Prezydent irański Hassan Rohani podczas marszu w Dzień Kuds; napis na plakacie za nim: “Precz z USA” jest po angielsku a “Śmierć Ameryce” po persku i arabsku [1] .
Wprowadzenie
Jak co roku reżim irański obchodził Dzień Kuds (Jerozolimy) (Rooz-e Kods) w ostatni piątek miesiąca ramadanu, który w tym roku przypadł na 2 sierpnia, jako “dzień solidarności islamskiego świata z Palestyńczykami i z walką przeciwko zbrodniom uciskającego reżimu syjonistycznego” [2] .
Podczas tegorocznych obchodów Dnia Kuds, wartymi zauważenia punktami były:
1) Reżim irański używa Dnia Kuds dla ustanowienia własnej narracji w sprawie źródeł Wiosny Arabskiej; nazywa ją “przebudzeniem islamskim” i mówi, że musi to zjednoczyć muzułmanów – to jest, sunnitów i szyitów – na całym świecie przeciwko wrogowi – to jest, Izraelowi i USA.
2) Kiedy jednak prosi się irańskich rzeczników, żeby wyjaśnili, jak to jest, że sunnici i szyici walczą ze sobą w różnych krajach arabskich, twierdzą oni, że Izrael, a czasami także USA, stoi za tymi starciami – i że między innymi metodami używają oni kręgów salafickich w Egipcie lub Syrii dla swoich celów.
3) Przedstawiciele reżimu wzywali, albo otwarcie albo przez insynuacje, do wyeliminowania państwa Izraela i wyjaśniali, że Teheran jest przeciwny pojednaniu palestyńsko-izraelskiemu.
4) Wznowiona walka o przywództwo w reżimie między kręgami Haszemiego Rafsandżaniego i obozem irańskiego Najwyższego Przywódcy Alego Chameneiego, także znalazła wyraz w Dzień Kuds. Gazeta “Jomhouri-e Eslami”, która jest związana z Rafsandżanim, krytykowała fakt, że centralne przemówienie na głównej ceremonii Dnia Kuds wygłosił ustępujący prezydent Mahmoud Ahmadineżad, który znany jest ze swojego ekstremizmu, i że nie zaofiarowano bardziej umiarkowanemu prezydentowi elektowi Hassanowi Rohaniemu, który został zaprzysiężony na dzień przed Dniem Kuds, żadnej okazji do przemawiania.
Poniżej podajemy fragmenty przedstawicieli reżimu w Dzień Kuds 2013.
Ustalanie irańskiej narracji: to jest “islamskie przebudzenie” w Egipcie i w Syrii; Izrael posługuje się salafitami dla swoich celów
Ramazan Sharif, rzecznik Islamskiego Rewolucyjnego Korpusu Strażników Iranu, powiedział 31 lipca na konferencji prasowej w Teheranie w przeddzień Dnia Kuds: „Wróg próbuje podzielić szyitów i sunnitów. Koran uczy nas, że nie wolno nam rozlewać krwi muzułmanów. Podobnie musimy zapobiec, by Zachód nie przejął wszystkich krajów islamu i nie pozwolić niewiernym podbić [jakiejkolwiek] części ziemi islamu.
Koran wzywa nas do jedności. Niepodległość i integralność terytorialna świata islamskiego musi zostać zachowana – nie wolno pozwolić na żaden rozłam w krajach islamskich”.
Mówiąc, że jednym z głównych haseł na dzień Kuds jest „Poparcie dla uciskanego ludu syryjskiego, który sprzeciwia się zachodnim spiskom”, dodał, że innym przesłaniem tego dnia jest stwierdzenie, że „lud egipski ma prawo do ustanowienia wolnego reżimu opartego na wartościach islamskich i do potępienia amerykańskich wysiłków w Egipcie, ponieważ rząd [tj. rząd Mursiego], który doszedł do władzy w oparciu o prawa, jakie [lud] ustanowił, nie powinien doświadczać takiej sytuacji” [3] .
W oświadczeniu podpisanym przez 207 członków Majlisu utrzymują on także, że opór Hezbollahu, Hamasu i Islamskiego Dżihadu przeciwko reżimowi izraelskiemu, wraz ze wsparciem ruchów oporu przez naród irański, przygotowały grunt do Przebudzenia Islamskiego i powstania muzułmanów i miłujących wolność narodów przeciwko Waszyngtonowi i Tel Awiwowi, i zagroziło ich interesom w regionie. „Muzułmański naród Iranu wraz z innymi muzułmanami i dążącymi do wolności powstanie raz jeszcze i oznajmi o swoim poparciu dla narodu palestyńskiego i innych narodów muzułmańskich” – czytamy w oświadczeniu [4] .
