W artykule o kongresmence USA, Ilhan Omar (D-MN), dyrektor tureckiego, rządowego kanału TRT World’s Research Centre, dr Tarek Cherkaoui, zachęcał czytelników do składania datków na fundusz kampanii Omar. Artykuł, napisany dla angielskojęzycznej strony internetowej tureckiej gazety prorządowej „Yeni Şafak” i opublikowany 1 kwietnia 2019 r. nosił tytuł „Gromy medialne skierowane na Ilhan Omar nie są żadną niespodzianką”[1]. Co najmniej siedem innych mediów opublikowało ten sam artykuł zarówno po angielsku, jak po turecku. Należy wspomnieć, że prawo federalne USA zabrania zagranicznym obywatelom dawania pieniędzy politycznym kandydatom.
Ilhan Omar (D-MN) spotyka się z tureckim prezydentem, Erdoğanem, podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ w 2017 r.
Tureckie media wzywają do finansowania Omar
Dr Cherkaoui napisał w artykule, że ”dary pieniężne do fundusz kampanii Omar byłyby właściwym sposobem odebrania potężnym organizacjom możliwości cenzorowania alternatywnych głosów”[2]. Artykuł, który pierwotnie ukazał się w „Yeni Şafak”, został także opublikowany z tym samym wezwaniem o fundusze, na angielsko- i tureckojęzycznych stronach internetowych rządowej agencji informacyjnej Anadolu Agency[3], na stronie tureckiego rządowego TRT World’s Research Centre[4] i na tureckich stronach informacyjnych TimeTurk[5], Haksöz Haber[6], TürkHaber[7] i Fikriyat[8].
Trudno oszacować zasięg tego wezwania wśród czytelników, ale tureckojęzyczna strona „Yeni Şafak” jest jedną z najpopularniejszych w Turcji stron informacyjnych[9], a we wrześniu 2018 r. turecka drukowana wersja miała tygodniowo 111622 odbiorców[10]. Przy popularności Omar w Turcji i przy fakcie, że artykuł został opublikowany po turecku i po angielsku, jest prawdopodobne, że Turcy próbowali wpłacać pieniądze na fundusz kampanii Omar.
Turecki minister spraw dzwoni do Omar, by pogratulować jej zwycięstwa wyborczego; Omar spotyka się z Erdoganem w Nowym Jorku, jak też z tureckim konsulem generalnym, uczestniczy z konferencji w Stambule
Według dyplomatycznych źródeł, turecki minister spraw zagranicznych, Mevlüt Çavuşoğlu, zadzwonił do reprezentantki Omar w listopadzie 2016 r., by pogratulować jej zwycięstwa w wyborach[11] i gratulował jej raz jeszcze z powodu jej zwycięstwa w listopadzie 2018 r.[12]
Turecka prasa informuje o telefonie tureckiego ministra spraw zagranicznych z gratulacjami dla Omar.
We wrześniu 2017 r. Omar spotkała tureckiego prezydenta, Recepa Tayyipa Erdoğana, kiedy był on w Nowym Jorku na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ[13]. Partia prezydenta Erdoğana, AKP, tweetowała o tym spotkaniu na swoim oficjalnym koncie Twittera[14]. 1 lipca 2017 r. Omar tweetowała, że poprzedniego dnia spotkała się z tureckim konsulem generalnym w Chicago, Umut Acar, na lunch i objazd miasta[15]. Tweet dawał link do strony Facebooka, która od tego czasu została usunięta.
Rok później, 24 września 2018 r., turecki konsul generalny, Umut Acar tweetował zdjęcie siebie, Omar i jeszcze jednej kobiety. Następnie opisał życie Omar.[16]
4 lutego 2017 r. Omar przemawiała w panelu na „Kto jest obrońcą? Międzynarodowa konferencja obrońców praw człowieka” w dzielnicy Stambułu, Şişli, w Turcji. Konferencję zorganizowały władze miejskie Şişli.[17]
Omar na konferencji w Şişli, luty 2017.
Pochwały tureckich mediów dla Reprezentantki Omar
Omar stała się faworytką zarówno turecko-, jak angielskojęzycznych mediów w Turcji. Kanał YouYube TRT World, angielskojęzyczny kanał tureckiej państwowej sieci nadawczej TRT, ma co najmniej dziesięć wideo z nią[18], włącznie z wywiadem z nią[19]. W Turcji opublikowano setki artykułów o niej, niektóre pod tytułami takimi jak: Ilhan Omar obnażyła kłamstwa USA na Bliskim Wschodzie, jedno po drugim![20] i, nawiązując do tureckiego przysłowia: Ten, kto mówi prawdę, zostanie wygnany z dziewięciu parlamentów[21].
