12 listopada 2019 r. IRINN TV (Iran) nadała program pod tytułem ”Wzrost pocisków”, stanowiący przegląd potencjału pocisków Iranu. Przegląd obejmował pociski Fateh-110, o których narrator powiedział, że są najbardziej celnymi pociskami Iranu. Powiedział, że duże ilości pocisków Fateh-110 dostarczono siłom Hezbollahu w Libanie, skąd można uderzyć w najdalej wysunięte na południe regiony Izraela. Przegląd obejmował także Ghiam, pocisk dalekiego zasięgu, przeznaczony do zniszczenia amerykańskich baz wojskowych na Bliskim Wschodzie, oraz rakiety Fajr-3 i Fajr-5, których używają palestyńskie organizacje do uderzania w izraelskie miasta.
Aby zobaczyć klip z irańskiej telewizji o irańskim potencjale pociskowym w MEMRI TV, kliknij tutaj lub poniżej .
Pocisk Sejjil ”zniszczy swoje cele w okupowanych ziemiach [w Izraelu] w mniej niż siedem minut”
Narrator: W 2006 r., Sejjil, 23-tonowy irański gigant – z głowicą 650kg i zasięgiem 2000 kilometrów – zaczął ryczeć. Ponieważ ten pocisk używa paliwa stałego, może być gotowy do wystrzału w kilka minut. Po wystrzeleniu [pocisku] wyrzutnia może szybko zmienić miejsce. Ta możliwość minimalizuje prawdopodobieństwo zniszczenia przed wystrzeleniem.
W dodatku wielka szybkość Sejjil – około 4300 metrów na sekundę – czyni, że w praktyce wróg nie może go przechwycić. Zniszczy swoje cele w okupowanych ziemiach w mniej niż siedem minut.
To jest pocisk krótkiego zasięgu, Fateh-110, Zasięg: 300 kilometrów. Paliwo: stałe. Głowica: 500 kilogramów. Fateh-110 był testowany w 2007 r., a ponieważ jest najcelniejszym irańskim pociskiem, duże jego ilości zostały dostarczone siłom oporu, Hezbollahowi. Z Libanu nawet położone najdalej na południe części okupowanych ziem są w jego zasięgu. W dodatku, z dostawami pocisków Chalij Fars – morskiej wersji pocisków klasy Fateh – wszystkie okręty wojenne syjonistycznego reżimu staną przed miażdżącym i niebezpiecznym zagrożenie, Okręt syjonistycznego reżimu, Sa’ar, został zdziesiątkowany przez słabsze pociski samosterujące na Morzu Śródziemnym podczas Wojny 33 Dni [drugiej wojny libańskiej].
Pociski Ghiam mają na celu „zniszczenie baz wojskowych Ameryki… [Mogą] być wystrzelone ze specjalnych silosów, wyrzutni i łodzi podwodnych”
20 sierpnia 2010 r. zaprezentowano pocisk Ghiam. Ma zasięg 800 kilometrów, używa płynnego paliwa i jego głowica waży 645 kg. Jego celem jest zniszczenie wojskowych baz Ameryki. Najbardziej zwracającą uwagę cecha pocisku Ghiam, która przyciągnęła wiele uwagi, jest brak sterowników. Ta cecha umożliwia wystrzelenie tego pocisku ze specjalnych silosów, wyrzutni i łodzi podwodnych.
Jesień 2015 w. Emad jest kolejnym z pocisków balistycznych Iranu o dalekim zasięgu. Ma zasięg 1700 kilometrów. W odróżnieniu od innych pocisków może być kontrolowany na czterech aerodynamicznych poziomach. Fakt, że jest wyposażony w system kierowania umożliwia kierowanie pociskiem aż uderzy w cel.
Rakiety Fajr-3 i Fajr-5 ”umożliwiły palestyńskim mudżahedinom zamianę różnych miast syjonistycznego reżimu w cele”
Tymczasem rakiety Fajr-3 i Fajr-5, których zasięg szacuje się na 80 kilometrów, umożliwiły palestyńskim mudżahedinom zamianę różnych miast syjonistycznego reżimu w cele.
