Artykuł w wiodącym magazynie pakistańskim analizował niedawno idee pakistańskiego islamskiego poety narodowego Muhammada Ikbala dotyczące Żydów i ich rzekomych spisków w Europie i w USA, a obecnie w regionie Pakistanu-Afganistanu. Przyjrzał się także jego przepowiedniom rychłego zwycięstwa w obecnym dżihadzie afgańskim.
Artykuł został opublikowany w „Nazaria-e-Pakistan,” miesięczniku publikowanym przez Nazaria-e-Pakistan Trust, instytut badawczy założony zgodnie z ustawą przyjętą przez pakistańską prowincję Pendżab do propagowania ideologii Pakistanu. Szefem instytutu jest Majeed Nizani, doświadczony dziennikarz pakistański i redaktor naczelny gazety w języku urdu” Roznama Nawa-i-Waqt”, jej angielskojęzycznej publikacji siostrzanej „The Nation” oraz kanału telewizyjnego Waqt.
W artykule zatytułowanym “Ikbal, dżihad i judaizm” pakistański profesor uniwersytecki Mohammad Jousuf Irfan śledzi myśli Ikbala o Żydach i znaczenie tych myśli dla obecnego dżihadu afgańskiego, prowadzonego przez talibów i inne organizacje terrorystyczne. Autor zauważa, że Ikbal przewidział obecny dżihad afgański, kiedy poeta napisał, że mógł zobaczyć sceny z Badr i Hunain (wojny wczesnego islamu) rozgrywające się w regionie Pakistanu-Afganistanu i rychłe zwycięstwo.
W całym artykule profesor Irfan oskarża Żydów o spiski w Europie i w USA we wcześniejszych czasach, a obecnie w regionie Pakistanu-Afganistanu. Następnie utrzymuje, że 18 Poprawka pakistańskiej konstytucji, którą przyjął obecny rząd Pakistanu, jest częścią spisku żydowskiego, żeby wzmocnić siły antyfederacyjne, takie jak pusztuńscy nacjonaliści, przeciwko centralnej idei Pakistanu. Pisze, że spisek żydowski doprowadził do zmiany nazwy pakistańskiej Północno-Zachodniej Prowincji Przygranicznej na Chyber Pachtunchwa, żeby przypodobać się pusztuńskim nacjonalistom.
Poniżej podajemy fragmenty tego artykułu [1]:
„Duch żydowski jest wrogiem islamu i zabójcą dżihadu”
Żydzi są władcami świata i kontrolują instytucje międzynarodowe oraz sprzymierzone kraje. Chociaż populacja żydowska jest niewielka, ich osiągnięcia są wielkie. Duch żydowski jest wrogiem islamu i zabójcą dżihadu. Aby panować nad światem Żydzi najpierw przechwycili Europę, a potem ustanowili kontrolę nad Stanami Zjednoczonymi.
W swoim [wierszu] Do Arabów palestyńskich na stronie 171 książki Zarb-e-Kaleem, Poeta islamu, Allama Muhammad Ikbal, powiedział:
Wasza kuracja nie jest ani w Genewie, ani w Londynie;
Sznur życia Anglika jest w szponach Żydów.
Ikbal wyjaśnił myśli słynnego myśliciela niemieckiego, Nietzschego, dotyczące żydowskiego przechwycenia Europy w następujących dwuwierszach:
Żydowscy lichwiarze długo zastawiali pułapkę;
Wobec nich nie ostanie się nawet przebiegłość lamparta;
Ona [Brytania] spadnie niebawem jak dojrzałe owoce,
Zobaczmy, w czyją torbę wpadną Brytyjczycy.
Nie chodzi tylko o gospodarkę europejską przechodzącą w ręce Żydów. Allama Ikbal omawia także żydowskie panowanie nad religią chrześcijańską i nad ich kościołami. W jednym ze swoich wierszy, w poemacie zatytułowanym Żydzi i Europa, na stronie 151 książki Baal-e-Jibreel, powiedział:
Ta młoda kultura wydaje ostatnie tchnienie,
Żydzi mogą stać się zarządcami Kościoła;
Obfitość luksusu, rząd i biznes
Są jak mroczne serca i nie można ich pocieszyć
Brytania jest ciemna ze smogiem wznoszącym się z maszyn
To nie jest dolina Synaju, którą może oświetlić światło Boga.
