Z okazji międzynarodowego Dnia Kobiet palestyński, wydawany w Jerozolimie dziennik „Al-Quds”opublikował artykuł zatytułowany: „Pionierki w walce, w boju i w aktywizmie społecznym: palestyńskie kobiety uczestniczyły w tworzeniu historii”. W artykule opisano krótkie biografie 16 palestyńskich kobiet, z którym kilka to terrorystki, między innymi Dalal Al-Mughrabi, Fatima Bernawi i Leila Khaled. Jest tam także Umaya Juha, znana ze swoich podżegających rysunków. W artykule przedstawiono ataki terrorystyczne jako chwalebne akty odwagi i poświęcenia.



Artykuł na stronie gazety poświęconej międzynarodowemu Dniu Kobiet

Poniżej zamieszczamy szczegółowe informacje o kilku z kobiet opisanych w artykule oraz tłumaczenie ich opisów. [1]

Dalal Al-Mughrabi

Dalal Al-Mughrabi była zastępcą dowódcy w zabójczym ataku na izraelski autobus na przybrzeżnej autostradzie w marcu 1978 roku, w którym zginęło 35 cywilów, w tym 13 dzieci i nastolatków, a 71 osób zostało rannych. W artykule opisano ją tak: „[Al-Mughrabi to] jedna z najsłynniejszych palestyńskich bojowniczek. Urodziła się w 1958 roku w obozie dla uchodźców w Bejrucie, w rodzinie [pochodzącej] z Jaffy, która uciekła do Libanu w 1948 r. Wcześnie wstąpiła w szeregi palestyńskiej rewolucji, ukończyła kilka kursów militarnych, walki partyzanckiej i obchodzenia się z bronią. Bardzo wpłynęło na nią morderstwo trzech przywódców, Kamala Adwana, Kamala Nassera i Abu Jusufa Al-Nadżara w 1973 r. [starsi agenci operacyjni Fatahu zabici przez Siły Obronne Izraela]. Sprawiło to, że wzięła udział w Operacji Kamal Adwan, zaplanowanej przez Chalila Al-Wazira [czyli ataku na przybrzeżnej autostradzie]. 3 listopada 1978 r. Dalal i inni członkowie jej bojówki przybyli do Tel Awiwu i przejęli autobus izraelskich żołnierzy. Wywiązała się [wtedy] bitwa między [palestyńskimi] bojownikami i żołnierzami, w której zginęło i zostało rannych wielu izraelskich żołnierzy, a po tym, jak Ehud Barak zarządził, by zatrzymano autobus i zabito bojowników, Dalal wysadziła w powietrze autobus i wszystkich pasażerów”.[2]

Fatima Bernawi

Fatimę Bernawi skazano na dożywocie za podłożenie bomby w kinie Zion w Jerozolimie w 1967 r., ale wypuszczono ją po 10 latach. Uważa się ją za pierwszą więźniarkę Fatahu. W 2015 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej, Mahmoud Abbas, przyznał jej wojskowy medal honorowy.[3] W artykule opisano ją tak: „Jedna z palestyńskich pionierek, które po rozpoczęciu współczesnej rewolucji palestyńskiej w 1965 r. podjęły działania zbrojnego samopoświęcenia. Była także pierwszą palestyńską więźniarką, która pojawiła się w oficjalnych zapisach kobiecego ruchu współczesnej rewolucji palestyńskiej. Urodziła się w Jerozolimie w 1939 r., a w 1994 r. założyła palestyńskie siły policji kobiecej. Aresztowano ją w 1967 r., po tym jak podłożyła bombę w kinie Zion w Jerozolimie. Skazano ją na dożywocie, ale przebywała w więzieniu tylko 10 lat [i została wypuszczona], w ramach tego, co Izraelska Służba Więzienna nazwała gestem [dobrej woli] w stronę Egipcjan. Deportowano ją [do Libanu, ale] nie przerwała ona walki po wyjściu z więzienia”.

Zakia Szammout

Zakia Szammout przeprowadziła kilka operacji terrorystycznych od w latach 60 i 70 XX wieku, w których zginęły lub zostały ranne dziesiątki ludzi. Skazano ją na dwunastokrotne dożywocie, ale uwolniono w ramach wymiany więźniów. W artykule opisano ją tak: „Jedna z pierwszych bojowniczek, które przeprowadziły operacje przeciw okupacji i pierwsza Palestynka, która w izraelskim więzieniu urodziła dziecko. Urodziła się w 1945 r. w Hajfie i przyłączyła się do ruchu poświęceniowego w 1968 r. Przeprowadziła kilka operacji, ale na początku lat 70 XX wieku aresztowano ją i jej męża – była wtedy w piątym miesiącu ciąży i dostała dwunastokrotne dożywocie. 18 lutego 1972 r. w izraelskim więzieniu Neve Tirza w Ramli urodziła córkę Nadię. w 1983 r. została uwolniona i deportowana do Algierii. Zmarła w 2014 r.”.

