Ulotka przechwycona przez policję pakistańską grupy Armia Wyzwolenia Sindhu Desh

Na początku marca 2011 r. policja pakistańska aresztowała dwóch bojówkarzy związanych z Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz (grupa Szafi Burfat) z miejscowości Ibrahim Haideri okręgu Juma Goth w Karachi, stolicy pakistańskiej prowincji Sindh. Tych dwóch ludzi, Faisal i Mubeen, zostali aresztowani po tym, jak zraniła ich detonacja bomy, którą montowali [1] . Eksplozja spowodowała także rajdy policyjne na miasta Hyderabad, Gotki, Mehrabpur, Kotri, Nawabszah i Karaczi, oraz aresztowanie jeszcze trzech rebeliantów z Sindh, którzy są oskarżeni o ruch secesjonistyczny Sindhów.

Inspektor generalny policji prowincji Sindh, Fayyaz Laghari powiedział, że dom w Karaczi, gdzie miała miejsce eksplozja, był kwaterą główną armii Wyzwoleńczej Sindhu Desh (tj. Armii Wyzwoleńczej Narodu Sindhów), militarnego skrzydła Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz (JSMM). Aresztowania doprowadziły do śledztwa w sprawie związków JSMM ze Wydziałem Badań i Analiz (RAW), zewnętrznym wywiadem Indii [2] . Indie są tradycyjnie oskarżane przez Pakistan o wspieranie grup secesjonistycznych w pakistańskich prowincjach Singh i Beludżystan.

Żądanie narodu Sindhów jest podnoszone raz za razem, ale ruch secesjonistyczny nie stanowił poważnego zagrożenia dla państwa pakistańskiego. W czerwcu 2009 r. Syed Kaim Ali Szah, minister naczelny prowincji Sindh odrzucił anty-Pasztuńskie protest w miastach Sindh Larkanie, Hyderabadzie i Sukkur, argumentując, że w prowincji jest tylko 14 tysięcy pusztuńskich uchodźców i nazywając tych, którzy wykrzykiwali hasła poparcia dla Sindhu Desh (narodu Sindhów) „wrogami Pakistanu” [3] . W grudniu zeszłego roku w miejscach ataków na tory kolejowe w prowincji Sindh znaleziono ulotki Armii Wyzwoleńczej Sindhu Desh (patrz powyżej) [4] . O takich niewielkiej skali zamachach partyzanckich ze strony nacjonalistycznych grup Sindhów donoszono sporadycznie w ostatnich latach.

Grupy nacjonalistyczne Sindhów wywodzą się z głównej organizacji, Dżeaj Sindh Tehreek, założonej przez nacjonalistycznego przywódcę Sindhów, G. M. Syeda. Po jego śmierci ruch rozpadł się na co najmniej 11 innych grup, politycznych i zbrojnych: Dżeaj Sindh Kaumi Mahaz (grupa Bashir Kureszi): Dżeaj Sindh Kaumi Mahaz (grupa Arisar); Dżeaj Sindh Mahaz (grupa Riaz Chandio); Dżeaj Sindh Tehreek, dowodzona przez dra Safdara Sarkiego; Partia Dżeaj Sindh Kaumparast Party,pod przewodnictwem Kamara Bhattiego; Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz, pod przewodnictwem Szafiego Muhammada Burfata; Zjednoczona Partia Sindh, pod przewodnictwem wnuka G. M. Syeda, Jalala Mehmooda Szaha; Dżeaj Sindh Mahaz, pod przewodnictwem Abdula Khalika Junejo; Dżeaj Sindh Mahaz (grupa Rasool Bux Thebo); Dżeaj Sindh Mahaz (grupa Sufi Hazoor Bux); i Dżeaj Sindh Tahreek (grupa Szafi Karnani).

Po aresztowaniu bojówkarzy z Karaczi w marcu 2011r., pakistańska gazeta w języku urdu „Roznama Ummat”, naświetliła działalność bojówkarzy w Sindh w raporcie zatytułowanym „Armia Wyzwoleńcza Sindhu jest kierowana przez RAW”. Poniżej podajemy fragmenty tego raportu [5] :

Policja rozpoczęła przesłuchiwania aresztowanych bojówkarzy z Armii Wyzwoleńczej Sindhu Desh, wojskowego skrzydła Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz, w sprawie ich kontaktów z tajną agencją indyjską RAW oraz ich rolą w atakach na Pachtunów i ich własność w Karaczi i całym Sindh…

