Chociaż Katar pomógł wynegocjować niedawne porozumienie o zawieszeniu broni w Strefie Gazy, jego rządowe media przyjęły rażąco pro-hamasowskie i antyizraelskie stanowisko. To pro-hamasowskie nastawienie jest widoczne w nagłówkach, artykułach, karykaturach i postach w mediach społecznościowych katarskich osobistości medialnych, które opisują porozumienie jako „historyczne” i „miażdżące” zwycięstwo Hamasu, Palestyńczyków i Kataru oraz jako całkowite upokorzenie dla Izraela, który „wylądował z twarzą w błocie”. Jeden artykuł porównał nawet porozumienie o zawieszeniu broni do Traktatu z Hudajbijji podpisanego przez proroka Mahometa i plemię Kurajszów, który w tradycji islamskiej służy jako archetyp tymczasowego porozumienia między muzułmanami a ich wrogami, które ma zostać naruszone, gdy muzułmanie staną się silniejsi. Inny artykuł stwierdził, że zabity przywódca Hamasu Jahja Sinwar „zasiał ducha oporu, który będzie nadal służył jako paliwo w kolejnych rundach walk”.
Prohamasowskie nastawienie katarskich mediów jest spójne z bezwarunkowym poparciem Kataru dla tej organizacji i jej działań terrorystycznych, szczególnie po inwazji Hamasu 7 października 2023 r. i masakrach w południowym Izraelu oraz późniejszej wojnie w Strefie Gazy (zobacz raport MEMRI ).
Poparcie Kataru dla Hamasu zostało również wyrażone przez katarskich oficjeli, gdy tylko umowa weszła w życie 19 stycznia 2025 r. Premier Kataru i minister spraw zagranicznych Muhammad Abdulrahman Aal Sani spotkał się z dużą delegacją palestyńską – w skład której wchodzili funkcjonariusze z Hamasu i innych palestyńskich grup terrorystycznych, ale wyraźnie nie było przedstawicieli Autonomii Palestyńskiej (PA) ani Fatahu – i podkreślił zaangażowanie Kataru w pomoc Strefie Gazy. W przededniu zawieszenia broni katarska ministra edukacji Lolwah Al-Chater opisała je jako „decydujące” zwycięstwo muzułmanów.
W poniższym opracowaniu znajdują się przykłady pełnego poparcia dla Hamasu, jakiego udzielił reżim katarski i jego oficjalne media w kontekście zawieszenia broni między Izraelem a Hamasem w Strefie Gazy.
Premier Kataru do przedstawicieli Hamasu: Nasze wsparcie dla Gazy będzie kontynuowane; Katar dostarczy 12,5 miliona litrów paliwa do Gazy w ciągu 10 dni
Jak powiedziano, gdy tylko zawieszenie broni weszło w życie 19 stycznia, premier Kataru i minister spraw zagranicznych Muhammad Bin Abdulrahman Aal Sani spotkał się z delegacją palestyńską, w skład której wchodzili szef Rady Szury Hamasu Mahmoud Darwisz, przywódca Hamasu za granicą Chaled Masz’al, szef zespołu negocjacyjnego Hamasu Chalil Al-Hajja, przywódca Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu (PIJ) Zijad Al-Nachaleh, zastępca przywódcy Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny (PFLP) Dżamil Mazhar oraz funkcjonariusze z innych grup palestyńskich – ale nie przedstawiciele Autonomii Palestyńskiej ani Fatahu. Podczas spotkania Aal Sani podkreślił, że wsparcie Kataru dla „braci” w Strefie Gazy będzie kontynuowane, a transport lotniczy katarskiej pomocy będzie kontynuowany zgodnie z ustaleniami umowy. [1] Katar ogłosił również, że zgodnie z porozumieniem dostarczy do Strefy Gazy 12,5 mln litrów paliwa w ciągu pierwszych dziesięciu dni zawieszenia broni. [2]
Ministra edukacji Kataru w przededniu zawieszenia broni: Zwycięstwo od Allaha jest bliskie
