Rozdział 5: Islamizacja Gazy
Wprowadzenie
Jednym z następstw zamachu stanu Hamasu w 2007 r. jest wzmożona islamizacja Gazy. Hamas przymknął oczy na działalność ekstremistycznych grup islamskich i w wielu wypadkach podjął własne kroki w celu narzucenia ludności islamskiego stylu życia. Działania i wypowiedzi Hamasu odzwierciedlają pragnienie narzucenia Gazie religijnego sposobu życia. Jednak Hamas jest świadomy tego, że jego zdolność ustanowienia szariatu i emiratu islamskiego jest ograniczona, ponieważ prawdopodobnie spotka się to z silnym sprzeciwem zarówno społeczeństwa palestyńskiego, jak i społeczności międzynarodowej. Dlatego Hamas wprowadza islamizację stopniowo, wycofując się, kiedy reakcja społeczna jest zbyt silna. Większość kroków w kierunku islamizacji została podjęta w latach 2007-2009, ale tendencja nie ustała w 2010 i na początku 2011 r.
Przyjęcie islamskiego kodeksu karnego
W 2008 r. parlament Hamasu w Gazie zaaprobował w drugim czytaniu ustawę o przyjęcie islamskiego kodeksu karnego, który zawiera takie kary jak chłostę, amputację rąk i wieszanie [1] .
Hamas podjął także kroki ku islamizacji kodeksu karnego Autonomii Palestyńskiej. Zastępca przewodniczącego zdominowanej przez Hamas Palestyńskiej Rady Ustawodawczej, Ahmad Bahr z Hamasu, powiedział, że rada wprowadziła poprawki do kilku artykułów prawa, które są sprzeczne z szariatem, np. w sprawie narkotyków. „Rada Ustawodawcza działa na rzecz stopniowego wprowadzenia szariatu, powiedział „ [2] .
Ustanowienie islamskiej prokuratury publicznej
W 2007r. Siła Wykonawcza Hamasu ogłosiła ustanowienie opartego na szariacie komitetu prokuratorskiego w miejsce Prokuratora Publicznego Gazy [3] . Były minister Autonomii Palestyńskiej, Hassan Asfour, zareagował powiedzeniem, że pierwszym oficjalnym krokiem Hamasu na rzecz ustanowienia emiratu islamskiego w Gazie było “przejęcie władz miejskich i ogłoszenie, że islamska, [oparta o] szariat prokuratura zastępuje oficjalny system sprawiedliwości. Administracja emiratu [Hamasu] użyła swojej władzy wykonawczej, by ustanowić [nowy, islamski system] sprawiedliwości. Nie ma to precedensu w żadnym [innym] reżimie na świecie „ [4] .
Ustanowienie instytucji islamskich
Hamasowski program islamizacji przejawiał się także w ustanawianiu instytucji islamskich. W kwietniu 2009 r. w Gazie otwarto bank islamski [5], a w czerwcu 2010 r. ministerstwo dziedzictwa religijnego Hamasu ogłosił plany zbudowania islamskiego szpitala w centrum miasta Gaza [6] .
Kampania „Tak dla skromności”
Być może najbardziej rzucającym sie w oczy przejawem islamizacji Gazy jest trwający wysiłek narzucenia islamskiego stylu ubioru i tego, co uważa się za skromne lub „tradycyjne” zachowanie kobiet i dziewcząt, jak również próby segregowania mężczyzn i kobiet w miejscach publicznych. 12 czerwca 2009 r. imam meczetu hamasowskiego ministerstwa dziedzictwa religijnego ogłosił rozpoczęcie kampanii „Tak dla skromności”. Wiceminister tego ministerstwa, dr Abdallah Abu Dżarbu wyjaśnił, że kampania ta jest odpowiedzią na wzrost „niemoralnych zjawisk” w Gazie [7] . Dyrektor Administracji Daawa i Wskazówki, szejk Jousef Farahat wyjaśnił, że kampania „Tak dla skromności” będzie kampanią informacyjną, w której rozdzielane będą ulotki, nalepki i nagrania z przesłaniem religijnym. Wezwał mieszkańców Gazy do „unikania rozwiązłości i działań sprzecznych z szariatem oraz unikania swobodnego mieszania się mężczyzn i kobiet na ślubach, przyjęciach i wycieczkach szkolnych”. Ostrzegł także przeciwko kawiarniom internetowym i wezwał mieszkańców Gazy, by unikali niemoralnego zachowania i nieskromnego ubioru w miejscach publicznych i na plażach [8] .
