Poniższy raport pochodzi z MEMRI Counter-Radicalization Initiative.
W dzień po atakach terrorystycznych w Paryżu 13 listopada 2015 r. Wysoka Rada Ulemów Maroka wydała fatwę o różnicy między dżihadem na rzecz Allaha, który jest uprawniony, a terrorem, który jest absolutnie zabroniony w islamie. W fatwie wyliczają różne rodzaje dżihadu (takie jak „dżihad umysłu” i „dżihad pióra”) i podkreślają, że zbrojny dżihad jest ostatecznością, której można używać tylko w skrajnej konieczności, kiedy muzułmanie są atakowani i wszystkie pokojowe drogi zostały wyczerpane. Fatwa podkreśla, że nawet wtedy tylko władca ma uprawnienia do ogłoszenia zbrojnego dżihadu i nikt inny nie może tego zrobić według własnego uznania.
Wysoka Rada Ulemów Maroka składa się z 47 starszych rangą duchownych i przewodniczy jej król, który według konstytucji marokańskiej jest Emirem Al-Muminin (Dowódcą Wiernych, tytuł zazwyczaj zarezerwowany dla kalifa). Konstytucja stanowi także, że Wysoka Rada Ulemów jest jedynym organem religijnym uprawnionym do wydawania oficjalnych fatw.
Na rozkaz króla Mohammed VI 14 listopada również marokańskie ministerstwo dziedzictwa wydało instrukcję dla kaznodziejów i imamów o nauczaniu ludzi poprawnego islamu i prawdziwego znaczenia dżihadu.
Poniżej podajemy tekst fatwy Rady oraz instrukcję Ministerstwa Dziedzictwa. [1]
Fatwa Wysokiej Rady Ulemów
„W imię Allaha Współczującego, Litościwego,
W następstwie wypadków, które miały miejsce we Francji i przyniosły śmierć niewinnych ludzi pod pretekstem prowadzenia dżihadu na rzecz Allaha, oraz w celu usunięcia wszelkich wątpliwości co do tego, co jest dżihadem, a co nie jest dżihadem, Wysoka Rada Ulemów jest szczęśliwa, mogąc wyjaśnić prawdę w tej sprawie. [Pragnie wyjaśnić] co rzeczywiście [liczy się] jako dżihad w islamie i co nie jest dżihadem, ale raczej [aktem] terroru, agresji, przerażaniem pokojowych ludzi i zabijaniem niewinnych i co jest absolutnie zabronione w islamie, jak powiedział Allah: ‘…nie bądźcie najeźdźcami, zaprawdę, Bóg nie miłuje najeźdźców’ [Koran 2:190], a także: 'Ten, kto zabił człowieka, który nie popełnił zabójstwa i nie szerzył zgorszenia na ziemi, czyni tak, jakby zabił wszystkich ludzi’ [Koran 5:32].
Jeśli chodzi o prawomocny dżihad, to jest go kilka rodzajów, najważniejszy z nich to dżihad duszy, który kształtuje, poskramia i kultywuje duszę i przygotowuje ją do ponoszenia odpowiedzialności. Następny jest dżihad umysłu, który dokonuje się przez szkolenie i polerowanie umysłu i używanie go w sposób, który przynosi korzyści ludzkości; dżihad pióra, dokonywany przez pisanie książek i esejów, które oświecają umysł i przeciwstawianie się wątpliwościom i fałszywym oskarżeniom skierowanym wobec islamu i muzułmanów; dżihad pieniądza, [dokonywany] przez czynienie hojnych darowizn, co jest jedną z ‘bram dobra’ [wiodącą do raju], i przez wkład w rozwój społeczny i ekonomiczny.
