W artykule z 13 października 2022 r. w kuwejckiej gazecie „Al-Qabas”, liberalny dziennikarz Ahmad Al-Sarraf wymienił długą listę problemów, z powodu których cierpią kraje islamskie, w tym brak demokracji i sprawiedliwości oraz poszanowania praw człowieka i praw mniejszości , brak swobody wyznania, a także korupcja i nieuczciwość oraz wysoki wskaźnik urodzeń pomimo szerzącej się biedy, bezrobocia i niskiego poziomu życia. Stwierdził, że kraje muzułmańskie wysyłają swoją młodzież na studia za granicę i korzystają z wynalazków innych krajów, przeklinając wynalazców i produkty tych krajów w oparciu o fałszywe poczucie wyższości moralnej. Co więcej, powiedział, gdziekolwiek mieszkają muzułmanie, ich sytuacja jest zawsze najgorsza, a mimo to nadal nazywają siebie najlepszym narodem na ziemi.
Ahmad Al-Sarraf (zdjęcie: arabtimesonline.com)
Poniżej podajemy przetłumaczone fragmenty artykułu Al-Sarrafa: [1]
Wielkiemu myślicielowi Taha Husseinowi [egipskiemu pisarzowi i intelektualiście, zm. 1973] przypisuje się powiedzenie, że „naród, który zwalcza ubóstwo modlitwą, ignorancję nauczaniem religii, zacofanie fatwami, korupcję kazaniami w meczetach, rozłam społeczny sekciarstwem i takfir [oskarżenia o herezję] i bezrobocie przez [zachęcanie] do zawierania małżeństw i rodzenia dzieci, to naród martwy, a zmarli muszą być chowani, aby zachować ich honor”. Naród biedy rodzi dzieci bezmyślnie i bez planowania. Sprowadza na świat coraz więcej ofiar i nieszczęśników, a każdy zbroi się w mądrości, że „[dzieci] same przynoszą środki do życia”. Ale ja widzę tylko włóczęgostwo i bezrobocie, głód i bezdomność, [ludzi] nagich i bosych, tłumy zwolnionych więźniów i miliony [więźniów] nadal w więzieniach. Dlatego nietrudno zrozumieć, dlaczego naród 1,5 miliarda [muzułmanów] zawodzi w prawie każdej dziedzinie.
Mamy starożytne, dobrze zakorzenione uniwersytety, takie jak Al-Zaytouna [w Tunisie], Al-Azhar [w Kairze], szyickie seminaria religijne w Al-Nadżaf, Kom i Karbala i dziesiątki podobnych instytucji religijnych w dodatku do tysięcy szkół religijnych, w których setki tysięcy nauczycieli uczy kultury islamskiej miliony uczniów każdego roku. Ponadto w radiu i telewizji emitowane są miliardy godzin programów religijnych, a także kazania w meczetach i lekcje [religii] ] nauczanie i przewodnictwo. Jednak pomimo tego wszystkiego nie ma odnoszących sukcesy państw islamskich – z wyjątkiem kilku przypadków [które są różne] z dobrze znanych powodów – ani demokratycznych krajów islamskich, z dwoma lub trzema wyjątkami. Większości [islamskich ] krajów brakuje sprawiedliwego sądownictwa i praw człowieka, ale znane są z posiadania niezliczonych więzień i poniżania ludzkiej godności.
Ze wszystkich krajów na świecie tylko my wszyscy odmówiliśmy ratyfikacji Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka bez zastrzeżeń. Co więcej, żaden z naszych krajów nie jest znany jako raj dla osób ubiegających się o azyl… Żaden z naszych krajów nie zniósł karę śmierci, nie przyznaje mniejszościom wszystkich praw lub daje im swobodę wyznania. Nie mamy też żadnych wpływów międzynarodowych, z wyjątkiem sytuacji, gdy świat przeżywa kryzys naftowy.
I odwrotnie, jesteśmy krajami, które najbardziej tolerują kłamstwa, nazywając je czule “ludzką naturą”, i nawet człowiek sprzedający arbuzy [na targu] gotowy jest przysiąc, że te arbuzy są czerwone, kiedy nie są. Ponadto żaden islamski kraj nie produkuje własnej żywności, ubrań i lekarstw, i nie ma żadnego prawdziwie nuklearnego [islamskiego] państwa poza Pakistanem, który doświadcza niepokojów i jest źródłem niepokoju dla świata. Większość cudzoziemskich studentów w niemuzułmańskich krajach pochodzi z krajów muzułmańskich, niemniej przeklinają oni kraje swoich nauczycieli. Ponadto wszystkie kraje muzułmańskie są sekciarskie w żadnym ludzie nie żyją spokojnie i szczęśliwie. … Wszystkie używają wynalazków innych krajów, niemniej przeklinają wynalazców i ich produkty w oparciu o fałszywe poczucie „moralnej wyższości”. Dzieje się tak pomimo faktu, że [kraje muzułmańskie] mają mnóstwo zaganianych do pracy dzieci i [wiele] korupcji oraz brak mechanizmów [publicznego] ubezpieczenia zdrowotnego i zabezpieczenia społecznego. Są dumni z faktu, że ich ludzie nie jedzą wieprzowiny, chociaż wiedzą, że setki produktów, których używają i konsumują, zawierają dużo [wieprzowiny].
Kiedy budzisz się o świcie, słyszysz wołanie muezzina z dziesiątków otaczających cię meczetów i myślisz, że jesteś w mieście charakteryzującym się cnotami – a przecież nie możesz kupić funta mięsa, nie będąc oszukanym!
Na koniec, jesteśmy jedynym narodem, w którym sytuacja mniejszości, które nie są muzułmanami, jest lepsza niż sytuacja [muzułmańskiej] większości, podczas gdy sytuacja muzułmanów żyjących jako mniejszości w innych krajach jest gorsza niż sytuacja innych [w tych krajach]!
Niektórzy mówią, że nie tylko my cierpimy z powodu tych problemów, i to prawda – jednak żaden z innych [narodów] nigdy nie przechwalał się swoją starożytną historią i chwalebnymi osiągnięciami ani nie twierdził, że jest kolebką religii lub najlepszym narodem [na ziemi].
[1] Al-Qabas (Kuwait), October 13, 2022.