Libańska gazeta “Al-Akhbar” opisała przeżycia dziennikarki z Gazy, Asmy Al-Ghoul, laureatki Nagrody Dubaju za Dziennikarstwo Arabskie, którą napastowali policjanci Hamasu: „Policjanci zabrali jej paszport i wysunęli szereg absurdalnych oskarżeń przeciwko niej, oskarżając ją na przykład o ‘zbyt głośny śmiech podczas kąpieli w morzu z koleżanką’ i ‘ubranie niezgodne z szariatem’. Zapytali także, dlaczego nie ma z nią członka rodziny jako przyzwoitki, sugerując, że to także jest wykroczenie… Asma odrzuciła ich oskarżenia, wskazując, że zgodnie z normami w Gazie nie była w kostiumie kąpielowym, ale w koszuli i spodniach, i dodała, że nie potrzebuje przyzwoitki, by pójść na publiczną plażę. Asma i jej przyjaciółka May uniknęły aresztowania tylko dzięki interwencji funkcjonariusza Hamasu [Tahera] Al-Nounou. Jednak trzej bracia May – Abd Al-Aziz, Naim i Adham – zostali zatrzymani na trzy godziny, przesłuchani i pobici na posterunku policji [Gaza] Plaża”. [9]
Plaża w Gazie (Źródło: muslm.net)
Cytując mieszkańców Gazy Asma opowiadała, że Gaza ma religijną siłę policyjną, której zadaniem jest egzekwowanie kampanii „Tak dla skromności”, i która patroluje rynki i sklepy z odzieżą damską: „Mówią właścicielom sklepów, by nie pokazywali kobiecych manekinów ani kobiecej bielizny w oknach. Niektórzy młodzi [policjanci] sami wykonują te rozkazy: umieszczają czarne worki na głowach manekinów i zdzierają zdjęcia ‘nagich’ modelek z opakowań damskiej bielizny” [10] .
Redaktor gazety Autonomii Palestyńskiej, “Al-Hayat Al-Jadida”, Hafez Al-Barghouti, napisał sarkastyczny artykuł o doświadczeniu Asmy z policją Hamasu: “Asma została oskarżona o śmiech i zafundowanie sobie [przyjemności] – jedne z 1007 grzechów w leksykonie Hamasu, karalne zgodnie z Prawami Dowodzących Wojną. Śmiech jest zabroniony; tylko krzywienie się jest dozwolone. Nikomu nie wolno się śmiać w Gazie poza [wysokimi funkcjonariuszami] i emirami tuneli. Śmiech kobiety jest obrzydlistwem. Kobiecie nie wolno się śmiać, ponieważ jest to akt buntu przeciwko [męskim] zrzędom. Jej głos może zdradzić kryjówkę mudżahedina i tajny skład pocisków rakietowych! Śmiać się można tylko w tajemnicy, najlepiej wewnątrz tunelu, z dala od oczu i uszu ludności…
Także podczas śmiechu głos [kobiety] musi być opanowany, wyciszony, żeby nikt go nie słyszał poza mężem – jej obowiązkiem bowiem nie jest zabawianie się na plaży, ale pilnowanie swojego honoru i pozostanie w domu wraz z [trzema pozostałymi] żonami [swojego męża], ponieważ posiadanie czterech żon jest jedną z cech charakterystycznych ]prawdziwego] mudżahedina. Chodzą oni od kobiety do kobiety, tak jak chodzą od jednej dziury w granicy wroga do drugiej” [11] .
Kampania skromności trwała nadal w 2010 r. Rzecznik policji, Ajman Al-Butaniji powiedział, że sformułowano przepisy dotyczące sklepów z damską odzieżą: frontowe drzwi muszą zawsze być otwarte (żeby klientki nie były odosobnione z właścicielem), nie może w nich być odosobnionych miejsc i instalowanie kamer jest zabronione [12] .
