Zabicie 25 maja 2020 r. George’a Floyda, czarnego człowieka, przez byłego policjanta, Derka Chauvina w Minneapolis i następujące po tym protesty w całych USA, wywołały wiele reakcji w prasie arabskiej, która skupiała się na oskarżaniu USA o rasizm i dyskryminację, zarówno wobec własnych obywateli, jak wobec innych narodów. W reakcji na ten dyskurs palestyński dziennikarz, 'Abd Al-Ghani Salameh, opublikował artykuł w gazecie Autonomii Palestyńskiej (AP), „Al-Ayyam” zatytułowany O jakim rasizmie mówicie? W artykule argumentował, że również arabskie społeczeństwa od tysiącleci są zanurzone w rasizmie i dyskryminacji – wobec mniejszości, kobiet, a szczególnie wobec czarnych. Wezwał Arabów, by przyznali ten rasizm i potępili go, zanim potępiają rasizm innych.
Poniżej podajemy tłumaczenie fragmentów tego artykułu:[1]
Zdjęcie: Aljazeera.com, 31 maja 2020
Zamordowanie amerykańskiego obywatela, George’a Floyda przez policjanta ujawniło rozmiary rasizmu, jaki panuje w amerykańskim społeczeństwie. Ta sprawa [jednak] nie jest pierwsza tego rodzaju. [Amerykańska] policja jest często ostra wobec czarnych podejrzanych. [Ponadto] przejawy rasizmu nie ograniczają się do brutalności policyjnej, ale także charakteryzują [inne] szerokie sektory. Według brytyjskiego „Guardiana” amerykańscy czarni, włącznie z tym z mocnych warstw społecznych, odczuwają dyskryminację. Otrzymują niższe płace w porównaniu do swoich białych kolegów, otrzymują innej [jakości] opiekę zdrowotną i są skazywani na dłuższe wyroki więzienia [jeśli są skazywani za jakieś przestępstwo]. Sędziowie są [także] szybsi do skazania przestępcy na śmierć, jeśli ma ciemną skórę.
Chociaż amerykańskie społeczeństwo zaczęło wydobywać się z wyrazów rasizmu od czasu zniesienia [dyskryminujących praw] pod koniec lat 1960. i chociaż [USA] nawet wybrały czarnego prezydenta, Baracka Obamę, jak również kilku kongresmenów różnych ras i pochodzenia, wydaje się, że populistyczny, rasistowski, prawicowy dyskurs Trumpa ożywił rasistowskie, fundamentalistyczne, prawicowe grupy i rozpalił dyskurs nienawiści wobec mniejszości i różnych grup etnicznych [w USA], włącznie z czarnymi…
Tragedia Floyda jest także okazją dla nas, Arabów, by zbadać rodzaje rasizmu, jaki istnieje od tysiącleci w naszych [społeczeństwach:] rasizm wobec czarnych, wobec kobiet, wobec mniejszości, wobec ludzi innych wyznań i sekt, i wobec niepełnosprawnych. Tak jak żądamy ujawnienia amerykańskiego, izraelskiego lub europejskiego rasizmu wobec muzułmańskich społeczności, musimy także zbadać własny rasizm, przyznać jego istnienie i dopiero wtedy podjąć na nowo naszą słuszną kampanię przeciwko wszelkim formom dyskryminacji i rasizmu. Inaczej nasza krytyka rasizmu Ameryki i Izraela jest kompletnie bez znaczenia…
Wydaje się, że rasizm jest zakorzeniony w arabskich społeczeństwach od bardzo dawna. Arabscy handlarze niewolnikami przez stulecia kursowali po oceanie Indyjskim, przewożąc afrykańskich niewolników na Półwysep Arabski, a stamtąd do krajów Starego Świata. Kiedy pojawił się islam i wezwał do sprawiedliwości i niedyskryminacji, i zachęcał do wyzwolenia niewolników, ponieważ wszyscy ludzie są równi, [arabskie] społeczeństwo nie posłuchało tego bożego wezwania…
W arabskiej kulturze kolor czarny na negatywne, naganne i pesymistyczne konotacje, podczas gdy kolor biały jest kojarzony z czystością, pięknem i optymizmem. Ten kulturowy [trend] odzwierciedla się w różnych popularnych przysłowiach i powiedzeniach, takich jak przekleństwa: „niechaj Allah zaczerni ci twarz” lub powiedzeniach „biały grosz na czarny dzień”, [gdzie] pieniądze reprezentują dobrostan i białość reprezentuje szczęście, podczas gdy bieda i braki są [opisane jako] czarne. Arabskie przysłowie mówi: „Kiedy czarny człowiek jest głodny, kradnie, a kiedy jest najedzony, cudzołoży”… Ciemnoskórych ludzi nazywa się czasami „wronami”, porównując ich do tych czarnych ptaków, które są uważane za przynoszące pecha.
