Członek Najwyższego Komitetu Fatah Marwan Barghouti, przywódca pierwszej i drugiej intifady, został pojmany przez armię izraelską [IDF] w 2002 r. w Ramallah, następnie sądzony w Izraelu i skazany na pięć wyroków dożywocia. Jako przywódca militarnego skrzydła Fatahu, Brygad Męczenników Al-Aksa, Barghouti wydał rozkaz licznych ataków, włącznie z zamachami samobójczymi. Z szeregu ataków, o które był oskarżony w Tel Awiwie, Netanii, Haderze i Jerozolimie, sąd uznał go za winnego trzech ataków, w których zginęli i ranni zostali cywile, włącznie z greckim mnichem prawosławnym Tsbouktzakisem [1] . (Szczegóły aktów terrorystycznych, w które zaangażowany był Barghouti, znajdują się w Aneksie).

Od tego czasu wiele miejscowości francuskich, w których burmistrzami są członkowie Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF), okazało solidarność z Barghoutim tworząc sieć gmin przyznających Barghoutiemu obywatelstwo honorowe. Wieszają plakaty z Barghoutim w kajdanach na froncie ratuszy miejskich obok flagi francuskiej i francuskiego motto „Liberté, égalité, fraternité,” by osiągnąć uwolnienie Barghoutiego.

Ponadto organizowane są ceremonie z obecnością burmistrzów, żony Barghoutiego Fadwy, delegatkę palestyńską na Francję Hindę Khouri i prezydenta stowarzyszenia francuskich miast bliźniaczych z palestyńskimi obozami uchodźców, Fernanda Tuil, wraz z innymi wysokimi funkcjonariuszami i aktywistami. Fadwa Barghouti otrzymała medal honorowego obywatelstwa dla swojego męża [2] .

Poniżej podajemy przegląd tych oficjalnych ceremonii w dziewięciu miejscowościach francuskich.

Sieć miejscowości na rzecz uwolnienia Marwana Barghouti

Pierwsze przyznało Barghoutiemu obywatelstwo honorowe Pierrefitte sur-Seine, mała gmina miejska na północnych przedmieściach Paryża, 11 czerwca 2007 r. na żądanie grupy komunistycznej. Strona internetowa Pierrefitte sur-Seine (obecnie uaktualniona) stwierdzała: „To zaszczytne przyznanie niesprawiedliwości doznawanej [przez Barghoutiego] zostało przegłosowane absolutną większością głosów przedstawicieli miasta” [3] .

W grudniu 2008 r. miejscowość Stains [4] na północnych przedmieściach Paryża, której burmistrzem jest PCF Michel Beaumale, także przyznała Barghoutiemu obywatelstwo honorowe. Witryna internetowa solidarności francusko-palestyńskiej donosi: „Portret Marwana Barghoutiego powieszono na ścianie frontowej ratusza w obecności dużego tłumu, obejmującego pracowników ratusza, parlamentarzystów i francuskich burmistrzów” [5] .

Wśród innych honorowych obywateli Stains są Nelson Mandela, była francuska zakładniczka Rewolucyjnych Sił Zbrojnych w Kolumbii (FARC) Ingrid Betancourt, i więzień w USA Mumia Abu Jamal, w celi śmierci za zamordowanie policjanta w Filadelfii.

Należy zanotować, że po decyzji miejscowości Stains przyznania Barghoutiemu obywatelstwa honorowego Oliver Dubaut, zastępca prefekta departamentu Seine-Saint-Denise (do którego należy Stains) poprosił burmistrza o “wycofanie Rezolucji Nr 23 z 18 grudnia 2008 r.”, ponieważ „wyraża… życzenie polityczne i staje po jednej stronie w konflikcie zagranicznym, co stanowi naruszenie prawa”. Powiedział także: „umieszcza na pozycji obywatela honorowego człowieka, którego akcje i potępienia [jakie pociągnęły za sobą] już wywołujące agresywną kontrowersję lokalną, mogą stworzyć publiczne wrzenie… Wreszcie, biorąc pod uwagę brak lokalnego zainteresowania tym hołdem dla pana Barghouti, wydaje się, że władze miejskie popełniły oczywisty błąd… Z tego powodu proszę o anulowanie Rezolucji Nr 23 z 18 grudnia 2008 r.”. Burmistrz Beaumale odmówił podporządkowania się i zamiast tego poprosił o zatwierdzenie rezolucji [6]