„Żydzi najpierw okupowali gospodarkę Europy i Ameryki – a potem oswoili politycznych i wojskowych przywódców Zachodu… mocą swoich pieniędzy… czy to Dick Cheney… czy Miliband z Brytanii – wszyscy są Żydami”
Historia europejskiej okupacji przez Żydów wspomniana jest w żydowskich książkach, takich jak „Zdobywcy świata”, „Prawdziwi władcy” „Protokół albo strategia żydowska” itd. Szczegóły ustanowienia Izraela z europejskiej perspektywy można znaleźć w pamiętnikach Goldy Meir.
Żydzi najpierw okupowali gospodarkę Europy i Ameryki – a potem oswoili politycznych i wojskowych przywódców Zachodu, włącznie z Europejczykami i Amerykanami, mocą swoich pieniędzy.
Napisali konstytucje przeciwko duchowi nauczania chrześcijańskiego na rzecz supremacji demokratycznych i parlamentarnych. A teraz administracje europejska i amerykańska są zarządzane zgodnie z życzeniami Żydów. Czy to Dick Cheney z USA, czy Miliband z Brytanii, wszyscy są Żydami. W rzeczywistości nikt nie może zostać przywódcą w Europie ani w USA, dopóki nie podpisze się pod ideałami żydowskiego Protokołu i duchem krucjat.
„Stworzenie państwa Izrael jest pierwszym krokiem agresji” przeciwko muzułmanom
Żydzi byli zwiastunami wszystkich spisków przeciwko muzułmanom i przeciwko założycielowi islamu [prorokowi Mahometowi] od początków islamu. Z tego powodu prawowierny [drugi] kalif Hazrat Umar Faruk wygnał ich z ziem arabskich.
Stworzenie państwa Izrael jest pierwszym krokiem agresji po wspomnianym powyżej wygnaniu. A to właśnie wygnanie doprowadziło ich do okupowania Europy i USA i użyli chrześcijan i krucjat przeciwko muzułmanom.
Innymi słowy, Żydzi stali także za duchem krucjat. Podstawy stworzenia Izraela zostały położone wraz z zakupem ziemi od arabskich szejków i to ciągnie się to dzisiaj w Pakistanie w postaci cudzoziemskich inwestycji.
„Żydzi atakują w regionie pakistańsko-afgańskim w przebraniu krajów sojuszniczych; judaizm i braminizm to nazwy rasizmu”
Afgański dżihad stworzył nowy zapał dżihadystyczny wśród uciskanych Palestyńczyków i libańskich muzułmanów, a tak zwana międzynarodowa koalicja członków próbuje zniszczyć islamskie, ideologiczne, dżihadystyczne i nuklearne mocarstwo Pakistanu i Afganistanu przez uknucie dramatu 11 września. Afgański dżihad jest nie tylko gwarancją bezpieczeństwa Pakistanu, ale także uciskanych muzułmanów w Indiach, Iraku, Palestynie i Libanie. Allama [Ikbal] ze swą dalekowzrocznością bardzo wcześnie zaobserwował to starcie między prawdą i nieprawdą i dlatego nazwał Kabul „kluczem azjatyckiej chwały”. Dla niego te właśnie pakistańsko-afgańskie obszary są centrum odnowienia islamu.
Na przykład [mówi w perskim wierszu:]
Nadszedł czas dla Chidra tej epoki wyjścia ze swojej samotni;
Bowiem karawana dalekich krajów wychodzi ze swoich dolin.
Przywódca tej epoki pojawi się w osiedlu daleko od ziem Mekki i Medyny. Chidr tych czasów [tj. Mesjasz] pojawi się właśnie na obszarze Pakistanu-Afganistanu, według Muhammada Munawara, eksperta badań nad Ikbalmem. Wyraźnie opisując politykę antyislamskich ludów – Hindusów, Żydów i chrześcijan – Allama Ikbal, w poemacie zatytułowanym Przykazania Szatana dla jego politycznych dzieci, na stronie 158 w książce Zarb-e-Kaleem, napisał:
’Żeby uporać się z czcią Afgańczyka dla religii;
Konieczne jest wygnanie mułłów z ich wzgórz i dolin.
Ci ludzie, których napastuje głód, nie boją się śmierci;
Konieczne jest wydostanie ducha Mahometa z ich ciała.
Żydzi atakują w regionie pakistańsko-afgańskim w przebraniu krajów sojuszniczych. Ten atak nie jest prosty, ponieważ Żydzi znaleźli także swoich zgubionych braci etnicznych w hinduskich braminach. Judaizm i braminizm to nazwy rasizmu. Żydzi są rasą wybraną przez Boga, a bramini sami są Bogiem i odrzucają resztę ludzkości.