Powiedzenie „czarna, ale piękna” ma rasistowskie tony, jak gdyby uroda zmiękczała „przestępstwo” bycia ciemnoskórą. Jasnoskóre dziewczęta są zawsze bardziej pożądane od urodzenia i na ogół młodziej wychodzą za mąż, podczas gdy ciemnoskóre dziewczęta są mniej pożądane i często drażnione w szkole, a nawet w mediach.
W dodatku do rasizmu wobec czarnych są setki przykładów w naszych [arabskich społeczeństwach] rasizmu wobec azjatyckich i afrykańskich służących i robotników, szczególnie w Libanie i w Zatoce, ale także w reszcie krajów arabskich. Dochodzi do tego, że są bici, aresztowani, pozbawiani snu, poniżani i obrabowywani z płacy – traktowanie, które nie spełnia najniższych standardów człowieczeństwa.
Ponadto istnieje nawet jeszcze gorsza rasistowska dyskryminacja wobec kobiet. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) o dyskryminacji kobiet na całym świecie, umieściło Jemen na pierwszym miejscu, a po nim Sudan i Somalię. Arabia Saudyjska i Liban były na pierwszym miejscu [wśród krajów], których prawo rodzinne dyskryminuje kobiety. Arabska kobieta nadal jest narażona na bicie i poniżanie przez jej męża i innych mężczyzn w rodzinie, którzy [mogą] pozbawić ją jej spadku i nie pozwolić na widzenie jej dzieci, jeśli jest rozwiedziona. To prawda, takie zachowanie jest powszechne na całym świecie, ale jest szczególnie złe w społeczeństwach arabskich.
Podobnie istnieje także dyskryminacja niepełnosprawnych [zarówno] na oficjalnym, jak społecznym poziomie. Przykładem jest brak praw chroniących te sektory lub nie egzekwowanie praw tam, gdzie istnieją. [Tę dyskryminację odzwierciedla] codzienne zachowanie ludzi, poniżające i protekcjonalne [postawy] i litość lub okrucieństwo i brak szacunku. To odzwierciedla się w popularnych powiedzeniach.
Jeśli chodzi o dyskryminację każdego, kto jest innego wyznania lub sekty, jest to najpoważniejsze zjawisko [opisane tutaj], szczególnie w ostatnich dziesięcioleciach, podczas których wywołało wojny domowe, konflikty sekciarskie, akty terroru wobec niewinnych ludzi i takfir [oskarżeń o herezję] oraz oskarżenia o zdradę i postawę, która gardzi i wyklucza mniejszości etniczne i [rozmaite] małe sekty.
Ta rasistowska kultura wyraźnie powoduje wiele rasistowskich incydentów i rasistowskich postaw, a niektóre wypłynęły także w mediach społecznościowych, wywołując gniew – ale większość z tych wypadków została całkowicie zapomniana.
Rasizm w naszych [społeczeństwach] jest paskudnym zjawiskiem społecznym i wstrętnym zaburzeniem psychicznym, które musimy wyczyścić z naszych sec zanim krytykujemy innych za rasizm…
[1] Al-Ayyam (PA), June 3, 2020.
