Wobec toczących się w Wiedniu rozmów między Iranem a zachodnimi mocarstwami saudyjski politolog, Faisal Ibrahim Al-Szammari, który specjalizuje się w sprawach amerykańskich i pisze dla gazety “Makkah”, porównał Iran do nazistowskich Niemiec i porozumienie nuklearne z Iranem do porozumienia z Monachium, podpisanego z Niemcami w 1938 r.[1] Pisze on, że tak jak Zachód ignorował zło nazistowskich Niemiec w przeddzień II wojny światowej i podpisał z nimi porozumienie, państwa zachodnie ignorują teraz zło Iranu i starają się wznowić z nim porozumienie nuklearne. Ponadto, tak samo jak porozumienie Monachijskie tylko wzmocniło nazistowskie Niemcy i nie zapobiegło wojnie, nowe porozumienie z Iranem tylko podniesie jego globalny status i nie powstrzyma go przed zdobyciem broni jądrowej ani nie przeszkodzi w rozpętaniu wojny. Wręcz przeciwnie, porozumienie niewątpliwie podniesie ekspansjonistyczne ambicje Iranu i jego wsparcie dla organizacji terrorystycznych, napisał. Al-Szammari ostrzega, że Iran jest państwem policyjnym, które ma ambicje kontrolowania całego regionu, prowadząc równocześnie ideologiczną kampanię przeciwko zachodnim demokracjom i dlatego to porozumienie jest niebezpieczne.
Faisal Ibrahim Al-Shammari (Źródło: twitter.com/Mr_Alshammeri)
Poniżej tłumaczenie fragmentów jego artykułu.[2]
Mówi się, że zło kryje się w ciemnościach. Nie myśl, że to prawda, ponieważ zło występuje otwarcie, jest dobrze widoczne i bezczelne, tak bardzo, że ludzie odwracają od niego oczy. Dlaczego? Ponieważ z chwilą gdy uznają istnienie zła, wiedzą, że muszą walczyć, a większość woli tego unikać. To właśnie doprowadziło do wybuchu Drugiej Wojny Światowej i do śmierci ponad 70 milionów ludzi. Wielu ludzi na Zachodzie odmawiało zobaczenia zła i okrucieństwa nazizmu. Odwracali oczy kiedy jeszcze istniała możliwość powstrzymania zła, a potem tolerowali je, ponieważ zło nabrało sił.
1938 – był rokiem, w którym zachodnie demokracje pokazały niemieckiej nazistowskiej dyktaturze, że nie zamierzają zrobić niczego, by zatrzymać ekspansję. Premier brytyjski Neville Chamberlain pojechał do Monachium na negocjacje z Adolfem Hitlerem. Uwierzył w obietnicę Hitlera, że będzie pokój, jeśli Niemcy będą mogły zaanektować znaczną cześć Czechosłowacji [i wolał] uniknąć konfrontacji z nazistowskim złem. Po powrocie do Wielkiej Brytanii, podniósł w górę podpisany dokument porozumienia mówiąc: “Porozumienie w sprawie czechosłowackiego problemu, które osiągnęliśmy, stanowi moim zdaniem tylko wstęp do szerszego porozumienia, które zapewni Europie pokój.”
Porozumienie [podpisane] w 2015 roku między USA, Europą, Rosją, Chinami i Iranem jest bardzo podobne do porozumienia w Monachium w 1938 roku. Początkowym celem nazistowskich Niemiec było przejęcie kontroli nad geograficznym regionem, celem Iranu jest ekspansja na kraje arabskie. Nazistowskie Niemcy na polu ideologii rywalizowały z zachodnimi demokracjami i zmierzały do dominacji w Europie, Iran chce przejąć Bliski Wschód i cały islamski świat. Podobnie jak Wielka Brytania i Francja ugłaskiwały nazistowskie Niemcy, te same dwa państwa razem z USA wybrały ugłaskiwanie Iranu…
[Jednakże], Hitler przed rokiem 1938 nie deklarował otwarcie, że zamierza wyeliminować demokratyczne rządy w Europie, eksterminować Żydów i inne mniejszości, natomiast irański reżim popiera terror i ruchy fundamentalistyczne na świecie od [swojego powstania w] 1979 roku. W Niemczech nie było masowych demonstracji [w których ludzie skandowali] “śmierć Ameryce” jak to systematycznie dzieje się w Iranie. W 1938 roku Niemcy nie były odpowiedzialne za terror na całym świecie, tak jak jest Iran dziś, i nie były odpowiedzialne za śmierć tysiąca Amerykanów, tymczasem Iran [jest odpowiedzialny] za śmierć ponad tysiąca Amerykanów w Iraku, Afganistanie, Libanie w dodatku do dziesiątków tysięcy zabitych Arabów.
Neville Chamberlain bronił Porozumienia z Monachium dwoma argumentami: tym, że jedyną alternatywą jest wojna oraz twierdzeniem, że porozumienie sprowadzi nazistowskie Niemcy ponownie w krąg międzynarodowej społeczności. Dziś obrońcy porozumienia nuklearnego [z Iranem] posługują się tą samą logiką: porozumienie jest jedyną alternatywą wojny i powstrzyma Iran przed wejściem w posiadanie broni nuklearnej oraz to, że porozumienie wprowadzi Iran ponownie do międzynarodowej społeczności. Jednak twierdzenie, że brak porozumienia nuklearnego spowoduje zdobycie broni nuklearnej, jest nonsensowne z trzech powodów. Po pierwsze, alternatywą dla porozumienia jest zacieśnienie sankcji i osłabienie irańskiego reżimu oraz poważne ograniczenie możliwości finansowania terroru na świecie. Po drugie, wzmocnienie Iranu przez porozumienie zwiększa prawdopodobieństwo wojny. Kiedy złe i zmierzające do ekspansji reżimy stają się bogatsze, nie kierują swoich zasobów na budowanie nowych szpitali i poprawę infrastruktury swojego kraju, czy na poprawę jakości życia mieszkańców, ale raczej na ekspansję i próby przejęcia krajów wokół nich. Po trzecie, Iran jest w stanie wojny z USA od dziesiątków lat.
[Jeśli idzie o twierdzenie, że] porozumienie wprowadzi Iran ponownie do międzynarodowej społeczności, ci którzy w to wierzą, nie rozumieją natury reżimu w Teheranie. Irański rząd składa się z religijnych fanatyków, których pod względem moralności nie można odróżnić od ISIS, Al-Kaidy, Boko Haram i innych fundamentalistycznych organizacji masowych morderców. Irański reżim przeprowadził więcej egzekucji, niż jakikolwiek inny kraj poza Chinami. Ponad 200 000 Irańczyków zostało zabitych przez [irańską] inkwizycję sądową od czasu ustanowienia reżimu Chomeiniego tylko za to, że mieli inne poglądy. Irańskie kobiety nie mogą podróżować zagranicę bez pozwolenia swoich mężów.
W praktyce Iran jest największym na świecie sponsorem siejących terror milicji. Pomyśl co będą robić z tymi wszystkimi pieniędzmi, które dostaną, jeśli sankcje zostaną zniesione. Pomyśl co zrobią, jeśli zniesie się obecne embargo na broń i rakiety. Pomyśl co Iran zamierza zrobić ze swoją nuklearną infrastrukturą. Porozumienie wzmocni ich na wszystkich trzech [polach].
[1] The Munich Agreement, concluded ןמ September 1938 by Germany, the United Kingdom, France and Italy, provided „cession to Germany of the Sudeten German territory” of Czechoslovakia, and has since become emblematic of appeasing policies towards dictatorial regimes.
