Iran zajmuje drugie po Chinach miejsce w rocznej liczbie egzekucji na świecie [1] . Według danych reżimu wyroki wykonuje się na przestępcach skazanych za morderstwa, gwałty i handel narkotykami; działacze praw człowieka mówią, że niektórzy straceni są przeciwnikami reżimu[2] .
Umiarkowane koła konserwatywne w Iranie skrytykowały niedawno entuzjazm publiczności Iranu do uczestniczenia w publicznych egzekucjach, szczególnie praktykę przyprowadzania dzieci, żeby oglądały wieszanie. Jafar Mohammadi, redaktor naczelny umiarkowanej konserwatywnej witryny internetowej Asr-e Iran, napisał w artykule, że apetyt publiczności na te czynności jest oznaką choroby społecznej. Ostrzegł także, że pozwalanie dzieciom na obserwowanie egzekucji może wyrządzić im nienaprawialne szkody i wezwał władze, by interweniowały i trzymały dzieci z daleka.
Artykuł z innej umiarkowanej konserwatywnej witryny, Asr-e Emrooz, także ostrzega przed szkodami psychicznymi, jakie może to spowodować u dzieci, i wyzywa reżim, by zakazał tej praktyki.
Zastępca szefa systemu sądowniczego, Ebrahim Raisi, odrzucił tę krytykę, mówiąc: “[Kara] publicznej egzekucji jest orzeczona przez sędziego, którzy waży wszystkie aspekty [włącznie] z klimatem społecznym, zanim ją narzuci. Według policji i ministerstwa wywiadu stanowczość branży sądowniczej w [zwalczaniu] zepsucia społecznego i ekonomicznego wzmacnia bezpieczeństwo w [naszym] społeczeństwie”[3] .
Niedawno gubernator Buszehr, Mohammad Hossein Jahanbakhsh wezwał władze, by transmitowały wieszanie przez telewizję, żeby “dać nauczkę tym, którzy zakłócają porządek publiczny”[4] .
Poniżej podajemy fragmenty tych dwóch artykułów:
Redaktor Asr-e Iran: Zdrowe społeczeństwo nie pragnie oglądać egzekucji
W artykule Jafar Mohammadi napisał: „Dziś rano w Teheranie dokonano egzekucji czterech gwałcicieli… Nie ulega wątpliwości, że ci ludzie musieli być ukarani… Jest w tym jednak kilka spraw, których nie wolno ignorować. Najpierw relacja Mehr z egzekucji:
‘Jest czwarta rano i ulewny deszcz. [Niemniej] ulice prowadzące do miejsca egzekucji wypakowane są samochodami policyjnymi i miejscowymi ludźmi, którzy przyszli oglądać wykonanie wyroku. Im bliżej dochodzimy, tym tłoczniej, z dziećmi i nastolatkami, którzy stanowią większość widzów.
Zapytałem jednego z miejscowych [ludzi], czy wie, czyja to jest egzekucja, a on odpowiedział, że poprzedniego dnia powieszono olbrzymie plakaty oznajmiające o egzekucji czterech gwałcicieli i przestępców, i że pogłoska rozeszła się po dzielnicy jak ogień na prerii, a także przekazywano ją SMS-ami. Dodał: „Mój dom jest tuż przed miejscem egzekucji i mogę poinformować, że 100 osób zebrało się tam już o 22 wczoraj wieczór. Jak widać, jest teraz 4 rano i mamy tutaj około 3 tysięcy ludzi”’
Źródło: Iranhr.net, 4 marca 2012
Teraz dochodzimy do kwestii, którą ze względu na niepokój [o społeczeństwo] muszą zająć się socjolodzy: Dlaczego ludzie pragną oglądać egzekucje? To nie pierwszy raz [widzimy] publiczność w Teheranie i innych miastach, okazującą taki entuzjazm do ceremonii egzekucji, jak gdyby przy tym rozdawano pieniądze. Czy widok umierających przestępców jest tak atrakcyjny, że ludzie [są gotowi] czekać od północy do świtu, także w deszcz i zrezygnować ze snu, tylko po to, żeby zobaczyć ich stracenie, a także sfilmować [to]? Wielu ludzi wdrapuje się na mury i słupy, żeby nie stracić ani jednego momentu.
