Pakistański duchowny Zahidur Raszidi
Muzułmanie Ahmadija w Pakistanie zostali uznani za nie-muzułmanów zgodnie z prawem ustanowionym w 1974 r. przez pakistańskiego premiera Zulfikara Alego Bhutto. Prawo utorowało drogę do społecznego szydzenia i dyskryminacji religijnej Ahmadija w Pakistanie, których nazywa się pejoratywnie Ahmadis lub Kadianis, od miasta Kadian w północnych Indiach, gdzie rozpoczął się ruch Ahmadija. Duchowni islamscy oskarżają muzułmanów Ahmadija o niewiarę w Proroka Mahometa jako ostatecznego proroka i rozwija się przeciwko nim silny ruch religijny w Pakistanie i Indiach.
W niedawnych dziesięcioleciach z muzułmanów Ahmadija szydzono publicznie w społeczeństwie pakistańskim; byli atakowani przez islamskich ekstremistów i oskarżani według praw o bluźnierstwie, za co w Pakistanie jest kara śmierci. Duchowni islamscy żądają, by usunięto ich ze stanowisk rządowych i wojskowych, a uczniowie Ahmadija są wyrzucani ze szkół.
Prawo zabrania muzułmanom Ahmadija na nazywanie siebie muzułmanami i nazywanie meczetami swoich miejsc oddawania czci religijnej. Laureat Nagrody Nobla z fizyki, dr Abdus Salam, muzułmanin Ahmadija, nie był wysławiany w Pakistanie za swoje osiągnięcia; ogłoszono nawet, że jego grób należy do nie-muzułmanina.
W niedawnym artykule opublikowanym na popularnym blogu pakistańskim “Pak Tea House”, zamieszkały w Lahore prawnik Jasser Latif Hamdani, wezwał do uznania Ahmadija za muzułmanów zgodnie z poglądem Muhammada Alego Jinnaha, założyciela Pakistanu. W artykule zatytułowanym „Czy Ahmadija są nie-muzułmanami?” Hamdani napisał: „Jestem zmuszony powiedzieć, że skłaniam się do akceptacji poglądu Jinnaha i odrzucenia obiegowej mądrości naszej suwerennej legislatury [która ogłosiła, ze Ahmadija nie są muzułmanami]”.
W innym artykule, zatytułowanym “Kadianis powinni dołączyć do muzułmanów głównego nurtu” znany islamski uczony pakistański maulana Zahidur Raszidi, dekretarz generalny Pakistańskiej Rady Szariatu, przytoczył wypadek miejscowego meczetu w Gudżaracie, gdzie „muzułmanie i Kadanis [muzułmanie Ahmadija] zwykli modlić się razem do 1974 r., kiedy parlament pakistański wykluczył ich jako nie-muzułmanów”.
Islamscy duchowni mówią, że Mirza Ghulam Ahmad (1835-1908), duchowy przywódca muzułmanów Ahmadija, twierdził, że jest prorokiem. W swoim artykule maulana Zahidur Rashidi przypomina konferencję, na której powiedział muzułmanom Ahmadija o dwóch scenariuszach oczekujących tych, którzy uzurpują sobie proroctwo: „Zwracając się do nich powiedziałem im, że w czasach Proroka Mahometa (pokój z nim) czworo ludzi twierdziło, że są prorokami i zebrali tłum swoich wyznawców; dwóch z nich zabito, a inni pokajali się i zaakceptowali islam”.
Fragmenty artykułu Jassera Latifa Hamdaniego[1];oraz fragmenty artykułu islamskiego uczonego Zahidura Raszidiego[2] można przeczytać po angielsku w oryginalnym komunikacie MEMRI: http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/6107.htm
[1] http://pakteahouse.net/2011/12/15/are-ahmadis-non-muslims/, accessed February 13, 2012.
[2] Roznama Islam(Pakistan), January 2, 2012.
