29 marca 2011 r., Al-Malahem, oddział medialny Al-Kaidy na Półwyspie Arabskim (AQAP), opublikował piąty numer angielskojęzycznego magazynu dżihadystów, “Inspire”.
Okładka 70 stronicowego numeru, datowanego na wiosnę 1431/2011, przedstawia glob obrócony tak, że pokazuje USA zanurzające się w wodzie. Artykuł wstępny napisał szejk Anwar Al-Awlaki i nosi on tytuł „Tsunami zmiany”.
Spis treści wylicza dwa artykuły Ajmana Al-Zawahiriego; pierwszy „Krótko- i długoterminowe plany po protestach”, wydaje się wzięty z uprzedniej publikacji Al-Kaidy z 2007 r., zatytułowanej „Porady zatroskanego”. Drugi artykuł nosi tytuł „Niezauważone tło” i pochodzi z trzeciego „Przesłania nadziei i dobrych wieści dla naszych ludzi w Egipcie”, opublikowanego na początku marca tego roku.
„Inspire” nr V zawiera ponadto artykuły z serii rozpoczętych w poprzednich numerach „Inspire”, w tym„Czego oczekiwać od dżihadu (4)” Muchtara Hassana i „Indywidualny terroryzm dżihadu” Abu Musaba Al-Suriego,„Dżihad otwartych źródeł”, „Historie dżihadu” i artykuł obywatela amerykańskiego Samira Khana, którego uważa się za siłę sprawczą „Inspire”, jak również wywiad z dowódcą wojskowym AQAP, szejkiem Abu Hurairahem oraz artykuł „Abu Suhaila”, co jest pseudonimem używanym w przeszłości przez agenta Al-Kaidy Adama Gadahna. Nie ma przesłania, artykułu ani innego materiału przypisanego Osamie bin Ladenowi i jest to pierwszy numer „Inspire”, który zawiera artykuł mentora Al-Zarkawiego, szejka Abu Muhammada Al-Makdisiego. Jest tam także wiersz wyśmiewający libijskiego przywódcę Muammara Al-Kaddafiego.
Nadrzędnym tematem w całym numerze “Inspire”, podobnie jak w poprzednich numerach tego magazynu, jest Daawa – zwiększanie religijnego zasięgu. Ten numer zawiera zaproszenie do wysyłania pytań do Anwara Al-Awlakiego z informacją, że AQAP „będzie miała eksluzywny wywiad na wideo z Szejkiem [Al-Awlakim], w którym odpowie na wasze pytania”.
Należy zauważyć, że jakość magazynu, włącznie z grafiką, czcionką i ogólnie profesjonalnym wyglądem, systematycznie poprawiała się od pierwszego numeru; można oczekiwać, że ten trend będzie kontynuowany w przyszłych numerach.
Poniższy raport jest przeglądem piątego numeru “Inspire”.
„List od redaktora – główny motyw protestów, wiosna 2011”: twierdzi on, że te rewolty są dobre dla Al-Kaidy, krytykuje YouTube za usunięcie wykładów Al-Awlakiego
Jahja Ibrahim, który w poprzednich numerach zamieścił szereg artykułów poświęconych podsuwaniu pomysłów młodym zwolennikom Al-Kaidy, zainteresowanym sposobami przeprowadzenia udanych zamachów terrorystycznych, napisał w „Liście od redaktora”, że główną kwestią we wszystkich obecnych protestach na Bliskim Wschodzie było wyzwolenie Al-Aksy. Pod nagłówkiem „Główny motyw protestów, wiosna 2011” napisał: “Nie mogło być żadnego wyzwolenia Palestyny w obecności [ludzi] takich jak król Abdullah na wschodzie, Hosni Mubarak na zachodzie i al-Saud na południu. Teraz, kiedy Hosniego nie ma, słyszeliśmy imama modlącego się podczas modlitwy piątkowej: ‘O Allahu, prosimy cię, byś pozwolił nam spotkać się w Al-Aksa’, a miliony na placu Tahrir wykrzyczały jednym głosem Âmîn. Kwestia Palestiny jest centralna dla muzułmańskiej ummah i teraz, kiedy masy przemówiły, nie ulega wątpliwości, że znowu będzie na czele”.
Ibrahim stwierdza następnie, że obecna sytuacja na Bliskim Wschodzie jest dobra dla Al-Kaidy i mówi, że twierdzenia Zachodu, iż „rewolty” szkodzą tej organizacji, są fałszywe. Wyjaśnia, że rewolucje, które „wstrząsają tronami dyktatorów są dobre dla muzułmanów, dobre dla mudżahedinów i złe dla imperialistów Zachodu oraz ich pachołków w świecie muzułmańskim”. Dodaje: „Al-Kaida nie jest przeciwna zmianom reżimu przez protesty, ale jest przeciwna idei, że zmiana powinna odbywać się tylko środkami pokojowymi, z wykluczeniem użycia siły”.