Islamizacja w szkołach
Islamizacja Gazy widoczna jest także w szkołach, w narzuceniu islamskiego ubioru, a także w segregacji płci, włącznie z dyrektywą zakazującą mężczyznom pracy jako nauczyciele w szkołach dla dziewczynek. Dyrektor edukacji Hamsu Mahmoud Abu Hasira oświadczył: „Nasze społeczeństwo jest islamskie, a islam instruuje nas, by oddzielać chłopców od dziewcząt od wieku lat siedmiu, szczególnie w szkołach” [13] . Chrześcijańska uczennica Samar (17 l.) powiedziała w reakcji na zakaz nauczycieli mężczyzn: “To jest decyzja, która szkodzi uczennicom zamiast im pomagać. Nie ma żadnego tekstu religijnego, który zakazuje mężczyznom-nauczycielom pracy w szkołach żeńskich” [14] .
Ministerstwo edukacji Hamasu nieformalnie poinstruowało dyrektorów szkół, by narzucili islamski ubiór w szkołach żeńskich. Starszy członek rady pedagogicznej w jednej ze szkół potwierdza: „Islamski ubiór jest obowiązkowy dla wszystkich uczennic i musi być przestrzegany… Dyrektor szkoły [gdzie pracuję] ogłosił podczas porannego apelu, że każda dziewczynka, która przyjdzie do szkoły nie nosząc długiej, zielonej sukni i chusty na głowie, zostanie odesłana…”
Minister edukacji Hamasu, Muhammad Askoul, zaprzeczył, że od uczennic wymaga się noszenia hidżabu. Wyjaśnił, że „Palestyńczycy z natury są oddani [obyczajom islamskim], więc nie ma potrzeby narzucania ich dekretem” i nazwał oburzenie w tej sprawie „burzą w szklance wody”. Jednak na początku roku szkolnego 2009/2010, u wejścia do szkoły dla dziewcząt w zachodniej Gazie umieszczono plakaty podpisane przez administrację szkolną, informujące uczennice o obowiązkowym ubiorze: długa suknia w kolorze ciemnoniebieskim, biała chusta na głowę i buty czarne lub białe [15] .
Niektóre dziewczynki odmówiły podporządkowania się islamskiemu kodeksowi ubioru. Souha, uczennica liceum Ahmada Szawkiego w Gazie, powiedziała: “Rząd Hamasu nie może wprowadzić szariatu w Gazie przez narzucenie [nam] islamskiego ubioru. Przymus nie zgadza się ze sposobem myślenia dziewcząt, szczególnie w tym wieku [tj. kilkunastu lat]”. Inna uczennica, Nour Alawan (15 l.) protestowała: „Zaakceptujemy wszystko, ale nie długie suknie, ponieważ to wymazuje wszystkie oznaki dzieciństwa i przedstawia nas jako dorosłe kobiety”. Jeszcze inna uczennica, Suad Abu Radhi (16 l.), powiedziała: „Ta decyzja nie służy naszym [interesom]. Podważa naszą wolność osobistą i dotyka nas emocjonalnie. Rozważam porzucenie szkoły” [16] .
Międzynarodowa organizacja Human Rights Watch poinformowała, cytując mieszkańców Gazy, że na początku roku szkolnego 2009-2010 dziewczynki, które odmówiły noszenia tradycyjnego ubioru islamskiego, zostały wydalone zgodnie z nowymi, nieoficjalnymi dyrektywami, które rząd Hamasu przekazał szkołom [17] . […]
Kampania narzucenia islamskiego ubioru obejmowała “projekt rozdawania islamskich chust i usankcjonowanych szariatem sukni dziewczynkom z ubogich rodzin”, co rozpoczęto podczas ceremonii z uczestnictwem członka Biura Politycznego Hamasu Chalila Al-Hajji. Także Islamski Dżihad rozpoczął kampanię promowania skromnego ubioru, w której Stowarzyszenie Bajt Filastin rozdało 200 sukien kobietom i dziewczętom w meczecie Fathi Al-Szakaki w Al-Nuseirat. [21]
Próba narzucenia islamskiego ubioru prawniczkom
Islamizacja Gazy została pokazana także decyzją z 9 lipca 2009 r. Wysokiej Rady Prawniczej Hamasu, która jest podporządkowana hamasowskiemu ministerstwu sprawiedliwości, wymagającą, by kobiety prawniczki ubierały się zgodnie z szariatem, kiedy występują przed sądem [22] .
Abd Al-Raouf Al-Halabi, przewodniczący Wysokiej Rady Prawniczej zaprzeczył jakiejkolwiek intencji przymuszania tych prawniczek: „Chcemy, by [ludzie] szanowali sąd. Mamy prawo wybrać [sposób ubioru] jaki uważamy za stosowny. 95% kobiet prawniczek w Gazie i tak nosi hidżab i ubiera się [zgodnie z] szariatem. Nie było zamiaru narzucania im [jakiejś] ideologii” [23] .