Policja aresztowała ośmiu innych oskarżonych z Memon Goth [dzielnica Karaczi] i są oni przesłuchiwani w sprawie informacji mogących doprowadzić do aresztowania Muhammada Szafiego Burfata, szefa Armii Wyzwolenia Sindhu Desh i innych oskarżonych [o przemoc w Sindh]…

Dom… [w Karaczi, gdzie miała miejsce eksplozja] należy do Zulfikara Kulacziego, który założył tam kwaterę główną Armii Wyzwoleńczej Sindhu Desh. Knuto tam plany i montowano bomby, żeby przeprowadzać ataki na tory kolejowe w różnych miejscach miasta. Wśród aresztowanych są Mubeen Szar, kierujący Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz w okręgu Malir. Ujawnił on, że doprowadzili do wybuchu bomb na torach kolejowych w całej prowincji Sindh, włącznie z Karaczi i planowali więcej zamachów bombowych w mieście…

Aresztowani rebelianci powiedzieli policji… że Wyzwoleńcza Armia Sindhu Desh [SDLA] jest skrzydłem militarnym Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz; oraz że po wybuchach bomb pozostawiali ulotki SDLA w różnych miejscach…

Z dochodzenia “Roznama Ummat” [wynika], że dziesiątki ludzi zostało zabitych w strzelaninie na oślep przez nacjonalistycznych bojówkarzy Sindhów w mieście Hyderabad 30 września 1988 r. Po tym Dżeaj Sindh [Niech żyje ruch Sindh] rozpadł się na różne frakcje i Muhammad Szafi Burfat, który brał udział w ataku w Hyderabadzie, ukrywał się, podczas gdy dwaj inni przywódcy Muzaffar Bhutto i Asghar Szah zostali schwytani. Doprowadziło to do wyłonienia się dwóch grup: Dżeaj Sindh Kaumi Mahaz i partii Dżeaj Sindh Tarakki Pasand.

W 2005 r. Muhammad Szafi Burfat założył partię o nazwie Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz, która nie zdobyła popularności. Będąc nacjonalistyczną grupą Sindhów, ona także rozpoczęła ruch na rzecz Sindhu Desh [Narodu Sindhów]. Od samego początku posługiwała się taktyką przemocy … Zostały ujawnione związki tej grupy z indyjską tajną agencją RAW; okazało się także, że miała związki z ruchem Muttahida Kaumi [partią polityczną z siedzibą w Sindh [składającą się] głównie z imigrantów z Indii. Były one monitorowane przez agencje wywiadu [Pakistanu].

W 2009 r. Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz [JSMM] uruchomiła swoje skrzydło militarne, Armię Wyzwolenia Sindhu Desh. W pierwszych dniach na jej czele stał człowiek o nazwisku Darja Khan… Biuro główne Dżeaj Sindh Muttahida Mahaz mieści się w Phini [pisownia niepewna] we wsi Saihun [w Sindh], która jest także wsią jej przewodniczącego Muhammada Szafiego Burfata. Śledztwo policyjne ujawniło, że JSMM brała udział w any-Pasztuńskich zamieszkach językowych w Karaczi w 2009 r…

Później dokonywano także zamachów na Pasztunów osiadłych w środkowych częściach Singh. Podpalano sklepy i dokonywano zamachów na populację pasztuńską w miastach Mirpur Chas, Jamszoro, Sukkur, Larkana, Nawabszah i Hyderabad…. [Pakistańskie] agencje wywiadowcze dowiedziały się, że RAW dostarczał tym terrorystom indyjskie desi [domowej roboty] bomb.

W grudniu 2010 r. rozpoczęły się zamachy bombowe na tory kolejowe w różnych miastach Sindh. Tymczasem Armia Wyzwoleńcza Sindhu Desh [SDLA] przyjęła odpowiedzialność za zamach na tory kolejowe w okolicy Szah Lateef w Karaczi. Po tych zamachach na tory kolejowe niektórzy odpowiedzialni za nie terroryści zostali schwytani w miastach Nawabszah and Ghotki. Według [niezidentyfikowanych] źródeł sieć SDLA rozciąga się na miasta Nawabszah, Ghotki, Khairpur, Sukkur, Mehrabpur, Kotri, Hyderabad and Karaczi…


[1] ”Roznama Ummat” (Pakistan), 6 marca 2011.

[2] ”Roznama Ummat” (Pakistan), 6 marca 2011.

[3] Roznama Jang” (Pakistan), 9 czerwca 2009.

[4] ”Dawn” (Pakistan), 27 grudnia 2010.

[5] „Roznama Ummat” (Pakistan), 11 marca 2011.