W ostatnich tygodniach wielu palestyńskich dziennikarzy i pisarzy nadal krytykowało Hamas i obwiniało go o kontynuowanie wojny w Strefie Gazy, z powodu jego uporu w dążeniu do utrzymania władzy i odmowy pójścia na kompromis w negocjacjach z Izraelem, wszystko kosztem mieszkańców Gazy. [1]
Autorzy krytykowali Hamas za decyzję o przeprowadzeniu inwazji i masakr w południowym Izraelu 7 października 2023 r. na własną rękę, bez konsultacji z nikim i na podstawie irracjonalnych rozważań. Ta decyzja, jak napisali, sprowadziła na Palestyńczyków wielką katastrofę narodową i postawiła Strefę Gazy na skraju upadku. Obwiniając Hamas za obecną sytuację, stwierdzili, że naród palestyński „ma prawo żądać rozliczenia” od ruchu po jego „nieodpowiedzialnej awanturze”. Napisali również, że „Hamas nie ma prawa kontrolować losu naszego ludu w Gazie” ani poświęcać go w celu promowania swoich interesów i wezwali do zakończenia wojny.
Jeden z autorów odniósł się do wiary Hamasu w „obietnicę życia następnego”, zgodnie z którą Izrael ma wkrótce „zniknąć”. [2] Napisał, że Hamas cierpi na „manię wielkości” i że jego decyzje militarne i polityczne, zakorzenione w błędnym i nierealistycznym poglądzie religijnym, sprowadziły na Palestyńczyków tragedię, której konsekwencje będą odczuwalne przez dziesięciolecia.
Poniżej znajdują się przetłumaczone fragmenty niektórych z tych artykułów.
Autor artykułu w gazecie AP: Ataki z 7 października były lekkomyślną awanturą, która doprowadziła do katastrofy narodowej; Hamas musi zapłacić cenę
Bassem Barhoum, publicysta gazety Autonomii Palestyńskiej (AP) „Al-Hayat Al-Jadida”, napisał 9 grudnia 2024 r., że Hamas rozpoczął wojnę przeciwko Izraelowi całkowicie z własnej inicjatywy i że naród palestyński nie powinien płacić ceny za jego błędne i przestępcze decyzje.
Napisał: „To nie naród palestyński podjął decyzję o rozpoczęciu Potopu [Al-Aksa] [nazwa Hamasu dla ataków z 7 października], ani też nie było to ich prawowite przywództwo. To była jedna frakcja [tj. Hamas, która podjęła decyzję] sama, bez konsultacji z kimkolwiek i bez brania pod uwagę opinii kogokolwiek innego. Działali sami i to oni – nie naród palestyński – ponoszą odpowiedzialność za swoją decyzję. To była całkowicie lekkomyślna awantura i doprowadziła do katastrofy narodowej. Ta porażka nie należy do nich [tj. do narodu palestyńskiego], ale wyłącznie do Hamasu…
Ważny jest powrót do korzeni sprawy. Hamas przejął kontrolę nad Strefą Gazy siłą zbrojną, za pomocą wojskowego zamachu stanu, chociaż w tym czasie stał na czele rządu jedności narodowej, który został zatwierdzony w lutym 2007 r. w Porozumieniu z Mekki. Od tego czasu Hamas wziął Strefę Gazy jako zakładnika wraz ze wszystkimi decyzjami [tam]… Dlatego też, tylko Hamas jest odpowiedzialny za swoją decyzję, a nie naród palestyński… Naród palestyński ma prawo żądać rozliczenia się od Hamasu po jego lekkomyślnej awanturze…
Naród palestyński ma prawowite i uznane na arenie międzynarodowej przywództwo, które nie ponosi odpowiedzialności za działania Hamasu. Wręcz przeciwnie, nie pochwala [tych działań], szczególnie zajęcia Strefy Gazy, jego roli w [wewnątrzpalestyńskim] rozłamie i oddzieleniu Strefy od reszty państwa palestyńskiego… Naród palestyński nie zasługuje na karę za zbrodnie decyzji Hamasu, które są poza palestyńskim konsensusem narodowym… Hamas musi przede wszystkim ponownie ocenić swoje doświadczenie [rządzenia Strefą Gazy] i zrozumieć, że odejście od linii narodowej, podejmowanie [decyzji] na własną rękę i poleganie na zagranicznych planach [odniesienie do relacji Hamasu z Iranem] nie przyniesie niczego ani jemu, ani narodowi palestyńskiemu, poza tragedią”. [3]
Były członek gabinetu Autonomii Palestyńskiej: Hamas poświęca swój naród dla dobra swoich interesów. Musi zakończyć wojnę
W artykule z 1 grudnia 2024 r. w gazecie wychodzącej w Ramallah, Al-Ayyam”, członek Fatahu i były minister kultury AP, Atef Abu Sajf, wezwał Hamas do zaprzestania stawiania własnych interesów ponad interesy Gazańczyków. Sugerując, że Hamas musi uwolnić izraelskich zakładników wziętych 7 października, dodał, że powinien wykazać się elastycznością w negocjacjach, aby zakończyć wojnę.