Ministra edukacji Kataru, Lolwah Al-Chater, która do niedawna pełniła funkcję ministry stanu ds. współpracy międzynarodowej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Kataru i która nawet odwiedziła Strefę Gazy podczas wojny, również wyraziła poparcie dla Hamasu. Na swoim koncie X udostępniła zdjęcie Kopuły na Skale w Jerozolimie, cytując werset Koranu: „Pomoc od Allaha i zwycięstwo, które nadejdzie wkrótce – rozgłoście to wiernym. [61:13]” Jej post został oznaczony hasztagami w języku arabskim „Palestyna”, „Gaza” i „Meczet Al-Aksa”. [3]
Gazety katarskie podkreślają „zwycięstwo” Hamasu i jego paradę wojskową w Strefie Gazy
Katarskie media rządowe przedstawiły porozumienie o zawieszeniu broni między Izraelem a Hamasem jako całkowite zwycięstwo Hamasu, podkreślając obchody w Gazie i paradę wojskową zorganizowaną przez bojowników z wojskowego skrzydła Brygad Izz Al-Din Al-Kassam Hamasu. Poniżej znajduje się kilka przykładów:
Autorzy w rządowej gazecie Kataru: Zawieszenie broni jest historycznym i miażdżącym zwycięstwem dla Palestyńczyków i Kataru
Artykuły w katarskiej prasie rządowej, a zwłaszcza w gazecie „Al-Sharq”, również opisywały zawieszenie broni jako całkowite zwycięstwo Hamasu. Ahmed Kedidi, były ambasador Tunezji w Katarze i doradca poprzedniego premiera Kataru Hamada Bin Dżassema, napisał w artykule w „Al-Sharq”, że zawieszenie broni jest „historycznym zwycięstwem [osiągniętym] dzięki niezłomności ruchu oporu i determinacji Kataru”. [4] Muhammad Saleh Al-Musfir, wykładowca nauk politycznych na Uniwersytecie Katarskim, napisał, że 19 stycznia, dzień, w którym zawieszenie broni weszło w życie, był „dniem miażdżącego zwycięstwa Palestyny nad wrogami naszego narodu” i dodał, że „Katar wyszedł zwycięsko wraz z Gazą w bitwie o prowadzenie negocjacji”. [5] Jordański dziennikarz Ihsan Al-Fakih również opisał zawieszenie broni jako „miażdżące zwycięstwo Palestyńczyków”, dodając, że „mieszkańcy Gazy, reszta Palestyny i cały nasz naród mają prawo cieszyć się z tego wyraźnego zwycięstwa”. [6]
Redaktor naczelny „Al-Sharq”, Dżaber Al-Harmi, znany ze bezwarunkowego poparcia dla Hamasu i jego działalności terrorystycznej, udostępnił na swoim koncie X zdjęcie izraelskiego żołnierza wziętego jako zakładnika 7 października, obok zdjęcia parady wojskowej zorganizowanej w Gazie przez skrzydło wojskowe Hamasu po wejściu w życie zawieszenia broni. Krytykując przeciwników Hamasu, napisał: „Chcieli, aby dzień po [wojnie] był bez Hamasu, ale tak jak pierwszego dnia [7 października], wszystko było Hamasem”. [7]
Prezenter Al-Dżaziry o uwolnieniu zakładniczek z Izraela: „Izraelowi wciśnięto twarz w błoto”
Katarska sieć Al-Dżazira i jej dziennikarze również przedstawili zawieszenie broni jako całkowite zwycięstwo Hamasu. Prezenter i producent sieci Ahmad Mansour udostępnił na swoim koncie X zdjęcie uzbrojonych i zamaskowanych bojowników Brygad Al-Kassam i skomentował: „Krótko mówiąc – Gaza wygrała po legendarnej walce i niezłomności i wymusiła swoje warunki [na Izraelu]. Izrael został pokonany. Poddał się i nie osiągnął nawet jednego ze swoich celów wojennych”. [8]
