Wśród doniesień w światowych mediach, że Iran i supermocarstwa na czele z USA są bliskie wznowienia umowy nuklearnej, wiele artykułów w prasie saudyjskiej i emirackiej wyraża zaniepokojenie powstającym porozumieniem. Zauważają, że, podobnie jak umowa z 2015 roku, odnowiona umowa nie uwzględnia żądania państw Zatoki, by powstrzymać problematyczne postępowanie Iranu w regionie i nie zawiera stanowczych restrykcji dotyczących programu rakietowego Iranu ani bojówek terrorystycznych, które rozmieszcza on w krajach arabskich. Artykuły ostrzegają, że odrzucenie tych obaw zaostrzy napięcia i przemoc w regionie i na świecie.

Autorzy artykułów oskarżają też administrację Bidena o pośpiech w negocjacjach z chęci osiągnięcia porozumienia, by przedstawić je amerykańskiemu wyborcy jako osiągnięcie przed listopadowymi wyborami do Kongresu w USA. Administracja Bidena, mówią, była zbyt słaba i niezdecydowana w negocjacjach, podczas gdy Rosja i Chiny zdecydowanie poparły Iran, w wyniku czego Iran otrzymał wiele ustępstw i okazał się wielkim zwycięzcą negocjacji.

Obawy dotyczące wyłaniającej się umowy i krytyka USA za zbytnie pobłażliwość wobec Iranu i ignorowanie jego terroru w regionie znalazły również wyraz w karykaturach opublikowanych w prasie Zatoki Perskiej.

W niniejszym opracowaniu przedstawiono niektóre z tych artykułów i karykatur.

Podczas gdy Iran przygotowuje bombę atomową, USA uderza w niego piórem, mówiąc „Ulegnij!” ( Al-Iqtisadiyya , Arabia Saudyjska, 17 sierpnia 2022)

Znany dziennikarz saudyjski: lekceważenie w umowie działań militarnych Iranu w państwach arabskich zwiększy przemoc w regionie i na świecie

Znany dziennikarz saudyjski Abd Al-Rahman Al-Rashed pisze w artykule w „Al-Sharq Al-Awsat”, że gorliwość Zachodu do wznowienia umowy nuklearnej z Iranem i jego lekceważenie zaangażowania militarnego tego kraju w krajach arabskich jest jeszcze bardziej niepokojące niż koncesje, które Iran może otrzymać w ramach umowy, takie jak zniesienie sankcji, otrzymanie funduszy i uwolnienie więźniów. Ostrzega, że ​​to lekceważenie może zwiększyć napięcie i przemoc w regionie, a nawet mieć globalne konsekwencje: 

„Według ujawnionych informacji ‘wszechstronne porozumienie’ między mocarstwami a Iranem jest bardzo podobne do poprzedniego porozumienia i nie napawa optymizmem. Zawiera tajne artykuły, które obie strony ukrywają, ale nie potrwa długo, a zostaną ujawnione przez jakiegoś rozzłoszczonego polityka lub pracowitego dziennikarza, jak to miało miejsce w przypadku poprzedniej umowy, której tajne szczegóły zadziwiły wiele osób, gdy zostały upublicznione w 2015 roku.

Amerykanie i Europejczycy negocjują w Wiedniu od półtora roku, a najwyższy przywódca Iranu [Ali Chamenei] ma tylko kilka tygodni na rozstrzygnięcie tej sprawy, bo czas mija. Cień Donalda Trumpa i Republikanów wisi nad nadchodzącymi w listopadzie [2022] wyborami do Kongresu, a jeśli Demokraci stracą większość w Kongresie i w Senacie, co jest prawdopodobne, podpisanie porozumienia będzie trudniejsze i być może niemożliwe. Z powodu tej pilności [sprawy] maraton negocjacji zakończył się, a Wiedeń stał się salą porodową, w której [umowa jest dostarczana] przez cesarskie cięcie. Główne kwestie zostały w większości uzgodnione, a pozostają tylko szczegóły, i na tym polega diabeł. Niezależnie od tego, co zostanie [ostatecznie] uzgodnione, [wynikająca z tego umowa prawdopodobnie] będzie ułomna, czy Iran zrezygnuje ze swojego [żądania] zniesienia sankcji z IRGC, czy nie; czy Korea Południowa przekaże Iranowi 7 miliardów dolarów, czy nie, i czy Europejczycy uwolnią wszystkich złowrogich przestępców bliskich [irańskiemu] reżimowi, czy nie.  