W artykule redakcyjnym opublikowanym dzień przed Dniem Kuds, gazeta irańska „Kayhan”, która jest bliska irańskiemu Najwyższemu Przywódcy, Alemu Chameneiemu, pisze: „Islamskie przebudzenie i islamski opór przez ostatnie trzy dziesięciolecia uczynił z Palestyny kość w gardle syjonizmu… Nie ma nic niedorzecznego [w założeniu], że reżim syjonistyczny odgrywa ukrytą rolę w rozpalaniu wojny w Syrii i niepokoju w Egipcie. W ten sposób syjoniści próbują rozbudzić burzę w sąsiednich krajach i stworzyć dla siebie margines bezpieczeństwa. Niemniej, znacząca rola odgrywana przez armię syryjską – z pomocą Hezbollahu i poradami z Iranu – w stopniowym oczyszczaniu grup terrorystycznych z Al-Kusajr, Al-Chalida i części regionu Homs raz jeszcze odwróciła wygrywającą kartę [w ręce] osi oporu. Tym, co czyni ten Dzień Kuds podwójnie ważnym, jest zdecydowany wysiłek hebrajsko-zachodnio-arabski (reakcyjny) spowodowania, żeby [ludzie] zapomnieli o roli odgrywanej przez rakowatą narośl syjonistyczną w kryzysach i sporach regionalnych. Jako twórca wzniosłego pomysłu Dnia Kuds Imam [ajatollah Ruhollah] Chomeini powiedział: „Dzień Kuds jest dniem islamu, a Izrael musi zostać starty z mapy świata”… [5]
Gazeta “Jomhouri-e Eslami” napisała w artykule redakcyjnym: “W świetle zwycięstwa rewolucji ludowych w Tunezji, Egipcie, Libii i Jemenie oraz przybycia rewolucji do Bahrajnu, Arabii Saudyjskiej, Jordanii, Maroka i Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz innych państw Zatoki media syjonistyczne ostrzegły, że te rewolucje są popularne i że ich pierwszą konsekwencją będzie niebezpieczeństwo, jakie stanowią dla Izraela. Zatem [media syjonistyczne wezwały] do natychmiastowej realizacji planu [syjonistycznego] wprowadzenia na arenę ekstremistycznych salafitów i niewiernych w możliwie najbardziej skuteczny sposób, żeby ekstremiści mogli pojechać na falach, które wzbudzili, i zawrócić rewolucje z ich głównej drogi. Tak więc Syria, która była częścią pierwszej linii na froncie oporu, padnie [ofiarą] ekstremistów…
Szkalowanie islamu i rewolucji, które czerpią inspirację z islamu, utoruje drogę walce między grupami świeckimi a rewolucjonistami [islamskimi]; tak więc los rewolucji będzie zależał od wojen międzynarodowych i sporów etnicznych, w których rewolucjoniści padną, jak to dzieje się w Egipcie i Tunezji… Muzułmanie nie mają więcej możliwości ani środków do walki z wrogami, włącznie z dyktatorami [tj. głowami ich reżimów] i reżimem syjonistycznym. Pierwsza linia frontu antysyjonistycznego i sił oporu zapłaci cenę za walkę przeciwko ekstremistom… i rzeczywiste zagrożenie reżimu syjonistycznego zostanie wyeliminowane, a przynajmniej [zmniejszone do zaledwie] potencjalnego zagrożenia.
Najpilniejszym krokiem, jaki można zrobić dla Palestyny na progu Dnia Kuds w tym roku jest próba wyeliminowania przez muzułmanów plagi ekstremistycznych salafitów i niewiernych z ciała świata islamskiego. Jest to zagrożenie islamu i wszystkich muzułmanów i nowe zagrożenie świętych celów palestyńskich, które większość muzułmanów, szyitów i sunnitów, uważa za naj[ważniejszą] kwestię [ze wszystkich]. Jak wiele razy mówił Imam Chomeini, jeśli osiągnie się jedność, [muzułmanie] z łatwością wyzwolą Palestynę i Jerozolimę od reżimu rakowatej narośli – syjonistów” [6] .