Leila Khaled

Leila Khaled to starsza aktywistka w Ludowym Froncie Wyzwolenia Palestyny (PFLP) i członkini Palestyńskiej Rady Narodowej. W 1969 r. uczestniczyła w porwaniu samolotu TWA. Nie było ofiar, chociaż samolot wysadzono w powietrze. Rok później Khaled wzięła udział w próbie porwania samolotu El Al. W jej biografii w artykule napisano: „Pierwsza kobieta, która w 1969 r. porwała izraelski samolot. Urodziła się w Hajfie w 1944 r. Porwała samolot i doprowadziła do zawrócenia go z drogi i do lądowania w Syrii, żeby doprowadzić do uwolnienia palestyńskich więźniów i zwrócić uwagę świata na problem palestyński. Porwała także samolot TWA, który wylądował w Londynie. Została złapana i aresztowana przez Scotland Yard, a rząd brytyjski uwolnił ją w ramach programu wymiany więźniów”.

Szadia Abu Ghazaleh

Aktywistka PFLP, zginęła w 1968 r. przy przygotowywaniu bomby, którą miano podłożyć w budynku w Tel Awiwie.

W artykule napisano: „[Ghazaleh była] pierwszą bojowniczką-męczenniczką po Dniu Naksa w 1967 r. Urodziła się w Nablusie w 1949 r., a swoją polityczną działalność rozpoczęła wcześnie, już w 1962 r., kiedy to dołączyła do ruchu Qawmiyoun Al-’Arab. Po Naksie z tego ruchu wyłonił się Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny. [Abu Ghazaleh] stała się jego członkinią i wzięła udział w operacjach poświęceniowych przeciwko okupacji. Ale 28 listopada 1968 r., [kiedy] w swoim domu konstruowała bombę, żeby podłożyć ją pod izraelski budynek w Tel Awiwie, bomba wybuchła w jej rękach i [Abu] stała się męczenniczką”.

Umaya Juha

Umaya Juha to rysowniczka związana z Hamasem. Jej pierwszy mąż był członkiem skrzydła militarnego Hamasu, brygad Al-Qassam, i został zabity w starciu z Siłami Obronnymi Izraela. Jej drugi mąż także był członkiem brygad Al-Qassam. [4] Znana jest ze swoich zajadłych i podżegających rysunków, a w styczniu 2016 r. Facebook podobno usunął jej konto z powodu napływających skarg na treści podżegające.[5] W artykule opisano ją tak: „Pierwsza rysowniczka w Palestynie i w świecie arabskim. Urodziła się w Gazie w 1972 r. Izraelczycy określili ją jako terrorystkę i antysemitkę i zabronili jej wstępu na Zachodni Brzeg ze względów bezpieczeństwa. Wzięła udział w kilku lokalnych, arabskich i międzynarodowych wystawach. W 2000 r. przyznano jej arabską nagrodę dziennikarzy dla najlepszego rysownika/rysowniczki, a w 1999 r. zdobyła pierwsze miejsce za rysunki w corocznym konkursie sztuki palestyńskiego ministerstwa kultury”.


Przypisy (nie spolszczone):

[1] Al-Quds (Jerusalem), March 8, 2016.

[2] On the PA’s glorification of Dalal Al-Mughrabi and articles praising her, see MEMRI Special Dispatch No. 5246, Palestinian Authority Praises Female Terrorist Dalal Al-Mughrabi, March 20, 2013; Special Dispatch No. 2862, Veneration for Dalal Al-Mughrabi on Palestinian Authority TV, in PA Dailies, and on Israeli Arab Websites, March 17, 2010.

[3] See MEMRI Special Dispatch No. 6026, Palestinian Authority President Mahmoud 'Abbas Awards Medals Of Honor To Fatah Terrorists,

April 17, 2015.

[4] Menassat.com, May 5, 2009.

[5] Aljazeera.net, January 16, 2016.


Visit the MEMRI site in Polish: http://www2.memri.org/polish/

If you wish to reply, please send your email to memri@memrieurope.org .