18 czerwca 2019 r. w poście na Facebooku libański muzułmanin, aktywista społeczny i polityczny, Muhammad 'Awwad, ujawnił, że władze miejskie w Al-Hadath, libańskim mieście na południowowschodnich krańcach Bejrutu, zakazują sprzedaży i wynajmowania domów muzułmanom. Al-Hadath było pierwotnie chrześcijańskim miastem i jego władze nadal są zdominowane przez chrześcijan, mimo że dzisiaj większość mieszkańców jest muzułmanami. 'Awwad napisał, że próbował wynająć mieszkanie w mieście, ale właścicielka powiedziała mu, że władze miejskie zabroniły wynajmowania muzułmanom, które to twierdzenie zweryfikował następnie u samych władz[1]. Potem nagranie rozmowy miedzy żoną 'Awwada, Sarą Ra’ed, i pracownikiem władz miejskich, który poinformował ją, że ten zakaz obowiązuje już od wielu lat, rozszedł się błyskawicznie po mediach społecznościowych[2].
Sprawa wywołała wrzawę w mediach społecznościowych i reakcje lokalnych przywódców, jak również libańskich posłów do parlamentu i innych wysokich rangą funkcjonariuszy państwowych. Wielu muzułmanów atakowało w mediach społecznościowych ten zakaz jako rasistowski i nielogiczny. Libańska minister spraw wewnętrznych, Raya Al-Hassan powiedziała, że jest to sprzeczne z konstytucją Libanu, która zabrania ograniczania umów o nieruchomości na sekciarskich podstawach.
Burmistrz Al-Hadath, George 'Aoun, chrześcijanin, pospiesznie odrzucił krytykę i uzasadniał politykę miasta, wyjaśniając, że zakaz obowiązuje od wielu lat i ma na celu zachowanie sekciarskiego charakteru miasta, które pierwotnie było chrześcijańskie. Twierdził także, że libański prezydent, Michael 'Aoun i przywódcy ruchu szyickiego w kraju popierają tę decyzję. Istotnie, podobno istnieje niepisane porozumienie między przywódcami Al-Hadath a szyickim Hezbollahem, mające na celu zachowanie sekciarskiej tożsamości społeczności w południowych przedmieściach Bejrutu. Libańskie media także twierdzą, że sekciarskie ograniczenia prawa do zamieszkania istnieją również w innych miejscach w Libanie.
Plakat na ulicy w Al-Hadath: „Aby Al-Hadath pozostało miastem swoich mieszkańców – nie sprzedawaj swojego domu, nie sprzedawaj swojej ziemi…” (Źródło: Saidagate.com, 19 czerwca 2019)
Szum medialny wywołany przez tę sprawę sprowokował chrześcijańskich mieszkańców Al-Hadath do zorganizowania demonstracji w poparciu burmistrza i jego polityki[3]. Kilka dni po demonstracji na budynku rady miejskiej powieszono flagę szyickiego ruchu Amal jako znak
protestu[4]. Jednak przywódca Amal i spiker parlamentu, Nabih Berri, potępił ten czyn i powiedział, że nakazał dochodzenie w tej sprawie. Berri wyraził zrozumienie dla uczuć chrześcijańskich mieszkańców miasta i ich pragnienie zachowania ich sposobu życia i istniejącej tkanki społecznej[5].
Sondaż reakcji na ten incydent ujawnia, że w większości rozkładają się według linii wyznaniowych, ze zwolennikami zakazu głównie wśród chrześcijan, a oponentami wśród muzułmanów i Druzów.
Niniejsze opracowanie przedstawia fragmenty niektórych reakcji libańskich funkcjonariuszy państwowych i libańskiej prasy.
[Dalszy ciąg tekstu nie jest spolszczony]
* B. Shanee is research fellow at MEMRI.
[1] Facebook.com/mhammad.awwad, June 18, 2019.
[2] Twitter.com/DimaSadek, June 19, 2019
[3] Facebook.com/Hadat-Municipality, June 21, 2019.
[4] Elnashra.com, June 24, 2019.
[5] Akhbaralyawm.com, June 27, 2019.
[6] Elnashra.com, June 19, 21, 2019.
[7] Almouhallel.com, June 21, 2019.
[8] Elnashra.com, June 20, 2019.
[9] Beirut-news.com, June 21, 2019.
[10] Facebook.com/mphikmatdib, June 21, 2019.
[11] Al-Nahar (Lebanon), June 25, 2019.
[12] Al-Hayat (Dubai), June 21, 2019.
[13] The 1989 Taif Agreement ended the Lebanese civil war and distributed political, civil, and military authority in the country along sectarian lines.
[14] Facebook.com/faysalsayeghofficalpage, twitter.com/mpfaysalsayegh, June 20, 2019.
[15] Twitter.com/DimaSadek, June 19, 2019.
[16] Janoubia.com, June 24, 2019.
