Karta Hamasu jest autorytatywnym islamskim tekstem religijnym. W traktowaniu Żydów Karta jest antysemicka; nienawiść do Żydów w niej zawarta łączy antyżydowskie motywy islamskie zawarte w Koranie i hadisach z antysemickim motywem Protokołów mędrców Syjonu, które pochodzą z Europy. [1]
Wersety Koranu i tradycje hadisów cytowane w Karcie przekazują, że Żydzi, w tym ci żyjący obecnie, są odwiecznymi wrogami muzułmanów. Wojna przeciwko nim rozpoczęła się w czasach proroka Mahometa i będzie trwała do końca czasów, kiedy muzułmanie ostatecznie ich unicestwią. W rzeczywistości pisma Hamasu sugerują, że wojna końca czasów już się toczy (idea, która odzwierciedla centralne przekonanie organizacji Daesh (ISIS)). [2]
Opis Żydów w Karcie również bezpośrednio czerpie z Protokołów mędrców Syjonu, które są przedstawiane w Karcie jako autentyczny dokument. Ponadto Karta przeplata tekst Protokołów z wersetami Koranu i hadisami, co sprawia, że jest postrzegana jako autorytatywny islamski tekst religijny. Rezultatem jest przedstawienie Żydów jako pradawnej siły zła, która działa na świecie w celu osiągnięcia globalnej dominacji i zniszczenia islamu.
Poniżej opisano, w jaki sposób Karta posługuje się wersetami Koranu i tradycjami hadisów, aby uświadomić czytelnikom niegodziwość Żydów i obowiązek muzułmanów prowadzenia przeciwko nim dżihadu, aż do ich unicestwienia.
Wprowadzenie do Karty przedstawia Żydów jako wrogów islamu
Karta Hamasu poprzedzona jest krótkim tekstem wprowadzającym. Ten tekst już przedstawia surowe wersety Koranu pokazujące Żydów jako wrogów muzułmanów. (Chociaż użyto terminu „Ludzie Księgi”, szczegółowe, pejoratywne opisy w wersetach są powszechnie znane jako teksty Koranu odnoszące się do Żydów):
„Wy jesteście najlepszym narodem, jaki został utworzony dla ludzi: wy nakazujecie to, co jest uznane, a zakazujecie tego, co jest naganne; i wierzycie w Allaha. A jeśliby uwierzył lud Księgi, to byłoby dla niego lepiej. Wśród nich są wierzący, lecz większość z nich to ludzie szerzący zepsucie. Oni wam nie przyczynią szkody, oprócz niewielkiej przykrości. A jeśli będą was zwalczać, to odwrócą się plecami;
wtedy nie otrzymają oni żadnej pomocy. Udziałem ich będzie poniżenie, gdziekolwiek by się znajdowali, chyba że będą mieli więź z Allahem i więź z ludźmi. Oni ściągnęli na siebie gniew Allaha i ubóstwo będzie ich udziałem. Tak się stanie, ponieważ nie uwierzyli w znaki Allaha i zabijali proroków bez żadnego prawa; ponieważ się zbuntowali i byli występnymi” (Koran, 3: 110-112).
Sama Karta zaczyna się od preambuły napisanej w wysoce religijnym stylu. Preambuła kończy się kolejnymi ostrymi stwierdzeniami przeciwko Żydom, wzmocnionymi dodatkowymi wersetami Koranu, które potwierdzają czytelnikowi, że właśnie wypowiedziane przeciwko Żydom słowa wyrażają wzniosłą boską prawdę (nawet jeśli w niektórych z tych wersetów sami Żydzi są jedynie sugerowani przez kontekst):
„…Nasza walka z Żydami jest bardzo rozległa i bardzo poważna, i wymaga wszelkich szczerych wysiłków. To krok, po którym muszą nastąpić dalsze kroki; to brygada, która musi być wzmocniona przez brygady za brygadami z tego ogromnego świata islamskiego, aż wrogowie zostaną pokonani i zwycięstwo Allaha zostanie objawione. Tak widzimy ich nadchodzących na horyzoncie: „A po pewnym czasie dowiecie się o tym (Koran, 38:88)”. Allah napisał: „Z pewnością zwyciężę Ja i Moi posłańcy. Zaprawdę, Allah jest Mocny i Potężny ’ (Koran, 58:21). Powiedz: ‘Oto jest moja droga! Ja wzywam do Allaha na podstawie jasnego dowodu – ja i ci, którzy postępują za mną. Chwała niech będzie Allahowi! Ja nie należę do bałwochwalców’.” (Koran, 12:108).