Tekst drwił także z zachodniej „wolności słowa” za próbę ograniczenia „informacji od mudżahedinów” i „zakazu szerzenia książek i przemówień przywództwa Al-Kaidy” oraz krytykował „prośbę USA… [do] YouTube, by zdjąć wykłady szejka Anwara Al-Awlakiego”.
„Odpowiedzi ‘Inspire’ – odpowiadanie na pytania” zachęca zachodnich dżihadystów do zamachów na lokale nocne i centra handlowe
Jak napisano w analizie MEMRI czwartego numeru „Inspire” datowanego na zimę 2011, każdy numer magazynu zawiera informacje dla czytelników, jak przedstawiać pytania. Ten dział w „Inspire” V zajmuje się pytaniem przysłanym e-mailem przez anonimowego muzułmanina mieszkającego na Zachodzie, który prosi o wskazówki AQAP w sprawie najlepszego sposobu dołączenia do dżihadu i dotarcia na front dżihadu. W odpowiedzi przedstawiciel AQAP zaleca pytającemu przeprowadzenie osobistej misji dżihadu jako ataku „samotnego wilka” na zatłoczone miejsca w jego kraju na Zachodzie, zamiast prób dotarcia na front dżihadu; zauważa, że ta metoda okazała się odnosić największe sukcesy dla dżihadystów żyjących na Zachodzie.
Przedstawiciel AQAP mówi: “Przywództwo mudżahedinów prosi dzisiaj szczególnie braci na Zachodzie, by atakowali interesy zachodnie na Zachodzie, zamiast na przykład przybywać tutaj, do Jemenu… [Wielu] cudzoziemskich braci, [którzy] dołączyli do mudżahedinów… doszło do wniosku, że byłoby dla nich lepiej powrócić na Zachód i tam prowadzić operacje. Jest tak, ponieważ zabicie 10 żołnierzy w Ameryce, na przykład, jest bardziej skuteczne niż zabicie 100 apostatów z armii jemeńskiej”.
Następnie pisze: “Przy samotnych operacjach jednak, jak długo zachowujesz to dla siebie, nikt na świecie nie będzie wiedział, co myślisz i planujesz. To dlatego osoby takie jak Taimour [Al-Abdaly, zamachowiec ze Sztokholmu], Roszonara [Choudhary, brytyjska obywatelka, która ugodziła nożem parlamentarzystę], Nidal [Hassan, zamachowiec z Fort Hood] i inni odnieśli sukces, nawet jeśli zostali w końcu aresztowani. Fakt, że byli w stanie przeprowadzić swoje operacje bez tego, by zatrzymały ich władze, jest wielkim sukcesem”.
„Dżihad otwartych źródeł”
Innym działem w “Inspire” V jest “Dżihad otwartych źródeł”, który jest definiowany jako: „Podręcznik zasobów dla tych, którzy nienawidzą tyranów; zawiera techniki robienia bomb, środki ostrożności, taktyki partyzanckie, szkolenie z bronią i inne działalności związane z dżihadem”. W poprzednich numerach w tym dziale były artykuły o robieniu „bomby w kuchni twojej mamy” i przeprowadzaniu samotnych zamachów oraz artykuły dostarczające pomysłów, takich jak wjeżdżanie ciężarówkami w tłum i niszczenie budynków. W „Inspire” V, w którym widnieje zdjęcie Chrysler Building w Nowym Jorku, tematem jest szkolenie w użyciu AK2. Napisał to Abu Salih jako część trwającej serii „Szkoła strzelania dżihadu otwartych źródeł”. Instruuje czytelników o rozkładaniu, czyszczeniu i ponownym składaniu broni – z ilustracjami – i kończy zapowiedzią szóstego numeru „Inspire”, w którym czytelnicy nauczą się jak trzymać i celować z karabinu.
Dział ten podkreśla, że “pozwala muzułmaninowi na szkolenie w domu, zamiast ryzykować niebezpieczną podróż za granicę: nie szukaj dalej, dżihad otwartych źródeł jest teraz na wyciągnięcie ręki”. Ten trend w strategii Al-Kaidy był już analizowany w MEMRI w „Nowy trend w staraniach rekrutacyjnych Al-Kaidy: Muzułmanie amerykańscy powinni ponosić ciężar dżihadu w USA ” [1] .