Napisał: „Czy nadszedł czas, aby Hamas zrozumiał, co się dzieje? Czy nadszedł czas, aby zrozumiał, że czas nie działa na korzyść naszego ludu i że nie nadchodzą żadne dobre wieści?… W obecnej sytuacji zakończenie wojny, zakończenie przesiedleń naszego ludu, zakończenie jego narażenia na rzeź i uratowanie tego, co jeszcze można uratować – to [będzie się liczyć] jako zwycięstwo…
Jeśli wojna doprowadzi do zagłady naszego ludu w Gazie, jeśli kilkudziesięciu izraelskich zakładników będzie ważniejszych niż życie dziesiątek tysięcy mieszkańców Gazy, a wydarzenia doprowadzą do realizacji planu Nakba, to Hamas musi ponownie rozważyć swoje rozumowanie. Patriotyczne [elementy] w Hamasie muszą wiedzieć, że historia nie okaże [im] litości, ponieważ nie chodzi tu o konflikty [Hamasu] z Fatahem lub AP, ale o przyszłość [palestyńskiego] ludu i los jego sprawy…
Hamas nie ma prawa kontrolować losu naszych ludzi w Gazie, nie są oni jego wyłączną własnością. Nie ma prawa dalej nalegać na swoje stanowiska dla czysto partyjnych korzyści. Nie ma wstydu w przyznawaniu się do błędów; haniebne jest poświęcanie swojego ludu, aby trzymać się tego, co uważasz za właściwą drogę. Nie ma wstydu w słuchaniu głosu swojego ludu i jego żądań; haniebne jest życie w wieży z kości słoniowej, podczas gdy patrzysz na zniszczenie i udajesz ślepotę. Hamas rzeczywiście patrzy na zniszczenie i udaje ślepotę, a nadszedł czas, aby się obudził…
Hamas musi zrozumieć, że poświęcenie ludzi dla dobra swojej partyjnej postawy jest najgorszą rzeczą, jaką może zrobić organizacja polityczna… Hamas jest pod wrażeniem, że świat pozostaje taki sam, jaki był rankiem 7 października [2023], zwłaszcza w Strefie Gazy. Musi zrozumieć, że nie tylko wiele wody przepłynęło pod mostem, ale sam most już nie istnieje. Woda wyschła, a świat nie jest taki sam. Wiem, że przywódcy Hamasu są tego świadomi, ale wiem [również], że ich upór można opisać jedynie jako irracjonalny i sprzeczny z interesami ludzi… Ochrona naszych ludzi w Strefie Gazy jest o wiele ważniejsza niż jakiekolwiek osiągnięcie, jakie można sobie wyobrazić, a zakończenie ich cierpienia jest zwycięstwem. Sytuacja ludzi woła ‘Dość!’ i pytają: Czego chce Hamas? I jak oczekuje, że damy mu do zrozumienia, czego chcemy? Ta frakcja nie wie, jakie są cele naszego ludu i nie wie, jak go reprezentować i jak bronić jego praw…” [4]
Palestyński publicysta: Plan Hamasu zniszczenia Izraela był nierealny i sprowadził na nas wielką katastrofę
Publicysta gazety „Al-Ayyam”, Abd Al-Ghani Salameh, wyraził podobną opinię w artykule z 27 listopada 2024 r. Napisał, że decyzja Hamasu o przeprowadzeniu ataków 7 października była wynikiem megalomanii i urojonego przekonania, że Izrael stoi na skraju zagłady. Hamas zignorował równowagę sił, powiedział, i sprowadził na Palestyńczyków katastrofę, której konsekwencje będą odczuwalne przez dziesięciolecia.
