30 września 2021 r. na konferencji „Obietnica Życia Przyszłego[1] – Palestyna po wyzwoleniu”, sponsorowanej przez przywódcę Hamasu w Gazie, Jahję Sinwara, w której udział wzięli wysocy rangą funkcjonariusze Hamasu i innych grup palestyńskich, omawiano przygotowania dla przyszłej administracji państwa Palestyna po jego „wyzwoleniu” od Izraela i po „zniknięciu” Izraela.
W końcowym komunikacie z konferencji wyliczono “idee i metody działania podczas wyzwalania Palestyny” po tym, jak Izrael przestanie istnieć. Lista obejmuje, między innymi, wezwanie do naszkicowania dokumentu niepodległości, który będzie “bezpośrednią kontynuacją Paktu 'Umara Bin Al-Chattaba” dotyczącego bizantyjskiego poddania Jerozolimy muzułmańskim zdobywcom, które podobno odbyło się w 638 roku; definicję przywództwa państwa do czasu przeprowadzenia wyborów; rekomendacje w sprawie kontaktów ze społecznością międzynarodową i sąsiednimi krajami; wezwanie do przygotowania z góry właściwego ustawodawstwa na przejście do nowego reżimu; wezwanie do ustanowienia aparatów zapewniających kontynuację działalności gospodarczej, kiedy izraelski szekel nie będzie już używany, oraz zachowanie zasobów, które uprzednio należały do Izraela; oraz wezwanie do opracowania przewodnika do przesiedlenia palestyńskich uchodźców, którzy pragną powrócić do Palestyny.
Konferencja rekomendowała także nakreślenie reguł rozprawienia się z “Żydami” w kraju, włącznie ze zdefiniowaniem, którzy z nich zostaną zabici, wobec których wniesie się prawne oskarżenia, a którym pozwoli się wyjechać lub pozostać i zintegrować w nowym państwie. Wzywa także do zapobieżenia drenażowi mózgów żydowskich fachowców i zatrzymanie “wykształconych Żydów i specjalistów w dziedzinach medycyny, inżynierii, technologii i przemysłu zbrojeniowego… [którym] nie pozwoli się wyjechać”. Ponadto rekomendowano zdobycie list “agentów okupanta w Palestynie, w regionie i [na całym] świecie oraz … nazwiska werbowników, żydowskich i nieżydowskich w kraju i za granicą” w celu “oczyszczenia Palestyny i ojczyzny arabskiej i islamskiej od tej pełnej hipokryzji szumowiny”.
Konferencję zorganizował Instytut Obietnicy Życia Przyszłego, który został założony w 2014 r.; Instytut nazwał ją “konferencja, która patrzy w przyszłość”. Dr Issam Adwan, przewodniczący komitetu przygotowującego konferencję i były szef wydziału Hamasu ds. uchodźców, powiedział, że rekomendacje konferencji zostaną przedstawione kierownictwu Hamasu, które także finansowało tę imprezę.[2] Rekomendacje zawarte były także w strategiach, jakie Instytut Obietnicy Życia Przyszłego szkicował od czasu swojego założenia, by zająć się etapem po wyzwoleniu Palestyny.[3]
W przesłaniu do uczestników konferencji, które odczytał członek biura politycznego Hamasu, Kamal Abu Aoun, przywódca Hamasu, Al-Sinwar, podkreślił, że „sponsorujemy tę konferencję, ponieważ jest zgodna z naszą oceną, że zwycięstwo jest bliskie” i że “pełne wyzwolenie Palestyny od rzeki do morza” jest “sednem strategicznej wizji Hamasu”.
Niniejszy raport jest przeglądem komunikatu końcowego konferencji z 30 września 2021 r., “Obietnica życia przyszłego” oraz wypowiedzi kilku uczestniczących w niej funkcjonariuszy.