Decyzja rady wywołała ostrą krytykę wobec Hamasu. Issa Abu Szarar, prezydent Wysokiej Rady Prawniczej Autonomii Palestyńskiej nazwał decyzję “bezprawną” i dodał: “Tak zwany “przewodniczący wysokiej Rady Prawniczej” z ramienia zdymisjonowanego rządu Hamasu nie może zobowiązywać kobiet prawniczek do noszenia sukni lub chusty na głowę, a tylko do noszenia stroju prawnika. [Wszelkie inne wymagania] są sprzeczne z wolnością indywidualną”. Przewodniczący Stowarzyszenia Adwokatów Autonomii Palestyńskiej, Ali Muhanna, powiedział: „Ta decyzja została podjęta przez nielegalny [organ]… [ponieważ] sprawami dotyczącymi prawników zajmuje się Stowarzyszenie Adwokatów”. […] [24]
Oświadczenie wydane przez grupę znanych palestyńskich postaci publicznych i opublikowane w gazecie Autonomii Palestyńskiej także krytykowało Hamas za narzucanie islamskiego ubioru prawniczkom i uczennicom oraz zakaz [mężczyzn] nauczycieli w szkołach żeńskich: „To są posunięcia, które dławią swobody publiczne, zagrażają wolności jednostki i naruszają pluralizm kulturowy, polityczny i religijny… Hamas przymknął oczy na zniszczenie kawiarni internetowych i spalenie obiektów edukacyjnych, a [może nawet] popierał [te czyny]. Używa wszystkich tych [posunięć] jak również intelektualnego terroryzmu oskarżania innych o apostazję, w celu narzucenia rządów jednej partii… Uciskając kobiety, które stanowią połowę społeczeństwa, narzuca reguły emiratu salafickiego, odciętego od cywilizacji ludzkiej” [25] .
Raed Lafi, korespondent z Gazy libańskiej gazety “Al-Akhbar, napisał: „Narzucenie islamskiego ubioru prawniczkom jest pierwszym otwarcie podjętym krokiem rządu Hamasu ku zamianie Gazy w islamski emirat… Czy Hamas jest zdecydowany na islamizację Gazy? […]” [26]
W następstwie ostrej krytyki Hamas ostatecznie uchylił decyzję wymagającą od prawniczek ubierania się zgodnie z szariatem [27] .
Segregacja płci w miejscach publicznych
Hamas podjął także kroki, by zapobiec wspólnemu przebywaniu mężczyzn i kobiet w miejscach publicznych. W marcu 2010 r. policja Hamasu na rozkaz ministra spraw wewnętrznych i bezpieczeństwa narodowego, Fthjiego Hammada, zakazała mężczyznom pracy w damskich salonach fryzjerskich [28] . Adel Abd Al-Rahman, publicysta gazety Autonomii Palestyńskiej “Al-Hayat Al-Jadida”, napisał w związku z tym: „Czy kierownictwo Hamasu obiecało [tym mężczyznom] alternatywne zatrudnienie w świetle dławiącej blokady? Na jakiej podstawie zlikwidowano jeden z zawodów? Czy to zakończy wspólne przebywanie [ludzi różnej] płci? Jeśli tak, to dlaczego nie przeznaczyć specjalnych targowisk dla kobiet, a innych dla mężczyzn i [zrobić] to samo ze szkołami, szpitalami, ulicami i taksówkami? Hamas raz jeszcze dowiódł swojej tępoty w [sprawach] społecznych, moralnych, prawnych i zawodowych i dąży do jeszcze większego zrujnowania życia mieszkańcom Gazy. Przywódcy zamachu stanu nie troszczą się o interesy ludzi ani o ich zatrudnienie. Wszystko, co ich interesuje, to ohydne fatwy, które są wrogie wobec islamu, muzułmanów i członków wszystkich wyznań „ [29] .
We wrześniu 2010 r. władze Hamasu rozkazały wszystkim właścicielom zakładów fryzjerów damskich w Gazie zgłosić się na posterunki policji. Jeden taki właściciel, Nael Ris, powiedział, że kiedy przybył na policję, powiedziano mu, że ma zakaz wejścia do własnego salonu i pracy w zawodzie, który wykonywał przez 30 lat [30] .