Wywiad z dowódcą wojskowym AQAP, Abu Hurairahem; daje porady dla zamachowców “samotnych wilków” na Zachodzie
Podobnie jak poprzednie numery “Inspire”, ten numer także zawiera wywiady z przywódcami AQAP; w tym wypadku przedstawionym przywódcą jest dowódca wojskowy AQAP, szejk Abu Hurairah. Mówi on o swojej rodzinie, włącznie ze swoim bratem w Guantanamo, i o swojej nienawiści do prezydenta Obamy, mówiąc, że „przypomina [on] faraona”. W wywiadzie otrzymuje pytanie, co myśli o zamachach „samotnych wilków” na Zachodzie i jaka jest jego porada dla muzułmanów na Zachodzie, którzy są zdolni do zamachów.
W odpowiedzi na pierwsze pytanie proponuje operacje odwetowe po każdym amerykańskim ataku samolotów bezzałogowych lub po ataku izraelskim.
Artykuły Anwara Al-Awlakiego i Samira Khana
Dwa najbardziej godne uwagi artykuły w „Inspire” V są autorstwa Anwara Al-Awlakiego i Samira Khana.
Al-Awlaki: ” Tsunami zmiany”
W „Tsunami zmian” Al-Awlaki wysławia upadek przywódców tunezyjskiego i egipskiego, Mubaraka i Ben Alego, i wyraża optymizm w sprawie przyszłości ruchu dżihadu. Na długą metę, twierdzi on, niepokój w świecie arabskim umożliwi rozkwit ruchu dżihadystycznego, z kilku powodów. Po pierwsze, obalenie władców Tunezji i Egiptu przełamało barierę strachu w masach arabskich i pokazało, że możliwe jest obalenie reżimów. Po drugie, nowe reżimy w świecie arabskim nie będą tak uciskające jak stare wobec operacji i zwolenników dżihadu; tak więc będą oni mogli działać stosunkowo swobodnie. Po trzecie, rozszerzenie się niepokojów na Jemen i Libię – a szczególnie możliwość, że powstania wybuchną w krajach Zatoki, przede wszystkim w Arabii Saudyjskiej – otworzy nowe możliwości dla dżihadu.
Al-Awlaki wyśmiewał USA za opuszczenie Hosni Mubaraka i powiedział, że ta nowa sytuacja zaszkodzi USA, ponieważ odwróci uwagę i zasoby od wojny z terrorem. Stwierdził także, że Zachód myli się uważając, że obecne wydarzenia zaszkodzą Al-Kaidzie.
Awlaki kończy artykuł obiecując, że obecne wypadki w przyszłości przyniosą więcej szkód Ameryce: „Od 11 września Ameryka skupiała się na walce z mudżahedinami w Afganistanie, Pakistanie, Iraku, a teraz Jemenie. Poświęcała swoje zasoby i wywiad na ‘walkę z terrorem’. Ale przy tym, co dzieje sie obecnie w świecie arabskim, Ameryka niewątpliwie będzie musiała przesunąć część swojej uwagi na niespodziewaną lawinę, która zasypuje ich drogich przyjaciół. Ameryka polegała na tych ludziach dla brudnej roboty chronienia imperialnych interesów Ameryki. Działali jako zwiadowcy, którzy oszczędzali Ameryce wysiłku zrobienia tego, ale teraz, z ich upadkiem, Ameryka będzie musiała przesunąć olbrzymie ilości wysiłku i pieniędzy, żeby wyhodować nowych kolaborantów. Zmusi to Amerykę, która już jest wyczerpanym imperium, do rozproszenia wysiłków, co z kolei będzie bardzo korzystne dla mudżahedinów. Nawet bez tej fali zmiany w świecie muzułmańskim ruch dżihadu wzbierał. Z tą nową sytuacją w regionie można tylko oczekiwać, że wielkie wrota możliwości otworzą się dla mudżahedinów na całym świecie”.
Samir Khan: „Egipcjanin”
W artykule „Egipcjanin” Samir Khan wzywa do ustanowienia “państwa islamskiego w post-rewolucyjnym Egipcie – państwa, w którym głównym źródłem władzy jest Koran i Sunna”. Powiedział, że jeśli rząd zdecyduje przeciwko temu, Egipcjanie powinni demonstrować swoją lojalność wobec Allaha zamiast wobec rządu. Twierdził także, że USA zażądały od Egiptu, by utrzymał w mocy traktat pokojowy z Izraelem, który jest sprzeczny z prawem islamskim i dodał, że Egipcjanie muszą wybrać „drogę, która jest słuszna według islamu – co jest sprzeczne z tą [drogą], która jest akceptowalna według zasad demokratycznych”.
