Publicysta kuwejcki Nasser Bader Al-Eidan opublikował artykuł w gazecie “Al-Rai” pod tytułem “Żydzi w Kuwejcie”, w którym twierdzi, że Żydzi, którzy przybyli do tego kraju zaczynając od końca XVIII wieku, dali duży wkład w jego gospodarkę i kulturę, a także mieli silne związki w niektórymi władcami kuwejckimi. Wezwał do udokumentowania historii żydowskiej w Kuwejcie, o której twierdzi, że jest nieodłączną historią kraju, i chwalił tolerancję religijną, która cechowała Kuwejt w przeszłości, ale nie istnieje już dłużej nawet „wśród członków tej samej wiary, tej samej ojczyzny i tego samego losu”.
Poniżej podajemy fragmenty tego artykułu [1]:
Nasser Bader Al-Eidan (zdjęcie: Twitter.com/Nasser_Aleidan)
Pierwsza policja religijna w Zatoce została założona w Kuwejcie w czasach nieżyjącego szejka Salima Al-Mubaraka [2] , by [zwalczać] publiczne pijaństwo i wulgarność, które były powszechne w tamtych czasach. Żydzi kuwejccy celowali w produkcji wina w tym okresie. Historia Żydów w Kuwejcie jest ważna, ale większość naszego pokolenia nic o tym nie wie, a nasze podręczniki ignorują to. Jest to część nowoczesnej historii Kuwejtu, czy nam się to podoba, czy nie, z powodu wkładu [Żydów] w handel i sztukę i uczciwość naukowa wymaga, byśmy to udokumentowali.
Obecność Żydów w Kuwejcie zaczęła się pod koniec XVIII wieku. Większość z nich przybyła z Iraku, z powodu reżimu osmańskiego, który narzucił na nich pogłówne [podatek dżizja] i podkopał ich działalność handlową. Kuwejtczycy nie zachowywali się w taki sam sposób jak Osmanie i [Żydzi] widzieli go jako bezpieczne miejsce do osiedlenia się. Było ich między 50 a 800 – historycy nie są tu zgodni. Mieli dobre stosunki z nieżyjącym szejkiem Mubarakiem Wielkim [3] , który uważał związki z Żydami za czynnik stymulujący handel. Te stosunki jednak ochłodziły się podczas [rządów] Salima Al-Mubaraka, który był znany z pobożności oraz dlatego, że Żydzi produkowali wino.
W badaniu, na którym się opieram, badacz kuwejcki Jousef Al-Mutairi [z uniwersytetu w Kuwejcie] przeprowadził wywiad z Anwarem Cohenem, ostatnim Żydem, który wyemigrował z Kuwejtu. Cohen mówi, że wielu Żydów wyjechało z Kuwejtu do Iraku i innych krajów z rozmaitych przyczyn, spośród których główną była [atmosfera w Kuwejcie w następstwie] założenia państwa Izrael. [Sam] Cohen wyemigrował z Kuwejtu w 1953 r. z powodu artykułu napisanego przez dra Ahmada Al-Chatiba, który twierdził, że obecność Cohena w Kuwejcie jest sprzeczna z honorem panarabskim i z solidarnością z okupowaną przez Izrael Palestyną [4] .
Nie zapominamy, że niektórzy Żydzi kuwejccy byli biznesmenami, którzy mieli za partnerów kuwejckich [muzułmańskich] biznesmenów, tak jak [żydowski] biznesmen Saleh Mahlab, który był przyjacielem szejka Mubaraka [prawdopodobnie Mubaraka Wielkiego] oraz rodzina Jehezkel, która miała franszyzę na dostawy elektryczności do Kuwejtu przez 35 lat w czasach nieżyjącego szejka Ahmad Al-Dżabera [5] . Żydzi dali także wkład w sztukę. Na przykład kuwejcki muzyk Saleh Al-Kuwaiti i jego brat Daoud, którzy maja ulice swojego imienia w Tel Awiwie, jako gest uznania dla ich pracy [6] .
To był krótki przegląd historii Żydów kuwejckich i otwarcia okazywanego przez lud kuwejcki, który w owym czasie ich akceptował. Kuwejtczycy z dawnych czasów byli wzorem koegzystencji między wyznaniami oraz tolerancji. Dzisiaj taka tolerancja nie istnieje [nawet] wśród członków tej samej wiary, tej samej ojczyzny i tego samego losu.
Przypisy (nie spolszczone):
[1] Al-Rai(Kuwait), September 10, 2014.
[2] Salim Al-Mubarak Al-Sabah, the ninth ruler of Kuwait (1917-1921).
[3] Mubarak Ibn Sabah Al-Sabah aka „Mubarak the Great”, the seventh ruler of Kuwait (1896-1915) who is considered the de-facto founder of Kuwait.
[4] Probably referring to Kuwaiti politician Dr. Ahmad Al-Khatib (b. 1927), who helped found the pan-Arab nationalist movement in the 1940s.
[5] Ahmad Al-Jaber Al-Mubarak Al-Sabah, the tenth ruler of Kuwait (1921-1950). [6] Jewish musicians who moved from Iraq to Kuwait. Al-Kuwaiti Brothers street in Tel-Aviv is named for them.
