5 października 2009r. Alarabiya.net zamieściła wywiad z Arabem Ahwazi, którego przedstawiono jako tajnego agenta Islamskiej Gwardii Rewolucyjnej (IRGC). Twierdził on, że 40 tysięcy dobrze wyszkolonych agentów, głównie szyitów, przebywa w służbie Iranu w państwach Zatoki Perskiej – 3 tysiące z nich w samym Kuwejcie. Utrzymywał, że komórki utworzone z tych agentów są szkolone do zbierania danych wywiadowczych, sabotażu instalacji w rejonie Zatoki Perskiej i do zamachów na wysokich funkcjonariuszy. Dodał, że dowódca irańskiej Al-Kaidy, Quassem Suleimani, przygotował plan przejęcia 22 ambasad, zarówno w Iranie, jak i poza nim, jeśli Iran zostanie zaatakowany.

Wywiad ten jest zgodny z raportem wywiadu z 14 lipca 2009 r., ogłoszonym przez Organizację Sunnickiego Islamu Ahwazi na stronie internetowe (www.sonnaalahwaz.org ). Organizacja ta twierdzi, że raport opiera się na tajnej informacji irańskich sił lotniczych, według której Iran ma wszechstronny plan militarnego ataku na państwa Zatoki Perskiej przy pomocy samolotów MiG-31 zakupionych w Syrii. Tak więc, mówi, Iran przygotowuje tajne lotniska i obozy w prowincji Ahwaz, jak również oddziały wojskowe na północnym zachodzie tej prowincji, żeby zaatakować Irak, Kuwejt i Arabię Saudyjską.

Raport ujawnił także domniemany plan IRGC przeprowadzenia operacji terrorystycznych w krajach Zatoki Perskiej i twierdzi, że Iran rozwija broń chemiczną w dwóch ściśle tajnych zakładach przemysłowych w prowincji Ahwaz, jak również zakopuje odpady chemiczne w tej prowincji. Także według tego raportu irańskie siły specjalne należące do IRGC i działające poza granicami Iranu mają zdolność do przeprowadzenia ataków bronią biologiczną i chemiczną oraz prowadziły wspólne manewry z Hamasem i Hezbollahem, jak również z jemeńskimi siłami Houthi i z irańskimi „uśpionymi” komórkami w Iraku i w krajach Zatoki Perskiej.

Należy zanotować, że ta organizacja twierdzi, iż działa z poparciem saudyjskim.

Poniżej podajemy główne punkty raportu: [1]

„W bezpośredniej współpracy z Krajowym Ośrodkiem Badawczym w Ahwazie i z bezpośrednim poparciem Krajowego Stowarzyszenia Saudyjskiego [sic] udało nam się zdobyć tajny dokument wydany przez kwaterę główną irańskich sił lotniczych, podpisany przez dowódcę [gen. Hassana Shaha Safi’ego] i wysłany do dowódcy bazy lotniczej w mieście Al-Amidijja, znanej jako Baza lotnicza Nr 5. Ponadto ujawniliśmy plan IRGC [ataku na kraje Zatoki Perskiej z baz wojskowych umieszczonych] niedaleko miasta Al- Hamidijja [w zachodnim Ahwazie], co jest wyszczególnione poniżej (…)”

Oczekuje się, że samoloty wojskowe MiG-31 przybędą do bazy lotniczej w Al-Amidijja

Według raportu Organizacji Sunnickiego Islamu Ahwazi, 2 listopada 2008 r. dowódca sił lotniczych armii irańskiej, gen. Hassan Shah Safi, wysłał komendantowi bazy lotniczej Al-Amidijja tajny dokument wojskowy z instrukcjami, by przygotowano się na przybycie trzech samolotów wojskowych MiG-31. Instrukcje stwierdzały, że wszyscy piloci w bazie muszą przygotować się do specjalnych manewrów wojskowych i że ta informacja – „zdjęcia, filmy i mapy wskazujące miejsca przechowania rakiet z chemicznymi głowicami – [musi zostać przekazana] do Ali Qaramlaki, głównego eksperta produkcji broni”.

Dokument przesłany przez dowódcę sił lotniczych armii irańskiej, gen. Hassana Shaha Safi’ego do komendanta bazy lotniczej Al-Amidijja, Shahryara Hosseini Nejada, jak go pokazano w www.sonnaalahwaz.org :

Organizacja Ahwazi stwierdziła następnie, że na terenie bazy lotniczej Al-Amidijja znajdują się trzy odrzutowce F-7, startujące z podziemnych instalacji wyposażonych w specjalne tunele na start i lądowanie. Oceniła, że przybycie samolotów wojskowych MiG-31 jest dowodem, że zostały kupione w Syrii około 18 miesięcy temu. Ponadto organizacja ta ujawniła militarny plan Iranu powiązania wszystkich baz lotniczych w prowincji Ahwaz, założenia dodatkowych baz dla wsparcia logistycznego i powiązania bazy lotniczej Al-Amidijja z trzema wyspami należącymi do prowincji Ahwaz, jak również z trzema wyspami, będącymi przedmiotem sporu między Iranem a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi (Większa Tunb, Mniejsza Tunb i Abu Moussa), najwyraźniej w celu zbudowania tam lotnisk, jako części irańskiego planu wojskowego – jak widać wyraźnie na fotografiach satelitarnych zrobionych przez Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Zdjęcie satelitarne bazy lotniczej Al-Amidijja, umieszczone na www.sonnaalahwaz.org :