„Abu Suhail” – być może Adam Gadahn – o upadku Mubaraka
Artykuł zatytułowany „Droga naprzód” autorstwa „Abu Suhaila” – który według National Counter Terrorism Center, może być także funkcjonariuszem Al-Kaidy Adamem Gadahnem [2] , omawia dzień, w którym ustąpił Mubarak i pisze: „Dowiodło to również, że gniew Al-Kaidy jest podzielany przez miliony muzułmanów na całym świecie, czy są oni w Egipcie, Tunezji, Libii, Algierii, Jemenie, czy gdzie indziej. Także w krajach, w których protesty jeszcze nie przybrały formy, [te same] uczucia są ewidentne, jak w Arabii Saudyjskiej, Indonezji, Indiach, Pakistanie, Afganistanie i gdzie indziej.
Przez dziesięciolecia muzułmanie w różnych częściach świata islamskiego pragnęli usunięcia swoich marionetkowych reżimów… To wydarzenie [tj. upadek Mubaraka] wyraźnie teraz pokazało i ujawniło, że Waszyngton zupełnie nie dba o to, kto jest przy władzy – nawet jeśli jest to dyktator – jak długo zaspokajane są ich chciwe interesy. Innymi słowy, to Ameryka odnosi największe korzyści z autokratycznych reżimów, podczas gdy ludzie najbardziej cierpią w rozmaity sposób. Wujek Sam powinien pamiętać naukową formułę akcji i reakcji, która stwierdza: wybuch jest tworzony przez presję. Jesteśmy teraz świadkami masowego wybuchu we wszystkich krajach islamskich i nie wydaje się, by miał się wkrótce uspokoić”.
Artykuł kończy się dziwnymi frazami, typowymi dla stylu Gadahna: “Jeśli egipska rewolucja nauczyła nas czegokolwiek, to nauczyła nas, że siedzenie i czekanie na upadek tyranów, nie jest praktyczne; niezbędna jest mobilizacja ludzi, żeby tyrani poddali się. Po to pracują wasi bracia w organizacji Al-Kaidy i w innych organizacjach dżihadu: inspirując ludzi na całym świecie, żeby powstali dla islamskiej sprawy eliminacji tyranów, abyśmy mieli czysty strzał na Izrael. Jest to wspólny wysiłek, który wymaga, by ummah była po tej samej stronie. Tłustym osłem jednak, który siedzi na drodze, jest Ameryka. Z osłabioną Ameryką pozwoli to nam kroczyć po ziemiach w honorze, za pozwoleniem Allaha.
Zasieg Al-Kaidy i wysiłki rekrutowania skierowane do młodzieży Zachodu
Podobnie jak w poprzednich numerach “Inspire”, numer V zawiera wiele działów informujacych czytelników, jak mogą skontaktować sie z Al-Kaidą.
Inna strona “Inspire” V oferuje muzułmańskiej młodzieży na Zachodzie sposoby komunikowania się z Al-Kaidą: „Jeśli jesteś zainteresowany przyczynieniem się do magazynu jakimiś umiejętnościami – pisaniem, badaniami, redakcją lub poradą – albo masz do nas pytania, możesz się z nami skontaktować przez każdy z adresów e-mailowych podanych poniżej. Usilnie zachęcamy wszystkich do używania programu Asrar al-Mujahideen, żeby skontaktować się z nami, jak to było wyjaśnione w pierwszym numerze. Prosimy o podjęcie szczególnych środków ostrożności przy używaniu tego programu, żeby uniknąć odkrycia przez służby wywiadowcze”. Dostarczone są także trzy adresy e-mailowe do „Inspire”, jak również publiczny klucz do szyfrowania informacji.
“Inspire” VI– Zapowiedź
“Inspire” V zawiera wiele zapowiedzi artykułów, które mają zostać opublikowane w kolejnym numerze, włącznie z “Historiami dżihadu” i serią Al-Suriego o indywidualnym dżihadzie.
*Steven Stalinsky jest dyrektorem wykonawczym w Middle East Media Research Institute
[1] Patrz MEMRI Seria Badań I Analiz – Nr 639 – 19 października 2010
Nowy trend w staraniach rekrutacyjnych Al-Kaidy: Muzułmanie amerykańscy powinni ponosić ciężar dżihadu w USA
[2] Patrz http://www.nctc.gov/site/profiles/gadahn.html; „Abu Suhail” cytuje Johna Perkinsa, autora książki Confessions of an Economic Hit Man, który popiera możliwość, że jest on istotnie Gadahnem; Gadahn cytował Perkinsa w poprzednich przemówieniach i także podobno zainspirował Osamę Ben Ladena, by go wspomniał. Confessions of an Economic Hit Man była cytowana przez zarówno Osamę bin Ladena, jak Adama Gadahna, w przemówieniach z kwietnia, września i grudnia 2009 r.