Zaczęły się naciski także na inne obiekty publiczne i miejsca rozrywki. W maju 2010 r. policja Hamasu aresztowała właściciela kawiarni w Gazie i przesłuchiwała go agresywnie w sprawie rzekomych wykroczeń moralnych. W innej kawiarni oficer sił bezpieczeństwa nękał parę klientów, żądając dowodu, że są małżeństwem [31] . W sierpniu 2010 r. Hamas na trzy dni zamknął kurort za organizowanie przyjęć dla ludzi obu płci i ostrzegł właścicieli, że jeśli się nie poprawią, kurort zostanie zamknięty na dobre [32] . Również kawiarnia Orient House została zamknięta na trzy dni, bo nie zastosowała się do wskazówek policji w sprawie tańców i przyjęć dla obu płci. Niezależna palestyńska Komisja Praw Człowieka potępiła ten incydent, jak również inne i oskarżyła aparaty bezpieczeństwa Hamasu o gwałcenie swobód publicznych i zakłócanie działania obiektów turystycznych [33] . Hamas ze swej strony z zadowoleniem powitał propagowanie segregacji płci. W październiku 2010 r. jego biuletyn „Al-Risala” poinformował o narastającym trendzie odrębnych miejsc dla mężczyzn i kobiet w miejscach pracy, klubach, basenach, siłowniach, biurach, a nawet taksówkach, dodając, że ten trend niezmiernie cieszy kobiety w Gazie [34] .
Jako próba narzucenia skromnego lub “tradycyjnego” zachowania, ministerstwo spraw wewnętrznych Hamasu wydało dekret zakazujący kobietom palenia szisza [nargili] w restauracjach i hotelach. Rzecznik policji w Gazie Ajman Al-Butaniji wyjaśnił: „Decyzja dotyczy tylko kobiet w miejscach publicznych. Palenie szisza przez kobiety jest sprzeczne z obyczajami i tradycją” [35] . […] Policja Hamasu zakazała także kobietom jazdy na motocyklach razem z mężczyzną “w celu zachowania tradycji i obyczajów społeczeństwa palestyńskiego” [37] .
Prześladowań w ramach kampanii islamizacji nie oszczędzono także artystom. Piosenkarz Rami Ukasza powiedział, że kilku jego przyjaciół, także występujących artystów, zostało wezwanych do ministerstwa spraw wewnętrznych w Gazie i zażądano, by podpisali oświadczenie, że będą przestrzegać norm moralności podczas występów [38] . Członek parlamentu Hamasu w Gazie, Jounis Al-Astal, wyjaśnił stanowisko Hamasu w sprawie zespołów muzycznych: “Grupy, które dziko szaleją w imię sztuki, kultury czy nawet oporu, jak to [czasami] twierdzą, to wielka zdrada Allaha, Jego wiary i mieszkańców Palestyny” [39] .
Artyści byli także przedmiotem gróźb i ataków. Jamal Al-Bajouk informował, że jego zespół otrzymał groźby śmierci podczas występów na weselu. „Uzbrojeni bandyci wpadli na przyjęcie [weselne], podpalili instrumenty zespołu warte 40 tysięcy dolarów i strzelali w stopy członków zespołu” – powiedział, dodając, że po tym wydarzeniu zespół przestał występować [40] . […]
Hamas próbował także rozciągnąć wysiłki islamizacji na Zachodni Brzeg. Ministerstwo ds. kobiet w Gazie potępiło konkurs piękności zorganizowany na Zachodnim Brzegu i wezwało Autonomię Palestyńską do odwołania go, grożąc ściganiem „każdego, kto przyczyni się do zaszkodzenia dobremu imieniu narodu palestyńskiego” [41] . Jounis Al-Astal oskarżył Autonomię Palestyńską o naruszanie moralności ludności palestyńskiej przez planowanie pokazu mody na Zachodnim Brzegu z włoskimi modelkami [42] . […]
Promowanie kultury i dyskursu religijnego
Hamas promuje także działalność kulturalną z naciskiem na religię. […]
Palestyński dziennikarz Muhammad Al-Asad opisał ceremonię ukończenia kursu uczenia się na pamięć Koranu z 1 września 2007 r. w meczecie Al-Rahman w Gazie: “Zdziwił mnie ubiór absolwentów i kilku przemawiających… Nakrycie głowy absolwentów było tego rodzaju, jakie noszą muzułmanie w Afganistanie lub Azji Wschodniej” [45] .