Karta przedstawia współczesnych Żydów jako następców wrogów Proroka i wczesnych muzułmanów
Karta uważa dzisiejszych Żydów za następców przeciwników Proroka. Wyciąga również wnioski z walk Proroka z Żydami, aby zrozumieć zachowanie Żydów w teraźniejszości.
Artykuł 31 (w którym Karta stwierdza, że islam przyznaje prawa ludziom różnych religii) nawiązuje do czasów Mahometa, o których mowa w Koranie:
„Wyznawcy innych religii powinni przestać konkurować z islamem o suwerenność w tym regionie, ponieważ gdy rządzą, nie ma nic poza rzezią, torturami i deportacjami, a nie potrafią dogadać się ze swoimi, a co dopiero z wyznawcami innych religii. Zarówno teraźniejszość, jak i przeszłość są pełne dowodów na to.
’ Oni nie będą walczyć z wami wszyscy razem, jedynie w miastach ufortyfikowanych
albo spoza murów. Ich waleczność jest wielka, kiedy są między sobą; ty myślisz, że oni są razem, lecz serca ich są podzielone. Tak jest dlatego, że oni są ludem, który nie rozumie’.” (Koran, 59:14).
Co znamienne, tekst od razu podkreśla, że Żydzi w Izraelu (nazywani w szczególnie ostrych słowach „nazistowskimi syjonistami”) są przeznaczeni do zagłady, i podkreśla to, cytując słynne starożytne powiedzenie (zaznaczone poniżej pogrubieniem), przypisywane przez wielu czwartemu kalifowi, Alemu ibn Abi Talibowi:
„Islam przyznaje każdemu człowiekowi jego prawa i zapobiega wszelkim naruszeniom praw innych ludzi. Nazistowskie środki syjonistyczne przeciwko naszemu narodowi nie przedłużą trwania ich inwazji, ponieważ rządy niesprawiedliwości trwają tylko godzinę, podczas gdy rządy prawdy będą trwać do Godziny Zmartwychwstania ”.
Wojna z Żydami jest przedstawiana jako trwająca do końca czasów
W Karcie przytoczono dwie tradycje hadisów, które wskazują, że walka z Żydami będzie trwała do końca czasów. Jedna z nich głosi, że walkę z Żydami i ich zagładę będą prowadzić muzułmanie, podczas gdy druga obiecuje, że region „Wielkiej Syrii” (Al-Szam), w tym obszar Jerozolimy (Bajt Al-Makdis), będzie przedmiotem nieustannego dżihadu do końca dni.
Pierwsza tradycja – obiecująca, że walka z Żydami będzie trwała do końca czasów i aż do ich zagłady – to dobrze znany hadis o drzewach i kamieniach, zawarty w artykule 7 Karty:
„…Islamski Ruch Oporu dąży do wypełnienia obietnicy Allaha, bez względu na to, jak długo to potrwa. Prorok, niechaj modły Allaha i pokój będą z nim, mówi: „Godzina sądu nie nadejdzie, dopóki muzułmanie nie będą walczyć z Żydami i ich nie zabiją, tak że Żydzi ukryją się za drzewami i kamieniami, a każde drzewo i kamień powie: ‘O muzułmaninie, o sługo Allaha, za mną jest Żyd, przyjdź i zabij go’, z wyjątkiem drzewa gharkad, ponieważ jest to drzewo Żydów” (zapisane w zbiorach hadisów Buchari i Muslim). [3]
Druga tradycja, w której Prorok stwierdza, że dżihad w Palestynie będzie trwał do końca czasów (co wymaga wojny przeciwko obecnie tam mieszkającym Żydom), znajduje się w Artykule 34:
„Palestyna jest centrum Ziemi i miejscem spotkania kontynentów; zawsze była celem chciwych agresorów. Tak było od zarania dziejów. Prorok, niechaj modlitwa Allaha i pokój będą z nim, wskazuje na to w swych szlachetnych słowach, którymi zwrócił się do swego wzniosłego towarzysza, Mu’adha b. Dżabala, mówiąc: ’O Mu’adhu, Allah da ci ziemię Al-Szam po mojej śmierci, od Al-Arisz do Eufratu. Jej mężczyźni, kobiety i służebnice będą [nieustannie] stacjonować na granicy aż do Dnia Zmartwychwstania, gdyż każdy z was, kto zdecyduje się [zamieszkać] w jakiejś części równin przybrzeżnych Al-Szam lub Bajt Al-Makdis [czyli Palestyny], będzie w [nieustannym] stanie dżihadu aż do Dnia Zmartwychwstania.’” [4]
Obowiązek dżihadu przeciwko Żydom
Artykuł 12 Karty stwierdza, cytując tekst prawny znany już w XI wieku, że obowiązek dżihadu przeciwko Żydom jest indywidualnym obowiązkiem każdego mężczyzny i kobiety.
