4 lutego 2015, strona internetowa egipskich wiadomości Akhbarak.net poinformowała, że katarskie Centrum Fatw, ciało będące częścią katarskiego rządu, usunęło ze swojej strony internetowej fatwę dozwalającą egzekucję przez spalenie. Centrum Fatw jest częścią Katarskiego Zarządu Religijnego Daawa i Porad Prawnych, który podlega Ministerstwu Religijnej Opieki i Spraw Islamu. Jak donosi Akhbarak, Centrum Fatw usunęło tę fatwę ze swojej strony internetowej, Islamweb.net, [1] w kilka godzin po informacji o spaleniu jordańskiego pilota, Muadha Al-Kasasbeha, przez Państwo Islamskie (ISIS). Jednakże, przeszukiwanie tej strony ujawnia, że wydana w czerwcu 2009 roku fatwa, jest nadal dostępna w innym miejscu na tej katarskiej stronie internetowej, [2] jak również dwie wcześniejsze fatwy zawierające podobne stwierdzenia.

Fatwa została wydana w czerwcu 2009 roku w odpowiedzi na pytanie czytelnika, który chciał wiedzieć, czy jest dozwolona egzekucja muzułmanina przez spalenie, dodając, że ktoś opowiadał mu o takich przypadkach. [3] Wydana w odpowiedzi na to zapytanie fatwa stwierdza, że w zasadzie szariat zabrania palenia ludzi żywcem, ale że niektórzy uczeni są skłonni, by to dozwolić jako część reguły „miarka za miarkę”. Ta fatwa jest podobna w swojej treści i wnioskach do fatwy wydanej przez ISIS w syryjskim mieście Rakka dla usprawiedliwienia spalenia jordańskiego pilota, jednak fatwa ISIS była wydana w odpowiedzi na pytanie o palenie niewiernych, a nie muzułmanów. [4] Fatwa ISIS stanowiła, że spalenie pilota było usprawiedliwione, ponieważ przeprowadzał naloty na muzułmanów, powodując tym ich spalenie się żywcem.

Poniżej podajemy fragmenty z trzech fatw [opublikowanych] na katarskiej stronie internetowej.



Fatwa na Islamweb z czerwca 2009 roku.

Niektórzy religijni uczeni skłaniali się ku dozwoleniu

„Pytanie: Czy jest dozwolone karanie muzułmanina, sunnity lub szyity przez spalenie go? Proszę o poinformowanie mnie, ponieważ otrzymałem e-mail o muzułmaninie, który został spalony i odpowiedziałem osobie, która przysłała mi ten e-mail [cytatem z hadisu]: 'tylko Bóg ognia może karać ogniem.’ Ale on tak bardzo był przeciwny mojemu stanowisku, że zacząłem wątpić w jego poprawność”.

„Odpowiedź: Zgodnie z prawem szariatu karanie przez spalenie jest zabronione, niezależnie od statusu osoby, ponieważ jest zabronione w hadisie: ‘tylko Bóg ognia może karać ogniem’… [Tak więc] ten czyn jest grzechem, który jest zabroniony, ponieważ dotyczy sprawiedliwości. Jeśli idzie o kary nakładane przez muzułmańskich przywódców na przestępców, lepiej jest, aby ten, kto zasłużył na śmierć był ukarany odpowiednią śmiercią, zgodnie z hadisem, który mówi: ‘jeśli musisz zabijać, zabijaj we właściwy sposób’…

[Jednakże,] niektórzy uczeni bronią [tezy] zabijania [mordercy] w ten sam sposób w jaki zabił [swoją ofiarę], jak zapisano w księdze Mukhtasar Khalil [napisanej przez uczonego z XIV wieku Khalila ibn Ishaqa Al-Maliki]: 'Musi być zabity w sposób w jaki zabił, również przez spalenie’. W zbiorze hadisów Al-Sahihain [znajdujemy] że posłaniec Allaha ‘zmiażdżył czaszkę Żyda między dwoma kamieniami, tak jak [ten Żyd] uczynił młodej niewolnicy, którą zabił.’” [5]

Kalif Abu Bakr ukarał człowieka ogniem

W końcowej [części] fatwy znajdujemy linki do dwóch innych fatw. Jedna z nich jest zatytułowana “Spalenie Iyasa bin 'Abd Yalila przez Sprawiedliwego [kalifa] Abu Bakra,” wydana w lutym 2006 roku w odpowiedzi na następujące pytanie: „Jak możemy pogodzić zakaz Proroka spalenia w ogniu z spaleniem przez [kalifa] Abu Bakra Iyasa bin 'Abd Yalila podczas wojny Ridda?…”