Artykuł dra Cherkoui: „Atak medialny na Ilhan Omar nie jest żadną niespodzianką”
Poniżej podajemy artykuł dra Cherkaoui Gromy medialne skierowane na Ilhan Omar nie są żadną niespodzianką, tak jak był opublikowany na angielskojęzycznej stronie internetowej Yeni Şafak 1 kwietnia 2019 r.:
„Niedawno American-Israel Public Affairs Committee (AIPAC) odbył doroczną konferencję wśród politycznego wzburzenia zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak na Bliskim Wschodzie. Nie jest tajemnicą, że AIPAC ma niezwykle wpływową rolę w amerykańskiej polityce i w imprezach tej organizacji, a szczególnie w corocznej Konferencji Polityki AIPAC, na ogół bierze udział wiele najważniejszych politycznych osobistości w Waszyngtonie i spoza [Waszyngtonu].
Podczas tegorocznego zgromadzenia skierowano ostrą krytykę na demokratyczną kongresmenkę, Ilhan Omar. Na przykład, amerykański wiceprezydent, Mike Pence, powiedział: ‘niedawno nowa Demokratka w Kongresie powtarzała antysemickie stereotypy’, dodając, że ‘każdy, kto oczernia tych, którzy popierają historyczny sojusz między Stanami Zjednoczonymi i Izraelem, nigdy nie powinien mieć miejsca w Komisji Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych’[22].
Ciekawe jest zauważenie, że Rep. Omar nie wyraziła antysemickich uczuć per se. Komentowała[23] na Twitterze o naturze wpływów AIPAC w Waszyngtonie. Jednak jej uwagi zostały wypaczone i wyjęte z kontekstu.
Kampania oczerniania skierowana przeciwko Omar jest jedynie próbą zdławienia tej nowej fali młodzieńczego aktywizmu politycznego, który utorował drogę dla większej reprezentacji grup mniejszości i kobiet. Ten rosnący wpływ mniejszości w sferze politycznej z pewnością nie podoba się bazie wspierającej partię Republikańską. Ci ostatni patrzą z podejrzliwością na utratę miejskich i podmiejskich centrów na rzecz kandydatów mniejszości. Nowa dynamika jest gotowa do zmiany równowagi sił na długą metę, ponieważ obecne [grupy] demograficzne, które przyniosły zwycięstwo wyborcze Partii Republikańskiej polegają głównie na starzejącej się populacji konserwatywnych białych.
Ta transformacja już wpływa na zachowania wyborcze. Na przykład, w następstwie 7 listopada 2018 r. Demokratom udało się wywalczyć większość 223 miejsc w Izbie Reprezentantów. W tym kontekście Ilhan Omar (która jest uchodźcą z Somalii) i Rashida Tlaib zostały pierwszymi muzułmankami wybranymi do Kongresu.
Co ciekawe, zarówno Omar, jak Tlaib zostały wytknięte [palcami] w obecnej kontrowersji w AIPAC. Na przykład, Adam Milstein, jeden z największych darczyńców AIPAC, oskarżył je o to, że są przedstawicielkami Bractwa Muzułmańskiego[24], mówiąc, że ich wartości ‘zderzają się z amerykańskimi wartościami’[25].
Takie wybuchy oskarżeń wskazują na narastającą niecierpliwość w centrach władzy w USA. Te ostatnie są przyzwyczajone do posiadania mocnego uścisku nad procesem politycznym i niekwestionowanego kształtowania zarysów politycznej debaty. Jako kontrast, wyłonienie się silnych kontr-narracji z organizacji oddolnych zakłóca istniejące status quo i ujawnia jego błędy…
Dlatego gromy medialne (by pożyczyć terminu od Hermana i Chomsky’ego) skierowane przeciwko Omar i innym, nie pojawiają się jako niespodzianka. Jest to jedynie część reakcji instytucjonalnej władzy. Negatywne ‘społeczne’ reakcje są kierowane ku opozycyjnym narracjom i stanowiskom, by zamknąć każdą poważną dyskusję o roli i konsekwencjach polityki zagranicznej USA w świecie. Na tym tle, nękanie przywódców opinii, akademików, dziennikarzy i aktywistów może przybrać wiele postaci, takich jak kampanie nienawiści w mediach społecznościowych, reklamy[26], trollowanie, listy, telefony, przemówienia i pozwania sądowe.
Wśród retorycznych sztuczek używanych do zastraszenia Omar i podobnych do niej polityków jest czynienie powiązania między krytyką Izraela a antysemityzmem. Takie wprowadzające w błąd i gotowe z góry wnioski pomagają ustawić debatę w sposób, który ukrywa zarówno polityczne agendy, o jakie chodzi, jak i brak solidnych powodów wspierających. Obecna kontrowersja nie ma nic wspólnego z antysemityzmem, ale jest o chronieniu Izraela przez krytyką i łączenie syjonizmu z judaizmem.