Jest także faktem, że Żyd nie napotkał oporu w Europie i w Ameryce, tak jak napotyka go od mudżahedinów i sympatyków islamskiego ruchu oporu.
Przez podżeganie anty-islamskich uczuć u krzyżowców Żydzi skierowali ich do wykończenia muzułmańskiej Ummah, podczas gdy opór tubylców w USA został zlekceważony jako „czerwoni Indianie”, a więc tubylcy opierający się byli nazywani terrorystami, barbarzyńcami, zwierzętami i tyranami.
„Żydzi są białym słoniem, który przechwycił zasoby świata zachodniego; Żydzi chcą okupować ziemie pakistańsko-afgańskie”
Żydowskich polityków niepokoją dwa problemy regionu [pakistańsko-afgańskiego]: dżihad i koncepcja Ummah, która opiera się na braterstwie muzułmanów.
Na przykład, jeśli Afgańczyk jest w tarapatach, Pakistańczyk, Arab, Turek i inni czują ten ból. Podobnie, jeśli muzułmanie bośniaccy lub iraccy są w tarapatach, to Palestyńczyk, Azjata, Uzbek, Tadżyk, Rosjanin i Czeczeni z obszaru imama Szamila czują ten ból. W rzeczywistości także muzułmanie amerykańscy i europejscy opłakują ludobójstwo muzułmanów irackich, afgańskich, palestyńskich i bośniackich.
Żydzi są białym słoniem, który przechwycił zasoby świata zachodniego, a teraz ich celem jest przejęcie ziemi azjatyckiej i jej zasobów. I to przejęcie jest z natury o szerokim zasięgu. Żydzi chcą przejąć ziemie pakistańsko-afgańskie w ten sam sposób, jak to zrobili ze społecznymi, ekonomicznymi i religijnymi sprawami USA i Europy.
„Żydzi zaatakują także zasoby indyjskie i chińskie; ich pierwszym celem jest zlikwidowanie ideologii muzułmańskiej Ummah i islamskiego braterstwa”
Żydzi zaatakują także zasoby indyjskie i chińskie po uzyskaniu żydowskiej stabilności w tym [pakistańsko-afgańskim] regionie. Obecnie Żydzi są sojusznikiem Indii w kwestiach pakistańsko-afgańskich i są aktywni w Chinach w imię współpracy gospodarczej, to jest zagranicznych inwestycji.
W regionie pakistańsko-afgańskim Żydzi mają dwa cele i dla osiągnięcia tych dwóch celów mają różne metodologie. Ich pierwszym celem jest zlikwidowanie ideologii muzułmańskiej Ummah i islamskiego braterstwa; innymi słowy chcą rozbić jedność narodową i religijną. Można to zobaczyć w poparciu Pakistanu, a później innych krajów muzułmańskich dla sił koalicji przeciwko afgańskim mudżahedinom.
Drugim celem Żydów jest pozbycie się oporu dżihadystycznego, przeciwko któremu kraje sojusznicze nieustannie używają wszelkiego rodzaju zasobów. Żydzi nie tylko zabijają zadyszane, nieszczęsne muzułmańskie ludy tego regionu, ale także oskarżają je o bycie terrorystami, barbarzyńcami, bestiami, nieludzkimi tyranami.
Lud afgański pomalował ruch oporu na kolor islamskiej odnowy religijnej i dżihadu, to pomogło w doprowadzeniu oporu plemiennego pod sztandar islamskiej odnowy; w ten sposób opór przynosi jedność wśród muzułmanów przez wspieranie ich we wzniesieniu się ponad ich rasowe, językowe i regionalne uprzedzenie.
„Jeśli spojrzy się na żydowski sukces w regionie, wydaje się, że nie ma [dla nich] przeszkód; mimo wszystkich tych warunków przyszłość rewolucyjnego dżihadu islamskiego jest świetlana; Pakistan jest nuklearnym mocarstwem militarnym”
Po raz pierwszy w historii regionu mudżahedini afgańscy wyłonili się jako znaczna siła w regionie w miejsce plemion afgańskich. Żydzi skonsolidowali politykę dzielenia regionu wzdłuż linii rasowych, językowych, lokalnych, plemiennych i kulturowych, aby pozbyć się wspomnianego powyżej islamskiego ruchu odnowy religijnej.