Wydana w odpowiedzi fatwa mówi: „Zakaz Proroka obowiązuje. Zgodnie z szanowanym hadisem Prorok powiedział: ‘Tylko Bóg ognia może karać ogniem’… [Jednakże] religijni uczeni są podzieleni, czy ten zakaz jest absolutny, czy ma na celu [wpojenie] pokory [wobec Boga]. [Prawoznawca] Ibn Hajar [Al-’Asqalani] stwierdza w swojej książce Fath Al-Bari: ‘Ten nakaz nie ma na celu zakazu [spalenia], ale tylko [wpojenia] pokory’. Działania Towarzyszy Proroka wskazują, że spalenie jest dozwolone. Prorok oślepił członków plemienia Uraina gorącym żelazem. [Kalif] Abu Bakr karał przestępców przez spalenie w obecności Towarzyszy Proroka, a [Towarzysz Proroka] Khalid Ibn Al-Walid [również] palił ludzi spośród apostatów. Większość uczonych z Mediny dozwalała palenie koni i rydwanów, razem z ludźmi… [Dla odmiany, uczony] Ibn Al-Munir i inni mówili: 'Nie ma dowodów [na poparcie opinii] tych, którzy twierdza, że jest to dozwolone. To [ukaranie] ‘członków plemienia Uraina było odwetem [za ich czyny], lub również zostało zniesione [jako forma kary]. Co więcej, [widzimy] że przyzwolenie jednego Towarzysza Proroka jest sprzeczne z zakazem innego Towarzysza Proroka. [6] Sprawa koni i rydwanów to kwestia konieczności; to znaczy [jako akt] jest dozwolona, jeśli jest to sposób przezwyciężenia wroga.

Opowieść o spaleniu przez Abu Bakra wiernego Iyasa bin 'Abd Yalila jest przedstawiona w księgach życiorysów i historii. [głosi ona:] 'Iyas bin 'Abd Yalil przyszedł do Abu Bakra i powiedział do niego: Daj mi broń, żebym mógł zwalczać apostatów. [Abu Bakr] zaopatrzył go w broń i uczynił go dowódcą, ale [Iyas] obrócił się przeciwko muzułmanom… Abu Bakr odkrył to i wysłał ludzi by aresztowali [Iyasa] i przyprowadzili go. Abu Bakr rozkazał by rozpalono ogień w meczecie i wrzucił [Iyasa] w niego, spowitego w szaty.’

Tak więc, jak wyjaśniliśmy, uczeni byli podzieleni w sprawie zakazu spalenia przez ogień, a ci, którzy mówili, że jest to zabronione, czynili wyjątki dla spraw, kiedy jest to dozwolone. Nie ma wątpliwości, że czyny Abda Yalila usprawiedliwiały jego spalenie. Niech Allah powiększy nagrodę dla kalifa Posłańca Mahometa za jego gorliwość dla islamu.” [7]

Islam dozwala karanie miarka za miarkę

Trzecia fatwa zatytułowana „Ograniczenia zasady miarka za miarkę”, wydana 5 marca 2009, jest odpowiedzią czytelnikowi, który pytał, jak można określić, kiedy stosować zasadę miarka za miarkę wobec wrogów islamu, a kiedy nie ma ona zastosowania. Fatwa stanowi: [8]

„Poprawna zasada islamu jest taka, że istnieje zezwolenie karania miarka za miarkę tak długo jak długo nie narusza to naszej religii… Komentatorzy Koranu mówią, że ktokolwiek jest pokrzywdzony przez niesprawiedliwe czyny, będzie miał zemstę przeciw temu, który wykroczył przeciw niemu, w stopniu odpowiednim do niesprawiedliwości mu uczynionej, jeśli zdoła go pokonać i nie ma wykraczać poza te czyny. W świetle tych słów, jest dopuszczalne zabicie mordercy w sposób jaki on zabił… z tego powodu Maliki [uczony] Khalil powiedział w swojej książce Mukhtasar [Khalil], ’Zostanie zabity tak jak zabił, również przez ogień, ale nie przez otrucie lub przez sodomię’…”

Autor fatwy podkreśla, „Ale jeśli agresor zabija w sposób zabroniony przez szariat, nie ma zostać zabity w sposób, którego Allah zabronił… Proporcja miarka za miarkę jest dozwolona tak długo, jak długo [nie wymaga czynu] zabronionego przez naszą religię.”



Przypisy [nie spolszczone]:


[1] A link to this website is also found on the Qatari government portal, which invites readers to „contact Islamweb, which belongs to the Ministry of Religious Endowments and Islamic Affairs in the State of Qatar, for a shari’a opinion on any topic of interest.”

[2] See: http://www.islamweb.net/ramadan/index.php?page=ShowFatwa&lang=A&Id=123722&Option=FatwaId

[3] In 2008 there were reports that the Islamic State of Iraq (the previous incarnation of ISIS) had burned Iraqi tribesmen it had taken captive. Perhaps these were the incidents of which the asker had heard.

[4] See MEMRI JTTM report, „ISIS Issues Fatwa To Justify Burning Of Jordanian Pilot,” February 4, 2015.

[5] Islamweb.net, June 17, 2009.

[6] This means to say that there are other stories about the Prophet’s companions that indicate burning is forbidden, and therefore the stories about Abu Bakr and Khalid Ibn Al-Walid cannot be taken as conclusive evidence for the permissibility of burning.

[7] Islamweb.net, February 7, 2009.

[8] Islamweb.net, March 5, 2009.