W związku z doniesieniami, że Korea Północna przeprowadziła test bomby wodorowej, gazeta saudyjska “Al-Riyadh” opublikował artykuł redakcyjny zatytułowany: “Iran idzie w ślady Korei Północnej”, w którym ostro krytykuje niewystarczającą reakcję supermocarstw na politykę nuklearną Korei Północnej i omawia implikacje tego dla irańskiego dossier nuklearnego. Gazeta wyraża obawę, że nieudana polityka wobec Korei Północnej zostanie powtórzona w wypadku Iranu, stawiając państwa Zatoki w sytuacji podobnej do Korei Południowej.

Poniżej podajemy fragmenty tego artykułu [1]:

Zdjęcie: Businessinsider.com.au

W połowie czerwca zeszłego roku, na miesiąc przed [ogłoszeniem] porozumienia nuklearnego między Iranem a supermocarstwami [JCPOA], prezydent irański Hassan Rohani spotkał się z północnokoreańskim ministrem spraw zagranicznych, Ri Su-yong. Zgodzili się kontynuować współpracę. Jako podobne reżimy Teheran i Pjongjang znalazły wiele punktów wspólnych: oba są wrogie wobec Zachodu, oba są wysoce kontrowersyjne w swoich regionach i oba wielokrotnie szkodziły swoim sąsiadom.

Oba kraje mają długą historię współpracy, która budzi niepokój, w [dziedzinie technologii] nuklearnej i rakietowej. Według doniesień technicy nuklearni Korei Północnej regularnie odwiedzali [Iran] w celu dostarczenia swoim irańskim odpowiednikom niezbędnych wskazówek i zaopatrzenia technicznego. Należy wspomnieć, że Iran już potwierdził, że wyprodukował gram i mikrogram [sic] plutonu, który jest używany do produkcji bomby jądrowej, w reaktorze na ciężką wodę w Arak. Wiadomo [ponadto], że Korea Północna posiada nowoczesną technologię do zbrojenia głowic [tylko] małymi ładunkami plutonu, do pięciu kilogramów; ten materiał jest wysoce kompatybilny z użyciem w pociskach rakietowych.

To tło jest niezbędne dla zrozumienia myśli, którą chcę wyjaśnić w tym artykule. Dwa dni temu Korea Północna przeprowadziła swój pierwszy test z bombą wodorową. To jest poważny rozwój sytuacji w kategoriach bezpieczeństwa międzynarodowego i regionalnego. Istotnie, supermocarstwa nie ukrywają swojego niezadowolenia z tego testu – który stanowi jasny przykład tego, co się zdarza, [kiedy supermocarstwa] polegają na obietnicach złożonych przez reżimy okazujące wrogość i zagrażające bezpieczeństwu regionalnemu i światowemu. Jednym rezultatem jest, że reżim tego rodzaju gwałci porządek globalny i zakłóca regionalną równowagę sił. Implikacje tego są wielokrotnie pomnożone, kiedy reżim, o który chodzi, jest upadły i tyrański do punktu obłędu.

[Prawdopodobieństwo], że ten model powtórzy się w naszym regionie bliskowschodnim jest wielkie, ponieważ Iran nie różni się zbytnio od Korei Północnej i ponieważ supermocarstwa powtarzają ten sam błąd i stosują te same metody [w próbie] rozwiązania [irańskiego] dossier nuklearnego. W 1994 r. USA podpisały porozumienie ramowe z Pjongjangiem, który pogwałcił je kilka lat później, kontynuując swój program [nuklearny], aż mógł detonować bombę jądrową. Dzisiaj supermocarstwa pod przewodem USA nie mogą zrobić niczego w obliczu kraju z arsenałem nuklearnym. Ponadto, paradoksalnie, są bardzo zainteresowane w pośrednim chronieniu tyrańskiego reżimu Kim-Jonga, ponieważ anarchia lub zamieszki w kraju z arsenałem nuklearnym mogą spowodować prawdziwe szkody bezpieczeństwu międzynarodowemu. Ten scenariusz może powtórzyć się w wypadku Teheranu, którego dzielą trzy miesiące od zakończenia etapu zostania tak zwanym „państwem o potencjale nuklearnym”. To znaczy, że potrzebuje [trzech miesięcy] na wyprodukowanie uranu potrzebnego do zbudowania jednej [bomby] jądrowej.

Korea Północna kłamała, kiedy podpisywała porozumienie ramowe z USA, ponieważ [w tym samym czasie] tajnie wzbogacała uran. Kiedy zostało to ujawnione, wydaliła inspektorów [ONZ] i zdetonowała bombę jądrową. Ten scenariusz może powtórzyć się z reżimem w Teheranie, któremu ani nie można ufać, ani na nim polegać, szczególnie dlatego, ze nadal zachowuje się agresywnie wobec swoich sąsiadów. Kraje Zachodu pod przewodnictwem USA będą potępiać reżim teokratyczny, który wzywa do ich upadku i tęskni do ich śmierci, podczas gdy kraje Zatoki staną przed losem podobnym do Korei Południowej, stając się zakładnikami ochrony amerykańskiej. Czy ktoś wyciągnie naukę z tej lekcji?

Przypis:

[1] „Al-Riyadh” (Arabia Saudyjska), 7 stycznia 2016.

Visit the MEMRI site in Polish: http://www2.memri.org/polish/

If you wish to reply, please send your email to memri@memrieurope.org .