„Kiedy wróg depcze terytorium muzułmańskie, prowadzenie dżihadu i konfrontacja z wrogiem stają się osobistym obowiązkiem każdego muzułmanina i muzułmanki. Kobieta może wyjść walczyć z wrogiem [nawet] bez pozwolenia męża, a niewolnik bez pozwolenia swego pana”. [5]
Ta zasada, że obowiązek dżihadu przeciwko Żydom (których Karta nazywa również „syjonistami”, „wrogami”, a nawet „nazistami”) [6] jest obowiązkiem jednostki, jest kilkakrotnie wspominana w Karcie, wraz z wezwaniem do udziału w tym dżihadzie wszystkich muzułmanów, w tym Palestyńczyków (z Hamasem na czele), mieszkańców krajów graniczących z Palestyną, a w zasadzie wszystkich muzułmanów na całym świecie. Wyraźny przykład tego można znaleźć w artykule 32, jednym z najbardziej antysemickich rozdziałów Karty. Zaraz po przedstawieniu Żydów jako wypełniających swój plan zdominowania świata, jak opisano w Protokołach mędrców Syjonu, artykuł przedstawia obowiązek dżihadu przeciwko Żydom jako obowiązek, z którego wycofanie się jest absolutnie zabronione, wykorzystując dobrze znany werset Koranu, który zabrania wierzącym uchylania się od świętej wojny:
„…Opuszczenie kręgu konfliktu z syjonizmem jest aktem zdrady stanu; wszyscy, którzy to czynią, zostaną przeklęci. ’A kto tego dnia odwróci się do nich plecami – jeśli nie czyni tego powracając do bitwy albo przyłączając się do oddziału – to ten ściągnie na siebie gniew Boga, a jego miejscem schronienia będzie Gehenna! A jakże to złe miejsce przybycia! ’ (Koran, 8:16). Wszystkie siły i możliwości muszą zostać połączone, aby stawić czoła temu zaciekłemu mongolskiemu, nazistowskiemu atakowi, aby ojczyzny nie zostały utracone, ludzie nie zostali wygnani, zło nie rozprzestrzeniło się na ziemi, a wszelkie wartości religijne nie zostały zniszczone. Każdy człowiek powinien wiedzieć, że jest odpowiedzialny przed Allahem”.
Artykuł 32 ma szczególną wagę ze względu na werset Koranu zacytowany na jego zakończenie:
„W kręgu konfliktu przeciwko światowemu syjonizmowi, Islamski Ruch Oporu postrzega siebie jako przyczółek lub krok naprzód na drodze [do zwycięstwa]. Łączy swoje wysiłki z wysiłkami wszystkich, którzy są aktywni na arenie palestyńskiej. Teraz pozostaje podjęcie kroków przez świat arabski i islamski. [Islamski Ruch Oporu] jest dobrze przygotowany do nadchodzącego etapu [walki] z Żydami, podżegaczami wojennymi. „My rzuciliśmy między nich wrogość i zawiść aż do Dnia Zmartwychwstania. Ilekroć rozpalają ogień wojny, Allah go wygasza. Oni usiłują szerzyć na ziemi zgorszenie,
lecz Allah nie miłuje tych, którzy szerzą zgorszenie”. (Koran 5:64).”