Napisał: „Jednym z najważniejszych czynników, które skłoniły Hamas do przeprowadzenia operacji Potop Al-Aksa [7 października 2023 r.] była wiara w obietnicę życia następnego – to znaczy, solidna, niezachwiana wiara, że Izrael stoi na skraju ostatecznego zniszczenia i upadku, a jedyną rzeczą potrzebną do wyzwolenia Palestyny jest zadanie mu jednego śmiertelnego ciosu. Ta idea zakorzeniła się w umysłach funkcjonariuszy Hamasu i rozprzestrzeniła się nawet wśród ludności [w Gazie]…
To nie jest nowy pomysł. [Jeszcze] przed Potopem Al-Aksa rozprzestrzenił się bardzo daleko i stał się punktem centralnym myślenia przywódców Hamasu. Poniżej znajduje się kilka przykładów, które to wyjaśniają:…
We wrześniu 2021 r. Hamas zorganizował konferencję zatytułowaną ‘Obietnica życia następnego’, która dotyczyła administracji państwa palestyńskiego po jego całkowitym wyzwoleniu spod okupacji izraelskiej. [5]
We wrześniu 2022 r. Ministerstwo Samorządu Lokalnego [Hamasu] w Strefie Gazy zorganizowało i powołało rady miejskie dla ponad 20 miast palestyńskich w granicach [Izraela] z 1948 r., w tym Jaffy i Al-Madżdal [Aszkelonu]. [Rady] składały się z osób pochodzących z rodzin, które pochodziły z tych miast, i [poinformowano, że Hamas] ma zamiar zakończyć [mianowanie rad dla] pozostałych miast w celu zminimalizowania chaosu i zapewnienia porządku w trakcie i po wyzwoleniu. [6]
W marcu 2023 roku [wysoki rangą funkcjonariusz Hamasu] Mahmoud Al-Zahhar oświadczył, że jesteśmy w przededniu bitwy o Obietnicę Życia Następnego, która zakończy się wkroczeniem do meczetu Al-Aksa, zniknięciem tworu syjonistycznego i ucieczką okupantów i wszystkich ich osadników z całej Palestyny… [7]
Pomysł całkowitego zniknięcia Izraela jako siły okupacyjnej, co jest naturalnym marzeniem każdego Palestyńczyka, zakorzenił się w umysłach funkcjonariuszy Hamasu, którzy zaczęli myśleć, że to jest tuż za rogiem… Ale traktowanie [tego] pomysłu jako dosłownego faktu, który jest o krok, a nawet mniej, i skupienie się na planowaniu operacji [tj. 7 października], która doprowadziłaby do miażdżącej wojny – ignorując sytuację polityczną i regionalną, równania systemu międzynarodowego, równowagę sił, naukowe aspekty dotyczące walki itd. – zamienia sprawę w utopijne i nierealistyczne podejście, [które] prowadzi do niebezpiecznych i brzemiennych w skutki decyzji opartych na niedokładnej ocenie sytuacji…
Ten optymistyczny duch rozkwitł i kontrolował myślenie funkcjonariuszy [wojskowego skrzydła Hamasu, Brygad Izz Al-Din] Al-Kassam i być może był głównym czynnikiem, który zmotywował ich do przeprowadzenia ataku 7 października, pomimo świadomości, że będzie miał katastrofalne skutki. Być może Hamas odważył się podjąć ten krok z aroganckiej [wiary] w swoje pokazy siły, uzbrojenie, rakiety i tunele, a także dlatego, że jego parady wojskowe sprawiły, że poczuł, że ma wystarczającą siłę, aby pokonać Izrael, [nie wspominając] o przesadzie kanału Al-Dżazira w opisie siły Hamasu, jego arsenału rakietowego i 500 kilometrów tuneli. [W rezultacie] ta pewność co do siły [Hamasu] osiągnęła poziom megalomanii.
Ta wiara w proroctwo [o zniknięciu Izraela] i konferencja ‘Obietnica życia następnego’ zorganizowana przez Hamas nie były tylko propagandą z aurą świętości. Były systematyczną propagandą mającą na celu zabicie zbiorowego intelektu, najpierw ruchu [Hamasu], a następnie społeczeństwa, które dostosowało się i pozostało milczące wobec tych bajek, a może nawet w nie uwierzyło… To doświadczenie doprowadziło Gazę na skraj upadku. Doprowadziło nas wszystkich do katastrofy, która przekracza nasze możliwości poradzenia sobie z nią, a której katastrofalne konsekwencje będą odczuwalne przez dziesięciolecia…” [8]
[1] See MEMRI Special Dispatch No. 11689, Palestinian Writers Slam Hamas’ Policy And Conduct: Its October 7 Attack Was Reckless; It Places No Value On Palestinian Lives; It Serves The Agenda Of Iran And The Muslim Brotherhood, November 21, 2024.
[2] The conference, titled „Promise Of The Hereafter – Post-Liberation Palestine,” was held in Gaza on September 30, 2021 under the patronage of Hamas’s leader in Gaza Yahya Sinwar. It was attended by senior officials from Hamas and from other factions, and dealt with the administration of the future Palestinian state that would come into being after the impending „disappearance” of Israel. See MEMRI Special Dispatch No. 9575, Hamas-Sponsored 'Promise Of The Hereafter’ Conference For The Phase Following The Liberation Of Palestine And Israel’s 'Disappearance’: We Must Differentiate Between Jews Who Should And Should Not Be Killed, And Prevent A Jewish 'Brain Drain’ From Palestine, October 4, 2021.
[3] Al-Hayat Al-Jadidah (PA), December 9, 2024.
[4] Al-Ayyam (PA), December 1, 2024.
[5] See MEMRI Special Dispatch No. 9575, Hamas-Sponsored 'Promise Of The Hereafter’ Conference For The Phase Following The Liberation Of Palestine And Israel’s 'Disappearance’: We Must Differentiate Between Jews Who Should And Should Not Be Killed, And Prevent A Jewish 'Brain Drain’ From Palestine, October 4, 2021.
[6] Salameh is referring to a September 23, 2022 Facebook post by Hamas official Atef Adwan, which he had criticized at the time as well. See Al-Ayyam (PA), September 26, 2022.
[7] See Alaqsavoice.ps, March 10, 2023.
[8] Al-Ayyam (PA), November 27, 2024.