Iranrozwija broń chemiczną w Ahwazie

Raport Organizacji Sunnickiego Islamu Ahwazi stwierdza: “W przeszłości liczne raporty [rozmaitych] elementów utrzymywały, że w dodatku do broni nuklearnej Iran ma program rozwoju broni chemicznej na terenach Iranu”, gwałcąc tym „Traktat Zapobiegania Rozprzestrzenianiu Broni Nuklearnej i Chemicznej” [sic, prawdopodobnie NPT i CWC]. Ponadto „po intifadzie 15 kwietnia 2005 r. [ahwazki bunt przeciwko reżimowi irańskiemu] wielokrotnie informowano, że chemikalia z niewiadomych przyczyn transportowano do południowego Ahwazu. Obecnie jednak odkryto, że Iran rozwija broń chemiczną i że transporty do Ahwazu cztery lata temu miały na celu zakopanie odpadów z ich produkcji”.

Organizacja twierdzi, że w Iranie są dwa zakłady produkcji broni chemicznej: zakład chemiczny Aghjeri, usytuowany między Al-Amidijja i Behbahan, oraz zakład Szaznad, mieszczący się obok fabryk Arak w północnym Ahwazie. Zachodni raport, zestawiony kilka miesięcy, temu twierdzi, że Iran przekazał pierwszy morski transport chemikaliów jako część programu rakietowego, włącznie z rakietami zainstalowanymi w samolotach wojskowych, które Iran próbuje obecnie zaadaptować do przenoszenia głowic chemicznych. Organizacja twierdzi dalej, że Iran próbuje zdobyć siarkę na użytek militarny.

Plan Al-Hamidijja: Atakowanie celów w państwach Zatoki Perskiej

OrganizacjaAhwazi informuje także, że IRGC w zachodnim mieście Ahwazu Al Hamidijja założyła cztery zakamuflowane bazy wojskowe w odległości dwóch kilometrów od siebie. Cytując źródło IRGC o pseudonimie „Al-Dalil Al-Amel” podaje, że drogi dojazdowe do baz są tajne i trudne do przebycia, i tylko personel IRGC ma prawo ich używać. Według raportu również cały obszar jest otoczony posterunkami i kamerami zdolnymi do widzenia w ciemności, zaś zabudowania szkoleniowe są rozrzucone po całej przestrzeni. Raport mówi, że bazy te zostały stworzone do szkolenia lokalnych elementów z Zatoki Perskiej, jak również sił specjalnych, które w przyszłości będą działać w Arabii Saudyjskiej, Kuwejcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i w Bahrajnie.

Według raportu siły te są szkolone do operacji w krajach Zatoki Perskiej, szczególnie Arabii Saudyjskiej i Kuwejcie – operacje, które będą nagłe i nieprzewidywalne, spowodują wielkie szkody i nie dadzą podstaw do podejrzeń o zaangażowanie Iranu. Organizacja mówi, że kwatery główne tych baz mieszczą się wyłącznie w rejonie Zatoki Perskiej; że posiadają mapy i informacje o celach w tym regionie; i że te kwatery główne potwierdziły, iż 12 komórek już otrzymało przeszkolenie i zaczęło wykonywać operacje dla Iranu: szmuglowanie dużych ilości broni, amunicji, materiałów wybuchowych i narkotyków do Iraku, a stamtąd do Kuwejtu i Arabii Saudyjskiej, gdzie przeszmuglowana broń jest składowana, aby nie można było wykryć związku z Iranem.

Organizacja twierdzi, że najwyższe przywództwo baz należy do IRGC, ale w rzeczywistości kieruje tym Hezbollah i że metody szkolenia są identyczne do metod obrony i walki używanych przez Hezbollah. Mówi się, że jest tak z powodu decyzji Iranu, by założyć walczące grupy podobne do Hezbollahu, które – jak Hezbollah – będą w stanie rozpocząć wojnę wewnętrzną w miastach i na ulicach w czasach wojny.

Według raportu czterema bazami w Al-Hamidijja są:

1) Baza na południu miasta, do wsparcia logistycznego, z zapleczem militarnym, jak warsztaty do naprawy pojazdów wojskowych, szpital z pełnym personelem medycznym i mobilny szpital na wypadek potrzeb.

2) Na południe od powyższej bazy znajduje się baza do niej należąca z ufortyfikowanymi magazynami broni, wyposażenia i paliwa; jest ściśle pilnowana przez siły specjalne IRGC.

3) Baza na północ od miasta, także dostarczająca wsparcia logistycznego; w 2003 r. zbudowano w niej lotnisko wojskowe dla samolotów mających atakować wyznaczone cele w Zatoce Perskiej, Kuwejcie, południowym Iraku, wschodniej Arabii Saudyjskiej i Bahrajnie.

