Z okazji Paschy dziennikarka egipska Firnas Hafzi napisała w artykule zatytułowanym “Żydowscy krwiopijcy w Paschę”, że Żydzi zabijają nie-Żydów podczas tego święta w celu użycia ich krwi do przygotowania macy. Cytując badaczy, którzy opisują ten rzekomy zwyczaj żydowski, wyliczyła wiele rzekomych wypadków, włącznie z oszczerstwem z 1840 r. w Damaszku. Napisała, że jako część starań o zdystansowanie się od tych morderstw Żydzi pisali opowiadania i robili filmy o wampirach, albo też obwiniali za własne przestępstwa osoby obłąkane. Napisała, że morderstwa, o których wiadomo, iż zostały popełnione jako część rytuałów paschalnych, są „kroplą w oceanie w porównaniu do zbrodni żydowskich, o których nikt nie wie” i tysiące dzieci i dorosłych, którzy zniknęli na całym świecie, są bardzo prawdopodobnie ofiarami tych rytuałów żydowskich.
Hafzi. Źródło: Al-Kibar, Egipt, 14 kwietnia 2014.
Artykuł, któremu towarzyszą reprodukcje dobrze znanych antysemickich ilustracji i obrazów, został opublikowany w egipskim miesięczniku “Al-Kibar”, który został założony w lipcu 2013 r. po upadku reżimu Bractwa Muzułmańskiego; artykuły w nim dotyczą głównie ekonomii, sztuki i społeczeństwa.
Twierdzenie, że Żydzi używają krwi do przygotowywania macy, opublikowano także na witrynie internetowej Cairodar.com, która określa się jako “portal edukacyjny” gazety egipskiej „ Al-Yawm Al-Sabi”. Artykuł zatytułowany “Krwiopijcy Żydzi zabijają dzieci i składają je jako ofiarę”, twierdzi, że ujawnia” szokującą prawdę o Żydach”, stwierdza, że jednym z ich rytuałów paschalnych jest pieczenie macy z ludzką krwią i że rabini zarzynają dzieci jako część rytuałów czarnoksięskich [1] .
Poniżej podajemy fragmenty artykułu Hafzi [2] :
Żydzi używają krwi w rytuałach podczas Paschy, Purymu i obrzezania oraz w aktach czarnoksięstwa
Święto Paschy, Pesach po hebrajsku, uważane jest za jedno z najważniejszych świąt żydowskich. Izraelczycy świętują je, by upamiętnić exodus z Egiptu pod przywództwem Mojżesza i uratowanie przed tyranią faraona owego czasu…
Według Księgi Rodzaju i Księgi Wyjścia oraz tradycyjnych żydowskich komentarzy do nich Dzieci Izraela były niewolnikami Egipcjan. Zbuntowali się przeciwko faraonowi i spędzili 40 lat na [pustyni] Synaju aż osiedlili się w ziemi Kanaan. Podczas podróży po pustyni Synaju Bóg dał Mojżeszowi i Dzieciom Izraela Swoich 10 przykazań i uczynił z nich zjednoczony lud. To dlatego wielu Żydów przypisuje znaczenie do Paschy w dodatku do znaczenia religijnego i uważa je za święto wolności i narodziny narodu żydowskiego…
To święto nabiera specjalnego znaczenia, ponieważ Żydzi wierzą, że sam Bóg ich prowadził i wyzwolił z [jarzma] niewoli. Ponieważ musieli uciekać nocą i spieszyć się, obawiając się pościgu, musieli szybko przygotować chleb, zanim [ciasto] urosło [i tak stało się ono] macą. Dlatego też Żydzi jedzą macę podczas trzeciego tygodnia Nissan (kwietnia) i odprawiają święte obchody na początku i na końcu święta, podczas których zanoszą modły i ofiary.
Na innym etapie obchodów Paschy [Żydzi] łączą przygotowywania macy i zanoszenie ofiary ze swoją wrogością wobec nie-Żydów, a szczególnie chrześcijan i mieszają krew jednej z ofiar do [ciasta na] macę. [Robią to] szczególnie podczas rytuałów na Paschę, Purym oraz obrzezanie. Używają także krwi w aktach czarnoksięstwa i czarów, jak jest powiedziane w Księdze Izajasza 57:4-5: „Z kogo się naśmiewacie? Na kogo otwieracie usta i wywieszacie język? Czyż wy nie jesteście dziećmi przestępstwa, potomstwem nieprawego łoża? Wy, którzy płoniecie żądzą pod terebintami i pod każdym zielonym drzewem, mordujecie dzieci na ofiarę w jarach, w rozpadlinach skalnych”.