Końcowy komunikat konferencji “Obietnica życia przyszłego”
„Dzisiaj, w [dniu] 30 Safar 1443 AH, 30 września 2021 r., z hojnym sponsorowaniem przywódcy, Jahji Al-Sinwara Abu Ibrahima, szefa ruchu Hamasu w Strefie Gazy, Instytut Obietnicy Życia Przyszłego odbył pierwszą swego rodzaju konferencję o strategicznej wizji: Konferencję Obietnicy Życia Przyszłego, która sformułowała idee i metody działania podczas wyzwalania Palestyny w różnych dziedzinach omawianych na konferencji. To uzupełnia strategie, które Instytut Obietnicy Życia Przyszłego formułował od swojego założenia w 2014 r. w celu dostarczenia jaśniejszej wizji dla tych, którzy kierują wyzwoleniem Palestyny. Poniżej jest kilka rekomendacji [sformułowanych na] konferencji:
- Suwerennym organem, który ma kierować wyzwoleniem, jest Rada Wyzwolenia Palestyny, która ma obejmować wszystkie palestyńskie i arabskie siły, które wspierają ideę wyzwolenia Palestyny, z poparciem przyjaznych krajów.
- Wyzwolenie Palestyny jest wspólnym obowiązkiem całego [islamskiego] narodu, przede wszystkim palestyńskiego ludu. Jest [dlatego] istotne sformułowanie planu użycia narodowych zasobów i podziału pracy między jego różne składniki, każdy według możliwości. To jest odpowiedzialność Rady Wyzwolenia Palestyny.
- Na czele Rady Wyzwolenia Palestyny będzie sekretariat generalny, kierowany przez sterującą radę, która po wyzwoleniu Palestyny stanie się radą wykonawczą kierowaną przez tymczasową radę prezydencką aż do przeprowadzenia prezydenckich i parlamentarnych wyborów i stworzenia nowego rządu.
- Natychmiast po wyzwoleniu siły wyzwolenia wydadzą dokument o palestyńskiej niepodległości, ustalający palestyńskie zasady, podkreślający palestyńską tożsamość narodową i jej arabską, islamską, regionalną i międzynarodową głębię. Sformułowanie tego dokumentu będzie nadzorowane przez zespół specjalistów w dziedzinach polityki, prawa i mediów, bowiem będzie to historyczny dokument na poziomach prawnym i humanitarnym, bezpośrednia kontynuacja Paktu 'Umara Bin Al-Chattaba[4]i oświadczenia wydanego przez Saladyna po wyzwoleniu meczetu Al-Aksa [w 1187 r.].[5]
- Po wyzwoleniu palestyński system sądowniczy będzie bezpośrednio regulowany przez tymczasowe prawo podstawowe, które pozwoli na stosowanie praw sprzed ustanowienia niepodległego państwa, każde w swojej dziedzinie stosowalności, jak długo nie są one sprzeczne z Palestyńską Deklaracją Niepodległości lub prawami, które zostaną uchwalone i ratyfikowane przez władze sądownicze w Palestynie w okresie przejściowym lub po nim, aż do zjednoczenia władz sądowniczych w Palestynie – ponieważ zniknięcie państwa [tj. Izraela] nie oznacza zniknięcia prawnych skutków, prawo bowiem nie jest anulowane, ale raczej poprawione przez inne prawo.
- Siły wyzwolenia ogłoszą serię praw przejściowych, sformułowanych już uprzednio, obejmujących prawo o ziemi i nieruchomościach i przyznające [tym siłom] kontrolę nad ziemiami i aktywami państwowymi, jak również prawa [regulujące działalność] służb państwowych, tymczasowego rządu, palestyńskiej armii, sądownictwa i [aparatów] bezpieczeństwa, powrotu [uchodźców], kontrolera [wydatków państwa] i władz miejskich.
- Zostanie przygotowany [dokument] deklarujący zastosowanie palestyńskiej suwerenności do terytoriów 1948 r., ustalający nasze stanowisko wobec rozmaitych porozumień i kontraktów.
- Do ONZ zostanie skierowane oświadczenie, że państwo Palestyna zastąpiło państwo okupacyjne i będzie korzystało z praw państwa okupacyjnego w oparciu o artykuły Konwencji Wiedeńskiej o Sukcesji Państw z 1978 r.[6]
- Po wyzwoleniu los narodowych porozumień podpisanych przez okupanta lub Autonomię Palestyńską będzie do uznania państwa palestyńskiego, bowiem okoliczności, jakie panowały podczas okupacji Palestyny, nie są podobne do okoliczności, jakie zapanują później. Dlatego będzie możliwe rozważenie tych porozumień z innej perspektywy, gdyby państwo [palestyńskie] chciało wycofać się z tych zobowiązań, zrodzonych z międzynarodowych porozumień, czego podstawą są zmienione okoliczności, czym zajmuje się Konwencja Wiedeńska o Prawie Traktatów z 1969 r.[7]
- Państwo Palestyna prawdopodobnie odziedziczy po zlikwidowanym państwie “Izrael” porozumienie wytyczające granice z Egiptem i Jordanią, jak również porozumienia z Grecją wytyczające [zasięg] na wschodnim Morzu Śródziemnym, prawa transportu morskiego w Zatoce Akaba itd. Mądra dyplomacja z pewnością znajdzie sposób, by zapewnić, że interesy żadnej ze stron tych międzynarodowych porozumień nie ucierpią, ani interesy państwa zastępującego (Palestyny), ani innych państw.
