W artykule opublikowanym 26 kwietnia 2018 r. w gazecie „Al-Quds Al-Arabi” dr 'Ali Muhammad Fakhro, były minister spraw zagranicznych Bahrajnu i członek zarządu Arabskiej Organizacji Antykorupcyjnej, napisał, że kobiety w społeczeństwach arabskich i muzułmańskich doznają dyskryminacji z powodu zacofanych koncepcji arabskich i niearabskich, które przez stulecia były włączone do islamskiego prawa i hadisów, i były fałszywie przypisywane Prorokowi. Wezwał instytucje islamskie do podjęcia dogłębnej analizy traktowania kobiet w islamie i do reinterpretacji islamskich tekstów w celu promowania równości płci i wzmocnienia pozycji kobiet.
Poniżej podajemy fragmenty jego artykułu[1]:
’Ali Muhammad Fakhro (Zdjęcie: Akhbar Al-Khaleej, Bahrajn)
Czy można mówić o wzmocnieniu pozycji kobiet w arabskim życiu publicznym bez rozwiązania problemu kulturowego i religijnego postrzegania kobiet? W końcu, dziecko arabskie wysysa z mlekiem matki [rozmaite] zachowania i powiedzenia, które umniejszają wartość kobiety jako człowieka i jej status w społeczeństwie. U sedna tej mizoginistycznej kultury, którą dzieci wchłaniają w domu i w szkole, i słyszą codziennie z wielu religijnych kanałów telewizyjnych i stacji radiowych w całym świecie arabskim, jest fanatyczne dziedzictwo [islamskiego] prawoznawstwa, które pozostaje w tyle za duchem i wartościami tych czasów. W tej kulturze dominują hadisy, które są fałszywie przypisane [Mahometowi], Prorokowi współczucia i boskiej sprawiedliwości… Duch islamu, jego ogólne cele, równość, jaką nadaje istotom ludzkim, wersety [mówiące] o jednej duszy człowieka i dziedzictwo Proroka islamu – nic z tego nie jest zgodne z [pewnymi] wypowiedziami, które przypisuje się Prorokowi, takimi jak: „Patrzyłem na raj i widziałem, że większość jego mieszkańców była uboga, i patrzyłem na piekło i zobaczyłem, że większością jego mieszkańców były kobiety” lub „Zły omen znajduje się w kobiecie, domu i koniu”… lub „kobiety wykazują niedostatki w inteligencji i religii” i inne grubiańskie wypowiedzi tego rodzaju, które szkalują muzułmańskie kobiety…
Jak możemy mówić o równości między arabskimi mężczyznami i kobietami w prawach człowieka i narodowych obowiązkach, w równych szansach w życiu i w [osiąganiu] wysokich stanowisk publicznych, i równej płacy i promocji we wszystkich dziedzinach zatrudnienia, kiedy legislatorzy, politycy i przywódcy byli wychowani na powiedzeniach, które umniejszają honor kobiety i rzucają wątpliwości na jej inteligencję i stabilność psychiczną?
Mamy zatem prawo żądać, by islamskie instytucje i władze religijne podjęły zdecydowane [działanie] dotyczące błędnego przedstawiania i poniżania kobiet w tradycji prawoznawczej i tak zwanej nauce o hadisach. [Jest tak, ponieważ] wiele prymitywnych praktyk i koncepcji, jakie panowały w starożytnych społeczeństwach arabskich i niearabskich zostało wcielonych do [islamskiego] prawoznawstwa i hadisów w celu usprawiedliwienia ich używania, szczególnie w pałacach sułtanów i bogatych dygnitarzy…
Arabskie kobiety, które kompetentnie i umiejętnie wkroczyły w dziedzinę edukacji, od przedszkola po uniwersytet i dalej, które stanowią rosnącą część siły roboczej w rozmaitych sektorach… zdobywając w ten sposób finansową niezależność i stając się ważnymi żywicielami swoich rodzin, te kobiety, które stały się ważnym składnikiem instytucji społeczeństwa obywatelskiego… i które walczyły i umierały w obronie swojej ummah… te kobiety nadal są przedmiotem praw sformułowanych wiele stuleci temu przez takich lub innych uczonych religijnych z powodu [idei], które zostały wcielone do badań hadisów z ignorancji, [interesów] politycznych lub społecznej głupoty.
Ponieważ islamskie dziedzictwo leży u podstaw arabskiego społeczeństwa, jego myślenia, zachowania, legislacji i codziennych praktyk, reforma arabskiej kultury jako pierwszy krok wzmocnienia arabskich kobiet we wszystkich dziedzinach życia musi zostać przeprowadzona przez dogłębną analizę wszystkich dziedzin islamskiego prawoznawstwa i hadisów przypisywanych Prorokowi, oraz poprzez reinterpretację tekstów koranicznych. Jest to obowiązek i przywilej wszystkich przyszłych pokoleń…
Pora, by arabska kobieta odzyskała swoje człowieczeństwo, swój honor i swoje pełne prawo do równości, szacunku i uznania, na jakie zasługuje jako matka, córka, siostra, żona, koleżanka i obywatelka.
[1] Al-Quds Al-Arabi (London), April 26, 2018.
