Podczas wycieczki zorganizowanej 30 sierpnia 2022 r. przez kilku libańskich ministrów wzdłuż granicy libańsko-izraelskiej, dwóch z nich, minister energetyki Walid Fajad i minister spraw społecznych Hector Hadżar, rzucało kamieniami w kierunku terytorium Izraela jako wyraz wrogości wobec niego i wsparcia dla Hezbollah. [1]
Aby zobaczyć klip MEMRI TV, kliknij poniżej:
Ministrowie, z których obaj są chrześcijanami, należą do Wolnego Ruchu Patriotycznego, założonego przez prezydenta Libanu Michela Aouna, znanego zwolennika Hezbollahu, a obecnie kierowanego przez jego zięcia, Gebrana Bassila. Nagrania z incydentu, które były rozpowszechniane w mediach społecznościowych, wywołały kpiny ze strony obywateli Libanu, którzy zastanawiali się, czy ministrowie uważają, że jest to sposób na przestraszenie Izraela lub wyzwolenie Palestyny, i wezwali ich, by zajęli się pilnymi problemami Libanu, takimi jak kryzys energetyczny, zamiast rzucać kamieniami. [2]
Ministrowie Hector Hadżar (po lewej) i Walid Fajad (po prawej) rzucają kamieniami w kierunku Izraela (Źródło: almarkazia.com, 30 sierpnia 2022)
Wśród tych, którzy odpowiedzieli w tym duchu, był libański dziennikarz Chairallah Chairallah, felietonista londyńskiego dziennika „Al-Arab”. Ostro krytykując działania ministrów, stwierdził, że powinni zająć się straszliwymi problemami i kryzysami nękającymi Liban, zamiast wykonywać „głupie” i „błazeńskie” gesty. Dodał, że ten gest dwóch członków Wolnego Ruchu Patriotycznego Aouna miał zadowolić Hezbollah i zasygnalizować mu lojalność i chęć służenia mu. Incydent, podsumował, odzwierciedla głębię tragedii Libanu jako kraju, który jest teraz całkowicie opanowany przez Hezbollah i Iran.
Poniżej znajdują się przetłumaczone fragmenty jego artykułu.
[Incydent, w którym] dwóch libańskich ministrów przybyło do miejsca w pobliżu izraelskiej granicy na południu [Libanu] i rzucało kamieniami w kierunku izraelskiego terytorium, odzwierciedla zakres upadku Libanu do jak się wydaje bezdennej [otchłani]. Minister [ds. energii] Walid Fajad i Minister [spraw społecznych] Hector Hadżar są częścią Wolnego Ruchu Patriotycznego prezydenta Libanu Michela Aouna, kierowanego przez zięcia [Aouna], Gebrana Bassila. Jaki jest sens rzucania kamieniami w Izrael? Czy przywróci to Jerozolimę [Arabom], wyzwoli Palestynę czy rozwiąże kwestię wytyczenia morskiej i lądowej granicy między Libanem a Izraelem? ?…Pewne jest to, że Liban nie jest już niczym więcej niż zdeformowanym krajem, którego ministrowie grają w głupie gry, krajem, który nie ma kontaktu z tym, co dzieje się w regionie i na świecie.
Jednym z ważnych „osiągnięć” ministra energetyki Walida Fajada jest brak postępów w poprawie sytuacji elektroenergetycznej [w Libanie]. Od czasu objęcia przez niego urzędu stan sieci energetycznej tylko się pogorszył. Uniknął przyjęcia urzędnika francuskiej firmy elektrycznej, który po ustanowieniu obecnego rządu kierowanego przez Nadżiba Mikatiego przybył do Libanu z planem [odbudowy państwowego] sektora energetycznego. Minister nie był zobowiązany do przyjęcia tego planu, ale [tylko] spojrzenie na ten [plan wystarcza], by zobaczyć, że Liban nie jest skazany na pogrążenie się w ciemności. Nikt nie wie, co powstrzymało go przed przyjęciem francuskiego urzędnika firmy, ale jego zachowanie, które wskazuje na pragnienie, aby Liban pozostał w ciemności, jest podejrzane.
Jeśli chodzi o ministra [Hadżara], który jest chrześcijaninem [jak Fajad], jedyną rzeczą, z której jest znany, jest to, że po objęciu urzędu mówił, że chińskie rodziny nie używają jednorazowych pieluch, więc Libańczycy również powinni się bez nich obejść Ta wypowiedź na temat pieluch i chińskiego stanowiska w ich sprawie nie jest prawdopodobnie jedynym tragikomicznym stwierdzeniem, jakie wypowiedział od czasu objęcia stanowiska ministra spraw społecznych w rządzie Nadżiba Mikatiego.