Islamizacja Protokołów Mędrców Syjonu przez powiązanie z wersetami Koranu i tradycjami hadisów [7]
Karta przeplata treść Protokołów cytatami z Koranu i hadisów, nadając im tym samym autorytet boskiej prawdy i wywołując u czytelnika doświadczenie religijne. Wyraźny przykład tego znajdujemy w Artykule 22, gdzie werset Koranu (ten sam werset, o którym mowa w poprzedniej sekcji) [8] następuje bezpośrednio po zdaniu z Protokołów:
„… Nie ma końca temu, co można powiedzieć o [ich udziale w] wojnach lokalnych i wojnach światowych … Gdziekolwiek na świecie toczy się wojna, to oni pociągają za sznurki za kulisami. Ilekroć rozpalają ogień wojny, Bóg go wygasza. Oni usiłują szerzyć na ziemi zgorszenie, lecz Allah nie miłuje tych, którzy szerzą zgorszenie (Koran 5:64).”
Tutaj czytelnik napotyka postrzegane zagrożenie żydowskie, które jest wyraźnie ukazane w Protokołach: Żydzi stoją za wszystkimi wojnami na świecie. To oskarżenie jest płynnie zintegrowane z kontekstem islamskim za pomocą cytatu z Koranu, który potwierdza twierdzenie Protokołów, że Żydzi są podżegaczami konfliktów. Werset ten zawiera również religijną odpowiedź islamską na to postrzegane zagrożenie: Allah nie faworyzuje tych, którzy podżegają do wojen i zapewni ich porażkę (gasząc ogień wojen, który rozniecają). Pobożny czytelnik jest zatem zachęcany przez Koran do podążania za wolą Boga i walki z Żydami.
Artykuł 22 rozszerza zakres Karty od teraźniejszości do przyszłości, tak jak przewidują źródła islamskie. Opierając się na wcześniejszym powiązaniu ustanowionym między Protokołami a wersetem Koranu, artykuł dalej islamizuje Protokoły, łącząc je z dobrze znanym powiedzeniem przypisywanym drugiemu kalifowi, Umarowi ibn Al-Chattabowi (zm. 644), jednemu z dwóch najważniejszych autorytetów w sunnickim islamie po proroku Mahomecie. Artykuł stwierdza, że niewierni, zarówno na komunistycznym Wschodzie, jak i kapitalistycznym Zachodzie, służą Żydom. Kontynuuje, stwierdzając, że siły niewiernych, opisane jako wspierające Żydów z całej siły, połączą się, aby zwalczać islam, ponieważ naród niewiernych jest jeden (fraza przypisywana Umarowi – poniżej wyróżniona pogrubieniem):
„Moce kolonialne, zarówno na kapitalistycznym Zachodzie, jak i na komunistycznym Wschodzie, wspierają wroga (tj. Żydów) z całych sił, zarówno materialnie, jak i siłą roboczą, na zmianę [udzielając wsparcia]. Kiedy pojawi się islam, wszystkie siły niewiary zjednoczą się, aby mu się przeciwstawić, gdyż wszelka niewiara jest jednym wyznaniem”.
* Dr Eliyahu Stern jest badaczem na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie i pracownikiem naukowym MEMRI.
[1] Further extensive discussion of antisemitism in the Hamas Charter, focusing mainly on its widespread use of the Protocols of the Elders of Zion, which it Islamizes through various poetic and thematic tools, can be found in the following studies: Eliyahu Stern, „’The Protocols Of The Elders Of Zion’ In The Hamas Charter – Islamization Of Western Antisemitism And Its Integration Into The Jihad Against The Jews”, MEMRI – Inquiry & Analysis No. 1748, February 26, 2024; Eliyahu Stern, „The Use of Religious Themes to Islamize European Antisemitism and Motivate Hateful Expression in the Hamas Covenant.” In: Religion, Hateful Expression and Violence, edited by Morten Bergsmo and Kishan Manocha. Torkel Opsahl Academic EPublisher, Brussels, 2023, pp. 777–824, also available at https://www.legal-tools.org/doc/wzbk17.
All quotes from Hamas Charter in this report use the translation in Menahem Milson, „The Hamas Charter – The Ideology Behind The Massacre.” MEMRI Special Dispatch No. 10897, October 23, 2023.