W innym poście Mansour udostępnił zdjęcie ogromnego tłumu w Gazie, który rzucił się na furgonetkę Czerwonego Krzyża, przewożącą trzy zakładniczki izraelskie, które miały zostać uwolnione w ramach umowy. Post został oznaczony hashtagiem po arabsku „Gaza zwycięża”, a Mansour napisał: „Historyczne widowisko Izraela, któremu wciśnięto twarz w błoto i zmuszono do zaakceptowania warunków oporu po 471 dniach niezłomności”. [9]
Artykuł na stronie internetowej Al-Dżazira: Porozumienie pozostawia Hamas u władzy z jego bronią oporu
Palestyński dziennikarz Mounir Szafik napisał na Aljazeera.net kilka dni przed podpisaniem umowy: „Ruch oporu trwa i odnosi imponujące zwycięstwa każdego dnia… Co więcej, umowa została podpisana z [samym] Hamasem, który pozostaje u władzy i zachowuje broń oporu, [a także] broń Brygad Al-Kuds [skrzydła wojskowego PIJ] i tysiące bojowników. Zwycięstwo ruchu oporu w tej umowie musi zostać ogłoszone głośno i wyraźnie. Musimy uważać na opinie, które odmawiają uznania zwycięstwa ruchu oporu pod pretekstem podkreślania masowego zabijania cywilów [w Gazie] i niemal całkowitej destrukcji, jaka miała miejsce. To błędny standard, według którego ocenia się, kto jest zwycięzcą, a kto przegranym w tej wojnie, która trwała 15 miesięcy”. [10]
Katarski dziennikarz: Porozumienie o zawieszeniu broni jest jak traktat z Hudajbijji, brama do przyszłych zwycięstw
Abd Al-Aziz Aal Iszak, publicysta katarskiej gazety „Al-Sharq”, porównał zawieszenie broni między Izraelem a Hamasem do Traktatu z Hudajbijji, który Prorok Mahomet podpisał ze swoimi wrogami z plemienia Kurajszów na ograniczony okres czasu i który złamał po około dwóch latach. [11] Napisał: „Gaza odniosła zwycięstwo, którego jeszcze nie widzieliśmy w przyszłości, tak jak stało się z Traktatem z Hudajbijji. Niewierni z plemienia Kurajszów uważali [ten traktat] za swoje zwycięstwo, ale [później] stało się jasne, że zwycięstwo pochodzi od Allaha i że Traktat z Hudajbijji był bramą do każdego [muzułmańskiego] zwycięstwa, które nastąpiło później. Gaza nie została pokonana; jest symbolem niezłomności i niezłomnej woli. To zwycięstwo zostanie uwiecznione w historii…” [12]
Artykuł w katarskiej gazecie „Al-Watan”: Gratulacje dla Gazy z okazji zwycięstwa; nie podniesiono żadnej białej flagi
Palestyński dziennikarz Samir Barghouti napisał w artykule w katarskiej gazecie „Al-Watan”: „…[Widzimy] mężczyzn i kobiety, których domy zostały zniszczone, a drogi rozkopane i zablokowane, a mimo to wszyscy oni czynią znak zwycięstwa [rękami]. Nie podniesiono żadnej białej flagi. Wyszli ze swoich tajnych tuneli, niosąc ciała swoich towarzyszy, którzy zginęli w wojnie, którą [zabity przywódca Hamasu w Gazie Jahja] Sinwar chciał uczynić matką wszystkich wojen o wyzwolenie całej ojczyzny. Wracają, w towarzystwie dusz ponad 60 tysięcy męczenników poświęconych przez Gazę na drodze do wyzwolenia ojczyzny, a żadna biała flaga nie została podniesiona… Gratulacje dla Gazy za zwycięstwo. Gratulacje dla ruchu oporu za uwolnienie naszych bohaterów [palestyńskich więźniów uwolnionych przez Izrael w ramach porozumienia o zawieszeniu broni] i wyruszenie na drogę do wyzwolenia [Palestyny]…” [13]
Członek IUMS: Dżihad i opór zwyciężyły
W artykule w „Al-Sharq” Kamal Aslan, członek Międzynarodowego Związku Uczonych Muzułmańskich (IUMS) z siedzibą w Doha, wspieranego przez reżim katarski, pochwalił wytrwałość mieszkańców Gazy, która, jak stwierdził, doprowadziła do ich zwycięstwa.