Zgodnie z tym planem nadali konstytucyjny status prowincji Chyber Pachtunchwa przez zmianę nazwy Północno-Zachodniej Prowincji Przygranicznej zgodnie z 18 Poprawką konstytucji [Pakistanu], znajdując w ten sposób konstytucyjną wymówkę dla anty-religii tak zwanego ruchu Pachtunistanu. Było to posunięcie w kierunku zaszargania prawnej wolności, supremacji i jedności.
Ogólnym celem 18 Poprawki jest wzmocnienie antycentralnych [sprzeciwiających się idei Pakistanu] sił. Celem Żydów jest podzielenie regionu Pakistanu-Afganistanu na niezależne państwa etniczne; do tego włącza się do akcji ideał „państwa narodowego” i dla osiągnięcia tego celu systematycznie niszczy się dżihad i system islamski.
Jeśli spojrzy się na żydowski sukces w regionie, wydaje się, że nie ma [dla nich] przeszkód. Centralny system Pakistanu jest rozpuszczany; mimo wszystkich tych warunków przyszłość rewolucyjnego dżihadu islamskiego jest świetlana. Pakistan jest nuklearnym mocarstwem militarnym. Chociaż kraje Hindusów, Żydów i chrześcijan razem atakują region pakistańsko-afgański wszystkimi swoimi siłami i odniosły wyraźny sukces w regionie, ten sukces jest uzyskany dzięki agentom rządu [pakistańskiego], których łatwo zidentyfikować.
„Żydzi zniszczyli system rządzenia w regionie pakistańsko-afgańskim… Obecna wojna dotyczy ideologii; Żydzi są aktywni w regionie poprzez kraje sprzymierzone”
Żydzi zniszczyli system rządzenia w regionie pakistańsko-afgańskim, ale nadal pozostaje proces odbudowywania nowego systemu, ponieważ istnieje potężne wojsko i ISI [pakistańska wojskowa służba wywiadowcza] ze swoją bronią nuklearną, podczas gdy ideologia Pakistanu nadal odgrywa rolę i podtrzymuje opór dżihadystyczny w Afganistanie w oparciu o powody narodowe i wspólnotowe.
Dzisiaj wojsko Pakistanu i wydziały administracyjne są w [stanie] wojny z tymi mudżahedinami z powodu nacisku krajów sprzymierzonych oraz spisków żydowskich – ale co stanie się jutro, wie tylko Allah. Sytuacja nie pozostaje taka sama.
W istocie obecna wojna [toczy się] o ideologię. Żydzi są aktywni w regionie poprzez kraje sprzymierzone, bo ich ambitny system materialistyczny pozbawiony jest wszelkiego rodzaju ograniczeń i jest oparty na ideałach antynarodowych i antyreligijnych – podczas gdy opierający się mudżahedini dążą do [ustanowienia] sprawiedliwego systemu islamskiego.
Ideologiczny prezydent ideologicznego Pakistanu, generał Mohammad Ziaul Hak, uznał za praktycznie słuszne ustanowienie systemu islamskiego w regionie pakistańsko-afgańskim, szczególnie w Afganistanie, który był nawadniany oporem afgańskich mudżahedinów [w latach 1980.] i zasadniczą postawą Pakistanu przeciwko Rosji komunistycznej. Rząd mudżahedinów talibów założył system islamski w jego prawdziwym duchu i pełnej postaci – o którym amerykańscy dziennikarze pisali przed 11 września, że „kradzież, rozbój, gwałt i niesprawiedliwość nie są możliwe w islamskim systemie Afganistanu”.
Reporter magazynu “Time” napisał, ze “zgubił portfel pełen dolarów i dokumentów na rynku w Kabulu, podniósł ten portfel po 24 godzinach. Był wypełniony dolarami i dokumentami i nikt go nawet nie dotknął”. Tej jakości nie można znaleźć w żadnym regionie, włącznie z Zachodem.
Region wypełniony jest żarliwymi mudżahedinami, gotowymi poświęcić swoje życie dla islamskiego systemu – podczas gdy Hindusi, Żydzi i chrześcijanie są aktywni w regionie przeciwko przywódcom lokalnym, systemowi islamskiemu i oporowi dżihadu na bazie siły swoich pieniędzy i patronatu.
„Kraje sprzymierzone błagają o negocjacje z mułłą Omarem; system islamski jest przeznaczeniem tego regionu”
[Pośredni] dialog między dowódcą talibskich mudżahedinów i Emir-ul-Momineen, mułłą Muhammadem Omarem a prezydentem USA, [Georgem] Bushem był interesujący. Bush powiedział, że „Omar nie znajdzie centymetra na ziemi, żeby się ukryć” i że „nie może nam uciec”. Omar odpowiedział „według Koranu Allah rozszerza ziemię dla swoich posłusznych ludzi i nigdy, przez 1400 lat, powiedzenie Koranu nie okazało się błędne. A więc fałszywi poniosą porażkę”.
