2 września 2011 r. kuwejcki Abdallah Chalaf opublikował drugi z serii artykułów o Protokołach mędrców Syjonu. W pierwszym artykule z tej serii, opublikowanym 30 sierpnia, twierdził, że Izrael zabił arabskich więźniów wojennych w oparciu o instrukcje zawarte w Protokołach[1] Ten drugi artykuł omawia różne przekłady Protokołów i „tajny plan żydowski przejęcia świata”.
Poniżej podajemy fragmenty[2] :
Wybitny [egipski] pisarz i dziennikarz Abbas Mahmoud Al-Akkad, posiadał trzy egzemlarze Protokołów mędrców Syjonu: po angielsku, po francusku i po niemiecku… Arabska wersja była opóźniona, aż przetłumaczył ją Muhammad Chalifa Al-Tunisi, wybitny myśliciel, który pracował dla gazety “Al-Ahram”, której był współzałożycielem. Przedmowę napisał Abbas Mahmoud Al-Akkad.
Muhammad Chalifa Al-Tunisi posłużył się angielską [wersją] przy tłumaczeniu tej książki, która wzywa do szerzenia anarchii na świecie, rozpusty i bankructwa moralnego i do narzucania religii na innych w celu rozmontowania krajów w [niesuwerenne] twory, co obecnie ma miejsce w świecie arabskim.
Książka została przetłumaczona z francuskiego na rosyjski w 1927 r., a później na angielski. Istniały wątpliwości co do autentyczności Protokołów i Al-Akkad zajął się tym w przedmowie: „Sceptycy uważali, że ta książka jest podobna do innych, opublikowanych pod koniec XIX w., włącznie z Księciem Machiavellego [sic], w którym uznał on, że ‘cel usprawiedliwia środki’. To jest, jeśli chcesz założyć państwo, albo uzurpować je sobie, musisz użyć środków takich jak przemoc, morderstwo, eksterminacja, niszczenie domów we wsiach i miastach oraz palenie plonów. Wszystko to pojawia się w Protokołach i jest zgodne z powiedzeniem ‘Cel usprawiedliwia środki’. To było prawdą w każdej wojnie, którą Żydzi prowadzili przeciwko innym”.
Abbas Mahmoud Al-Akkad mówi: “Te wyrządzane zło jest opisane w dokumentach brytyjskich, jak również w Talmudzie i [innych] tekstach żydowskiego prawa religijnego… Mordowanie więźniów i niszczenie domów nad głowami ludzi znajduje się wśród nakazów w Protokołach. Światowy syjonizm chciał utrzymywać tę książkę w tajemnicy i gdzie tylko się pojawiła, syjoniści zaprzeczali [jej istnieniu]. Jeśli pojawiała się w [jakimś] mieście, egzemplarze zbierano i palono, tak żeby tylko [Żydzi] mieli do niej dostęp”.
Tłumacz wersji arabskiej, Muhammad Chalifa Al-Tunisi, powiedział: „Moje poczucie ludzkiej odpowiedzialności i nacjonalizmu doprowadziły mnie do przetłumaczenia tego, ale [jeszcze] istotniejszym celem było ujawnienie szczerej prawdy”. Abbas Al-Akkad szerzej pisał o motywacji spisku żydowskiego, tak jak pojawiała się ona w książce i przekładach: „Przez pokolenia Żydzi mieli tajny plan przejęcia świata, który wypływał z nienawiści do wszystkich [innych] narodów, szczególnie do chrześcijan. To dlatego większość krajów europejskich wydaliła Żydów w tym lub innym okresie.
Jednym z kroków podjętych [przez Żydów] było skłonienie królów, by uciskali swoje ludy, oraz skłonienie ludów, by buntowali się przeciwko królom pod pretekstem szerzenia zasad wolności. Te zasady były [także] wprowadzane w krajach arabskich dzięki wpływom europejskim. Ponadto [Żydzi] siali ziarno sprzeciwu i rozłamu we wszystkich krajach poprzez tajne stowarzyszenia religijne, sportowe i fundacje sztuki, a żydowskie świątynie masońskie były rozprzestrzenione we wsiach i miastach w krajach arabskich.
To spowodowało rozpad krajów islamskich i chrześcijańskich i wybuch wojen regionalnych i światowych. Żydowskie pieniądze odgrywały ważną rolę do tego stopnia, że Żydzi kontrolowali globalny kapitał, przejęli media i kinematografię i szerzyli handel seksem. Zmonopolizowali także handel złotem, Bank Światowy i instytucje finansowe większości krajów świata, bo są geniuszami [w dziedzinie] handlu…
Żydzi podzielili świat na Żydów i gojów, to jest Żydów i bałwochwalców [wierząc, że] tylko oni są ukochanymi synami Allaha i że odpowiada On tylko na ich wezwanie”.
[1] Patrz MEMRI Seria Specjalnych Komunikatów – Nr 4107 – 1 września 2011
Publicysta kuwejcki: Żydzi zabili arabskich więźniów wojennych zgodnie z instrukcjami w Protokołach mędrców Syjonu
[2] Al-Watan”(Kuwejt), 2 września 2011.