Napisał: „Ludzie z Gazy poradzili sobie z przebiegłością Żydów i ich pomocników za pomocą silnego serca i ducha pełnego wiary. Ich cierpliwość nie [manifestowała się w] poddaniu się rzeczywistości, ale była pozytywna i towarzyszyło jej działanie, dżihad i opór. Ludzie z Gazy zrozumieli, że cierpliwość to nie tylko czekanie na odkupienie, ale także [oznacza] wiarę, że Allah jest po ich stronie i że Jego zwycięstwo na pewno nadejdzie…
Cierpliwość mieszkańców Gazy i ich poświęcenie nie poszły na marne. Byli powodem zwycięstwa, które Allah [im dał]. Zwycięstwo w Gazie jest dowodem, że wojna nie jest tylko bitwą broni, ale raczej bitwą woli, a nie można pokonać woli, która czerpie swoją moc z wiary w Allaha… Ludzie z Gazy są godni tego zwycięstwa dzięki swojej cierpliwości i wierze”. [14]
Inny członek IUMS, Muhammad Al-Muchtar Al-Szinkiti, który jest również wykładowcą na uniwersytecie Kataru, udostępnił na swoim koncie X karykaturę przedstawiającą premiera Izraela Netanjahu podpisującego porozumienie o zawieszeniu broni pod butem bojownika Hamasu. Post oznaczony hasztagami „Gaza wygrywa” i „Porozumienie honorowe” głosił: „Podpisz to, ty psi synu”. [15]
Artykuł w gazecie „Al-Sharq”: Zawieszenie broni jest znaczącą porażką Izraela; duch oporu zasiany przez Sinwara rozpali kolejne rundy walk
Abd Al-Hadi Al-Adżmi, wykładowca historii na Uniwersytecie Kuwejckim, napisał w katarskiej gazecie „Al-Sharq”, że zawieszenie broni jest jedną z „najbardziej znaczących porażek” Izraela i osiągnięciem Hamasu i jego zabitego przywódcy Jahji Sinwara. Al-Adżmi porównał Sinwara i Hamas do seldżuckiego zdobywcy Nur Al-Din Zengi, który utorował drogę do ostatecznego podboju Jerozolimy przez Saladyna.
Napisał: „Ta umowa… jest jedną z najpoważniejszych porażek poniesionych przez okupanta od wielu lat… Podkreśla ona zdolność Hamasu do wymuszania swoich warunków i realizacji swoich celów, ale odzwierciedla również szerszy obraz, który polega na tym, że opór nie jest tylko walką militarną; jest to całe przedsięwzięcie mające na celu budowanie świadomości i determinacji w celu wyzwolenia ziemi. To, co Sinwar i jego ludzie zrobili dzisiaj, przypomina to, co zrobił Nur Al-Din Zengi [16] w wysiłkach i próbach wyzwolenia Jerozolimy. Pomimo wielkich różnic w okolicznościach i możliwościach, te dwie postacie [tj. Zengi i Sinwar] zrozumiały znaczenie przygotowania i wytrwałości w tworzeniu niezwykłego historycznego momentu dla narodu. Zengi utorował drogę Saladynowi do wyzwolenia meczetu Al-Aksa, a Sinwar również zasiał ducha oporu, który będzie nadal służył jako paliwo w kolejnych rundach walk. To, co Sinwar osiągnął dzięki swojej upartej determinacji i sile woli, nie będzie tylko chwilowym zwycięstwem, ale posłuży jako model, który zainspiruje następne pokolenia ideą oporu i niezłomności…” [17]
[1] Al-Raya (Qatar), January 20, 2025.
[2] Mofa.gov.qa, January 20, 2025.
[3] X.com/Lolwah_Alkhater, January 15, 2025.
[4] Al-Sharq (Qatar), January 17, 2025.
[5] Al-Sharq (Qatar), January 21, 2025.
[6] Al-Sharq (Qatar), January 19, 2025.
[7] X.com/jaberalharmi, January 19, 2025.
[8] X.com/amansouraja, January 15, 2025.
[9] X.com/amansouraja, January 19, 2025.
[10] Aljazeera.net, January 16, 2025.
[11] The treaty was signed between the Prophet Muhammad and his enemies in the Quraysh tribe in 628 CE for a period of ten years. In the agreement Muhammad agreed to the humiliating terms dictated by his Meccan enemies, who knew that he was outnumbered. Some two years later Muhammad violated the treaty and conquered Mecca. In Islamic tradition, this treaty has come to be seen as an archetype for a temporary agreement with the enemy that is permitted by Islamic law so long as it benefits the Muslim interest.
[12] Al-Sharq (Qatar), January 21, 2025.
[13] Al-Watan (Qatar), January 19, 2025.
[14] Al-Sharq (Qatar), January 20, 2025.
[15] „Sign it, you son of a dog” is a reference to the May 1994 Cairo Agreement on Gaza and Jericho, during which Egyptian President Hosni Mubarak said this to PLO leader Yasser Arafat when the latter refused to sign maps attached to the agreement.
[16] Nur Al-Din Zengi was a 12th-century Muslim ruler in what is today Syria and northern Iraq. He annexed Egypt to his empire and fought against the Crusaders in Jerusalem, and is considered to be the one who paved the way for Saladin’s ultimate conquest of that city.
[17] Al-Sharq (Qatar), January 19, 2025.
