Uwaga dla mediów i rządu: Aby otrzymać pełną kopię tego artykułu, proszę przysłać e-mail z „Anwar Al-Awlaki-Inspire V” w rubryce temat do media@memri.org . Proszę podać nazwisko, tytuł i organizację w e-mailu.
W nowym artykule w piątym numerze angielskojęzycznego magazynu Al-Kaidy na Półwyspie Arabskim (AQAP), „Inspire”, opublikowanym 29 marca 2011 r. na forum dżihadystycznych, urodzony w Ameryce duchowny jemeński Anwar Al-Awlaki, świętuje upadek przywódców Tunezji i Egiptu, Mubaraka i Ben Alego, i wyraża optymizm w sprawie przyszłości ruchu dżihadystycznego. Na długą metę, twierdzi on, niepokój w świecie arabskim umożliwi rozkwit ruchu dżihadu z kilku powodów. Po pierwsze, obalenie władców Tunezji i Egiptu przełamało barierę strachu w masach arabskich i pokazało, że możliwe jest obalenie reżimów. Po drugie, nowe reżimy w świecie arabskim nie będą tak uciskające jak stare wobec operacji i zwolenników dżihadu; tak więc będą oni mogli działać stosunkowo swobodnie. Po trzecie, rozszerzenie się niepokojów na Jemen i Libię – a szczególnie możliwość, że powstania wybuchną w krajach Zatoki, przede wszystkim w Arabii Saudyjskiej – otworzy nowe możliwości dla dżihadu.
Al-Awlaki wyśmiewał USA za opuszczenie Hosni Mubaraka i powiedział, że ta nowa sytuacja zaszkodzi USA, ponieważ odwróci uwagę i zasoby od wojny z terrorem.
Poniżej podajemy fragmenty jego artykułu:
“To tsunami zmiany już przyniosło korzyści Ummah.
Można sobie tylko wyobrażać uczucia Hosni Mubaraka patrzącego jak jego wielki portret, który spoglądał na wielką aulę, w której spotykali się jego ministrowie rządowi, został zdjęty i uroczyście wyniesiony z auli, kończąc dziedzictwo ucisku, korupcji i życie w apostazji…
Hosni Mubarak… okazał się gorszą wersją swojego poprzednika [Anwara Sadata]. Posunął się dalej w prześladowaniach aktywistów muzułmańskich i mudżahedinów i posunął do przodu proces zamiany Egiptu w państwo-klienta Zachodu i Izraela. Korupcja wzrosła za jego rządów i przepaść między bogatymi a biednymi powiększyła się jeszcze bardziej.
Tym razem jednak został usunięty nie przez wybranych kilku, ale przez całą populację największego państwa arabskiego. Osiemdziesiąt milionów przemówiło jednym głosem i powiedziało ‘odejdź’ sojusznikowi Ameryki i Izraela.
Od dawna świat muzułmański nie cierpiał z powodu takiej stagnacji form rządzenia. Mubarak, Al-Kaddafi, Ben Ali, Saleh, Assad i królowie Maroka, Jordanii i Zatoki byli plagą ummah i wielu nie widziało żadnego końca tego…”
Pełen tekst tego raportu jest dostępny dla prenumeratorów MEMRI Jihad and Terrorism Threat Monitor.
Informacja o prenumeracie jest dostępna tutaj .
Prenumeratorzy JTTM mogą odwiedzić tę stronę, żeby zobaczyć raport.