Ilustracje do artykułu. Al-Kibar, Egipt, 14 kwietnia 2014
Najbardziej znany incydent, który ilustruje, jak Żydom udało się przelać krew wielu niewinnych ludzi, zdarzył się 6 lutego 1840 r., kiedy mnich katolicki o imieniu Toma, Włoch żyjący w Damaszku, zniknął wraz ze swoim służącym. Mnisi katoliccy powiedzieli, że Żydzi zarżnęli go zgodnie ze swoimi rytuałami. Niezwykły wygląd jego ciała, które znaleziono rozczłonkowane, wskazywał na to, że krew została upuszczona. Po tym, jak gubernator [Damaszku] Szarif Pasza przeszukał dzielnicę żydowską i schwytał siedmiu z nich, fryzjer z dzielnicy przyznał się do zarżnięcia mnicha i przyznał, że cała sprawa została [przeprowadzona] według tego, co jest napisane w Talmudzie o potrzebie pieczenia macy z krwią chrześcijańską i muzułmańską. Przyznał się także do zabicia służącego. Oburzeni obywatele zaatakowali dzielnicę żydowską i spalili i zniszczyli synagogi w Damaszku, Bejrucie i Izmirze.
Starożytny historyk Józef [Flawiusz] także wspominał, że [Żydzi] pili krew swoich ofiar i mieszali ją do ciasta na macę, a także jedli trochę mięsa [ofiar].
Niemiec, dr Edric Biskof [sic., powinno być Erich Bischoff] także zaznaczył, że jednym z nakazów [religii] żydowskiej jest zabijanie obcych, którzy są jak zwierzęta. Zabijanie [pisał] musi być dokonane legalną metodą. Ci, którzy nie przypisują się do żydowskiego prawa religijnego, muszą zostać złożeni jako ofiara dla Wysokiego Boga. Richard Francis Burton, który analizował Talmud i jego postawę wobec nie-Żydów w książce z 1898 r. Żyd, Cygan i El Islam, przyznał na stronie 81: „Talmud oznajmia, że są dwa rodzaje krwi miłe Panu, tzn. (1) ta z paschalnego holocaustu; (2) ta z obrzezania”.
Ilustracja do artykułu. Al-Kibar, Egipt, 14 kwietnia 2014
Upuszczano krew ofiary przez umieszczanie jej w nabitej gwoździami beczce, przez zarżnięcie jej jak owcy albo przez przecięcie jej żył
Upuszczania krwi ofiary dokonuje się na [kilka sposobów. Jedną metodą jest] beczka nabita [w środku] gwoździami. Jest to beczka wielkości ciała ofiary z ostrymi gwoździami, które wbijają się w jego członki, kiedy zostaje w niej umieszczony, tak że krew ścieka ze wszystkich części ciała. Pociąga to za sobą straszliwe męczarnie, co daje przyjemność Żydom, którzy upijają się radością na widok krwi kapiącej z [ciała] ofiary na dno beczki i do pojemnika umieszczonego pod nią, by ją zebrać. [Inną metodą] jest zarżnięcie ofiary jak owcy i zebranie jej krwi w naczynie albo przecięcie żył ofiary w wielu miejscach, żeby krew płynęła z ran do pojemnika. Następnie krew wręcza się rabinowi, który przygotowuje macę zaprawioną ludzką krwią, żeby zadowolić boga żydowskiego, Jehowę, który pragnie krwi. Żydzi mogą radować się w swoje święto, tylko jeśli jedzą macę zaprawioną krwią nie-Żydów.
Ilustracja z artykułu. Al-Kibar, Egipt, 14 kwietnia 2014
W oparciu o tę fałszywą [narrację] w Torze i to barbarzyńskie zachowanie zakotwiczone w urojeniach możemy zrozumieć motywy przywódców syjonistycznych, żeby zabijać dzieci w Egipcie, Syrii, Jordanii, Libanie i Palestynie. Była premier Izraela, Golda Meir, powiedziała kiedyś bezczelnie: „Gdy słyszę narodziny dziecka arabskiego, nie mogę spać w nocy”.
