20 listopada 2016 r. Ayman ‘Odeh, przewodniczący Wspólnej Listy, związku partii z dominującą większością arabską w izraelskim Knesecie, uczestniczył w konferencji zorganizowanej przez palestyńskie Centrum Badań i Polityki Medialnej Masarat. W konferencji, odbywającej się równolegle w Al-Bireh i w Gazie pod hasłem „Rzeczywistość i horyzonty w walce Palestyńczyków 1948 [tj. izraelskich Arabów]”, wzięły udział tuziny polityków, wykładowców akademickich i społecznych aktywistów. ‘Odeh, który wziął udział w konferencji w Al-Bireh, odniósł się do politycznej drogi izraelskich Arabów i powiedział, że w sytuacji konfliktu pomiędzy ich palestyńską i arabską tożsamością a ich izraelskim obywatelstwem ich palestyńska i arabska tożsamość ma pierwszeństwo i jest to powodem, dla którego unikają podejmowania pracy na posadach rządowych.
Dodał, że izraelscy Arabowie mają obowiązek popierać palestyńską walkę i mają narodowy interes w doprowadzeniu do końca okupacji, ustanowieniu państwa palestyńskiego i powrotu uchodźców.
W mowie, którą wygłosił w Ramallah 10 listopada, podczas ceremonii z okazji rocznicy śmierci Jasera Arafata, ‘Odeh wyjaśnił, że izraelscy Arabowie są Palestyńczykami w pełnym rozumieniu tego słowa; powtórzył to stwierdzenie w mowie wygłoszonej 30 listopada podczas ceremonii otwarcia Siódmej Generalnej Konferencji Fatahu w Ramallah.
Poniżej wyjątki z tych trzech przemówień:
‘Odeh podczas konferencji Masarat: nasza narodowa tożsamość jest bardziej stabilna niż Państwo Izrael i naród żydowski; jesteśmy zobowiązani popierać palestyńską walkę.
W przemówieniu na konferencji Masarat ‘Odeh powiedział, że izraelscy Arabowie: „są palestyńskimi Arabami i są żyjącą i aktywną częścią arabskiego narodu. Nasza narodowa tożsamość jest bardziej stabilna niż Państwo Izrael i naród żydowski i nie jest zagrożona pomimo wysiłków izraelskiego establishmentu, aby stworzyć zniekształconą izraelsko-arabską [tożsamość]…”
Odnosząc się do relacji pomiędzy palestyńską tożsamością izraelskich Arabów a ich izraelskim obywatelstwem ‘Odeh powiedział: „Kiedy powstaje konflikt [pomiędzy nimi], [palestyńska] tożsamość bierze górę. To dlatego [izraelscy] Palestyńczycy nie pracują w Ministerstwie Obrony, Ministerstwie Spraw Zagranicznych, Ministerstwie Przyjmowania Imigracji, Ministerstwie Sprawiedliwości itp. [Robią to] aby zachować swoją narodową tożsamość i to pomimo pokusy, aby pracować w tych ministerstwach, które zapewniają trzecią część stanowisk [w izraelskim sektorze publicznym]. Dajemy priorytet narodowym interesom nad naszymi prywatnymi interesami. Nie tylko chcemy zostać w ojczyźnie, ale wpływać na podejmowanie decyzji politycznych, aby mieć udział w zakończeniu okupacji…
Zakończenie okupacji wymaga sprzeciwiania się okupantowi. Jesteśmy zobowiązani popierać palestyńską walkę i wpływać na opinię publiczną w okupowanym kraju tak, żeby stała na straży praw okupowanego [palestyńskiego] narodu, który aspiruje do wolności i niezależności… Interes [izraelskich Arabów] w zakończeniu okupacji, utworzeniu państwa palestyńskiego, powrocie uchodźców i równości dla Palestyńczyków w Izraelu nie bierze się z racji moralnych ale narodowych…”.
‘Odeh nawoływał do utworzenia „ wspólnej kulturowej płaszczyzny [dla izraelskich i nie-izraelskich Palestyńczyków] celem wzmocnienia narodowej tożsamości, za zgodą Organizacji Wyzwolenia Palestyny.” Zauważając, że OWP nie może reprezentować Palestyńczyków zamieszkujących w Izraelu i że nie mogą oni być członkami OWP ani jej Rady Narodowej, dodał, że „jest potrzeba funkcjonalnej odrębności, która weźmie pod uwagę wyjątkowość [położenia] Palestyńczyków wewnątrz [Izraela]” i że „wprowadzenie tego pomysłu wymaga dyskusji i badań.”
Zgodnie z raportem Masaratu na temat uczestnictwa ‘Odeha w konferencji stwierdził on dalej, iż premier Izraela Benjamin Netanjahu „działa na rzecz przemiany [izraelsko-palestyńskiego] konfliktu w konflikt religijny tak, aby raczej nim zarządzać niż rozwiązać i aby zdobyć punkty w swoim dialogu z zachodem – ponieważ narracja religijna jest łatwiejsza niż polityczna, dotycząca ludzi pod okupacją.” Raport również cytował jego słowa, że „są trzy prawa, których Palestyńczycy wewnątrz [Izraela] nie przestrzegają: obowiązek służby wojskowej, prawo o burzeniu domostw oraz prawo Nakby, a jeżeli prawo dotyczące muezzinów zostanie uchwalone [również] absolutnie nie będziemy go przestrzegać”[1].
