wizyta odzwierciedla arabskie poparcie dla naszego ruchu i dla drogi oporu
Hamas przypisał wielkie znaczenie regionalnej podróży Haniji, szczególnie jego wizycie w Tunezji. Uważa je za spektakularny dowód, iż świat arabski i muzułmański legitymizuje i popiera Hamas, podczas gdy AP i Izrael tracą znaczenie i legitymację, oraz że arabskie państwa porewolucyjne odmawiają zaakceptowania dyktatu Zachodu. […]
Strona internetowa poświęcona podróży Haniji [28]
Według rzecznika rządowego Hamasu Tahera Al-Nounou, powitanie Haniji we wszystkich krajach, które odwiedził, jest wyraźnym znakiem, że “ludzie gromadzą się wokół opcji Hamasu i jego rządu w Gazie”. Powiedział, że Tunezyjczycy popierają i pomagają w sprawie palestyńskiej i odrzucają Izrael [29] .
[…]
W artykule opublikowanym w związanej z Hamasem gazecie “Falastin” Jousef Rizka napisał: “Hanija nigdy nie wyobrażał sobie, że po oblężeniu [w Gazie] i zakazie wjazdu do Tunezji przez reżim [byłego prezydenta Tunezji Zine El-Abidine] Ben Alego, będzie pewnego dnia pierwszym [przywódcą] witanym w nowej Tunezji. Nigdy nie wyobrażał sobie, że będzie […] przyjęty w sposób, który odzwierciedla tak dużo szacunku dla religii, ojczyzny i oporu, i który jednoczy rewolucje palestyńską i tunezyjską, tak że ich cele, dyskurs i perspektywy stają się jednością „ [31] .
[…]
W artykule zatytułowanym Ismail Hanija, prezydent palestyński Faiz Abu Szamala napisał w “Falastin”, że wizyta w Tunezji dowiodła, iż Hanija reprezentuje wszystkich Palestyńczyków i jest rzecznikiem całego narodu: „Szejk Ismail Hanija stał się pierwszą postacią palestyńską, która otrzymuje honor i szacunek i reprezentuje pełne spectrum ludu palestyńskiego. W rzeczywistości przekroczył [arenę] palestyńską i stał się rzecznikiem całego narodu, mobilizując [młodsze] pokolenia do rozpoczęcia wojny z Izraelem… Przełamał blokadę izraelską… On, który był celem samolotów izraelskich, stał się nauczającym imamem [dla Tunezyjczyków], mówiąc im bez ogródek: ‘Nie uznamy Izraela. Opór jest naszą drogą do wyzwolenia Palestyny, [więc] dołączcie do Armii Jerozolimy w celu wyzwolenia miejsc świętych i zakończenia epoki Izraela”.
Abu Szamala dodał, że Autonomia Palestyńska nie potrafiła odczytać zmieniającej się mapy politycznej i w ten sposób straciła poparcie krajów Afryki Północnej: “Tunezja, Egipt, Libia i wszystkie [kraje] arabskiego Maghrebu przyjęły drogę Hamasu, nie pozostawiając ani kropli wody, ani kawałka chleba dla AP” [33] .
AP wyraża niezadowolenie z tunezyjskiej wizyty Haniji
AP była krytyczna wobec wizyty Haniji w Tunezji i powitania, jakie tam otrzymał [34] . W pierwszych dniach regionalnej podróży Haniji informowano, że Fatah próbował ją sabotować, ale ruch temu zaprzeczył [35] . Sam Hanija powiedział, że według informacji otrzymanych od Tunezyjczyków, Abbas próbował przekonać ich, by odwołali przyjęcie dla Haniji, ale prezydent Tunezji odmówił z motywacją, że Hanija jest legalną głową rządu [36] . AP zaprzeczyła temu twierdzeniu [37] . W każdym razie ambasador palestyński w Tunezji i inni przedstawiciele OWP w tym kraju nie brali udziału w przyjęciu na lotnisku [38] i skarżyli się, że władze tunezyjskie nie poinformowały ich o szczegółach tej wizyty. Krytykowali także Haniję za pominięcie cmentarza w Hammam Al-Szatt, miejsca spoczynku 68 Palestyńczyków zabitych podczas ostrzelania przez Izrael kwatery głównej OWP w Tunezji w 1985 r. [39] . W istocie Hanija pod koniec wizyty odwiedził ten cmentarz oraz miejsce ataku, prawdopodobnie w celu pokazania swojego statusu jako przywódcy wszystkich Palestyńczyków będącym ponad konfliktami wewnętrznymi.
