W wywiadzie z okazji dnia Aszura[1] Sayyed Ali Al-Amin, były szyicki mufti Tyru i prowincji Jabal Amal w Libanie powiedział witrynie internetowej Sojuszu 14 Marca, że gwałtowne akty i rytuały zwyczajowo dokonywane tego dnia muszą zostać powstrzymane, ponieważ nie są nakazane przez szariat. Al-Amin wyjaśnił, że ten dzień pamięci w rzeczywistości ma na celu przekazanie przesłania zabraniającego wrogich czynów, takich jak rozlew krwi, oskarżenia o herezję (takfir) i wyklinanie Towarzyszy Proroka – a więc tych właśnie aktów, które stały się częścią obchodów tego dnia.
Poniżej podajemy przekład fragmentów tego wywiadu: [2]
Samobiczowanie się jest zabronione przez islam
W odpowiedzi na pytanie o obyczaje samobiczowania w dzień Aszury oraz nacinania głowy, żeby ciekła krew, Al-Amin powiedział: „Wiele tych aktów, które stały się częścią rytuału Aszury, nie ma żadnej podstawy w źródłach szariatu i krewni Proroka nie dokonywali ich po śmierci imama Al-Husseina. Autor sira [biografii] Al-Husseina informował… że wola imama Al-Husseina wyrażona do jego siostry Zaynab obejmowała zakaz rozdrapywania twarzy, rwania kołnierza na ubraniu i podobnych wyrazów żałoby… które były zakazane przez szariat”.
Dodał następnie: “Te obyczaje zostały ustanowione przez stulecia z powodu emocjonalnego podejścia i ulemowie [muzułmańscy teolodzy i uczeni] nie poprawili ich ani nie uczyli ludzi, co powinni robić przy tych wydarzeniach [tj. podczas Aszury]. Tak więc wielu ludzi [myśli], że te obyczaje odpowiadają prawu islamskiemu, chociaż wielu ulemów ich nie wykonuje ani ich nie aprobuje…”
Według Al-Amina: “Te żenujące obyczaje są bida [innowacją zabronioną] przez religię i przez szyicką [szkołę myślenia]. Ignoranci wprowadzili je bez pozwolenia imama lub starszego duchownego. W każdej religii i szkole [religijnej] są obyczaje nie uznawane przez wiarę i niektórzy ludzie powstrzymują się przed protestowaniem przeciwko nim ze strachu przed obelgami lub wrogością. W naszych czasach nikt nie ośmiela się zwalczać tych obyczajów, poza garstką ulemów…”
Takfirnie jest z islamu
Al-Amin wyjaśnił, że akceptowany w pewnych miejscach obyczaj wyklinania niektórych Towarzyszy Proroka podczas Aszury i oskarżania ich o herezję jest niemoralny i sprzeczny z religią, i nie ma o tym żadnej wzmianki w słowach Imamów i sprawiedliwych praojców narodu muzułmańskiego. Mówi następnie: „Powiada się [w hadisach], że podczas Bitwy w Siffin[3] Imam Ali [bin Abi Taleb] usłyszał grupę ludzi wymawiających przekleństwa i napiętnowania i zabronił im tego robić… Dlatego też, zabronione jest wyklinanie, ponieważ szariat zabrania takiego zachowania, które jest odległe od zasad i wartości islamu i które tylko intensyfikuje przepaści i podziały między członkami narodu”.
Al-Amin dodał, że według wersetów Koranu “Wierni są jednym braterstwem” [49:10] i “Nie mów temu, który oferuje ci pokój: ‘Nie jesteś wiernym’” [4:94] i muzułmaninowi nie wolno oskarżyć innego muzułmanina o herezję, jak długo ten muzułmanin recytuje werset wypowiadany przez tego, kto wchodzi w przymierze z islamem: „Nie ma boga nad Allaha i Mahomet jest Jego Prorokiem”.
Dodał, że praktyka oskarżania innych o herezję – takfir – była zabronioną innowacją, która pojawiła się podczas jednego z najciemniejszych okresów relacji między szkołami islamskimi i wszyscy ulemowie ze wszystkich szkół islamu zgodzili się, iż nie może zostać powtórzona.
Ceremonia Aszury ma na celu powstrzymanie przed przelewem krwi
Według Al-Amina Aszura zaznacza smutny epizod w historii islamu, dotyczący krzywdy wyrządzonej „starszym ulemom, którzy byli jak symbole, zajmujące święte miejsce w sercach wszystkich muzułmanów [a mianowicie] wnukowi Proroka Imamowi Al-Husseinowi i jego krewnym i towarzyszom. Dlatego też była to wielka tragedia dla wszystkich muzułmanów. Ten dzień pamięci jest obserwowany corocznie w celu [przyznania] okropieństwa tej zbrodni, by taka katastrofa nie powtórzyła się w życiu muzułmanów i by zapobiec [dalszemu] przelewowi krwi…”
Al-Amin zakończył mówiąc: “Dzisiaj szyici muszą na nowo zbadać te obyczaje…”
[1] 10. dzień muzułmańskiego miesiąca Muharram, kiedy szyici obchodzą żałobę po Imamie Husseinie, synu Alego, który został zabity przez Omajjadów w Bitwie pod Karbalą w 680 r.
[2] 14March.org, 22 grudnia 2009.
[3] Bitwa w 657 r. między siłami Alego i pierwszego kalifa Omajjadów Muawiya ibn Abi Sufyana.