- Dzisiaj zostanie ustanowiona komisja ekspertów prawnych do zbadania wszystkich porozumień, kontraktów i organizacji, do których dołączyło państwo “Izrael”, i przedstawi rekomendacje dotyczące każdego z nich, ustalając, czy państwo Palestyna [powinno] wybrać odziedziczenie go, czy nie.
- [Konieczne] będzie zwrócenie się do społeczności międzynarodowej i do narodów świata w celu wyjaśnienia polityki zagranicznej Palestyny w oparciu o współpracę i wzajemny szacunek; pierwsze dyplomatyczne spotkanie z ambasadorami i przedstawicielami [różnych] państw odbędzie się w Palestynie, w Jerozolimie, mieście pokoju i wolności, żeby podkreślić trzymanie się przez wolne państwo Palestynę międzynarodowych zobowiązań, które promują bezpieczeństwo, stabilność i rozwój w regionie i na świecie; listy zostaną wysłane do ONZ, do ambasadorów różnych państw i do przedstawicieli różnych religii w Palestynie.
- Jest niewyobrażalne, by ktoś mógł stracić własność swojej ziemi… Dlatego ziemia musi zostać zwrócona właścicielom, o ile żadne [ważne] strategicznie budynki lub instalacje nie zostały na niej zbudowane, w którym to wypadku właściciel otrzyma godziwą rekompensatę w pieniądzach lub ziemi.
- Trzeba ustanowić podstawę finansowej administracji, która będzie gotowa do natychmiastowego rozpoczęcia działania, [także] podczas starań o wyzwolenie… W tym celu powinna w kluczowym momencie wejść do obiegu palestyńska [waluta], dżunajh[8]w celu zapobieżeniu pogorszeniu sytuacji i powinna być wprowadzona w kraju nawet teraz, żeby ludzie przyzwyczaili się do niej. W dodatku możemy porozumieć się z jednym z sąsiadujących krajów arabskich o użyciu jego waluty na tymczasowej bazie w okresie przejściowym. W każdym razie konferencja radzi palestyńskiej ludności, by nie trzymała [izraelskich] szekli, ale zamieniła swoje oszczędności na złoto, dolary lub dinary.
- W sprawie żydowskich osadników na palestyńskiej ziemi musi istnieć rozróżnienie w postawie wobec [następujących kategorii]: wojownika, który musi zostać zabity; [Żyda], który ucieka i można go zostawić w spokoju lub ścigać prawnie za jego zbrodnie; i pokojową osobę, która poddaje się i może zostać zintegrowana lub otrzymać czas na wyjazd. To jest sprawa, która wymaga głębokich rozważań i pokazu humanizmu, który zawsze charakteryzował islam.
- Wykształceni Żydzi i specjaliści w dziedzinach medycyny, inżynierii, technologii i cywilnego oraz militarnego przemysłu powinni zostać zatrzymani [w Palestynie] przez pewien czas i nie powinno się im pozwolić na wyjazd i zabranie ze sobą wiedzy i doświadczenia, jakie zdobyli żyjąc na naszej ziemi i ciesząc się jej obfitością, podczas gdy my płaciliśmy cenę za to wszystko w poniżeniu, nędzy, chorobie, deprywacji, zabijaniu i aresztach.
- Powrót uchodźców musi być przygotowywany stopniowo przez koordynowanie z krajami-gospodarzami i założeniem ośrodków absorbcyjnych przy granicach z tymi krajami. W tym przejściowym okresie [uchodźcy] będą rejestrować się w biurach spisu ludności i otrzymają karty tożsamości, i będzie się do nich stosowało Prawo Powrotu.