Były nawet próby zachęcenia do studiowania Koranu przez oferowanie korzyści przestępcom. Administracja centralnego wiezienia w Gazie ogłosiła, że odejmie rok od kary każdemu więźniowi, który nauczy się na pamięć pięciu fragmentów Koranu [46] . Były zdumiewające opowieści o policjantach drogowych, którzy obiecywali unieważnić mandatu, jeśli sprawca obieca 1000 razy błagać Allaha o przebaczenie [47] .
Związani z Hamasem kaznodzieje i dziennikarze krytykowali letnie obozy UNRWA, w których co roku uczestniczą tysiące młodych mieszkańców Gazy. Członkowie Hamasu określili je jako “spisek mający na celu zepsucie młodzieży i przygotowanie do normalizacji [stosunków] z okupantem”. Hamas organizował własne obozy letnie, których program obejmuje edukację religijną wraz z treningiem sprawności fizycznej i wypoczynkiem [48] .
Po zamachu stanu w 2007 r. Islam Szahwan, rzecznik Sił Wykonawczych Hamasu oświadczył, że jego siły są uzbrojone w broń wiary, podczas gdy Fatah nie ma niczego poza pieniędzmi i papierosami. Dwudziestu członków Sił Wykonawczych stało przed biurem przywódcy Hamasu Ismaila Haniji z karabinami skierowanymi w powietrze i skandowało: „Allah jest naszym celem, dżihad jest naszą drogą, Koran jest naszą księgą, a samo poświęcenie jest naszą najwyższą ambicją” [49] .
Palestyński badacz dr Chaled Al-Hroub napisał: „Hamas używa dyskursu religijnego, takfir [tj. oskarżania innych muzułmanów o apostazję] oraz fatw w celu usprawiedliwiania morderstw i zemsty. [W rezultacie] walka palestyńska weszła w nowy cykl, podobny do szalonej przemocy w Iraku. W ten sposób fatwy stały się drogą do mordowania z zimną krwią i bez wyrzutów sumienia” [50] .
Prześladowania chrześcijan
Islamizację w Gazie widać także w prześladowaniach i przemocy wobec chrześcijan. Jednym z incydentów było porwanie i zamordowanie w październiku 2007 r. chrześcijanina z Gazy, Ramiego Ajjada, który pracował jako księgowy dla chrześcijańskiej organizacji Al-Kitab Al-Mukaddas. Jeden z jego krewnych opowiadał, że przed jego śmiercią grupa ludzi zażądała, by nawrócił się na islam, ale odmówił [51] . Matka Ajjada relacjonowała, że podszedł do niego jakiś człowiek i zapytał: “Czy masz zamiar nawrócić się na islam?”, na co on odpowiedział „[Tylko], jeśli ty nawrócisz się na chrześcijaństwo”. Mężczyzna ów powiedział na to Ajjadowi, że wie, jak go zmusić do zostania muzułmaninem [52] . […]
Dwoistość stanowiska Hamasu
Istnieje dwoistość stanowiska Hamasu w sprawie islamizacji. Z jednej strony podejmuje on kroki w kierunku islamizacji, z drugiej powstrzymuje się przed nimi. Co więcej, ostro sprzeciwia się próbom salafickiej grupy Jund Ansar Allah ustanowienia islamskiego emiratu w Gazie.
Były minister spraw zagranicznych Hamasu, Mahmoud Al-Zahhar, powiedział niemieckiemu pismu “Der Spiegel”: “Chcemy ustanowić islamskie państwo w Gazie, ale obecnie nie jesteśmy w stanie [tego zrobić], ponieważ Palestyńczycy nie mają państwa, a jak długo nie ma państwa będziemy starali się ustanowić [tylko] społeczeństwo islamskie” [57] . Inny członek administracji Hamasu w Gazie, Jousuf Farahat, powiedział: “Jako muzułmanin tęsknię do ustanowienia państwa islamskiego, które znaczyłoby bezpieczeństwo i spokój, ale obecnie nie mówimy o państwie. Żyjemy pod okupacją, z rządem oblężonym od [strony] lądu, powietrza i morza, i jest nie do pomyślenia mówienie o państwie islamskim w takich warunkach” [58] . W odróżnieniu od tego Al-Zahhar powiedział pod koniec 2007 r., że “Jerozolima będzie stolicą kalifatu islamskiego w Palestynie” [59] . Dr Jahja Moussa, zastępca przewodniczącego frakcji Hamasu w Palestyńskiej Radzie Ustawodawczej, także powiedział, że Hamas ma zamiar ustanowić emirat islamski [60] .
