18 czerwca 2014 r. akademik irański Sadegh Zibakalam został skazany na 18 miesięcy więzienia za szerzenie antyreżimowej propagandy, publikowanie kłamstw i obrażanie wysokich urzędników sądownictwa [1] .
Zibakalam, politolog i wykładowca na uniwersytecie w Teheranie, krytykował politykę nuklearną reżimu irańskiego i jego stanowisko wobec Izraela. W styczniu 2014 r., w otwartym liście do Hosseina Szariatmadariego, redaktora naczelnego gazety “Kayhan” i współpracownika Najwyższego Przywódcy Iranu Alego Chamaneiego, napisał, że program nuklearny nie jest korzystny dla gospodarki i wzrostu kraju i wezwał reżim do skierowania zasobów kraju na uporanie się z poważnymi problemami kraju – przede wszystkim gospodarką, edukacją i środowiskiem.
W maju 2014, Zibakalam krytykował politykę ścisłej cenzury dotyczącej kwestii nuklearnej i powiedział, że sprzeciw Zachodu wobec program nuklearnego Iranu jest wynikiem wezwań reżimu Iranu do zniszczenia Izraela – nie zaś, jak twierdzi reżim, pragnienia Zachodu, by Iran nie rozwijał się pod względem technologicznym.
Również w 2014 r. Zibakalam wezwał prezydenta irańskiego, Hassana Rohaniego, by dotrzymał obietnicy złożonej podczas kampanii prezydenckiej i uwolnił więźniów politycznych, przede wszystkim przywódców Ruchu Zielonego, Mira Hosseina Mousaviego i Mehdiego Karroubiego [2] . W lutym 2014 r. Zibakalam powiedział, że w odróżnieniu od stanowiska reżimu, on uznaje państwo Izrael [3] . W październiku 2013 r. krytykował także ostro wrogość reżimu wobec USA, napomykając, że Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej Iranu (IRGC) sprzeciwia się kontaktom z USA, ponieważ czerpie korzyści ekonomiczne z wrogości wobec USA [4] .
Poniżej podajemy główne punkty krytyki reżimu irańskiego przez Sadegha Zibakalama:
Sadegh Zibakalam (zdjęcie: Facebook.com/SadeghZibakalam)
Zibakalam w liście otwartym do Szariatmadariego: „W jaki sposób [program] nuklearny [Iranu] wspiera nasz postęp i rozwój ekonomiczny?”
W otwartym liście z 28 stycznia 2014 r. do redaktora naczelnego „Kajhan”, Hosseina Szariatmadariego, Zibakalam napisał: „Jak pan wie, w zeszłym tygodniu napisałem list do [członka Madżlisu] Hamida Rasaiego. Zapytałem go oraz tych, którzy podobnie jak on sprzeciwiają się porozumieniu genewskiemu: jakie korzyści ekonomiczne uzyskuje państwo z działalności nuklearnej i jak [ta działalność] przyczynia się do wzrostu i rozwoju kraju?…
Czy ma sens inwestowanie wszystkich zasobów państwa w program nuklearny, kiedy poziom opieki medycznej i edukacji jest porównywalny do poziomu nierozwiniętego państwa afrykańskiego? Kiedy jego środowisko staje się jednym olbrzymim śmietnikiem i jest systematycznie niszczone? Kiedy poziom jego wód gruntowych opadł o dziesiątki metrów z powodu zaniedbań i braku funduszy i z tego powodu stoimy przed poważnymi niedoborami wody? I kiedy mamy jeszcze 1001 problemów?