- W chwili, w której “Izrael” upadnie, aparaty bezpieczeństwa tymczasowego rządu muszą położyć ręce na danych dotyczących agentów okupanta w Palestynie, w regionie i na [całym] świecie, oraz [odkryć] nazwiska werbowników, żydowskich i nieżydowskich w kraju i za granicą. Ta bezcenna informacja nie może przepaść, [bo] używając tej informacji możemy oczyścić Palestynę i ojczyznę arabską i islamską z pełnej hipokryzji szumowiny, która szerzyła zepsucie na świecie. Ta ważna informacja umożliwi nam ściganie zbrodniarzy, którzy masakrowali nasz lud.
- Trzeba opracować przewodnik z wyjaśnieniem mechanizmu repatriacji wszystkich uchodźców, którzy pragną powrócić, a od międzynarodowej społeczności trzeba wymagać, by wypełniła swój obowiązek pomocy w ich repatriacji i w zrealizowaniu planów absorbowania ich w ich miastach. Zamożnych Palestyńczyków należy zachęcać, by przyłożyli się do [repatriacji] przez [zapewnianie] mieszkań, zatrudnienia i działalność inwestycyjną.
- Kiedy rozpocznie się kampania o wyzwolenie Palestyny, palestyńscy wojownicy będą zbyt zajęci, by zabezpieczać palestyńskie zasoby. To znaczy, że będą inni, nie zaangażowani w działania wojenne, ale posiadający fizyczne i umysłowe możliwości oraz odpowiednie szkolenie, którzy będą rekrutowani do ludowych komitetów, które można nazwać „zespołami straży”. Będą się one składały z mężczyzn powyżej 40 roku życia, jak również kobiet, Palestyńczyków z Palestyny i spoza [kraju], których głównym zadaniem będzie zabezpieczenie zasobów kraju i monitorowanie ich. Zostaną przeszkoleni i przydzieleni potem do [różnych] zespołów. Każdy zespół zaznajomi się z instytucjami i zasobami, jakie ma zabezpieczać i zapisze swój [status] w aplikacji, która zapisze tę [informację] w centralnej bazie danych, części systemu administracyjnego koordynowanego z dowódcą wojskowym. Przygotowania do tego zaczną się obecnie, przede wszystkim w Strefie Gazy.
Podsumowując, nadszedł czas działania. Przygotowania do wyzwolenia Palestyny zaczęły się od ducha wyzwolenia, który emanuje z tej konferencji i od przygotowań wojowników, których dusze tęsknią do wyzwolenia ziemi Palestyny i jej miejsc świętych. Zmierzamy ku zwycięstwu, jakie Allah obiecał swoim sługom: ‘O wy, którzy wierzycie! Jeśli pomożecie Bogu,
to i On wam pomoże i umocni wasze stopy’ [Koran 47:7]; Oni powiedzą: ‘Kiedy to?’ Powiedz: ‘Być może, wkrótce’. [Koran 17:51].”
Wypowiedź Al-Sinwara na konferencji “Obietnica Życia Przyszłego”: Wyzwolenie Palestyny od rzeki do morza jest sednem strategicznej wizji Hamasu
Wypowiedź Jahji Al-Sinwara, odczytana na konferencji Obietnica Życia Przyszłego przez członka biura politycznego Hamasu, Kamala Abu Aouna, podkreślała, że „bitwa o wyzwolenie i powrót do Palestyny stała się teraz bliższa niż kiedykolwiek wcześniej”. Al-Sinwar położył nacisk na znaczenie przygotowania na to, co przyjdzie, dając przykład bitwy Miecz Jerozolimy – tj. konfliktu Hamasu z Izraelem w maju 2021 r. – który, powiedział, „nie wybuchł nagle… [ruch] oporu przygotowywał się do tego przez lata planowania, szkolenia i rozwoju wojskowego i wywiadowczego”. Mówiąc, że “konflikt może zakończyć się tylko realizacją obietnicy zwycięstwa i kontroli, jaką dał nam Allah – że nasz naród będzie żył w godności w swoim niepodległym państwie z Jerozolimą jako jego stolicą. W tym celu ciężko pracujemy i dokonujemy wszystkich starań na ziemi i w jej głębi, w środku morza i na wyżynach nieba… [Już możemy] zobaczyć na własne oczy [rychłe] wyzwolenie i dlatego przygotowujemy się na to, co przyjdzie po nim…”
