Artykuł z 15 lipca 2023 r. w libańskiej gazecie „Nida’ Al-Watan”, znana ze sprzeciwu wobec Hezbollahu, stwierdza, że organizacja ta jest w dużej mierze odpowiedzialna za poważny kryzys gospodarczy w Libanie, a także czerpie z tego kryzysu więcej niż ktokolwiek inny. Hezbollah, twierdzi gazeta, brał udział w spowodowaniu trudnej sytuacji gospodarczej na kilka sposobów: poprzez podżeganie do incydentów związanych z bezpieczeństwem i brutalnych starć przy użyciu broni, wypędzając w ten sposób zagranicznych turystów i inwestycje; poprzez eskalację retoryki wobec państw Zatoki i przemyt do nich narkotyków, rujnując w ten sposób stosunki Libanu z tymi krajami, które były głównym źródłem inwestycji i kapitału zagranicznego; a także przez wykorzystywanie kontroli, jaką ma nad kilkoma ministerstwami do szerzenia korupcji. Chociaż Hezbollah nie stworzył w Libanie długotrwałego problemu powszechnej korupcji, a jedynie dołączył do panującego klimatu, jak czytamy w artykule, jest tą organizacją, która zyskała najwięcej z ekonomicznego chaosu w kraju.
Protesty w związku z kryzysem gospodarczym w Libanie (Zdjęcie: Sautbeirut.com, 25.08.2021)
Poniżej podajemy przetłumaczone fragmenty artykułu: [1]
Kryzysy gospodarcze, finansowe i walutowe w Libanie nie stanęły na drodze potężnym elementom [Libanu] w ogóle, a Hezbollahowi w szczególności. Wręcz przeciwnie, dla tych ludzi te kolejne kryzysy w Libanie były szansą i wykorzystali ją, aby zyskać z tragicznej sytuacji i zwiększyć swoje zyski, dochody i przywileje przyznane swoim zwolennikom… Kryzys ten był szczególnie korzystny dla Hezbollahu, który cieszył się największym kawałkiem tortu jaki był na stole.
Hezbollah skorzystał na kryzysie na kilka sposobów. Po zabójstwie umęczonego premiera Rafika Al-Haririego w 2005 r. Hezbollah po raz pierwszy zdecydował się stać częścią władzy wykonawczej i być reprezentowany przez kilku ministrów [w rządzie]. Wszystkie [poprzednie] rządy libańskie, od okresu przed wojną domową aż do zabójstwa premiera Al-Haririego, tuszowały korupcję i godziły się na podział [zysków pomiędzy swoich członków]… Natychmiast po tym, jak stał się częścią rządu, Hezbollah przejął kontrolę nad kilkoma ministerstwami i przyłączył się do tej gry libańskiej korupcji i podziału [zysków]. Wśród otrzymanych przez niego ministerstw znalazły się ministerstwa zdrowia i energii, które [już wcześniej] nie były wolne od marnotrawstwa i korupcji…
Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, wydarzenia z 7 maja 2008 r. w Bejrucie, Czarny Wtorek [2] i inne zdarzenia zwiastowały [szkodliwy] wpływ na gospodarkę Libanu w zakresie inwestycji, turystyki itp. Pewne jest, że kryzys pogorszył się w 2011 r., po wybuchu wojny w Syrii i gdy Hezbollah poważnie nasilił swoją retorykę wobec państw Zatoki, która stała się gorzka i ostra, co powstrzymało napływ dochodów z turystyki z Zatoki, a także inwestycje zagraniczne, w większości dokonywane przez te kraje, które są również głównym [rynkiem] libańskiego eksportu.