W oświadczeniu na Dzień Kuds Globalna Fundacja Ahl-e Al-Bayt, która jest podporządkowana biuru irańskiego Najwyższego Przywódcy Alego Chameneiego, stwierdziła: „W całym świecie islamskim uciskający syjoniści knują dziwaczne i skomplikowane spiski z poparciem Ameryki i Europy w celu przedłużenia ich nędznego życia o kilka dodatkowych dni. Wojna muzułmanów przeciwko muzułmanom i zabijanie braci w Syrii, Libanie, Egipcie i Iraku zapewniła margines bezpieczeństwa fałszywemu reżimowi [izraelskiemu] i wplątała armie islamskie – które powinny ostrzyć miecze przeciwko Izraelowi – w sprawy wewnętrzne. Sianie sporów między szyitami a sunnitami i dostarczanie okazji salafitom i niewiernym do robienia wszystkiego, co chcą, są kolejną częścią tego zawiłego spisku, któremu przewodzą szefowie arogancji [tj. Zachód z USA na czele]” [7] .
Rzecznik irańskiego ministerstwa spraw zagranicznych, Abbas Araqchi powiedział: „Reżim syjonistyczny znajduje się dzisiaj w najgorszej możliwej sytuacji, jaką kiedykolwiek znał i dlatego próbuje siać fitna i podziały między krajami muzułmańskimi… takimi jak Egipt, Syria, Irak i Liban… Przyciągnięcie uwagi światowej opinii publicznej niewątpliwie będzie miało korzystny wpływ na opór wobec rozmów pojednawczych [izraelsko-palestyńskich]” [8] .
Wezwanie do zniszczenia państwa Izrael
W przemówieniu na ceremonii Dnia Kuds ustępujący prezydent Iranu i główny mówca na ceremonii, Mahmoud Ahmadineżad powiedział: “Syjoniści nie mogą myśleć, że znaleźli okazję uratowania się. Epoka ich sarkastycznych uśmiechów i radości nie będzie trwała długo. Główna fala przebudzenia zbliża się; z łaską Boga wkrótce wszystkie narody zdemaskują i udaremnią ich [tj. syjonistów] plany. Dla was [tj. syjonistów] nie ma żadnego miejsca w naszym regionie” [9] .
Rzecznik IRGC, Ramazan Sharif powiedział: „Naród irański rekomenduje grupie krajów, które jeszcze nie przebudziły się ze śpiączki, by dołączyły do wielkiego ruchu ludzkiego [przeciwko Izraelowi] teraz, kiedy widzą okrzyki ‘Śmierć Izraelowi’ na całym świecie… Jak długo istnieje w tym regionie uciskający reżim syjonistyczny, żaden proces nie może osiągnąć pokoju, bezpieczeństwa i stabilności… W ciągu ostatnich 65 lat [od założenia Izraela] wszystkie te plany pojednania nie zdobyły żadnych osiągnięć dla narodu palestyńskiego – ale dały syjonistom okazję do kontynuowania ucisku i zbrodni… Jedynym językiem, jaki rozumieją ci syjoniści i ich zwolennicy, jest przemoc” [10] .
Artykuł redakcyjny w “Kayhan”, zatytułowany: Izrael nie może przetrwać” stwierdzał: „Rozmowy pojednawcze, czy to w wersji amerykańsko-syjonistycznej, czy arabsko-reakcyjnej, dążą do przyjęcia istnienia dzikiego i fałszywego reżimu izraelskiego, ale bez całkowitego usunięcia reżimu syjonistycznego z geografii politycznej regionu [i zapewniają], że bez wątpienia Bliski Wschód nigdy nie zazna spokoju. Procesy uruchomione dzisiaj, by zmienić [kierunek] przebudzenia islamskiego planem bratobójstwa [muzułmańskiego w krajach takich jak Egipt, Tunezja, Irak, Syria i inne, mają na celu zaspokojenie nielegalnych interesów dzieciobójczego reżimu syjonistycznego. Wyzwolenie Jerozolimy z krwawych szponów najgorszego ciemiężcy i okupanta, jakiego rasa ludzka [znała kiedykolwiek] – syjonistów – jest niezaprzeczalnie nieuniknione… Jutro naród muzułmański znowu wyjdzie na arenę i będzie wzywać do ‘wyzwolenia Jerozolimy’. Zbliża się [ten] poranek i Jerozolima wkrótce będzie wyzwolona…” [11]
W innym artykule redakcyjnym w “Jomhouri-e Eslami” napisano, że naród irański nie cofnie się ani o milimetr mimo nacisków USA i syjonistów, oraz że demonstracje w Dniu Kuds pokazały, że są jeszcze bardziej zdeterminowani. Te demonstracje przekazały syjonistom przesłanie, że „będą działać bezwarunkowo dla zrealizowania rekomendacji Imama Chomeiniego, który żądał poparcia dla uciskanego narodu palestyńskiego w celu wyrwania rakowatej narośli – reżimu syjonistycznego – regionu”. Jest jasne, dodano w artykule, że celem USA i AIPAC jest usunięcie reżimu irańskiego i zachowanie reżimu syjonistycznego, ale że „narody regionu powstają najlepiej, jak umieją, i są zdecydowane wyzwolić ziemie palestyńskie od skażenia istnieniem syjonistów” [12] .
