Redaktor kuwejckiej gazety: Hamas powinien być ścigany sądownie za śmierć i zniszczenie, jakie ściągnął na Gazańczyków atakiem z 7 października

W artykule z 26 listopada 2023 r. w kuwejckiej gazecie „Al-Siyassa” redaktor gazety Ahmad Al-Dżarallah stwierdza, że ​​atak terrorystyczny Hamasu z 7 października spowodował śmierć i katastrofę dla ludności Gazy, i wzywa do pociągnięcia jego przywódców do odpowiedzialności za to. Mówi, że od 75 lat naród palestyński jest ofiarą arabskiej hipokryzji, fałszywych twierdzeń o zwycięstwie przywódców ruchu oporu i różnych oportunistów, którzy próbowali czerpać zyski z palestyńskiej krwi. Dodając, że obecne zawieszenie broni w Gazie odzwierciedla porażkę i uległość Hamasu – nawet jeśli jego przywódcy zachwalają to jako triumf – wyśmiewa siły osi oporu, na czele której stoi Iran, które nieustannie przechwalały się, że następna konfrontacja z Izraelem będzie wiązała się z „jednością frontów”, ale w chwili prawdy wszyscy ukryli się, aby ratować skórę. Al-Dżarallah zastanawia się, czy „eskapada” Hamasu z 7 października była warta śmierci tak wielu Palestyńczyków, zniszczenia Strefy Gazy i masowych wysiedleń, i stwierdza, że ​​przywódcy Hamasu powinni stanąć za to przed sądem arabskim, „nie do pomyślenia jest bowiem, aby ktoś, ktokolwiek w ogóle, prowadził miliony ludzi na rzeź w imię wątpliwego programu”.       

Artykuł w “Al-Siyassa”

Poniżej znajdują się przetłumaczone fragmenty artykułu Al-Dżarallaha: [1]

Tak brzemienna sytuacja, jak ta, której doświadcza Gaza, jej mieszkańcy i wszyscy Palestyńczycy, wymaga szczerej dyskusji. Przez 75 lat naród palestyński był ofiarą arabskiej hipokryzji i uległości oraz fałszywych twierdzeń o zwycięstwie, którymi posługiwały się [różne organizacje oporu] do wzmocnienia swojej obecności politycznej, a przez przywódców [tych organizacji] do zdobycia większego bogactwa i życia w luksusie, podczas gdy miliony [Palestyńczyków] żyły w skrajnej biedzie w obozach dla uchodźców, pozbawione najbardziej podstawowych, naturalnych praw.

„Humanitarne zawieszenie broni” [w Gazie] to nic innego jak próba ujawnienia prawdy o tym, co Hamas zrobił 7 października oraz o ogromnym i przerażającym [zakresie] zabijania i niszczenia [w Gazie]. Po 50 dniach zabijania i niszczenia, Hamas skapitulował przed warunkami Izraela [zawieszenia broni], co było dla niego straszliwą porażką. Dlatego mamy nadzieję, że Isma’il Hanija, Chaled Masz’al i cała banda [przywódców Hamasu] nie powstanie teraz i nie ogłosi że to, co się wydarzyło, było boskim zwycięstwem, ale powtórzą to, co [sekretarz generalny Hezbollahu Hassan] Nasrallah powiedział po wojnie [z Izraelem] w 2006 roku, podczas której Liban został zniszczony i setki Libańczyków zginęły, a mianowicie: „Gdybym ja wiedział, że porwanie dwóch izraelskich żołnierzy sprowadzi na nas całą tę śmierć i zniszczenie, nie zrobilibyśmy tego”. [2]   

Wszystko, co przywódcy Hamasu mówią teraz o [ich] osiągnięciach, jest bez znaczenia i nieistotne politycznie, zwłaszcza po tym, jak pojawił się Hanija, wyglądający jak zawsze elegancko, i wygłosił oświadczenia, których sensem było: „My [Hamas] w dalszym ciągu jesteśmy tymi, którzy pociągają za sznurki i zawieszenie broni jest zwycięstwem narodu palestyńskiego”. Dlatego też z całą szczerością mówimy Hamasowi: jesteście [nie zwycięscy, ale] pokonani, podobnie jak Arabowie, ponieważ nie byli w stanie przywieźć ani jednej ciężarówki z pomocą [do Gazy] bez zgody Tel Awiwu i bez przeszukania [ciężarówki].