Badacze i publicyści próbowali wyjaśnić te sprzeczności w stanowisku Hamasu w sprawie państwa islamskiego. Politolog Nadżi Szurab napisał: „Długofalowym celem rządu Hamasu jest islamizacja Gazy […] Hamas [jednak] jest świadomy trudności zrealizowania tego [celu]” [61] .
Dr Adnan Abu Amer, badacz ruchów islamskich, wyjaśniał: „Hamas wyciągnął nauczkę z tego, co zdarzyło się talibom i nie chce wzbudzić powszechnej opozycji [przez ogłoszenie islamskiego emiratu w Gazie]. Hamas jest ruchem politycznym, który jest świadomy rzeczywistości politycznej” [62] . Dr Ijad Al-Barghouti, inny badacz tej samej dziedziny, napisał: “W kwestii ustanowienia państwa islamskiego duchowni i nauczyciele szariatu z Hamasu nie zgadzają się z politykami, dla których ważniejsze są względy pragmatyczne… W obecnych warunkach Hamas nie ogłosi państwa islamskiego… Taka deklaracja byłaby szalona, [ponieważ] umożliwiłaby [Izraelowi] zacieśnić oblężenie i pogłębiłaby rozłam wewnątrzpalestyński. Przywódcy Hamasu nie są tacy głupi, żeby wydać teraz taką deklaracje. Powiedzieli, że działają na rzecz ugłaskania duchownych i nauczycieli szariatu przez zobowiązanie [kobiet i dziewcząt] do noszeni hidżabu i przez [podejmowanie] innych kroków ku islamizacji” [63] . […]
Reakcje Autonomii Palestyńskiej na islamizację Gazy
Zgodnie z oczekiwaniami Autonomia Palestyńska ostro krytykuje kampanię islamizacji Gazy. W wywiadzie dla radia Głos Palestyny rzecznik Fatahu, Ahmad Abd Al-Rahman mówił: „Jak powiedział [przedstawiciel Hamasu, Mahmoud] Al-Zahhar, Hamas chce zawrócić społeczeństwo [palestyńskie] o setki lat i narzucić mu to, co Hamas uważa za islam” [65] .
Muhammad Horani, członek Palestyńskiej Rady Ustawodawczej i Rady Rewolucyjnej Fatahu, powiedział: „Czy nazwie się Gazę ‘Emiratem Islamskim’, czy ‘Hamastanem’, szkoda zostaje wyrządzona wartościom społecznym, które są [cenione przez] Palestyńczyków od setek lat, a które Hamas próbuje wymazać… Istnieje nowa, totalitarna kultura [w Gazie], która – gdyby mogła – położyłaby kres dialogowi w całej Palestynie. Taka jest natura każdej siły fundamentalistycznej wszędzie na świecie” [66] .
Omar Hilmi Al-Ghoul, doradca prezydenta Abbasa i publicysta “Al-Hayat Al-Jadida”, napisał: „Zachowania szefów krwawego zamachu stanu w Gazie oraz kroki polityczne, w dziedzinie bezpieczeństwa i społeczne, jakie podejmują w codziennym zarządzaniu [Gazą], odzwierciedlają gotowy plan ustanowienia tam emiratu islamskiego. Potwierdził to dowódca Sił Wykonawczych, który powiedział: ‘Nie znacie Hamasu. My zaczęliśmy zamach stanu i będziemy się go trzymać do ustanowienia kalifatu” [67] .
Redaktor “Al-Hayat Al-Jadida”,Hafez Al-Barghouti Napisał: „Młodzieńcy, którym jeszcze nie wyrosła broda, zaczęli wydawać orzeczenia religijne z poważnymi [błędami]… Dozwalają morderstwa, oskarżają [innych muzułmanów] o apostazję i sankcjonują oszustwo. To są poważne sprawy i ci prawoznawcy zostaną ukaraniu w Dniu Sądu Ostatecznego. Nie zostanie im przyznane [to samo] miłosierdzie, [jakiego im teraz okazują] ich partie i szejkowie, którzy pomniejszają [rozmiary] lekkomyślności [tej młodzieży] wobec wiary” [68] .