Moim zdaniem [wszystkie] te ustępstwa w porozumieniu są hańbą, ale nie są tak niebezpieczne, jak zlekceważenie obaw dotyczących działalności militarnej Iranu poza jego granicami – w Iraku, Libanie, Jemenie, Gazie, Syrii i Afganistanie – co doleje oliwy do ognia. Podpisanie porozumienia i zniesienie sankcji, przy jednoczesnym milczeniu o działalności militarnej Iranu za granicą, zwiększy napięcie i przemoc w regionie. Szkody dotrą [także] do USA i Europy, odnowią regionalny konflikt i [umocnią podział na] bloki międzynarodowe [sprzymierzonych z jedną lub drugą stroną] praz przyspieszą ekspansję rosyjskiej i chińskiej aktywności w regionie…” [1]

Zachód podpisuje „porozumienie nuklearne” z Iranem, ignorując jego terrorystów ( Al-Iqtisadiyya, Arabia Saudyjska, 21 sierpnia 2022)

Biden używa „umowy nuklearnej”, aby oczyścić Iran z oskarżenia o zaangażowanie w „terror” ( Al-Iqtisadiyya , Arabia Saudyjska, 5 sierpnia 2022 r.)

Gazeta saudyjska: Porozumienie z Iranem musi spełnić żądania Zatoki, powstrzymać jego wywrotową działalność w regionie

Podobne twierdzenia zostały wypowiedziane w artykule redakcyjnym saudyjskiej gazety Okaz” z 21 sierpnia, zatytułowanym „Porozumienie z Iranem musi spełniać wymagania Zatoki”. Napisano: „Po przeciekach na temat ustępstw poczynionych przez Iran w celu przyspieszenia negocjacji, by ożywić umowę nuklearną z 2015 r., konserwatywni irańscy posłowie mają obawy, czy wszystkie sankcje nałożone na Iran zostaną faktycznie zniesione. Z wszystkimi oczami zwróconymi na USA, by zobaczyć, jakie będzie jego ostateczne stanowisko teraz, gdy Iran zareagował na propozycję UE… wyciekły informacje, że pierwszego dnia [zatwierdzenia umowy] trzy dekrety wydane przez byłego prezydenta USA Donalda Trumpa mają zostać odwołany, co oznacza, że ​​sankcje zostaną zdjęte z 17 irańskich banków i 150 irańskich instytucji oraz Iranu, a 7 miliardów dolarów Iranu zostanie odmrożonych.   

Chociaż nowa umowa spełni żądania Zachodu, by odmówić Iranowi potencjału nuklearnego, nie zadowoli sojuszników Zachodu w Zatoce, o ile nie będzie zawierała ścisłych warunków i ograniczeń dotyczących działań Iranu mających na celu destabilizację regionu, jego programu rakietowego i koncentracji jego milicji w krajach arabskich. Mimo obietnic prezydenta Joe Bidena na szczycie w Dżuddzie w zeszłym miesiącu [lipiec 2022], [a mianowicie], że USA nie porzucą swoich sojuszników na Bliskim Wschodzie, sojusznicy ci są zainteresowani porozumieniem, które spełnia ich oczekiwanie [ujrzenia] regionu wolnego od broni masowego rażenia i reżimu irańskiego, który szanuje wolę [społeczności] międzynarodowej”. [2]

Świat analizuje „porozumienie nuklearne”, ignorując „wsparcie dla milicji” Iranu (Al-Sharq Al-Awsat, Londyn, 8 sierpnia 2022 r.)

