Wprowadzenie

Oczekuje sie, ze druga rocznica rewolucji libijskiej przeciwko rezimowi Kaddafiego, 15 lutego 2013 r., bedzie odznaczala sie w mniejszym stopniu swietowaniem, a bardziej protestami masowymi przeciwko obecnemu rezimowi. Rozmaite elementy w kraju organizuja protesty, wlacznie z obywatelami rozczarowanymi dzialaniem obecnego rezimu i tempem zmian w kraju w dwa lata po rewolucji, jak równiez chwiejna sytuacja bezpieczenstwa, spoleczna i polityczna; grupy wzywajace do ustanowienia federacji w Libii; i grupy lojalne wobec Kaddafiego – wszyscy oni planuja skorzystanie z tej znaczacej daty jako okazji do nadania odnowionego rozmachu swoim zadaniom. Wielu posluguje sie sieciami spolecznosciowymi, by szerzyc nawolywania do protestów.

Sam rezim prowadzi intensywne przygotowania do rocznicy, co wskazuje na stres, pod jakim sie znajduje i na obawy, ze protesty moga przejsc w przemoc, jak to zdarzylo sie w sasiednim Egipcie. Te obawy nie sa bezpodstawne, biorac pod uwage niestabilnosc spoleczna, w sprawach bezpieczenstwa, gospodarki, jaka dreczyla Libie przez ostatnie dwa lata. Rezim przyznal, ze potrzebuje zewnetrznej pomocy, by uporac sie z sytuacja i wezwal do zwolania konferencji miedzynarodowej. W kulisach tej konferencji, która odbyla sie w Paryzu 12 lutego 2013 r. libijski minister spraw zagranicznych, Muhammad Abd Al-Aziz podkreslil, ze “bezpieczenstwo Libii jest bezpieczenstwem Afryki Pólnocnej, jak równiez pólnocnego [regionu] Morza Sródziemnego… i nie jest wylacznie odpowiedzialnoscia Libii… Tak wiec pomoc Libii jest obowiazkiem regionalnym i miedzynarodowym”. Wezwal uczestniczace kraje, by spelnily swoje zobowiazania pomocy Libii[1] .

Epicentrami wydarzen beda najprawdopodobniej stolica kraju, Tripolis, i wschodnie czesci kraju – szczególnie Benghazi, gdzie zaczela sie rewolucja przeciwko Kaddafiemu. Aparaty bezpieczenstwa koncentruja sily i wysilki na tych obszarach, obawiajac sie, ze protesty przeksztalca sie w chaos, który moze prowadzic do kolejnej rewolucji i obalenia obecnego rezimu.

Niniejszy dokument jest przegladem dzialan prowadzacych do 15 lutego ze strony przeciwników rezimu i samych wladz.

Caly raport mozna przeczytac po angielsku tutaj: http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/0/6995.htm Ponizej podajemy jedynie tlumaczenie sródtytulów i ilustracje

„15 lutego 2013 r. – historyczny dzien, który zadecyduje o losie kraju i jego obywateli”

[…]


„15 lutego 2013 r. – historyczny dzien, który zadecyduje o losie kraju i jego obywateli”[2]


” 15 lutego 2013 – Decydujaca rewolucja”[3]

[…]

Obywatele protestujacy przeciwko wynikom dzialan rezimu

[…]

Zwolennicy federalizmu

[…]

Lojalni wobec Kaddafiego

[…]

Plany zorganizowania protestu przed budynkiem ONZ w Nowym Jorku

[…]

„Powiedz nie protestom 15 lutego 2013, które daza do chaosu”

[…] Strona Facebooka „Powiedz nie protestom 15 lutego 2013”

[…]

Premier Ali Zidan: Mechanizmy bezpieczenstwa w wysokim pogotowiu

[…]

* N. Mozes is a research fellow at MEMRI.


[1] Al-Sharq Al-Awsat (London), February 13, 2013.

[2] Facebook.com, January 20, 2013.

[3] Facebook.com, January 31, 2013.