Powyższy tekst jest tłumaczeniem nieznacznie skróconego tekstu angielskiego, który w całości można znaleźć tutaj: (przypisy nie zostały spolszczone)
[1] Al-Hayat (London), December 24, 2008.
[2] Felesteen.ps, February 12, 2011.
[3] Al-Ayyam (Palestinian Authority), July 22, 2007.
[4] Al-Ayyam (Palestinian Authority), July 24, 2007.
[5] Al-Hayat (London), April 22, 2009.
[6] Maannews.net, July 29, 2010.
[7] Palestine-info.info, June 13, 2009.
[8] Palestine-info.info, June 13, 2009.
[9] Al-Akhbar (Lebanon), July 27, 2010.
[10] Al-Akhbar (Lebanon), July 27, 2010.
[11] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), July 6, 2009.
[12] Maannews.net, July 28, 2010.
[13] Paltoday.com, August 24, 2009.
[14] Paltoday.com, August 24, 2009.
[15] Al-Akhbar (Lebanon), August 24, 2009.
[16] Paltoday.com, August 24, 2009.
[17] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), September 5, 2009.
[18] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), September 5, 2009.
[19] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), September 5, 2009.
[20] Maannews.net, September 5, 2009.
[21] Paltoday.com, February 27, 2010.
[22] Al-Hayat (London), July 27, 2009.
[23] Islamonline.net, July 27, 2009.
[24] Al-Ayyam (Palestinian Authority), July 24, 2009.
[25] Al-Ayyam (Palestinian Authority), September 6, 2009.
[26] Al-Akhbar (Lebanon), July 27, 2009.
[27] Al-Hayat (London), September 7, 2009.
[28] Al-Ayyam (Palestinian Authority), March 5, 2010.
[29] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), March 5, 2010.
[30] Paltoday.com, February 22, 2011.
[31] Maannews.net, May 19, 2010.
[32] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), Al-Quds (Jerusalem), August 21, 2010.
[33] Maannews.net, September 15, 2010.
[34] Al-Risala (Gaza), October 9, 2010.
[35] Al-Ayyam (Palestinian Authority), July 18, 2010.
[36] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), September 16, 2010.
[37] Al-Ayyam (Palestinian Authority), October 9, 2009.
[38] Alaahd.com, May 12, 2010.
[39] Al-Sharq Al-Awsat (London), July 13, 2008.
[40] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), May 28, 2010.
[41] Al-Quds Al-’Arabi (London), December 11, 2009.
[42] Alqassam.ps, March 6, 2011.
[43] Al-Ayyam (Palestinian Authority), October 11, 2010.
[44] Al-Ayyam (Palestinian Authority), October 11, 2007.
[45] Al-Akhbar (Lebanon), August 18, 2009.
[46] Al-hesbah.org, August 6, 2007.
[47] Al-Quds (Jerusalem), August 13, 2010.
[48] Al-Akhbar (Lebanon), July 27, 2009.
[49] Al-Ayyam (Palestinian Authority), June 22, 2007.
[50] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), August 2, 2007.
[51] Al-Ayyam (Palestinian Authority), October 8, 2007.
[52] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), October 29, 2007.
[53] Al-Ayyam (Palestinian Authority), February 22, 2008.
[54] Al-Ayyam (Palestinian Authority), February 17, 2008.
[55] Al-Ayyam (Palestinian Authority), January 22, 2008.
[56] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), October 29, 2007.
[57] Al-Quds (Jerusalem), June 25, 2007.
[58] Al-Ayyam (Palestinian Authority), August 2, 2009.
[59] Al-Ayyam (Palestinian Authority), December 6, 2007.
[60] Al-Ayyam (Palestinian Authority), June 23, 2007.
[61] Al-Quds (Jerusalem), July 31, 2010.
[62] Al-Ayyam (Palestinian Authority), August 2, 2009.
[63] Al-Ayyam (Palestinian Authority), August 2, 2009.
[64] Al-Nahar (Lebanon), September 4, 2009.
[65] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), July 1, 2007.
[66] Al-QudsAl-’Arabi (London), July 9, 2007.
[67] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), September 23, 2007.
[68] Al-Hayat Al-Jadida (Palestinian Authority), October 11, 2007.