’Odeh (po prawej) na konferencji z Hani Al-Masri, dyrektorem generalnym Centrum Masarat (zdjęcie: Masarat.ps, 20 listopada 2016)
’Odeh na uroczystości upamiętniającej Jasera Arafata: założenie państwa palestyńskiego jest koniecznością historyczną
10 listopada 2016 r., na uroczystości upamiętniającej Jasera Arafata w Ramallah, Odeh powiedział: „My, Arabowie palestyńscy, którzy zostaliśmy w naszej ojczyźnie mimo Nakby i deportacji politycznych, jesteśmy wyjątkowi pod tym względem, że jesteśmy obywatelami Izraela. Rząd izraelski chce stworzyć tożsamość ‘Araba izraelskiego’. Ten ‘Arab izraelski’ jest Arabem, bo mówi w swoim języku [po arabsku], zna Mu’allakat [przedislamską poezję arabską], zna różnicę między [wczesnymi poetami islamskimi] Al-Farazdakiem i Dżarirem i zna naganę [przywódcy muzułmańskiego z dziesiątego wieku] Sajfa Al-Dawla’sa [wobec poety] Mutanabbiego[2] – ale nie wolno mu wiedzieć niczego o historii palestyńskiej ani czuć solidarności z walką jego ludu [palestyńskiego]. Jest on wypaczonym Arabem, nie zaś Palestyńczykiem. Równocześnie, jest on także ułomnym Izraelczykiem, bo w państwie żydowskim tylko Żyd może być pełnym Izraelczykiem. Taki jest ich paradygmat. Odwrotnie, naszym paradygmatem jest, że jesteśmy palestyńskimi Arabami w pełnym sensie tego słowa, którzy równocześnie walczą o pełne obywatelstwo [w Izraelu]…
Mamy własne miejsce i wyjątkowość, których chcemy użyć, by pomóc naszemu ludowi. Nasza wyjątkowość polega na fakcie, że mamy wpływ na izraelskim politycznym polu bitwy i nikt nie rozumie [naszej] ilościowej i jakościowej siły lepiej niż Netanjahu. Dlatego pracuje nad delegitymizacją nas, by nie dopuścić nas do używania wpływów. Gdy przemawiam tutaj, śledzą każde słowo w celu podżegania [przeciwko Arabom izraelskim], żeby Netanjahu mógł nas odmalować jako wrogów, którym brak legitymacji do działania na politycznej arenie izraelskiej…
Jesteśmy tutaj, by opowiadać się za wiernością prezydenta [AP] Abu Mazena wobec rozwiązania w postaci dwóch państw, która wypływa z poprawnego rozumienia rzeczywistości i z postawy moralnej, skłonnej do pojednania [z Izraelem] na rzecz sprawiedliwego rozwiązania. Jesteśmy tutaj, by powiedzieć, że istnienie państwa Palestyna jest koniecznością historyczną…”
Odeh powiedział następnie: “Powstrzymuję się od ingerowania w jakiekolwiek sprawy palestyńskie związane z AP lub OWP, ale istnieje sprawa o narodowym [znaczeniu], która jest źródłem niepokoju i bólu dla nas, brak jedności [między różnymi frakcjami palestyńskimi] w zajmowaniu się głównym konfliktem, a mianowicie konfliktem z nikczemną okupacją. [Wszystkie frakcje] – Fatah, Hamas, Fronty [Ludowy i Demokratyczny] i partia Al-Sza’b – są pod okupacją; Zachodni Brzeg i Gaza są pod okupacją; cały lud palestyński jest pod okupacją… Błagamy nasz lud, by zakończył ten destrukcyjny podział i zainwestował wysiłki w sformułowanie wizji i strategii, które będą wspólne [dla wszystkich] w największym możliwym wymiarze, stawiając sobie za cel wyłącznie Jerozolimę jako stolicę państwa palestyńskiego”[3].
’Odeh na siódmej ogólnej konferencji Fatahu: następna konferencja Fatahu odbędzie sie w Jerozolimie Wschodniej, stolicy niepodległej Palestyny
W podobny sposób 'Odeh wypowiadał się na ceremonii otwarcia siódmej ogólnej konferencji Fatahu 30 listopada 2016 r. w Ramallah. Mówił o Fatahu jako „Fatah wielkich poświęceń” i „Fatah męczenników i więźniów” i, mówiąc w imieniu swojej partii, wezwał frakcje palestyńskie, by odłożyły na bok swoje różnice w celu skoncentrowania się na głównej walce przeciwko okupacji. Wyjaśnił, że Arabowie izraelscy mają rolę w pomocy okupowanym Palestyńczykom i w zmianie opinii publicznej w Izraelu i zakończył przemówienie cytatem z Arafata oraz wezwaniem, by kolejna konferencja Fatahu odbyła się w Jerozolimie: „Jak powiedział wielki [Arafat]: ‘ludzie myślą, że [państwo palestyńskie] jest odległe, ale ja widzę, że jest bliskie’. Następna konferencja Fatahu odbędzie się w Jerozolimie Wschodniej, stolicy państwa palestyńskiego i będziemy tam z wami”. Przemówienie Odeha przyjęto burzliwymi oklaskami i wykrzykiwaniem hasła ukutego przez Arafata: „tysiące męczenników maszeruje na Jerozolimę”[4].
Żeby obejrzeć film wideo MEMRI TV wypowiedzi 'Odeha na siódmej konferencji Fatahu, kliknij poniżej.
Przypisy (nie spolszczone):
[1] Masarat.ps, November 20, 2016.
[2] Mutanabbi was a poet in Sayf Al-Dawla’s court, but lost the latter’s favor when he developed political ambitions.
[3] Aymanodeh.com, November 12, 2016.
[4] Alarab.com, November 30, 2016.
Visit the MEMRI site in Polish: http://www2.memri.org/polish/
If you wish to reply, please send your email to memri@memrieurope.org.