4) Baza z ukrytymi samolotami wojskowymi i rakietami wyposażonymi w głowice zakazane przez traktaty międzynarodowe, jak również rakiety ziemia-ziemia.

Droga prowadząca do baz wojskowych na zachodzie prowincji

Irańskie siły specjalne

Organizacja Sunnickiego Islamu Ahwazi notuje w swoim raporcie, że irańskie siły specjalne są odpowiedzialne za szkolenie birun marzi (“poza krajem”) sił działających poza Iranem, takich jak Hezbollah, Hamas i Houti (Jemen), jak również „uśpionych” komórek w Zatoce Perskiej i krajach arabskich. Powiada, że te siły mogą zaopatrzyć swoich agentów w paszporty dyplomatyczne i że posiadają nowoczesną broń i najnowsze pojazdy. Ich agenci mówią kilkoma językami, włącznie z płynnym arabskim-libańskim i są odpowiedzialni za zamachy na wysokich funkcjonariuszy. Organizacja dodaje, że te siły mają zdolność przeprowadzania operacji bronią biologiczną i chemiczną i że mają bezpośredni kontakt z kierownictwem IRGC oraz koordynują działania z irańskimi aparatami wywiadowczymi. Te siły otrzymały i rozmieściły dziesiątki platform wyrzutni wyposażonych w rakiety Fajr-2 i Szihab-2, które mogą sięgnąć południowego Iraku, Kuwejtu i wschodniej Arabii Saudyjskiej oraz mogą trafić w wybrane cele.

Organizacja ta twierdzi także, że w październiku 2008 r. przeprowadzono trzy manewry wojskowe, które obejmowały wszystkie siły powietrzne i lądowe z czterech baz w Al-Hamidijja z udziałem arabskiego personelu wojskowego pod dowództwem IRGC – włącznie z Hamasem, Hezbollahem i specjalnymi siłami irańskimi oraz kilkoma grupami niezależnych, „uśpionych” komórek irańskich w Iraku i w kilku regionach Zatoki Perskiej. Według tego raportu manewry obejmowały pokazanie wszystkich planów dotyczących ataków na cele w Zatoce Perskiej, włącznie z celami amerykańskimi, natychmiast po otrzymaniu rozkazów od dowództwa IRGC. Stwierdza także, że gotowość sił, rakiet i samolotów, które będą uczestniczyć w atakach, już została potwierdzona.

Budynki szkoleniowe Hezbollahu i specjalnych sił irańskich:

Odkrycie chińskiego systemu radarowego w Al- Hamidijja

Organizacja twierdzi, że sześć miesięcy temu IRGC otrzymała wyrafinowany chiński system radarowy (pierwotnie nazywany Rakib) i zainstalowała go w bazach w Al-Hamadijja i że te radary pokrywają większość zachodnich i południowych obszarów Ahwazu. Mówi, że system ten jest odporny na eksplozje i potrafi identyfikować stacjonarne i ruchome obiekty, takie jak samoloty, okręty i uzbrojone siły otaczające region. Może także zakłócić linie komunikacyjne wroga i oprzeć się próbom wroga zakłócenia własnych komunikacji podczas działań militarnych. Organizacja mówi, że bazy wojskowe w Al-Hamadijja mają potężną obronę, włącznie z rakietami przeciwlotniczymi, i że w dodatku do obrony naziemnej są tam położone blisko obok siebie siły obrony powietrznej uzbrojone w przenośne rakiety Mithak-2.

We wnioskach organizacja stwierdza:

“Niebezpieczne programy zbrojenia, przygotowywane teraz w [prowincji] Ahwaz, świadczą o początku nieuchronnie zbliżającego się konfliktu, w którym Al-Ahwaz posłuży jako baza i punkt wyjściowy do ataku na naszych braci w arabskiej ojczyźnie, a szczególnie w arabskiej Zatoce Perskiej. Organizacja Sunnickiego Islamu Ahwazi [apeluje] zatem do Krajowego Stowarzyszenia Saudyjskiego [ds. Praw Człowieka] z następującymi żądaniami:

1) [Wywieranie nacisków] na rzecz międzynarodowej interwencji w celu inspekcji bazy Al-Amidijja, zakładu Arajeri usytuowanego między Al-Amidiija i Behbahan, oraz zakładu Szaznad w północnym Ahwazie.

2) Podjęcie kroków w celu rozmontowania broni chemicznej, którą Iran produkuje w Ahwazie, ponieważ w pierwszym rzędzie uderzy ona w lud Ahwazi i kraj Ahwaz, a potem w kraje Zatoki Perskiej i w Arabów z Zatoki Perskiej.

3) Podjęcie poważnych kroków w celu potępienia Iranu i ścigania go za gwałcenie praw międzynarodowych dotyczących zakazu używania broni chemicznej.

4) Podjęcie kroków w celu rozmontowania broni irańskiej na całym terytorium Ahwazi.

5) Chronienie arabskiej ludności Ahwazi przed konsekwencjami [działalności militarnej] w Al-Ahwaz”.


[1] Pełen raport był umieszczony na http://www.sonnaalahwaz.org/Central-Archives/Al-Q/20090714-04.html .