Jako część niedawnego przetasowania rządowego we Francji zawodowa technokratka, była doradczyni ds. kulturalnych prezydenta francuskiego François Hollande i była dyrektorka Narodowego Centrum Kinematografii, Audrey Azoulay, została mianowana francuską minister kultury, zastępując na tym stanowisku Fleur Pellerin.
Urodzona w Maroku Audrey Azoulay jest córką André Azoulay’a, doradcy króla Mohameda VI, a przed nim króla Hassan II, a więc jej mianowanie nie przeszło niezauważone w Afryce Północnej. Według francuskojęzycznej witryny północno afrykańskiej Mondafrique, kilku polityków algierskich wyraziło niezadowolenie z powodu jej mianowania, w tym Sa’id Bouteflika, brat i doradca prezydenta algierskiego, Abdelaziza Boutefliki, który zgłaszał o to pretensje także do doradcy prezydenta francuskiego. Według oceny tej witryny źródłem niezadowolenia jest niepokój algierski o rosnące wpływy postaci marokańskich w mediach francuskich i na francuskiej arenie politycznej. Innym czynnikiem jest, zdaniem tej witryny, dobra reputacja Maroka w kwestii tolerancji wobec Żydów, która także jest źródłem irytacji dla Algierii.
Frankofońska witryna marokańska, Le360, także komentowała o zastrzeżeniach Algierii do mianowania Azoulay, stwierdzając, że miały one “ton antysemicki” i że wynikają z wrogości Algierii wobec Maroka i wobec „socjalistycznego prezydenta” Hollande. Podobnie jak Mondafrique, ta witryna ocenia, że Algiera jest zaniepokojona wpływami Maroka we Francji, szczególnie dlatego, że algierski prezydent Bouteflika wierzył, iż Hollande „należy” do niego.
Poniżej podajemy fragmenty obu artykułów.
Audrey Azoulay (Zdjęcie: Wikipedia.org)
Mondafrique: Algier uważa, że “francuska scena polityczna i medialna … roi się od polityków, dziennikarzy i gwiazdy pochodzenia marokańskiego”
W artykule w Mondafrique czytamy: „Ogłoszenie o mianowaniu Audrey Azoulay jako minister kultury i komunikacji Francji prawdziwe oburzenie w Algierii. Kilku polityków algierskich nie wahało się [nawet] przed nieformalnym podzieleniem się ze swoimi francuskimi odpowiednikami irytacją na tę ‘marokanizację polityki francuskiej’… Pierwszy poczuł się oburzony Sa’id Bouteflika, brat głowy państwa, który wobec doradców Hollande’a dał wyraz swojej obrazie na to ‘wysoce symboliczne’ mianowanie. W Algierze panuje przekonanie, że francuska scena polityczna i medialna ‘roi się’ od polityków, dziennikarzy i gwiazd pochodzenia marokańskiego i że ‘działają ono jako lobby’…
W oczach rządu algierskiego mianowanie Audrey Azoulay jest podwójnie złe. Po pierwsze, [ponieważ] nowa minister jest pochodzenia żydowsko-marokańskiego, a wiemy, że szczęśliwa koegzystencja Żydów i Arabów w Maroku pomaga wizerunkowi króla [marokańskiego] za granicą. Po drugie, jest córką André Azoulay’a, doradcy [byłego króla] Hassan II i [obecnego króla] Mohammed VI, który ma wiele sieci [kontaktów] w Paryżu” [1].
Le 360: Prezydent Bouteflika wierzył, że Hollande „należy” do Algierii, nie do Maroka
W artykule w Le360 czytamy: „Mianowanie we Francji Audrey Azoulay, córki doradcy króla Mohammeda VI, jako minister kultury i komunikacji [we Francji] obraziło Algiers, a szczególnie Sa’ida Bouteflikę, brata człowieka z pałacu [prezydenckiego] El Mouradia… [który nawet] zadał sobie trud wyrażenia tego do jednego z doradców [francuskiego] prezydenta François Hollande.
Co jednak jest tak ‘złego’ w awansowaniu byłej doradczyni ds. kultury do [ministerstwa] kultury i komunikacji? Czy mianowanie Audrey Azoulay na to ‘symboliczne’ stanowisko… powinno ‘irytować’ Algier do tego stopnia, że wyraźnie skarży się wobec doradcy socjalistycznego prezydenta francuskiego?… Czy żydowskość Audrey Azoulay i [jej] związek rodzinny z Andre Azoulay’em, doradcą Hassana II i Mohammeda VI, są tylko dwoma ‘powodami’ irytacji odczuwanej w Algier?
Do tych 'wyjaśnień’ z ich szokująco antysemickimi tonami, jak również legendarną [tendencją do] 'nagonki na Maroko’ – zażartej nienawiści algierskiej wobec Maroko – możemy dodać [fakt, że] mianowanie Audrey Azoulay’s, a przedtem mianowanie [francusko-marokańskiej] Najat Vallaud Belkacem jako minister edukacji i Myriam Al-Khomri jako minister pracy, zdarzyły się za prezydentury socjalistycznego [prezydenta] Hollande, o którym prezydent Bouteflika sądził, że ‘należy’ do Algierii…” [2]
Przypisy:
[1] Mondafrique.com, 12 lutego 2016.
[2] Le360.ma/fr, 13 lutego 2016.
Visit the MEMRI site in Polish: http://www2.memri.org/polish/
If you wish to reply, please send your email to memri@memrieurope.org .