List zastępcy prefekta Dubaut do burmistrza Beaumale

W marcu 2009 r. Stains zapoczątkowała Sieć Miejscowości na rzecz Uwolnienia Marwana Barghoutiego (Réseau des villes et collectivités pour la libération de Marwan Barghouti). Witryna internetowa informuje odwiedzających o postępach sieci [7] ; jeden dział witryny umieszcza listy z poparciem i opublikował list adwokatki Barghoutiego, Gisele Halimi, która porównała go do Nelsona Mandeli i uważa go za „symbol walki z okupacją”, oraz list izraelskiego aktywisty pacyfistycznego i dziennikarza Michela Warschawsky’ego, który nazywa go bojownikiem o wolność i niepodległość.

Innymi miastami, które przyznały Barghoutiemu obywatelstwo honorowe, są:

– maj 2009: Valenton (burmistrz Françoise Baud, PCF).



Plakat z Barghouti w kajdanach na ratuszu Valenton

Strona internetowa ratusza przedstawia petycję o uwolnienie Barghoutiego [8] . Także w piśmie władz miejskich Valenton opublikowano artykuł, który nazywa Barghoutiego “palestyńskim Mandelą”.



Strona internetowa oficjalnej witryny ratusza Valenton z linkiem do petycji o uwolnienie Barghoutiego



Petycja o uwolnienie Barghoutiego na oficjalnej witrynie ratusza Valenton



Oficjalne pismo władz miejskich Valenton nazywa Barghouti „palestyńskim Mandelą”

– maj 13, 2009: Gennevilliers (burmistrz Jacques Bourgoin, PCF).

– maj 28, 2009: Ivry-sur-Seine (burmistrz Pierre Gosnat, PCF). [9]



Certyfikat uznania dla burmistrza Ivry-sur-Seine, Pierre’a Gosnata, od Kampanii o Uwolnienie Marwana Barghoutiego i Wszystkich Więźniów



Burmistrz Ivry-sur-Seine Pierre Gosnat wygłasza oficjalne przemówienie w ratuszu, chwalące Marwana Barghoutiego



Fadwa Barghouti wygłasza przemówienie, obok burmistrz i delegatka palestyńska we Francji Hind Khouri



Fadwa Barghouti podaje rękę burmistrzowi i otrzymuje medal obywatelstwa honorowego dla swojego męża

– maj 28, 2009: Vitry-sur-Seine (burmistrz Alain Audoubert, PCF).

– czerwiec 24, 2009: La Verrière (burmistrz Pierre Sellincourt, PCF).

8 września 2009 Stains obchodziło 10 rocznicę utworzenia miasta bliźniaczego z palestyńskim obozem dla uchodźców Al-Amari. Obchody odbywały się na cześć Marwana Barghoutiego.



Plakat na dzień obchodów 10 rocznicy utworzenia miasta bliźniaczego z palestyńskim obozem uchodźców Al-Amari, na cześć Barghoutiego

We wrześniu 2009, Chalette sur Loing (komunistyczne od 1971 r.) poszło w ślady Stains i dołączyło do sieci.



Plakat przedstawiający Barghoutiego w kajdanach na ratuszu Chalette

Kolejne dwie miejscowości przyłączyły się do sieci w maju 2010

20 maja 2010 r., Montataire, [10] północne miasto w departamencie Oise, przyznało Barghoutiemu obywatelstwo honorowe. Francuska partia komunistyczna [11] departamentu Oise oznajmiła, że była to jednogłośna decyzja i że portret Barghoutiego zostanie umieszczony na froncie ratusza.

Najnowszym przypadkiem, przed publikacją tego tekstu, przyznania Barghoutiemu obywatelstwa honorowego jest La Courneuve (PCF), na przedmieściach Paryża, które zrobiło to 21 maja 2010 r. Z tej okazji obywatelstwo honorowe otrzymali żona Barghoutiego, Fadwa, oraz izraelski aktywista pacyfistyczny Michel Warschawsky. Burmistrz Gilles Poux i zastępca burmistrza Nabilah Rezkallah byli obecni, jak również żona Barghoutiego, Hind Khouri i Fernand Tuil, podobnie jak przy innych takich okazjach [12] .

To wydarzenia nastąpiło po tygodniu poświęconym Solidarności z Palestyną, 14-21 maja.