Trudno wytłumaczyć zachowanie tych dwóch ministrów … chyba że jest to próba zjednania sobie przychylności Hezbollahu i pokazania, że [Wolny] Ruch [Patriotyczny] Michela Aouna i Gebrana Bassila może bez wątpienia być mu przydatny. Przesłanie, jakie przekazało rzucanie kamieniami w Izrael oznacza, że żadna partia nie może konkurować z ruchem Aouna w podporządkowaniu się Hezbollahowi. I [zauważ, że] dzieje się tak, gdy Michel Aoun ma opuścić pałac [prezydencki] Ba’abda 31 października [2022], czyli za niecałe dwa miesiące od teraz.
Przesłanie przekazane przez dwóch ministrów jest bardzo jasne i ujmuje tragedię Libanu, pokazując, że [Wolny Ruch Patriotyczny] chce, aby Hezbollah narzucił nominację Gerbrana Bassila na [następnego] prezydenta Libanu, tak jak narzucił nominację Michela Aouna w 2016 roku. W końcu nikt nie może konkurować z Gebranem Bassilem w dokonywaniu usług dla Hezbollahu.
Czego ci dwaj ministrowie nie rozumieją, to to, że z każdym dniem staje się coraz bardziej jasne, że odbudowa Libanu jest prawie niemożliwa. Ostatnie wybory parlamentarne były bezużyteczne z powodu naszego prawa wyborczego, które zapewniało Hezbollahowi całkowity monopol na przedstawicieli szyitów. Nie da się dyskutować o jakiejkolwiek reformie, gdy cała sekta [tj. sekta szyicka] jest reprezentowana w libańskim parlamencie przez grupę posłów, którzy uważają reżim irański za swój wzór do naśladowania. Obaj ministrowie nie rozumieją również, że wybory prezydenckie są bezcelowe, gdy Hezbollah może podważyć parlament i zamknąć go, o ile nie zostanie osiągnięte porozumienie, które umieści jego kandydata w pałacu Ba’abda [prezydenckim].
Liban upadł, a jego upadek jest straszliwy. Kraj upadł, a jego prezydent jest tylko fałszywym świadkiem, który nie odważy się wypowiedzieć ani słowa przeciwko ingerencji Hezbollahu w wojnę, która nęka naród syryjski od ponad 11 lat.
Jak możemy odbudować kraj kontrolowany przez milicję, która jest utożsamiana z konkretną sektą religijną [tj. szyitami] i nie uznaje istnienia granic Libanu? Hezbollah, za którym stoi Iran, zlikwidował granicę między Libanem i Syrią, podczas gdy libański prezydent przyglądał się i nie odważył się wypowiedzieć ani słowa, ponieważ irańską decyzją było zmuszenie Hezbollahu do ingerencji w Syrii. Najpoważniejszym aspektem tej kwestii jest to, że granica między tymi dwoma krajami, która miała pozwolić każdemu z nich cieszyć się suwerennością nad swoją ziemią, została zlikwidowana ze względu na czysto szyickie [interesy]. Czynnik szyicki, który był pretekstem Hezbollahu do interwencji w Syrii, stał się ważniejszy niż czynnik, który jednoczy obywateli państwa zwanego Libanem. Nie da się już zjednoczyć tych dwóch różnych światów na libańskiej ziemi…
W oczekiwaniu na to, co wydarzy się w Syrii, a zwłaszcza w Iraku, pytaniem w następnej fazie będzie, czy możliwa jest odbudowa Libanu… Dziś w Libanie są dwa światy, które nie mają ze sobą nic wspólnego, teraz, gdy prezydent, który jest prezydentem w imieniu Hezbollahu, przyspieszył upadek wszystkich elementów, które stanowiły fundamenty Libanu jeszcze przed uzyskaniem przez niego niepodległości w 1943 roku. Kwestia wyboru nowego prezydenta Libanu nie jest już istotna, ponieważ on również będzie całkowicie bezsilny tak długo, jak długo istnieje jedna najwyższa władza [tj. Hezbollah], która kontroluje wszystkie inne władze [państwa] – władzę wykonawczą, sądowniczą i ustawodawczą – i która, co więcej, kontroluje [granice] państwa i jego decyzje o wojnie i pokoju.
Widok dwóch ministrów, Fajada i Hadżara, rzucających kamieniami w Izrael, mówi wszystko, co trzeba powiedzieć o libańskiej tragedii i wszystko, co to oznacza. W Libanie nie ma już żadnej władzy politycznej, która jest oddana interesom państwa. Teraz wszystko jest dozwolone, nawet dwóch ministrów rzucających kamieniami w nadziei na przypodobanie siebie i ruchu Aouna Hezbollahowi i Iranowi, który stoi za [Hezbollahem]. Czy jest jakiś większy upadek niż ten libański upadek? [3]
[1] Almarkazia.com, August 30, 2022.
[2] Al-Quds Al-Arabi (London), August 30, 2022; arabi21.com, August 31, 2022.
[3] Al-Arab (London), September 5, 2022.