Dodał: „Wyzwolenie jest sednem strategicznej wizji Hamasu, która mówi o pełnym wyzwoleniu Palestyny od rzeki do morza, powrocie palestyńskich uchodźców do ich ojczyzny i ustanowieniu palestyńskiego państwa z pełną suwerennością nad jej ziemią, z Jerozolimą jako jej stolicą… Sponsorujemy tę konferencję, ponieważ jest zgodna z naszą oceną, że zwycięstwo jest bliskie.”[9]
Członek biura politycznego Hamasu, Mahmoud Al-Zahhar, nawiązał do Bitwy u Końca Czasu, mówiąc w wywiadzie dla gazety w Gazie, “Filastin”, że palestyński lud i cały islamski naród stoją u początku ostatecznej walki, w której muszą uczestniczyć Liban, Syria i Jordania. Dodał, że “ich uczestnictwo skończy twór okupacyjny w jeden dzień”. Bitwa u Kresu Czasu, powiedział, będzie większą i bardziej intensywną wersją bitwy Miecz Jerozolimy z maja 2021 r. i że “sporem Hamasu z planem [prezydenta Autonomii Palestyńskiej] Mahmouda 'Abbasa i Fatahu jest to, że oni zgadzają się na zachodnią część Palestyny jako [część] dla Żydów, wschodnią stroną dla Palestyńczyków – co jest znane jako rozwiązanie w postaci dwóch państw… Nie możemy oddać ani jednego centymetra naszej ziemi.”[10]
Funkcjonariusz Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu na konferencji “Obietnica Życia Przyszłego”: Koniec tworu syjonistycznego jest wspomniany w Koranie
W wypowiedzi w imieniu Narodowych i Islamskich Sił funkcjonariusz Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu, Chader Habib, powiedział na konferencji: “[Ruch] oporu jest w egzystencjalnym konflikcie z izraelską okupacją i wyjdzie zwycięski, jak obiecał Allah”. Dodał: “Jedyny konflikt, jaki Koran omawia szczegółowo, jest konfliktem między nami a syjonistycznym przedsięwzięciem, który jest szczytem zła na globalnym poziomie”. Wzywając Palestyńczyków, by przygotowali się na boskie zwycięstwo, powiedział, że koniec syjonistycznego tworu jest wspomniany w Koranie i jest pewny i wiarygodny.[11]
Przewodniczący konferencji: Zniknięcie Izraela będzie historycznym wydarzeniem; Mamy rejestr izraelskich apartamentów, instytucji i zasobów
Przewodniczący konferencji, Kanaan Obeid, wyjaśnił: „Celem założenia instytutu ‘Obietnica Życia Przyszłego’ w 2014 r. było działanie na rzecz realizacji we wszelki możliwy sposób wizji etapu, który nastąpi po wyzwoleniu – w sprawach ekonomii, polityki, bezpieczeństwa i społeczeństwa”. Mówiąc, że „wyzwolenie Strefy Gazy spod okupacji w 2005 r. było doświadczeniem wyzwolenia i wyciągnęliśmy z tego lekcję – szczególnie, kiedy zasoby osiedli [pozostawione przez Izrael w Gazie] zostały stracone”. Dodał, że po tym “powiedzieliśmy [sobie], że nie ma ucieczki przed ustanowieniem instytucji, która będzie zawiadowała przygotowaniami i szkicowała plany na etap po wyzwoleniu”.
Dodał: „Mamy rejestr wielu izraelskich apartamentów i instytucji, edukacyjnych instytucji i szkół, gazowni, elektrowni i systemów kanalizacji, i nie mamy wyboru, ale [musimy] przygotować się do zarządzania nimi… Wierzymy, że wyzwolenie [nadejdzie] w ciągu kilku lat [i] zniknięcie Izraela będzie bezprecedensowym, historycznym wydarzeniem na regionalnym i globalnym poziomie z globalnymi konsekwencjami.”[12] Wezwał także Palestyńczyków, by “pozbyli się [izraelskich] szekli, bo będą miały zerową wartość – tak jak okupacja będzie miała zerową wartość.”[13]
[1] The name apparently originates in Quran 17:104: „And We said thereafter unto the Children of Israel, 'Dwell in the land. And when the promise of the Hereafter comes to pass, We shall bring you as a mixed assembly.'”
[2] Al-Ayyam (Palestinian Authority), September 6, 2021.
[3] Safa.ps, September 30, 2021.
[4] According to Islamic tradition, the Pact of 'Umar was signed between the Second Caliph 'Umar Bin Al-Khattab and Sophronius, the Christian patriarch of Jerusalem, upon the Islamic conquest of the city in 638.