W oznajmieniu Basidż na Dzień Kuds czytamy: „…Ciemiężący Izrael, ciężko oblężony przez Przebudzenie Islamskie [cierpi] przez ujemną emigrację i jest bliski ostatecznego upadku. A zatem obchody Światowego Dnia Kuds i powstanie rewolucyjne islamskiej ummah mają dzisiaj większy wpływ na światową opinię publiczną niż w jakimkolwiek innym czasie i przerażają nikczemnych przywódców arogancji [tj. Zachodu pod przewodnictwem USA] oraz podłych przywódców w Białym Domu. Obchody tego ważnego [dnia] przybliżają nas o krok do zrealizowania globalnego rządu islamskiego”. Oznajmienie wezwało następnie wszystkich obywateli irańskich do uczestnictwa w ceremoniach Dnia Kuds w celu „wezwania ludów świata do rozpoczęcia powszechnej rebelii przeciwko Wielkiemu Szatanowi i rękom pracującym dla niego” [13] .
Wśród haseł marszów w Dzień Kuds były: “jedynym rozwiązaniem kwestii palestyńskiej jest zlikwidowanie reżimu syjonistycznego” i wezwanie do „powrotu uchodźców [palestyńskich] i przeprowadzenia wolnych wyborów”. Hasła potępiały także rządy arabskie i kraje świata, które, jak twierdzono, ignorują próby Izraela zniszczenia historycznej i narodowej tożsamości Palestyny [14] .
Odbicie walki o przywództwo w Iranie między obozem zwolenników Rafsandżaniego i Chameneiego
“Jomhouri-e Eslami” krytykował także wybór ustępującego prezydenta Ahmadineżada jako głównego mówcę w Dzień Kuds, wyjaśniając, że w poprzednie Dni Kuds wygłaszał on tylko slogany i nigdy nie powiedział niczego „naukowego lub zbadanego”. Ponadto nikt na świecie nie zwróci uwagi na cokolwiek, co mógłby powiedzieć, ponieważ w ciągu kilku dni opuszcza swoje stanowisko.
Gazeta skrytykowała równocześnie fakt niezaproszenia prezydenta-elekta Rohaniego do wygłoszenia przemówienia mimo jego wszechstronnej wiedzy o kwestiach międzynarodowych i regionalnych i zakończyła stwierdzeniem, że organizatorzy ceremonii umyślnie ignorowali rzeczywistość społeczeństwa irańskiego i oczekiwania publiczności irańskiej, dodając: „Czy nie nadszedł czas, by wysocy przedstawiciele władz zrozumieli najwyraźniejsze z możliwych przesłanie ludu [wyrażone] w dzień wyborów??” [15]
Plakaty Dnia Kuds
Poniżej są dwa plakaty Dnia Kuds z Tasnimnews.com, która jest bliska IRGC. [16]
*A. Savyon jest dyrektorką Iranian Media Project w MEMRI; Y. Mansharof i E. Kharrazi są pracownikami badawczymi w MEMRI.
————————————————————
[1] http://president92.ir/vglhyvnz123ni.t2st..2kdf2xyu.html#2
[2] Jomhouri-e Eslami (Iran), August 1, 2013.
[3] Fars (Iran), July 31, 2013.
[4] Press TV, Iran, July 29, 2013.
[5] Kayhan (Iran), August 1, 2013.
[6] Jomhouri-e Eslami (Iran), July 31, 2013.
[7] Abna.ir, July 31, 2013.
[8] ISNA (Iran), July 31, 2013.
[9] Fars (Iran), August 2, 2013.
[10] Fars (Iran), July 31, 2013.
[11] Kayhan (Iran), August 1, 2013.
[12] Jomhouri-e Eslami (Iran), August 3, 2013.
[13] Tasnimnews.com, (Iran), July 31, 2013.
[14] Fars (Iran), August 2, 2013.
[15] Jomhouri-e Eslami (Iran), July 29, 2013. [16] http://www.tasnimnews.com/Home/Single/108246.