Analityk z Emiratów: Iran jest największym beneficjentem nadmiernej ostrożności Ameryki w negocjacjach

W artykule z 21 sierpnia 2022 r. na saudyjskiej stronie internetowej Elaph, emiracki badacz i politolog Salem Al-Ketbi skarży się, że USA negocjują z Iranem z pozycji słabości i wahania, tak bardzo, że wydają się błagać Iran o powrót do umowy z 2015 roku. W rezultacie, mówi, Iran otrzymał wiele ustępstw i staje się wielkim zwycięzcą w negocjacjach: 

„Nie widzę dużej różnicy – ​​która uzasadnia wysiłek zainwestowany w obecne negocjacje – między uzyskaniem przez Iran broni nuklearnej dzisiaj lub jutro. Ponieważ zagrożenie istnieje, a prowokacyjne zachowanie Iranu w regionie nie zmieni się, jak długo będzie wzajemne zrozumienie, że Iran posiada tę niebezpieczną broń i może przyspieszyć tempo jej produkcji, jeśli i kiedy znajdzie się pod jakąkolwiek presją z zewnątrz. Dlatego wydaje się, że nie ma sensu amerykański wysiłek dyplomatyczny w celu sformułowania dokumentu, który tylko odsunie zagrożenie, a nie wyeliminuje je. Cała sprawa wydaje się bezcelowa i odzwierciedla [amerykańską] chęć osiągnięcia pozornego zwycięstwa politycznego, które można sprzedać amerykańskiemu wyborcy w nadziei na uratowanie kandydatów Partii Demokratycznej w USA Wybory do Kongresu [w listopadzie]. 

Największym zwycięzcą wszystkich negocjacji w sprawie przedłużenia umowy nuklearnej jest niewątpliwie Iran i nie jest to oparte na przypuszczeniach, ale na faktach, w szczególności na ostatnim warunku nałożonym [przez Iran]: że otrzyma rekompensatę, jeśli jakakolwiek administracja amerykańska odstąpi w sprawie umowy w przyszłości. To jest [właściwie] ograniczenie, a nie warunek i skutecznie chroni umowę przed jakąkolwiek decyzją, taką jak ta podjęta przez byłego prezydenta Trumpa, kiedy wycofał się z umowy w 2018 roku…

Iran otrzymał dodatkowe ważne zdobycze. Na przykład: zyskał czas, podczas którego zgromadził materiał rozszczepialny. Ponadto, jego zdolność kontynuowania negocjacji bez czynienia podstawowych ustępstw jest jego politycznym zwycięstwem samo w sobie, większym niż to, co zdobył przez podpisanie umowy z 2015 r. To prawda, że międzynarodowy klimat przyczynił się do wzmocnienia pozycji Iranu w negocjacjach, szczególnie po wybuchu ukraińskiej wojny i potrzeby – zwłaszcza Europy – na wprowadzenie irańskiej ropy naftowej z powrotem na rynek, nie wspominając o silnym chińskim i rosyjskim poparciu dla Iranu w negocjacjach w Wiedniu. Nic z tego jednak nie neguje [wpływu] nadmiernych wahań Ameryki i nadmiernie ostrożnych kalkulacji amerykańskiego zespołu negocjacyjnego. Kalkulacje te wynikały z niechęci administracji Bidena do zwiększenia presji na Iran lub grożenia mu [użyciem] siły. Biden nadal był wyjątkowo ostrożny w machaniu „kijem” – do tego stopnia, że ​​Iran w pełni zrozumiał, że opcja wojskowa przeciwko niemu nie była nawet rozważana przez amerykańskiego decydenta.

Nikt w naszym regionie nie chce wybuchu wojny lub użycia siły militarnej przeciwko Iranowi, o ile jest to zgodne z prawem międzynarodowym. Ale mam na myśli amerykańskie strategie negocjacyjne, które nie mogą się powieść, jeśli nie są oparte o [graniu] skutecznymi kartami, na zdecydowanej i skutecznej równowadze między ‘marchewką’ a ‘kijem’ oraz na pełnym zrozumieniu, jak, kiedy i jak długo można stosować każde podejście. Od początku [negocjacji] w Wiedniu, amerykański negocjator praktycznie błagał Iran o zgodę na powrót do [wcześniejszego] porozumienia nuklearnego i tym samym ocalenie honoru obecnej [amerykańskiej] administracji!…” [3]

Administracje Bidena i Obamy tworzą most, po którym Iran i jego milicje pędzą, by „zniszczyć region” ( Al-Arab , Londyn, 24 sierpnia 2022 r.)

„Bliski Wschód czeka na negocjacje nuklearne z Iranem, które nic nie osiągną” (Al-Arab , Londyn, 22 sierpnia 2022 r.)


[1] Al-Sharq Al-Awsat (London), August 21, 2022.

[2] ’Okaz (Saudi Arabia), August 21, 2022.

[3] Elaph.com, August 21, 2022.