Panie Shariatmadari, [nawet jeśli] założymy, że jestem Nasibi [obraźliwa nazwa na nienawidzącego szyitów sunnitę], materialistą, Babi [wyznawca wiary Babi, która oderwała się od szyitów w XIX w. w Persji], ateistą, lub jakimś innym rodzajem niewiernego i żołnierza szatana – niech Bóg ich opuści i niech droga pana i wszystkich innych, którzy zgadzają się z [programem] nuklearnym w obu światach, zostanie uwieńczona powodzeniem – główne pytanie pozostaje: w jaki sposób [program] nuklearny pomaga naszemu postępowi, wzrostowi i rozwojowi ekonomicznemu?” [5]
Zibakalam na konferencji uniwersyteckiej: „Iran oznajmił wyraźnie, że chce zniszczyć Izrael; Żaden z krajów z programem nuklearnym nigdy nie ogłosił, że chce zniszczyć inny kraj”
W przemówieniu do studentów 16 maja 2014 r. na konferencji akademickiej w Chorasan w północnym Iranie Zibakalam omawiał kwestię programu nuklearnego Iranu oraz kwestię Izraela: „Największy problem powstaje wtedy, kiedy [kwestia] nuklearna staje się narzędziem do przeciwstawiania się Zachodowi i Ameryce zamiast służyć naszym interesom narodowym, co nigdy nie jest rozważane ani dyskutowane…
Przez ostatnich osiem lat nie można było wyrazić najmniejszej nawet krytyki polityki nuklearnej konserwatystów. Żadna gazeta nie mogła opublikować tekstu ani artykułu redakcyjnego w kwestii nuklearnej. Dzisiaj jednak [Irańczycy] z łatwością krytykują politykę nuklearną [Hassana Rohaniego jako zbyt ugodową] i piszą artykuły [przeciwko niej]; niedawno odbyła się nawet konferencja sprzeciwiająca się [jej]… Jak możecie wy, którzy dniem i nocą krytykujecie porozumienie genewskie i widzicie je jako wielką zdradę, [narzekać] na zamknięcie przestrzeni publicznej [na krytykę porozumienia]? To wy i wam podobni zamknęliście ludziom usta i nie pozwalaliście im mówić…
W kwestii nuklearnej niektórzy ekstremiści i ludzie nieodpowiedzialni oznajmiali, że uznają jedynie opozycję wobec arogancji [tj. USA] i zawołanie ‘Śmierć Ameryce’. Jeśli podjęto decyzję, że [tylko] ci, których niepokoi [polityka nuklearna Rohaniego] powinni mówić, no cóż, my też jesteśmy zaniepokojeni i my też musimy mówić…
Także inne kraje używają nuklearnego know how. Dlaczego nie ma [międzynarodowego] sprzeciwu wobec tych krajów? Dlaczego ten problem stał się [źródłem] tak wielu kłopotów dla Iranu? Odpowiedzią konserwatystów jest, że Zachód nie chce, by Iran korzystał z rewolucji przemysłowej i ekonomicznej. [Jednak] każdy kraj zdolny do wzbogacenia uranu do 3%, jest także zdolny, jeśli tego chce, do produkowania uranu wzbogaconego do 80%, który może zostać użyty w bombie jądrowej. Tak więc twierdzenie, że ludzie Zachodu nie chcą, by Iran rozwijał się [technologicznie] jest [oparte] na urojeniu. Iran nie uczynił żadnych nowych postępów w swoim [programie] nuklearnym. W Natanz i Fordo prowadzimy [teraz] działalność, którą naukowcy brytyjscy prowadzili lata temu.
Jeśli problem nie ma nic wspólnego z postępem Iranu i z gospodarką Iranu, to z czym jest związany? Dlaczego potencjalna możliwość wzbogacania uranu stanowi problem? [Odpowiedzią jest], że Iran oznajmił wyraźnie, iż chce zniszczyć Izrael. Żaden z krajów z programem nuklearnym nigdy nie ogłosił, że chce zniszczyć inny kraj. Nie wiem, kto dał Iranowi [zadanie] zniszczenia Izraela. Czy ONZ dało tę misję Iranowi?” [6]
Przypisy (nie spolszczone):
[1] ISNA (Iran), April 19, 2014.
[2] Baharnews.ir, January 3, 2014.
[3] Fars (Iran), February 16, 2014.
[4] Shargh (Iran), October 4, 2013.
[5] Fararu (Iran), January 28, 2014. [6] ISNA (Iran), May 16, 2014.