Jeśli chodzi o zbrojny dżihad, muzułmanie nie uciekają się do niego poza wypadkami skrajnej potrzeby, kiedy wrogowie [pierwsi] atakują ich i wszystkie opcje pokojowe zawiodły. Dżihad w tym wypadku jest ostatecznością, a nawet wtedy może być ogłoszony tylko na rozkaz najwyższego imama [tj. władcy]. Jest to wyłączna prerogatywa władcy, bo islam jemu jednemu przyznał prawo ogłaszania [dżihadu], wezwania [muzułmanów, by do niego przystąpili] i do zorganizowania go – i żadna osoba ani organizacja nie może rozpoczynać [dżihadu] według własnego uznania.
Religijni uczeni islamu, w przeszłości i obecnie, starannie podkreślali tę [wyłączną] prerogatywę [najwyższego imama] ze względu na jedność [islamskiej] ummah i w celu powstrzymania jej od dezintegracji, od walk wewnętrznych i od porażek, które zaczerniają jego wizerunek.
[Podpisane:] Mohammed Yessef,
Sekretarz generalny, Wysoka Rada Ulemów”
Instrukcja ministerstwa dziedzictwa dla kaznodziei i imamów
„W następstwie zbrodniczych czynów popełnionych przez grzeszne ręce w Paryżu, których wynikiem były rany i śmierć, i ponieważ sprawcy tych bezprawnych czynów utrzymują, że są członkami wiary muzułmańskiej i… uzasadniają swoje zbrodnie opierając się na [islamie] i kłamią o tej religii do tego stopnia, że twierdzą, iż przeprowadzili [te ataki] w obronie islamu… Ministerstwo Dziedzictwa i Spraw Islamskich na polecenie Emira Al-Muminin [króla], niechaj Allah go zachowa, wzywa władze religijne, włącznie z kaznodziejami i imamami, do dalszego indoktrynowania ludzi i kierowania ich na słuszną drogę, przedstawiając argumenty religijne i logiczne, by przypomnieć im i oświecić ich, według następującego:
1. W celu zrozumienia prawdziwej definicji dżihadu trzeba zwrócić się do uczonych religijnych ummah [muzułmańskiej].
2. Przemoc i przymus jakiegokolwiek rodzaju są obce [muzułmańskiej] wierze i da’wa [nauczaniu].
3. Tym, którzy szargają wizerunek islamu, nie wolno na to pozwolić, bo ten wizerunek jest [wizerunkiem] wszystkich muzułmanów w oczach Allaha i w oczach innych narodów.
4. Indywidualne [osoby] i grupy muszą powstrzymać tę bandę niemających rozeznania i sprowadzających na manowce [ludzi] przed narzucaniem ich błędnego pojmowania religii.
5. Badając wydarzenia, które dzieją się dzisiaj, jest jasne, że ani islam, ani muzułmanie nie odnoszą z nich korzyści, ani też ludzkość [ogółem], której dobrostan zależy od pokoju, dialogu i współczucia.
6. Przesłanie islamu obejmuje wartości [czynienia] dobra i miłości, a czyny ekstremistów przeszkadzają, by to przesłanie dotarło do świata.
7. Model religijny, jaki istnieje w królestwie Maroka – zarówno w jego aspektach ideologicznych, jak praktycznych, oraz równoczesna działalność ku wszechstronnemu odrodzeniu – jest modelem, który może naprawić szkody [uczynione] wizerunkowi wiary i przekonać innych. Wymaga to [od nas] utrzymywania tego modelu bez skazy.
8. W dodatku do wpajania poprawnej religii musi istnieć świadomość, że plan terrorystów jest oparty na zastraszaniu i na [wywoływaniu] wątpliwości [w umysłach ludzi] i że będzie to udaremnione pewnego dnia dzięki poświęceniu ummah, wierze wiernych i wskazówkom wiarygodnych uczonych religijnych…”
Przypis:
[1] Habous.gov.ma, 14 listopada 2015.
Visit the MEMRI site in Polish: http://www2.memri.org/polish/
If you wish to reply, please send your email to memri@memrieurope.org .
