W artykule z 2 czerwca 2017 na stronie Al-Arabiya.net zatytułowanym „Dlaczego serial 'Czarne wrony’ denerwuje ekstremistów?”, Mamdouh Al-Muhaini,[1] redaktor naczelny platformy cyfrowej Al-Arabiya, omówił scenę z serialu wyprodukowanego na Ramadan „Gharabib Sood” („Czarne wrony”), który jest aktualnie nadawany na należącym do Saudyjczyków kanale MBC. Wyjaśnił, że scena, w której matka z „Państwa Islamskiego” (ISIS) instruuje córeczkę, „w artystyczny sposób pokazuje  okrucieństwa popełniane przez tę ekstremistyczną organizację i inne ugrupowania militarne. Ujawnia także w jaki sposób przekazują one swoje negatywne idee dzieciom, wykorzystując metody takie jak zastraszanie i karcenie”. Dodał, że serial „koncentruje się na naturze ekstremistycznych poglądów i metod ich wprowadzania i rozpowszechniania”.

Poniżej podajemy przekład artykułu z angielskiego oryginału[2]:

W scenie z serialu „Gharabib Sood” („Czarne wrony”), który porusza temat ideologii ISIS i jest obecnie nadawany na antenie MBC, przywódczyni z ISIS zwraca się do małej dziewczynki niosącej torbę z obrazkiem Kopciuszka. Mówi jej, że nie powinna mieć na niej zdjęcia tej „niewiernej” z odsłoniętymi ramionami i każe jej zamalować Kopciuszka na czarno. Dziecko po prostu spełnia to polecenie.

Ta scena z tego ważnego serialu w artystyczny sposób pokazuje okrucieństwa popełniane przez tę ekstremistyczną organizację i inne ugrupowania militarne. Ujawnia także w jaki sposób przekazują one swoje negatywne idee dzieciom wykorzystując metody takie jak zastraszanie i karcenie. Kreują w świadomości dzieci ciemny obraz życia, który ma na celu izolację dzieci i powoduje, że stają się one bezbronne wobec kontroli ze strony ekstremistów.

Jest to jeden z najpotężniejszych elementów serialu i radzę wszystkim, żeby go oglądali, ponieważ nie eksponuje on krwawej przemocy i ścinania ludzi. Serial koncentruje się raczej na naturze ekstremistycznych idei oraz metodach ich wprowadzania i rozpowszechniania.

Walka z ekstremizmem

To ważne i powinno się tym zająć w pierwszej kolejności, ponieważ terroryzm jest naturalnym i oczekiwanym rezultatem ekstremizmu. Walka z terroryzmem to jak wyrwanie broni z rąk mordercy. Zamiar zabicia pozostanie, a wszystko co pozostaje ekstremiście do zrobienia, to znalezienie innej broni do popełnienia zbrodni.

To samo dotyczy terrorystów, jeśli nie uda im się popełnić przestępstwa w Iraku, zrobią to w Libii. Zamachowiec samobójca, któremu nie uda się wysadzić w Rijadzie, spróbuje zrobić to w Medynie, a może nawet w pobliżu meczetu Proroka .

Kiedy ciągle zadajemy to samo pytanie, tak jakbyśmy byli zaskoczeni pojawieniem się nowej generacji zamachowców samobójców – którzy byli jeszcze niemowlętami, kiedy wydarzył się 11 września – nie dostrzegamy czegoś ważnego. Nie bierzemy pod uwagę tego, że nie oglądalibyśmy nastoletnich zamachowców samobójców, ostatnim był Salman Abedi, gdyby nie było ekstremistycznego środowiska, które ich ukształtowało.

Zamachowiec samobójca nie wysadza się, bo chce zabić innych na próżno, ale dlatego, że jest przesiąknięty ekstremistyczną ideologią, która przekonuje go, że osiągnie stan szczęśliwości, kiedy tylko pociągnie za spust. Uczą go, że życie jest pełne grzechu i wielokrotnie powtarzają mu, że świat jest zdominowany przez „niewiernych” i jest skazany na upadek.

Przekonują go, że najłatwiej uniknie tego w godny i korzystny sposób zabijając jak najwięcej błądzących ludzi. Wszystko to będzie trwało kilka sekund, a potem doczesne cierpienia po prostu się dla niego skończą.

Przy całej tej celowej mobilizacji nie powinniśmy się dziwić liczbie zamachowców samobójców stojących w kolejce, żeby osiągnąć ten „szlachetny” koniec. Zamachowiec samobójca Fahd al-Qabaa, który wysadził się w meczecie imama Al-Sadiqa w Kuwejcie, dostał paszport i użył go tylko raz, w podróży w jedną stronę. Tego nie może dokonać ktoś, kto nie wyznaje mocnych i radykalnych idei, które go prowadzą i mają nad nim kontroluję.

Powierzchowne interpretacje

Serialowi „Gharabib Sood” udaje się przedstawić ten aspekt i nie ulega on płytkim i często cytowanym interpretacjom takim jak te stwierdzające, że ISIS jest organem zachodniego wywiadu. Ekstremiści i terroryści istnieli zanim organy wywiadowcze pojawiły się na horyzoncie.

W jaki sposób organ wywiadu, które planuje takie straszne tajne spiski, pozostaje niezidentyfikowany? Są tacy, którzy twierdzą, że terroryści są marginalizowani na poziomie społecznym, ale zmarginalizowani ludzie frustrują się i złoszczą, mogą tylko sami się zabić. Ale dlaczego mieliby zabijać kogoś innego?

Nigdy dotąd nie słyszeliśmy, żeby marginalizowani ludzie stawali się oddziałami samobójców. Nawet jeśli uwierzymy w wymówkę marginalizacji, dlaczego marginalizowani ludzie w innych społeczeństwach nie decydują się na rozjeżdżanie przechodniów na ulicach?

To tylko usprawiedliwienie, by pomieszać karty. W tym serialu zdołano uniknąć takich wymówek i dlatego rozgniewał on ekstremistów, którzy próbują obecnie go zniekształcać i zniesławiać.

Można było oczekiwać takiej reakcji, ponieważ serial wskazuje na słabość, którą jest ekstremistyczna ideologia. W scenie, o której wspomniałem powyżej, dziewczynka zamazuje twarz Kopciuszka, zniekształca piękno rysunku, ale w rzeczywistości zamazuje siebie.

Jest to ta chwila, w której dziewczynka decyduje się zamknąć swój umysł, skazić swoją duszę i rozmyć swój świat przez wzgląd na ekstremistycznego przywódcę, jakiego można spotkać w każdym miejscu.

[1] For other MEMRI reports on articles by Al-Muhaini, see MEMRI Inquiry and Analysis No 354, Saudi Press Reactions to the Arrest of Seven Terrorist Cells in Saudi Arabia, May 18, 2007; MEMRI Special Dispatch No. 2241, Saudi Columnist: How to Keep Your Son from Becoming a Terrorist, February 18, 2009; and MEMRI Special Dispatch No. 5732, Leading Saudi Daily 'Al-Sharq Al-Awsat’: Jeb Bush Can Return The U.S. To A More Realistic Course, April 29, 2014.
[2] The English has been very lightly edited for standardization purposes.

If you wish to reply, please send your email to memri@memrieurope.org.