Partnerzu kampanii miast o uwolnienie Barghoutiego

Poniżej wyliczeni są partnerzy kampanii Barghoutiego, według witryny internetowej tej kampanii. Wszyscy są pro-palestyńscy i wielu próbuje zbierać fundusze na Palestynę.

– Międzynarodowy Komitet na rzecz Uwolnienia Marwana Barghoutiego: comité internationale pour la libération de Marwan Barghouti

– Stowarzyszenie Solidarności Francja-Palestyna: Association France Palestine Solidarité



Szczegóły finansowe dotyczące odbiorców datków Stowarzyszenia Solidarności Francja-Palestyna: Zachodni Brzeg, Gaza i Liban

– Petycja dla Palestyny: l’Apel des 108 – signez en ligne

– Pokolenie Palestyny: Génération Palestine



Projekty w Palestynie wspierane przez Génération Palestine

– Komitet Wsparcia Palestyńczyka z Francuskim Obywatelem Salaha Hamouriego: Site du Comité national de soutien à Salah Hamouri . Hamouri odsiaduje obecnie siedmioletni wyrok więzienia za próbę zamordowania byłego sefardyjskiego Rabina Naczelnego Izraela, Ovadię Josepha, w 2005 r. i ma zostać zwolniony w 21 listopada 2011 r. Uprzednio był zaaresztowany w Betlejem i jest podejrzany o przynależność do PFLP.

– Stowarzyszenie na rzecz Francuskich Miast Bliźniaczych z Palestyńskimi Obozami Uchodźców: AJPF (Association pour les Jumelages entre les camps de réfugiés Palestinien et les villes Françaises)

We wrześniu 2009 Fadwa Barghouti objeżdżała różne miejscowości komunistyczne należące do tej sieci, organizowano jej konferencje prasowe w obecności wysokich funkcjonariuszy, aktywistów i burmistrzów. Powiedziała, że w zamian za poparcie tych miejscowości ulice w Ramallach otrzymają ich nazwy, zgodnie z decyzją władz miejskich, których jest członkiem [13] .



Nazwiska wysokich funkcjonariuszy i aktywistów obecnych na konferencji prasowej wraz z żoną Barghoutiego, Fadwą

Aneks

Aktywności terrorystyczne z udziałem Marwana Barghoutiego

Poniżej podajemy niektóre z ataków terrorystycznych, za które odpowiedzialny jest Marwan Barghouti:

– 12 czerwca 2001 – Zamordowanie mnicha grecko-prawosławnego na drodze do Ma’ale Adumim.

– 17 stycznia 2002 – Ostrzelanie z broni palnej podczas obchodów bar-micwy w Sali przyjęć w Haderze. Sześciu izraelskich cywilów zabitych, 26 rannych.

– 22 stycznia 2002 – Strzelanina na Jaffa Road w Jerozolimie. Dwóch izraelskich cywilów zabitych, 37 rannych.

– 5 marca 2002 – Strzelanina w restauracji owoców morza w Tel Awiwie, trzech izraelskich cywilów zabitych, 31 rannych.

– 27 marca 2002 – Przejęcie ambulansu i konfiskata pasa z materiałami wybuchowymi, szmuglowanego z Samarii do organizacji Barghoutiego w Ramallah.



Marwan Barghouti prowadzący BrygadyMęczenników Al-Aksa

27 marca 2002, Isalam Jibril, członek Tanzim i mieszkaniec obozu uchodźców Balata, został zaaresztowany przy blokadzie drogowej IDF niedaleko Ramallah, prowadząc ambulans Czerwonego Krzyża. W ambulansie znaleziono pas z materiałami wybuchowymi i inne ładunki wybuchowe. Kierowca przyznał, że otrzymał je w Nablus od Mahmuda Titi – agenta Tanzim, dobrze znanego kierownictwu tej organizacji, włącznie z Marwanem Barghoutim – żeby przetransportować je do agentów Tanzim w Ramallah.

W ambulansie był jeszcze jeden mężczyzna, kobieta i troje dzieci (sześć miesięcy, 3 lata i 4 lata). Pas z materiałami wybuchowymi, składający się z 16 rur zawierających 10 kg materiałów wybuchowych, był ukryty pod materacem na noszach, na których leżało jedno z dzieci [14] .



Ambulans przy blokadzie drogowej IDF niedaleko Ramallah