[2] See Eliyahu Stern, „The Hadith Of The Stones And The Trees – About The Muslims Killing The Jews Ahead Of The End of Days – In The Hamas Charter And In A Publication Of The Hamas-Affiliated Palestine Scholars Association.” MEMRI – Inquiry & Analysis No. 1745 , February 15, 2024.
[3] For further details about this Hadith, see Eliyahu Stern, „The Hadith Of The Stones And The Trees – About The Muslims Killing The Jews Ahead Of The End of Days – In The Hamas Charter And In A Publication Of The Hamas-Affiliated Palestine Scholars Association”, MEMRI – Inquiry & Analysis Series No. 1745 , 2024. See also the aforementioned study: Eliyahu Stern, „’The Protocols Of The Elders Of Zion’ In The Hamas Charter – Islamization Of Western Antisemitism And Its Integration Into The Jihad Against The Jews”, MEMRI – Inquiry & Analysis No. 1748, February 26, 2024 (Section 2 and references therein, and the Appendix, Section D).
[4] This tradition appears in Mujir Al-Din al-Ulaymi’s book Al-Uns al-Jalil. https://shamela.ws/book/6626/246.
[5] For a discussion of this legal issue in medieval literature, see Mukhtasar Al-Quduri, by the Baghdadi Hanafí scholar Imam Al-Quduri (973–1037): https://shamela.ws/book/124336/221.
It is worth noting that, reading this passage, the Muslim reader immediately recognizes the distinct shar’i legal style, not only from the literary characteristics typical of shar’i text but also from the reference to the slave, and to his obligation to engage in jihad, although the laws of Islamic slavery have not been practiced for generations.
For further discussion see: Eliyahu Stern, „The Use of Religious Themes to Islamize European Antisemitism and Motivate Hateful Expression in the Hamas Covenant.” In: Religion, Hateful Expression and Violence, edited by Morten Bergsmo and Kishan Manocha. Torkel Opsahl Academic EPublisher, Brussels, 2023, pp. 786–886. Also available at https://www.legal-tools.org/doc/wzbk17.
[6] The three expressions appear together in a number of the Charter’s articles. For more on this, see Eliyahu Stern, „The Use of Religious Themes to Islamize European Antisemitism and Motivate Hateful Expression in the Hamas Covenant.” In: Religion, Hateful Expression and Violence, edited by Morten Bergsmo and Kishan Manocha. Torkel Opsahl Academic EPublisher, Brussels, 2023, p. 786, notes 12, 13. Chapter link: https://www.legal-tools.org/doc/wzbk17.
On the prevailing identification of Zionism with Nazism in the antisemitism of the Arab world, see Menahem Milson’s lecture delivered at the opening of the annual international conference of the Global Forum for Combating Antisemitism, held in Jerusalem on February 24, 2008. MEMRI Inquiry & Analysis No. 442, Arab and Islamic Antisemitism, May 29, 2008.
[7] For further details see: Eliyahu Stern, ’The Protocols Of The Elders Of Zion’ In The Hamas Charter – Islamization Of Western Antisemitism And Its Integration Into The Jihad Against The Jews, MEMRI – Inquiry & Analysis No. 1748, February 26, 2024 (Sections 2, 3); Eliyahu Stern, „The Use of Religious Themes to Islamize European Antisemitism and Motivate Hateful Expression in the Hamas Covenant.” In: Religion, Hateful Expression and Violence, edited by Morten Bergsmo and Kishan Manocha. Torkel Opsahl Academic EPublisher, Brussels, 2023, pp. 789–790, 800–801. Also available at https://www.legal-tools.org/doc/wzbk17.
[8] On the link created in the Charter between Article 22 and Article 32 by quoting the same Quranic verse (5:64) in both, see: Eliyahu Stern, „The Use of Religious Themes to Islamize European Antisemitism and Motivate Hateful Expression in the Hamas Covenant.” In: Religion, Hateful Expression and Violence, edited by Morten Bergsmo and Kishan Manocha. Torkel Opsahl Academic EPublisher, Brussels, 2023, p. 790. Also available at https://www.legal-tools.org/doc/wzbk17