Podczas wizyty Haniji prezydent Tunezji Al-Marzouki zaprosił prezydenta AP Mahmouda Abbasa do odwiedzenia kraju i uczestniczenia w obchodach rocznicy rewolucji później w tym miesiącu [40] . Była to najwyraźniej próba administracji tunezyjskiej zrekompensowania AP za wizytę Haniji oraz pokazania bezstronności w sprawie konfliktu palestyńskiego. AP odpowiedziała jednak, że Abbas będzie w tym czasie w Europie i że w jego miejsce przyjedzie minister spraw zagranicznych Rijadh Al-Maliki [41] . […]
W próbie uspokojenia sytuacji Al-Marzouki powiedział algierskiej gazecie, że spotkał się z Haniją na jego prośbę i że tłumaczył Haniji znaczenie wewnątrz-palestyńskiego pojednania. Dodał, że zaproszenie dla Abbasa zostało wystosowane z pragnienia okazania szacunku dla wszystkich stron palestyńskich i powstrzymania się od ingerencji w sprawy wewnątrz-palestyńskie, i że Abbas odmówił ze swoich powodów, nie zaś w akcie protestu [43] .
[…]
Inne przystanki w podróży Haniji pozyskiwania poparcia dla Hamasu
Jak wspomniano, przed przybyciem do Tunezji Hanija zatrzymał się w Egipcie, Sudanie i Turcji – które wszystkie gorąco go przyjęły. Po powrocie do Gazy Rizka powiedział, że Hanija wybierze się w kolejną podróż na początku lutego, do Kataru, Iranu, Bahrajnu i innych krajów muzułmańskich [45] .
Podróż Haniji rozpoczęła się od dwudniowej wizyty w Egipcie, gdzie spotkał się z sekretarzem generalnym Ligi Arabskiej Nabilem Al-Arabim i z wysokimi przedstawicielami służb bezpieczeństwa, włącznie z szefem wywiadu Mouradem Muafim. Wśród omawianych kwestii była konieczność zakończenia oblężenia Gazy, rehabilitacja Gazy, uratowanie Jerozolimy i promowanie pojednania wewnątrz-palestyńskiego [46] .
Otrzymał również wspaniałe przyjęcie od Bractwa Muzułmańskiego. Na spotkaniu z Przewodnikiem Generalnym ruchu, Muhammadem Badim, mówił o ścisłych związkach między Hamasem a Bractwem Muzułmańskim i dodał: „Wiosna Arabska stała się przesiąkniętą krwią zimą dla okupanta. Propaganda syjonistyczna zbliża się do końca”. Badi z kolei chwalił Hamas za walkę i dżihad i powiedział, że wizyta Haniji jest sygnałem, iż Egipt ponownie przejmuje rolę regionalnego przywódcy [47] .
Transparent Bractwa Muzułmańskiego wita Haniję w Egipcie [48]
Dwa tygodnie później Hanija znowu przejeżdżał przez Kair po drodze do Gazy z Tunezji i spotkał się w szejkiem Al-Azhar Ahmadem Al-Tajjebem. Uzgodnili oni, że przeprowadzą międzynarodową konferencję o Jerozolimie i miejscach świętych pod auspicjami Al-Azharu. Al-Tajjeb powiedział, że chętnie odwiedzi Palestynę, a nawet zostanie męczennikiem na jej rzecz, jeśli strony palestyńskie zjednoczą się [49] .
Należy zanotować, że rząd egipski nie urządził formalnej recepcji dla Haniji, wywołując powszechny protest w Egipcie. Według mediów Hamasu, protest skłonił premiera Kamala Al-Ganzouriego do zaplanowania spotkania z Haniją podczas jego drugiej wizyty w Kairze, ale spotkanie to zostało odwołane pod naciskiem AP. Konsul palestyński w Kairze zdementował te twierdzenia, mówiąc, że AP ma pilniejsze sprawy niż wizyta Haniji w Egipcie [50] . […]
Wideo: Bractwo Muzułmańskie wita Haniję [52]
Żeby zobaczyć, odwiedź https://www.facebook.com/video/video.php?v=705051154769 .
Następnym przystankiem Haniji była czterodniowa wizyta w Sudanie, gdzie uczestniczył w międzynarodowej konferencji w Chartumie o Jerozolimie, spotkał się z sudańskim prezydentem Omarem Al-Baszirem wraz z szefem biura politycznego Hamasu Chaledem Maszalem [53] i brał udział w obchodach sudańskiego Dnia Niepodległości [54] . Na konferencji w Jerozolimie powiedział, że Jerozolima zostanie wyzwolona tylko dzięki niezłomności, oporowi i dżihadowi, i wezwał państwa arabskie do założenia milicji do wyzwolenia Jerozolimy i wspierania oporu [55] .
Hanija na obchodach Dnia Niepodległości w Sudanie [56]
Kolejna wizyta Haniji, w Turcji, także trwała cztery dni. Spotkał się z premierem Recepem Tayyipem Erdoganem i został przyjęty z wielkim entuzjazmem w parlamencie tureckim. W istocie premier zatrzymał się w połowie przemówienia, żeby powitać Haniję, który właśnie wszedł na salę.