Źródło: Asr-e Iran (Iran), 20 czerwca 2012
Analiza przyczyn, które powodują to pragnienie oraz wzrost przemocy w społeczeństwie, może wyjaśnić [to zjawisko]. Nie daje się wyjaśnić okazywania tak intensywnego pragnienia oglądania egzekucji w zdrowym społeczeństwie… Ojciec bierze swoją pięcioletnią córkę lub małego syna, a nawet kupuje im po drodze lody, a potem zmusza ich do oglądania okrutnego momentu egzekucji – jaki rodzaj przesłania im daje?
Źródło: Asr-e Iran (Iran), 20 czerwca 2012
[Nawet] jeśli publiczne egzekucje przynoszą jakieś korzyści, rodziny trzeba ostrzec przed skutkami psychicznymi pozwalania dzieciom i nastolatkom na oglądanie ich. Jeśli rodzice zabierają dzieci [na egzekucje] z głupoty albo dlatego, że nie rozumieją swojej roli [jako rodzice], policja powinna zawrócić ich z miejsca egzekucji – bowiem małe dzieci, które nie popełniły żadnego przestępstwa, nie powinny być świadkami scen śmierci i cierpieć przez całe życie dlatego, że zobaczyły [coś, czego] nie mogą zapomnieć. Ochrona dzieci Iranu jest ważniejsza niż dokonywanie egzekucji przestępców”[5] .
Asr-e Emrooz: Reżim musi zakazać obecności dzieci przy egzekucjach
Artykuł w Asr-e Emrooz także omawia szkodliwe skutki przyprowadzania dzieci na egzekucje: “Niedawno było wiele doniesień w mediach irańskich o niemoralnych intencjach tych, którzy tworzą gry komputerowe i szerzą przemoc wśród dzieci. Te gry są rozprowadzane na rynku jako część [spisku] z destrukcyjnymi celami syjonistycznymi… Jednak w ciągu ostatnich kilku lat Iran był świadkiem [zjawiska] legalnych egzekucji publicznych i tutaj jest bardzo ważna sprawa, którą trzeba podnieść.
Zdjęcia z tych egzekucji publikowane przez agencje informacyjne i na witrynach informacyjnych pokazują, że poza funkcjonariuszami służb bezpieczeństwa i [dorosłymi] widzami obecne są [także] dzieci; stoją bez nadzoru i obserwują wydarzenie, bez nikogo, kto by temu przeszkodził.
Żródło: Asr-e Emrooz (Iran), 7 czerwca 2012
Źródło: Asr-e Emrooz (Iran), 7 czerwca 2012
Nie ulega wątpliwości, że tak samo jak pełne przemocy gry komputerowe i filmy-horrory, obserwowanie ‘na żywo’ egzekucji przestępców może mieć destrukcyjny wpływ na dzieci i zachęcać je do aktów przemocy. Jeśli istnieje prawo zabraniające dzieciom uczestnictwa w takich ceremoniach, właściwi funkcjonariusze nadzorujące je muszą zacieśnić ten nadzór i nie dopuścić ich [dzieci]. Jeśli nie ma takiego prawa, miejmy nadzieję, że ten artykuł skłoni rodziny do większej ostrożności i spowoduje, że reżim uchwali nowe prawo zajmujące się tym problemem”[6] .
Dziecko wyciąga krzesło spod skazanego mordercy podczas publicznego wieszania.
Źródło: Iranhr.net, 4 marca 2012
[1] Według irańskich działaczy praw człowieka w 2011 r. Iran dokonał przynajmniej 676 egzekucji. Z tych 65 wykonano publicznie, a pozostałe 416 zostały ogłoszone przez władze irańskie. Patrz: http://iranhr.net/spip.php?article2440 .
[2] Patrz na przykład: www.equal-rights-now.com/Akhbar/eadame%20beh.htm .
[3] Mehr (Iran), 26 czerwca 2012.
[4] Fars (Iran), 23 czerwca 2012.
[5] Asr-e Iran (Iran), 20 czerwca 2012.
[6] Asr-e Emrooz (Iran), 7 czerwca 2012.