Mieliśmy nadzieję, że w świecie arabskim zwycięży rozsądek i będzie jakaś wizja, która zapobiegnie wykorzystywaniu krwi palestyńskiej przez każdego oportunistę. [Ale] kiedy nadeszła chwila prawdy, wszyscy [oportuniści] wśliznęli się do swoich kryjówek. Iran, który przez cztery dekady rzekomo nosił flagę wyzwolenia Palestyny ​​i meczetu Al-Aksa – choć nie oddał ani jednego strzału [w Izrael] – 7 października uległ groźbom amerykańskim i izraelskim. to samo tyczy się Hezbollahu, który tym razem zachował się racjonalnie, po tym jak jego przywódcy zdali sobie sprawę, że ta fala jest dla nich za duża [do przepłynięcia]. Zamiast więc przechwalać się „jednością frontów” – [hasłem], które wciągnęło Palestyńczyków w sidła przeprowadzenia tego ataku [w pierwszej kolejności] – wykorzystali wojnę, aby zdobyć władzę polityczną w Libanie.

Huti, którzy próbowali rozszerzyć [zasięg] swojego terroryzmu za pomocą symbolicznych ataków [na Izrael], wpadli we własną pułapkę, podczas gdy [wspierane przez Iran] irackie bojówki zaangażowały się w eskapady, które Teheran obecnie wykorzystuje w swoich kontaktach z Waszyngtonem, aby otrzymać kolejne miliardy dolarów. Jeśli chodzi o Syrię, ona [też] zachowała się racjonalnie, bo nie jest w stanie wytrzymać konfrontacji z USA i Izraelem.

Ta eskapada, którą [wojskowe skrzydło Hamasu] Brygady Izz Al-Din Al-Kassam przeprowadziły [7 października] bez konsultacji z kimkolwiek – czy była warta spowodowania śmierci 15 tysięcy niewinnych [Palestyńczyków], w tym 7 000 dzieci i 5000 kobiet, niszcząc 60% Strefy Gazy i wysiedlając 1,5 miliona ludzi z północy Strefy na południe?…

Jaka jest korzyść z tej zbrodni? Niektórzy mogą powiedzieć, że dzięki niej sprawa palestyńska ponownie znalazła się w centrum uwagi międzynarodowej i zyskała dla niej większe poparcie. Ale czy to wystarczy[?]

 Czy nie jest tak, że wyborcy w Ameryce, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech i gdzie indziej na świecie są zajęci wyłącznie swoimi sprawami wewnętrznymi i poprawą swojego życia, i nie przejmują się tym, co dzieje się w innych krajach?

Przez 50 dni [wojny w Gazie] Chaled Masz’al i [pozostali] przywódcy Hamasu ukrywali się. W rzeczywistości wszyscy przywódcy tak zwanej osi oporu ukrywali się, bojąc się o własne głowy i próbowali czerpać korzyści z palestyńskiej krwi płynącej ulicami Gazy. W międzyczasie izraelska skrajna prawica zyskała na sile, a zbrojne ataki na Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu nasiliły się. Co więcej, Izraelczycy [teraz] stanowczo żądają wyeliminowania nie tylko Hamasu, ale wszystkich sił, które go wspierają. Oznacza to, że [sytuacja] po zawieszeniu broni nie będzie przypominać sytuacji przed nim i że tragedia będzie większa. Czy Hanija, Masz’al, [Jahja] Sinwar, [Muhammad Deif] i wszyscy inni [przywódcy Hamasu] rozumieją to?

Jeśli Arabowie mają jakąkolwiek realną wizję, osoby odpowiedzialne za tę eskapadę powinny zostać postawione przed trybunałem arabskim [składającym się] z przedstawicieli wszystkich krajów, ponieważ jest nie do pomyślenia, aby ktoś, w ogóle ktokolwiek, poprowadził miliony ludzi na rzeź w imię wątpliwego programu. Arabowie muszą choć raz działać zgodnie… ponieważ to, co wydarzyło się w Gazie, ma znacznie szerszy wymiar niż wszystkie ciasne względy. Czy Arabowie to zrozumieją?”

[1] Al-Siyassa (Kuwait), October 25, 2023.

[2] On August 27, 2006, Nasrallah told a Lebanese television channel: „Had I known that the operation of kidnapping [the Israeli soldiers, Ehud Goldwasser and Eldad Regev, on July 12, 2006] would lead to this result we certainly would not have done it.”