Kraje sprzymierzone błagają o negocjacje z mułłą Omarem, bo mają dość swojej agresywnej kampanii militarnej [trwającej] od 10 lat. Teraz, po odrzuceniu [oferty rozmów pokojowych] przez mułłę Omara, kraje sprzymierzone szukają pomocnej dłoni krajów islamskich do zorganizowania negocjacji z przywódcą mudżahedinów talibskich, mułłą Omarem, Bush już nie ma teraz władzy po swoich ośmioletnich rządach ucisku i agresji przeciwko talibom. Rządy islamskiego systemu mułły Omar działają lepiej i bezpieczniej niż wcześniej.
Islamski system jest przeznaczeniem regionu, a jest kryształowo jasne, że pośrednik nie otrzyma niczego. Pośrednikiem koalicyjnego rządu jest „Pakistan Pervezi” [Pakistan Perveza Muszarrafa]; a dla mudżahedinów talibskich utracił honor narodowy i wspólnotowy wraz z utratą życia i własności. Pakistańska armia i rząd są zaangażowani w bezowocne operacje militarne przeciwko własnym ludziom w imię [walki przeciwko] talibom. Kraje sprzymierzone wybierają za cel i zabijają ludzi w Pakistanie zamiast w Afganistanie. Hazrat Allama [Ikbal] słusznie powiedział:
To jest świat bez żadnego początku lub końca;
Nie ma pana dla zdrajców.
„Międzynarodowy dramat żydowski 11 września… uczynił z krajów sprzymierzonych ważnego udziałowca w tym regionie”; “Dżihad w Afganistanie gwarantuje bezpieczeństwo ideologicznych i geograficznych granic Pakistanu oraz przeżycie muzułmanów w Pakistanie-Indiach”
Obecna polityka Pakistanu oparta jest na zdradzie Ummah. Międzynarodowy dramat żydowski 11 września i poddanie się Perveza Muszarrafa o północy w rozmowie telefonicznej [z USA, z żądaniem dołączenia do wojny z terrorem po 11 września] uczyniły z krajów sprzymierzonych ważnych udziałowców w regionie. Pervez Muszarraf wysłał szefa ISI, generała Mehmooda do Afganistanu, żeby przekonał mułłę Omara do poddania się przed siłą i wściekłością hinduską, żydowską i chrześcijańską.
Rozmowa między mułłą Omarem a generałem Mehmoodem jest dobrą nowiną dla ustanowienia i odrodzenia islamskiego system w regionie. Mułła Omar powiedział Mehmoodowi: „Prorok Mahomet (pokój z nim) doradza mi za każdym razem w moich snach, bym kontynuował opór. Poświęcimy nasze życie”. Hazrat Allama [Ikbal] przepowiedział bardzo wczesne zwycięstwo islamu w tym regionie: ‘moja dalekowzroczność wyraźnie widzi rządy Proroka Mahometa w regionie, obserwuję sceny Badr i Hunain [wojny wczesnego islamu] w regionie”.
Dżihad w Afganistanie gwarantuje bezpieczeństwo ideologicznych i geograficznych granic Pakistanu oraz przeżycie muzułmanów w Pakistanie-Indiach. Jest także dobrą wiadomością dla wolności nie-hindusów, takich jak Aczhot, Szuddar [nietykalni] i kasty zacofane.
Muhammad Ikbal, Chemik Ummah, Poeta Wschodu i myśliciel islamu dał dobre nowiny wolności od niewolnictwa w jednym ze swoich wierszy napisanych w Persji w 1927 r. Ikbal nazwał Kabul „Kluczem do Azji” i powiedział wyraźnie, że naród lub kraj, który rządzi Kabulem, będzie rządził Azją.
Dżihad afgański jest walką o przywrócenie system islamskiego w regionie. Nazywając dżihad afgański krokiem ku ustanowieniu islamskiego przywództwa, profesor Muhammad Munawwar, ekspert badań nad Ikbalem powiedział:
Niechaj Moskwa zajrzy w serce Samarkandy,
Gdzie duch Tamerlana nadal jest niespokojny.
[1] ”Nazaria-e-Pakistan” (Pakistan), listopad 2010.