Podsumowując, nie jest możliwe uciszenie tych, którzy kwestionują powody polityki USA wobec Izraela, szczególnie w epoce nadmiaru informacji. Z tego samego powodu jest konieczne dla organizacji obywatelskich w USA, by miały lepszą obecność medialną nie tylko po to, by przedstawiać swoje narracje, ale także, by przeszkodzić szerzeniu się kłamstw w sferze publicznej. To wzmocni demokratyczną politykę i odpowiedzialne dziennikarstwo.
Na koniec, ponieważ kampania skupiła się na uczynieniu przykładu z Ilhan Omar, przekazywanie pieniędzy na fundusz wyborczy Omar byłoby właściwym sposobem odmówienia potężnym organizacjom możliwości cenzorowania alternatywnych głosów”.
[1] Yenisafak.com/en/world/media-flak-directed-at-ilhan-omar-no-surprise-at-all-3477913, April 1, 2019.
[2] According to the Federal Exchange Commission, federal law prohibits foreign nationals from contributing to political candidates.
[3] Aa.com.tr/en/analysis/media-flak-directed-at-ilhan-omar-no-surprise-at-all/1440079, April 2, 2019; Aa.com.tr/tr/analiz/ilhan-omar-a-yonelik-medya-saldirisi-sasirtici-degil/1446761, April 9, 2019.
[4] Researchcentre.trtworld.com/publications/in-depth/media-flak-directed-at-ilhan-omar-no-surprise-at-all, April 2, 2019.
[5] Timeturk.com/analiz-ilhan-omar-a-yonelik-medya-saldirisi-sasirtici-degil/haber-1069674, May 9, 2019.
[6] Haksozhaber.net/abdde-ilhan-omara-yonelik-medya-saldirisi-sasirtici-degil-113351h.htm, April 10, 2019.
[7] Turkhabersaati.com/ilhan-omara-yonelik-medya-saldirisi-sasirtici-degil, accessed May 9, 2019.
[8] Fikriyat.com/islam-dunyasi/2019/04/09/ilhan-omara-yonelik-medya-saldirisi-sasirtici-degil, April 9, 2019.
[9] Webional.com/turkiyede-en-cok-tiklanan-siteler, November 15, 2018.
[10] Medyatava.com/tiraj, accessed May 9, 2018.
[11] Takvim.com.tr/guncel/2016/11/10/cavusoglundan-omara-tebrik-telefonu, November 10, 2016.
[12] Aa.com.tr/tr/turkiye/cavusoglundan-ilhan-omar-ve-rashida-tlaibe-tebrik/1306044, November 8, 2018.
[13] Trthaber.com/haber/gundem/cumhurbaskani-erdoganin-abddeki-kabulleri-suruyor-333929.html, September 19, 2017.
[14] Twitter.com/akparti/status/910032082163904512, September 19, 2017.
[15] Twitter.com/IlhanMN/status/881276926849146882, July 1, 2017.
[16] Twitter.com/acarumut/status/1044326904239722497, September 24, 2018.
[17] Iha.com.tr/istanbul-haberleri/abdnin-ilk-basortulu-milletvekili-ilhan-omar-suan-ulkede-olanlardan-cok-memnun-degiliz-1613861, February 4, 2017.
[18] Youtube.com/channel/UC7fWeaHhqgM4Ry-RMpM2YYw/search?query=Ilhan+Omar, accessed May 1, 2019.
[19] Youtube.com/watch?v=kuscoOjc99o&t=1s, January 13, 2019.
[20] Yeniakit.com.tr/haber/ilhan-omar-abdnin-ortadogudaki-yalanlarini-tek-tek-siraladi-668354.html, March 21, 2019.
[21] Milligazete.com.tr/makale/1927821/fatma-tuncer/dogru-konusani-dokuz-meclisten-kovarlar, March 25, 2019.
[22] Haaretz.com/us-news/mike-pence-slams-ilhan-omar-at-aipac-full-transcript-1.7059025, Mar 25, 2019.
[23] Twitter.com/IlhanMN/status/1102296763292139520, Mar 3, 2019.
[24] Twitter.com/AdamMilstein/status/1111331092953333761, March 28, 2019.
[25] Haaretz.com/israel-news/pro-israel-donor-pulls-out-of-aipac-conference-after-attacking-omar-tlaib-1.7041194, March 21, 2019.
[26] Twitter.com/dancohen3000/status/1109826087352193026?s=12, March 24, 2019.
