10 lipca 2011 r. na witrynie internetowej wychodzącej w Gazie gazety “Falastin” ukazał się artykuł dra Chaleda Al-Chaldiego, przewodniczącego Centrum Palestyńskiej Historiografii i Dokumentacji, pod tytułem “Jak Sahabijat [1] wychowywały swoich synów?” [2] W artykule tym Al-Chalidi chwalił sahabijat za wychowywanie synów do prowadzenia dżihadu, który, jak powiada. wyprowadził muzułmanów „z ciemności w światło”. Opisał jak te kobiety wychowywały swoje dzieci na mudżahedinów w oparciu o hadisy: przygotowywały się do urodzenia mudżahedina jeszcze przed zajściem w ciążę; uważały na to, co jadły podczas ciąży; karmiły dzieci piersią wystarczająco długo, by wzmocnić je do ponoszenia ciężarów dżihadu; uczyły dzieci o życiu Mahometa i jego wyczynach wojennych, żeby mogły pójść za jego przykładem dżihadu; uczyły je wypełniania przykazań i rytuałów islamu od bardzo wczesnego wieku; uczyły je dochowywania tajemnicy; i wychowywały je do spartańskiego życia, pozbawionego przyjemności i luksusów, jak się tego oczekuje od mudżahedina.
Poniżej podajemy fragmenty tego artykułu:
Kobiety, które żyły w czasach Proroka, wychowywały swoich synów zgodnie z religijną i opartą na dżihadzie edukacją, wychowując pokolenie, które pokonało dwa imperia – perskie i bizantyjskie – i wyprowadziło [muzułmanów] z ciemności w światło. Edukacja, jaką dawały swoim dzieciom, zaczynała się nawet przed poczęciem, ponieważ jeszcze przed zajściem w ciążę postanawiały, że urodzą mudżahedina dla Allaha.
Starannie karmiły je piersią przez wystarczająco długi czas, i nie zachodziły w ciążę podczas karmienia piersią, aż ich dzieci otrzymały właściwą ilość [mleka matki], żeby ich ciała były silne i żeby byli w stanie ponosić obciążenia dżihadu. Robiły to zgodnie ze słowami Proroka [według hadisu]: „Nie zabijaj swoich dzieci, na Allaha, bo mleko ciężarnej kobiety chwyta rycerza [tj. mudżahedina], kiedy jest on na grzbiecie końskim i zabija go”.
Aby mieć mądre i silne dzieci, te kobiety uważały na to, co jadły podczas ciąży, zgodnie z poradą Proroka, który [według hadisu] powiedział: “Karm twoją ciężarną kobietę mlekiem, by jeśli kobieta ma chłopca w swoim brzuchu, wyrósł na uczonego, wojownika, bystrego, odważnego i szczodrego; a jeśli ma dziewczynkę w swoim brzuchu, [dorośnie], żeby mieć dobre wartości”. Zachęcały [swoje dzieci] do studiowania Koranu, z przekonania o jego wielkim wpływie na tworzenie męskich muzułmanów. Oto co Um Al-Fadl bint Al-Harith [zrobiła według hadisu], kiedy usłyszała swojego syna czytającego „Przysięgam na wysyłane wiatry, przysłane kolejno” [Koran 77:1] Żeby go zachęcić powiedziała: „O mój synu, kiedy czytasz tę surę, przypominasz mi o ostatnim razie, kiedy słyszałam Proroka czytającego [z Koranu], czytał tę samą surę podczas modłów wieczornych”.
Te kobiety uczyły swoje dzieci historii życia Mahometa i [wyczynów] wojennych, żeby poszły jego drogą dżihadu. I tak [według hadisu] Um Harija bin Zajid powiedziała: “W czasie Bitwy o Al-Chandak miałam dwa lata i kiedy dorosłam, matka opowiedziała mi historię Al-Chandak [3] . Odwiedzała swoją ciotkę, Nasibę bint Kaab, i mówiła do niej: ‘Ciociu, opowiedz’ i [jej ciotka], Um Umara, opowiadała jej, jak wybrała się z Prorokiem podczas Bitwy o Uhud, żeby przynieść wody mudżahedinom i chronić Proroka, i strzelać z łuku”. [Te kobiety] przyzwyczaiły [swoje dzieci] do czczenia Allaha od niemowlęctwa, tak że nie uważały tego za trudne, kiedy podrosły… Szybko miały swoje dzieci i zabierały je ze sobą do meczetu, a kiedy jedno płakało, prosząc o jedzenie, dawały mu zabawkę zrobioną z wełny, która przygotowywały z góry [żeby oderwać je od głodu].
Uczyły [swoje dzieci] dobrych wartości… i dochowania tajemnic… Zachęcały je do przysięgi lojalności wobec Proroka… żeby zostały mudżahedinami na rzecz Allaha, kiedy osiągną wiek dojrzałości… Żeby ich dzieci były mudżahedinami, którzy będą silniejsi niż niewierni, wychowywały je do życia trudnym życiem i odsuwały je od przyjemności i luksusów, w zgodzie z radami Proroka, który [według hadisu] powiedział: „Strzeżcie się hedonizmu, bo słudzy Allaha nie zaliczają się do hedonistów…”
Nauczyły je także trzymać się prawdy, kiedy krzywdzą je niewierni, jak [pokazuje hadis, który opowiada], że po tym jak Abdallah, znany ze swojego pseudonimu “Ten z dwiema częściami garderoby” nawrócił się na islam i zabrano mu przepaskę na biodra [za zrobienie tego], przyszedł do swojej matki, która pocięła jedno ze swoich ubrań na dwie części, z których jedną owinęła wokół jego bioder, a drugą nosił [na ciele]. I o tym człowieku Prorok powiedział: „Miał zwyczaj modlić się i błagać [Boga]”, tak samo jak miał zwyczaj wspominać imienia Allaha, kiedy czytał Koran i w modlitwie. A kiedy został zabity w Bitwie o Tabouk, pochował go sam Prorok. Potem [Prorok] stanął twarzą do Kaaby, podniósł ręce i powiedział: „O Allahu, byłem z niego zadowolony; proszę, zadowól go”.
O, jak wielu ludziom potrzeba matek, które pójdą w ślady tych kobiet i wychowają nowe pokolenie, które wyzwoli ziemie [muzułmańskie] i miejsca święte.
[1] Kobiety, które żyły w czasach proroka Mahometa.
[2] Felesteen.ps, 10 lipca 2011.
[3] Bitwa o Al-Chandak (627) między muzułmanami a plemieniem Kurajsz i jego sojusznikami, zakończyła sie zwycięstwem muzułmanów.