Podczas spotkania Erdogan powiedział, że Hamas nie jest organizacją terrorystyczną, ale ruchem wybranym przez Palestyńczyków i ich decyzję należy uszanować. Dodał, że problem palestyński i konflikt z Izraelem nie może być rozwiązany bez udziału Hamasu i że zniesienie oblężenia Gazy jest jednym z warunków osiągnięcia porozumienia z Izraelem. Zadeklarował, że jego kraj ma plan roboczy na rehabilitację Gazy [57] .
Hanija odwiedził także Mavi Marmara, statek zatrzymany przez wojsko izraelskie podczas flotylli do Gazy w maju-czerwcu 2010 r., gdzie wygłosił przemówienie chwalące lud turecki i męczenników, którzy zostali zabici na pokładzie. Wśród publiczności były setki zwolenników organizacji IHH, która wynajęła statek i była jednym z organizatorów flotylli [58] .
Po powrocie do Gazy Hanija ogłosił, że podróż była sukcesem, mówiąc, że podkreśliła koniec oblężenia jego rządu, Gazy i całej Palestyny. Dodał: „Widzieliśmy, że główną troską narodu w jego przedsięwzięciu przebudzenia, są Palestyna, Jerozolima, meczet Al-Aksa i Gaza, które są w sercach milionów w narodzie… Przywódcy arabscy i muzułmańscy przyznają, że to Gaza [rozpoczęła] rewolucję i Wiosnę Arabską i rozszerzyła ducha buntu przeciwko uciskowi i agresji w regionie” [59] .
Erdogan and Haniya at the Turkish parliament [60]
Palestyńska publicystka: Hanija był przyjmowany jak bohater i ukochany brat
Publicystka związanej z Hamasem gazety “Falastin” Bara Jounis napisała, że wizyta zasygnalizowała zmianę w statusie Hmasu w świecie arabskim i muzułmańskim: „Każdy mieszkaniec Gazy, śledzący podróż premier, widział, jak wolne ludy obsypywały pocałunkami głowę Haniji… Zaleczyły ranę w jego sercu, które krwawiło przez trzy lata [od wojny w Gazie]. Każdy mieszkaniec Gazy widział szacunek, jaki otrzymał Abu Al-Abd [tj. Hanija], który był jak medal przypięty do jego piersi i do piersi Gazy…
Kair, gdzie ogłoszona została wojna z Gazą i gdzie ostatniego faraona [tj. Mubaraka] spotkał ten sam los, co pierwszego faraona, przyjął Haniję jak bohatera, unosząc jego zdjęcia i nazywając go po imieniu! Sudan, [nasz] partner w niezłomności, w cierpliwym [znoszeniu] gorzkiego oblężenia i w przeciwstawianiu się arogancji Zachodu, patrzył na Haniję i Gazę i widział lustrzane odbicie siebie! Turcja, która adoptowała Gazę… i rozlała krew swoich synów w morzu, objęła Haniję jak umiłowanego brata, co też zrobił jej przywódca, Erdogan.
Przyjęcie [dla Haniji] przekroczyło wszystko, co mogliśmy sobie wyobrazić. Żaden inny członek narodu poza nim nie mógł otrzymać tak wspaniałego przyjęcia zarówno od ludu, jak funkcjonariuszy [państwowych]. Jaki jest sekret Haniji?… Jego sekret został ujawniony najwyraźniej w Tunezji… kiedy przyjęto go hasłami takimi jak ‘Przywódca Ismail [Hanija] przemówił: Nie dla uznania Izraela!’… lub ‘Opór, opór, nie dla pojednania [z Izraelem, nie dla targów!’ To jest ten sekret: naleganie na niezłomne zasady i na opór. Oh, członkowie Hamasu, ludzie kochają was, ponieważ nosicie broń i zachowujecie zasady. Ludzi witali Haniję jako [symbol] uporu i oporu” [61] .
Wideo: Hanija witany w parlamencie tunezyjskim [62]
Żeby zobaczyć, odwiedź https://www.facebook.com/video/video.php?v=705066763489 .
* L. Barkan jest pracownikiem naukowym w MEMRI.
———————-
Przypisy (nie spolszczone):
[1] Palestine-info.info, January 6, 2012.
[2] Al-Quds Al-Arabi (London), January 10, 2012.
[3] Alresalah.ps, January 7, 2012.
[4] Alray.ps, January 6, 2012.
[5] Al-Ayyam (PA), January 22, 2012.
[6] Palestine-info.info, January 5, 2012.
[7] Al-Quds Al-Arabi (London), January 6, 2011.Following protests from Tunisian Jews, the Al-Nahda party condemned the antisemitic calls that were heard at the rally, saying that the citizens who had uttered them belonged to a marginal group seeking to sabotage the party. Haniya too referred to the calls, saying that Hamas had nothing against Jews – except those occupying Palestine. Al-Quds Al-Arabi (London), January 11, 2012.