Arnold Leese, Brytyjczyk, który walczył przeciwko zbrodniom Żydów i przeciwko żydowskiemu panowaniu nad światem, wyliczył główne wypadki [ofiar] zamordowanych przez Żydów na Zachodzie, zarówno dobrze znane, jak i te, które nie są dobrze znane, w książce z 1938 r. Żydowski mord rytualny. Tutaj jest kilka przykładów [z książki]: W 1171 r. w Blois we Francji podczas żydowskiej Paschy, znaleziono w rzece ciało młodego chrześcijańskiego mężczyzny o imieniu Harold. Jego krew została upuszczona dla celów rytualnych. Zostało dowiedzione, że Żydzi stali za tym morderstwem i kilku z nich stracono. W 1192 r. w Winchester w Wielkiej Brytanii, podczas Paschy, znaleziono [innego] młodego człowieka, ukrzyżowanego i z upuszczoną krwią. W 1287 r. w Bernie w Szwajcarii, dziecko o imieniu Rudolf zostało zarżnięte podczas Paschy w domu bogatego Żyda o imieniu Matlr [sic., powinno być Matter]. Żydzi przyznali się do zbrodni i wielu z nich stracono. Kościół ogłosił chłopca świętym i męczennikiem, a miasto wzniosło w dzielnicy żydowskiej pomnik Żyda zjadającego małego chłopca, żeby przypominać Żydom o ich barbarzyńskich zbrodniach. W 1462 r. w Innsbruku w Austrii sprzedano Żydom młodego mężczyznę o imieniu Andreas, a oni zarżnęli go na skale w lesie i użyli jego krwi do swojego święta. Kiedy zbrodnia została odkryta, Żydzi uciekli przez granicę i żaden nie został postawiony przed sądem. W 1468 r. w Segowii w Hiszpanii, Żydzi ukrzyżowali chrześcijańskiego chłopca i upuścili jego krew przed Paschą. Było dochodzenie w tej sprawie i sąd skazał kilku Żydów na śmierć. W 1881 r. Żyd podróżował z Kairu do Port Saidu, wszedł do greckiej kawiarni z młoda kobietą poniżej 18 lat i zaczął poić ją tak olbrzymimi [ilościami] wina, że zwróciło to uwagę greckiego właściciela kawiarni. Następnego dnia znaleziono dziewczynę z przeciętym gardłem. To wydarzenie przeraziło w owym czasie Egipcjan.
„Żydowskie zbrodnie, które wyszły na światło dzienne… są kroplą w oceanie w porównaniu do żydowskich zbrodni, o których nikt nie wie”
[Jednak] żydowskie zbrodnie, które wyszły na światło dzienne na przestrzeni historii i [w sprawie których było] dochodzenie i przewód sądowy, są kroplą w oceanie w porównaniu do żydowskich zbrodni, o których nikt nie wie. Tysiące dzieci i innych, którzy znikają na całym świecie, są prawdopodobnie ofiarami żydowskich rytuałów. Ich krew z pewnością leży w brzuchach żydowskich razem ze świąteczną macą.
Żydzi próbowali zaprzeczać, że upuszczają krew nie-Żydów i używają jej w swojej świątecznej macy, i nadal temu zaprzeczają. Rabin Moussa Abu Afia [jeden z Żydów oskarżonych w sprawie o mord rytualny w 1840 r. w Damaszku] nawrócił się na islam w trakcie dochodzenia w sprawie [morderstwa] Ojca Tomy, żeby uniknąć kary. Złożył on ważne zeznania dotyczące Talmudu i wskazówek, jakie on zawiera, które mówią o zbrodni i barbarzyństwie.
Jako część starań, by zaprzeczyć [zbrodniom żydowskim] Żydzi amerykańscy pisali opowiadania o wampirach w latach 1970. w celu zdystansowania się od oskarżeń o ssanie ludzkiej krwi oraz by oszukać sprawiedliwość. W tym okresie wydali oni miliony na filmy o Drakuli, żeby oszukać światową opinię publiczną. Twierdzili, że ci, którzy mordują dzieci i dorosłych i wysysają ich krew, są obłąkanymi i że nie ma to nic wspólnego z nimi i ich rytuałami religijnymi. 14 lutego 1964 r. [egipskie] pismo „Al-Musawwar” opublikowało historie o wampirach w Kolumbii po tym, jak wiele dzieci [kolumbijskich] zostało zamordowanych, żeby upuścić ich krew. Ani pismo, ani śledczy w Kolumbii nie przypuszczali, że wampirami mogą być Żydzi, nie zaś [ludzie, którzy] sprzedają krew szpitalom.
Przypisy:
[1] Cairodar.com, 5 kwietnia 2014. [2] „Al-Kibar” (Egipt), 14 kwietnia 2014.