Ponadto i w tym samym kontekście Liban doznał presji amerykańskich sankcji nałożonych na Hezbollah i zakazu dla Hezbollahu dostępu do światowego systemu bankowego. To naturalnie wpłynęło na wiarygodność libańskich banków, które zostały mocno dotknięte… Pomimo wszystkich wytycznych wydanych przez gubernatora [centralnego] banku Libanu, nakazujących bankom zamknięcie wszystkich rachunków członków Hezbollahu i zakazujących obsługi [tych rachunków], niektóre z tych osób w dalszym ciągu cieszyły się [dostępem] do libańskiego systemu bankowego na różne sposoby – [sytuacja], przed którą administracja USA od dawna ostrzegała. Główne oddziały i zarządy banków przestrzegają dyrektyw [centralnego] banku Libanu, ale wiele oddziałów banków nie przestrzega ich starannie. Dlatego też niektórzy ludzie, którzy należą do Hezbollahu lub są z nim powiązani, w dalszym ciągu korzystali z [usług] tych banków…
Jeśli chodzi o etap po rewolucji [17 października 2019 r.], [3] należy zauważyć, że wszystkie centralne filary rządu w jakiś sposób skorzystały na kryzysie, ale wpływowy Hezbollah skorzystał znacznie bardziej niż inni. Kiedy funt libański zaczął tracić na wartości wobec dolara – co jest znane jako wzrost kursu wymiany – system monitorowania został mocno uderzony, a właściciele kantorów zyskali zauważalne wpływy, szczególnie w południowej Dahii i rejonie Chtaury, które są bastionami Hezbollahu. Doprowadziło to do umieszczenia kilku kantorów Hezbollahu na liście sankcji. Należy zauważyć, że pensje pracownikom Hezbollahu i pracownikom pełnoetatowym wypłacano wówczas w dolarach, co przyczyniło się do wzrostu kursu dolara w stosunku do funta…
Innym sposobem, w jaki Hezbollah skorzystał na kryzysie, były subsydia do produktów naftowych, które spowodowały, że posiadacze rachunków [w libańskich bankach] stracili miliardy dolarów. Inne elementy władzy również na tym skorzystały, przemycając [paliwo] przez nielegalne przejścia graniczne, a nawet te legalne, i przez porty [morskie], jak ten w Bejrucie, i lotnisko…
Hezbollah wykorzystał [również] niedobór subsydiowanych leków na rynku libańskim i otworzył drzwi importowi irańskich i syryjskich leków do Libanu. [Uczynił to] wykorzystując fakt, że w niektórych rządach utworzonych przed kryzysem i po nim kontrolował ministerstwo zdrowia. Zezwolił na tak zwany „niezbędny” import leków, aby zalać libański rynek lekami i środkami farmaceutycznymi według własnego uznania, bez nadzoru ministerstwa zdrowia i bez poddawania ich jakimkolwiek kontroli jakości przed zezwoleniem na ich wprowadzenie na libański rynek farmaceutyczny.
[Inną] kwestią, która spowodowała poważny kryzys w Libanie, był captagon [narkotyk], który był przemycany z portu w Bejrucie do krajów sąsiednich, co spowodowało, że państwa Zatoki zakazały importu libańskich towarów i zakazały obywatelom Zatoki wizyt w Libanie ze względu na sytuację polityczną [4] Zakaz eksportu Libanu do Zatoki w naturalny sposób pogłębił deficyt handlowy Libanu, powodując niedobór dolarów napływających do kraju.
Biorąc pod uwagę wszystko powyższe, można powiedzieć, że Hezbollah odniósł znaczne korzyści z kryzysu poprzez politykę subsydiów, przemytu i w inny sposób oraz że organizacja ta jest nieodłączną częścią systemu, która zacieśniła swą kontrolę nad krajem i przez te wszystkie dziesięciolecia czerpała korzyści z korupcji. Wiele słyszeliśmy o zamiarze postawienia zarzutów o korupcję, ale w praktyce nigdy nie postawiono żadnych zarzutów!…
[1] Nida’ Al-Watan (Lebanon), July 15, 2023.
[2] On May 7, 2008 Hizbullah gunmen took over parts of the capital in violent riots, in response to a government decision to dismantle Hizbullah’s private telecommunications network
and to fire the head of security at Beirut international airport, who was affiliated with Hizbullah. The next day, known as „Black Tuesday,” the armed conflicts between Hizbullah and its opponents spread to other parts of Beirut and beyond.
[3] The reference is to the wave of mass protests that broke out on that date against government corruption and the economic crisis in Lebanon, and in response to the government’s failure to handle this crisis. See MEMRI reports: Special Dispatch No. 8332 – Lebanese Politicians, Journalists, Before The Outbreak Of The Current Protest-Wave: It Is Hizbullah That Caused The Economic Crisis In The Country – October 25, 2019; Inquiry & Analysis No. 1492 – Lebanese Protests Place Hizbullah In A Bind – Part I: Hizbullah’s Hostility To The Protests And The Reasons Behind It – December 3, 2019.
[4] See MEMRI Inquiry & Analysis Series No. 1573 – Saudi And Lebanese Accusations: Hizbullah Is Operating A Network For Smuggling Drugs To Saudi Arabia And The Region; It Has Turned Lebanon Into A Base For Exporting Drugs And Terrorism – April 28, 2021.