[8] Palestine-info.info, January 6, 2012.
[9] Alresalah.ps, January 7, 2012.
[10] Paldf.net, January 8, 2012.
[11] Palestine-info.info, January 7, 2012.
[12] Tap.info.tn, January 9, 2012.
[13] Al-Sharq Al-Awsat (London), January 7, 2012.
[14] Palestine-info.info, January 6, 2012.
[15] Alresalah.ps, January 9, 2012.
[16] http://www.facebook.com/photo.php?v=2850527138989 .
[17] Felesteen.ps, January 10, 2012.
[18] Palestine-info.info, January 6, 2012.
[19] Al-Sharq Al-Awsat (London), January 9, 2012.
[20] Al-Quds Al-Arabi (London), January 6, 2012; Palestine-info.info, January 5, 2012.
[21] Palestine-info.info, January 7, 2012.
[22] Palestine-info.info, January 8, 2012.
[23] Paldf.net, January 8, 2012.
[24] Palestine-info.info, alresalah.ps, January 7, 2012.
[25] Al-Sabah (Tunisia), January 8, 2012.
[26] Al-Quds Al-Arabi (London), January 10, 2012.
[27] Paltoday.com, alresalah.ps, January 16, 2012. Hamas Religious Endowments Minister Saleh Al-Raqqab said at a conference in Istanbul that most analysts and clerics regarded the Arab Spring as heralding the imminent return of the Islamic Caliphate, and that the most important outcome of the revolutions would be the expelling of the Jews from Palestine.[27] Alresalah.ps, January 16, 2012.
[28] Aqsatv.ps
[29] Felesteen.ps, January 8, 2012.
[30] Tap.info.tn, January 9, 2012.
[31] Felesteen.ps, January 7, 2012.
[32] Felesteen.ps, January 10, 2012.
[33] Felesteen.ps, January 9, 2012.
[34] Al-Quds Al-Arabi (London), January 10, 2012.
[35] Alaahd.com, January 1, 2012.
[36] Alresalah.ps, January 12, 2012.
[37] WAFA (PA), January 14, 2012.
[38] Al-Quds Al-Arabi (London), January 5, 2012.
[39] Al-Ayyam (PA), January 8, 2012.
[40] WAFA (PA), January 8, 2012.
[41] Al-Ayyam (PA), January 10, 2012. Al-Maliki did indeed visit Tunisia January 13-16, participated in the celebrations, and met with senior officials. WAFA (PA), January 16, 2012.
[42] Alresalah.ps, January 11, 2012.
[43] Al-Khabar (Algeria), January 15, 2012.
[44] Alresalah.ps, January 11, 2012.
[45] Maannews.net, January 15, 2012.
[46] Al-Sharq Al-Awsat (London), December 27, 2011.
[47] Palestine-info.info, December 26, 2012.
[48] Alresalah.ps, December 27, 2012.
[49] Al-Ahram (Egypt), January 11, 2012.
[50] Al-Quds Al-Arabi (London), January 11, 2012.
[51] Palestine-info.info, January 12, 2012.
[52] Ikhwan.net, December 30, 2012. The film is accompanied by the Muslim Brotherhood’s song „Islam Is the Solution.”
[53] Palestine-info.info, December 29, 2011.
[54] Palestine-info.info, January 1, 2012.
[55] Al-Riyadh (Saudi Arabia), January 2, 2012. It appears that another important event occurred behind the scenes of this visit. According to reports, the Hamas Shura Council – a senior body which includes Haniya, Mash’al, and several other Hamas leaders from Gaza and abroad, and is responsible, inter alia, for electing the movement’s political bureau – convened in Khartoum in the course of Haniya’s visit there. Among the topics discussed was the establishment of a new branch of the Muslim Brotherhood, called The Muslim Brotherhood in Palestine, which may be headed by Khaled Mash’al. The establishment of such a body would allow the formation of an associated political party free of the label of terrorism carried by Hamas. With this party running in the next Palestinian parliamentary elections instead of Hamas itself, the West will not necessarily boycott the elections. It should be noted that until now Palestinian Muslim Brotherhood members have belonged to the Jordan branch of the movement. Al-Ayyam (PA), January 22, 2012.
[56] Paldf.ps, December 31, 2011.
[57] Felesteen.ps, January 1, 2012.
[58] Palestine-info.info, January 2, 2012.
[59] Felesteen.ps, Palestine-info.info, January 10, 2012.
[60] Paltimes.net, January 3, 2012.
[61] Felesteen.ps, January 8, 2012.
[62] Paltoday.ps. January 4, 2012 (the clip originally aired on Turkish state TV).
